• The Supernatural


    "Welcome to Yule House"



    Verhaal
    Het verhaal speelt zich af in het stadje Forest Hill, ergens in de bossen van Colorado. Het nieuwe schooljaar begint en dat betekend dat er nieuwe tieners in het huis arriveren. De tieners verblijven er een heel schooljaar omdat ze niet thuis kunnen blijven.
    Maar wat ze niet weten is dat het geen toeval is dat juist deze tieners bij elkaar in een huis komen. Ze denken dat ze gedragsproblemen of psychische problemen hebben, alleen is dat niet zo.
    De tieners zijn bovennatuurlijk en een geheim laboratorium van de Amerikaanse overheid wil hun krachten afpakken en onderzoeken. Ze denken dat de tieners te gevaarlijk zijn voor de bevolking.
    De tieners komen er gauw achter wat ze werkelijk zijn en proberen er alles aan te doen dat het laboratorium stopt.
    Zal het de tieners lukken om hun krachten te houden? Of zullen ze dood gaan, net zoals hun lotgenoten die eerder in het huis verbleven?


    Regels
    - Alleen ik maak de topics
    - 16+ mag
    - Als je een tijd afwezig bent; meld het even
    - Minimaal drie regels, mag meer, maar geen hele verhalen
    - OOC tussen haakjes
    - Bedenk originele personages, niet perfect
    - Houd het gezellig, sluit niemand buiten en niet schelden
    - Maximaal twee personen
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Één bovennatuurlijke kracht per personage
    - Houd er rekening mee dat er personages dood kunnen gaan in dit RPG (maar alleen onder overleg)

    Overige
    De tieners gaan naar school, het RPG start dan ook als het nieuwe schooljaar begint en ze in het Yule House komen. Ze hebben vrij veel vrijheid, alleen hebben ze elke week één keer een individueel gesprek met de psychiater en één keer per week een groepsgesprek. Het is ook verboden om op de zolder of in de kelder te komen.

    Personages
    Meisjes:
    - June Bethany Hamilton by Amethysst. Necromancer
    - Marique Elizabeth Valois by Mohawk. Uiterlijk overnemen
    - Ivy Hillary (Hilly) Adams by RememberYoux. Fee
    - Lolita Estela Rosales by Daemon. Vampier
    - Nicky Jane Fox by PopRocket. Toekomst voorspellen
    - Anna Bailey Miller by Mismi. Vampier
    - Olivia (Scarlet) Severance by RockThisShit. Illusies

    Jongens:
    - Noah Franklin Valois by Mohawk. Gedachtelezer
    - Liam Carter Fox PopRocket. Hypnotiseren
    - Daniël Matthew Smith by Amethysst. Weerwolf
    - Damon MacGreggor by WillNotLearn. Klopgeest
    - Alexander 'Alex' Dellani by WillNotLearn. Tovenaar
    - Ethan Cole Sight by Shooter. Onzichtbaar
    - Matthew Riley Anderson by Realist. (half) Demon

    Leiding/ verzorgers :
    - (psychiater) Miss Flower by Amethysst
    - (Nurse)Milla Olivia Anderson by Realist
    - (iemand van het lab)Alex Jamerston by Mismi




    Kamer 1
    - Noah
    - Damon
    Kamer 2
    - Lolita
    - Nicky
    Kamer 3
    - Daniël
    - Ethan
    Kamer 4
    - June
    - Marique
    - Anna
    Kamer 5
    - Liam
    - Alexander
    - Matthew
    Kamer 6
    - Ivy
    - Olivia

    Verder staat alles in het:
    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=141950
    Rollenstory: http://www.quizlet.nl/stories/97869/rollenstory-rpg-the-supernatural/

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 20:27 ]


    The world is filled with crazy people. And I'm one of them.

    June Hamilton - Necromancer
    Ik loop mijn kamer uit en zie een meisje allema rare danspasjes maken. Ze vraagt of we Liam hebben gezien.
    'Wie is Liam?' vraag ik aan haar. Een paar kamers verder op hoor ik iets kapot gaan. Glas?


    The world is filled with crazy people. And I'm one of them.

    Ethan Cole Sight - Onzichtbaar
    De geluiden die op de gang worden gemaakt dringen niet tot me door, ik blijf met een donkere blik naar de spiegel kijken, waar nog enkele resten van in het kader hangen. Soms valt er weer een scherm naar de grond en komt met een kletterend geluid terecht, een blijft recht in de grond steken met een punt omhoog. Dan zucht ik langzaam en kijk opnieuw naar de scherven, waarna ik mijn hoofd op mijn knieën leg. 'Top, Ethan, top, je voelt je nu écht beter,' mompel ik zacht.

    || Vandaag moet ik tot vijf uur werken, daarna ben ik er weer. Morgen ga ik aan het einde van de middag naar m'n boyfriend en daar kom ik maandagavond pas van terug ! Dus in die tijden kan ik niet posten. ||


    Ivy Hillary Adams
    Ik kijk op, en zie dat er veel meer mensen de gang op waren gekomen. Ik stond op en bekeek ze, waarna ik een windvlaag voorbij voel komen. Verbaasd en ook wat angstig stond ik op. Er was iets raars en engs aan dit huis. 'Ik wil hier weg.' - ging door mijn hoofd. Ik was normaal echt altijd vroiljk, maar nu... Ik hoorde brekend glas. Ik dacht na over wat er was gebeurd. Kon ik teleporteren? Onbewust kwam er een snik uit mijn mond. Mijn ouders hadden al die tijd gelijk gehad, misschien was ik wél psychisch gestoord.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Mohawk schreef:
    Marique Elizabeth Valois

    Ik knikte even en trok lachend mijn neus wat op.
    "Aangezien het hier kraaknet is, heb ik zo'n vermoeden dat er hier ergens wel goede zeep ligt." Zei ik op een onschuldige toon. "Misschien kunnen we die uitkappen in de gangen zodat het één grote slide wordt."
    Noah had dit ooit eens gedaan op het internaat vroeger, alles was zo grappig totdat een leerkracht haar been brak.
    Nog nooit in mijn leven heb ik zo iemand horen krijsen van woede.
    "Of je kan het ook met stevige lijm doen?" Stelde ik voor. "Dat niemand hier nog weg kan."
    .


    Damon
    'Wat dacht je van alletwee?' opperde ik grijnzend, 'er zijn genoeg gladde vloeren en dan kunnen we ze aan de vloer vast lijmen als ze achter ons aan komen' zeg ik vervolgens, het leek me nu al geweldig


    Don't be like the rest of them, darling

    Marique Elizabeth Valois

    Ik lachte even goedkeurend en beet even op mijn onderlip bij de gedachten dat we nu al chaos zouden maken.
    "Als je het niet erg vindt, ga ik snel eerst mijn koffers in mijn kamer zetten." Zei ik. "Mijn broertje zal het anders niet zo aangenaam vinden dat ze er nog staan."
    Eerst moest ik wel zien waar ik in hemelsnaam dat papier kon vinden waar opstond in welke kamer hij zat en in welke kamer ik zou verblijven.
    "Als je wilt kan je helpen?" Vroeg ik om te lachen. "Dan gaat het sneller."


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Lolita Estela Rosales
    'Wel, het was geen officiële diagnose,' Zei Noah' Het waren gewoon de woorden van mijn eigen ouders,'Lolita keek hem even verbaasd aan. 'Ik dacht dat hier allen mensen waren met een diagnose dat vast dat op papier,' Zei Lolita en ze keek even naar haar lange nagels met blauwe nagellak erop. 'Niet een paar ouders die denken dat hun kinderen freaks zijn, terwijl ze dat helemaal niet zijn,' Lolita had nog steeds een hekel aan dat woord. Er was voor haar een verschil tussen mensen die iets kunnen en mensen. Ze was zelf niet goed in het uiten van gevoelens, maar sommige dingen konden haar best wel boos maken. 'Wat doe je eigenlijk? Als hobby dan,' Vroeg ze een beetje nieuwsgierig.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Noah Franklin Valois

    Ik had het gevoel alsof ik me een beetje had versproken, maar deed alsof ik niets had gemerkt.
    "Ik heb eigenlijk geen hobby's," Bekende ik naar waarheid. "Ik hou best wel van nadenken over dingen en van uitgaan, maar echt een hobby kan je dat niet noemen."
    Natuurlijk hield ik er ook van om in mensen hun hoofd te zitten, maar dat was nu net een klein detail dat ik wegliet.
    "Heb je enige hobby's?" Vroeg ik nieuwsgierig.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Damon
    'Je broertje?' Vroeg ik haar, 'Wie is er ouder?' Die laatste vraag was altijd leuk om te stellen. 'Ik help wel' Voeg ik er vervolgens aan toe.


    Don't be like the rest of them, darling

    Lolita Estela Rosales
    'Ik heb een paar hobby's, maar sommige zijn niet echt hobby's,' Lolita glimlachte even. Ze kon vechten, heel snel rond rennen , en dingen doen die geen normale mens kon niet echt meetellen. 'Mijn echte hobby is zingen,' Zei ze even later. 'Ik heb genoeg tijd gehad om te oefenen met mijn stem,' Er kwam een klein glimlachje op haar gezicht. Tijd genoeg had ze zeker weten. Meer dan 80 jaar oud zijn en vaak verveeld zijn is een goede manier om ergens goed in te worden. Naar school gaan werd vaak wel saai.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Noah Franklin Valois

    "Zing dan eens wat," Grijnsde ik uitdagend. "Ik wil het horen."
    Ik had een zwak voor muziek, en al zeker als het erg goed werd gezongen.
    Toen ik nog thuis woonde, luisterde ik constant muziek met Marique om de vele ruzies tussen onze ouders niet te horen.
    Vaak maakten ze ruzie over ons, over dat we geen normale kinderen waren en dat we de grootste fout waren die ze ooit hadden gemaakt.
    "Ik zal niet lachen," Grinnikte ik om haar aan te zetten tot zingen. "Beloofd."


    Marique Elizabeth Valois

    "Ja, mijn broertje, Noah." Glimlachte ik bij de gedachte. "We zijn een tweeling, maar als je het echt wilt weten, hij is 8 minuten ouder als mij."
    Noah en ik waren al sinds kleins af aan de beste vrienden, hoe vreemd het ook mag klinken.
    We kwamen voor elkaar op en zorgden ook voor elkaar als mam en pap dat weer niet deden.
    "Heb jij enige broers of zussen?" Vroeg ik nieuwsgierig en begon stilaan richting de trap te wandelen. "Of ben je alleen?"


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Damon
    'Ik heb een jonger broertje' Andwoord ik, we hadden vroeger wel goed op kunnen schieten maar dat was veranderd door de jaren heen. Mijn moeder was overleden kort na de geboorte van mijn broertje dus bleef alleen mijn vader over.


    Don't be like the rest of them, darling

    Lolita Estela Rosales
    'Hopelijk klinkt ik dan niet vals,' Mompelde ze onverstaanbaar. Ze dacht even na welk liedje, want daar dacht ze altijd over na. Misschien was het niet slim om een heel oud liedje te nemen. 'Oké, ik zing wel wat,' Zei ze en zuchtte even. 'Ken je Imaginary?,' Ze haalde even diep in en begon het begin te zingen. De meeste mensen zullen wel verwachten dat er ergens een valse noot zal zitten, maar 80 jaar oefenen is genoeg om dat weg te werken. Dat liedje kende ze helemaal uit haar hoofd en ze zong het helemaal tot het einden. Ze stopte met zingen. 'En?' Ze keek Noah vragend aan. 'Goed genoeg?'


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Noah Franklin Valois

    Ik luisterde aandachtig zonder Lolita te onderbreken en was om eerlijk te zijn aangenaam verrast.
    "En?" Hoorde ik haar stem weer nadat ze gestopt was met zingen. "Goed genoeg?"
    Ik knikte grijnzend en keek haar aan. "Niet slecht, je hebt zo te horen al veel ervaring."
    Het was een feit dat ik echt onder de indruk was, waardoor ik me al snel afvroeg van waar ze dat talent had.
    "Is het toevallig dat je zo kan zingen?" Vroeg ik plots. "Of heb je lessen gehad?"



    Marique Elizabeth Valois

    "Hoe heet hij?" Vroeg ik me van geen kwaad bewust.
    Ik probeerde me in te beelden hoe zijn broer er uit kon zien maar raakte niet verder dan die zeldzame heldere ogen als die van Damon.
    Op een rustig tempo begon ik op de trap te wandelen en kwam al niet veel later het papier tegen waar de namen opstonden.
    Met mijn wijsvinger ging ik de lijst af, opzoek naar de naam van Noah.
    Kamer 1, dezelfde kamer als Damon.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Lolita Estela Rosales
    'Is het toevallig dat je zo kan zingen?' Vroeg hij plotseling 'Of heb je lessen gehad?'. Lolita dacht even na wat ze moest zeggen. 'Ik kon als kind aardig goed zingen en heb een paar lessen genomen om het beter onder de knie te krijgen,' Dat was niet gelogen, maar grote delen van waarheid waren weggeveegd. Lolita kon inderdaad zingen toen ze kind was. Vervolgens had ze een paar lessen genomen, maar toen er oorlog uitbrak moest ze daarmee stoppen. Toen zong ze allen maar in haar vrije tijd. Toen ze een vampier werd waren er genoeg andere die haar hielpen met het oefenen. Heel soms nam ze nog les. Ergens in de jaren 50,70,80 en 90 had ze dat een paar keer gedaan.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Damon
    'Stefan' Andwoorde ik zonder er verder iets aan toe te voegen en keek mee op de lijst, 'Ah, ik zit dus blijkbaar bij jouw broertje op een kamer. Dat word vast gezellig' zei ik, vorige keer had ik alleen gekeken naar het kamer nummer. Niet naar bij wie ik in een kamer zat.

    [ bericht aangepast op 29 sep 2012 - 14:58 ]


    Don't be like the rest of them, darling