• Nightmare of Dance


    Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
    De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
    De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
    Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
    In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
    Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
    Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?


    Outfits!!
    Jongens
    Meisjes


    Ballet:
    -Rose McCartney 1DILoveUx
    -Claire Bealaux dracoluvvv
    -Amy Michels Coockies
    -Austin Sandén SupahBaby
    -Jaden Collins 1DILoveUx
    -Grey Pritchett EDWESTWICK

    modern:
    -Alexis Ramirez DarkPrisoner
    -Kimberley McKenze Europe
    -Jack Collins JokerBaby
    -Jamy Black EDWESTWICK
    -Joshua Gayle Naomia

    Streetdance:
    -Nala Garcia JokerBaby
    -Naomi Micheal. Naomia
    -Leslie Day jaimyhoi
    -Alexandro Stefano Poeh
    -Ian Silvas Coockies
    -Luke Moore IIlumination

    Hiphop:
    -Luna del Monte 1DILoveUx
    -Ruby Mayer xthesewords
    -Abbigail Rogriguéz DarkPrisoner
    -Isabella McSteam Synaisthmata
    -Damen Johnson WillNotLearn
    -Sam Night jaimyhoi
    -Dexter Loover IIlumination

    Ballroom:
    -Eleadora Alonso TheSeasons
    -addelynn Beaquarthe dracoluvvv
    -Mario Estevez JokerBaby
    -Julio Martinéz Amor8

    Regels
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - als je een personage aanmaakt is het de bedoeling dat je er wel degelijk iets mee doet. Dus niet na een dag al stoppen.
    - Ik verplicht je niet om een bepaalt aantal regels te posten, maar weet dat een langere tekst leuker leest
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders



    Ik heb deze RPG overgenomen van Klaine4Ever, zij kwam op het oorspronkelijke op het idee van een dansschool, maar ik heb veel veranderingen aangebracht nadat ze hem aan mij overgedragen had.

    rollentopic

    [ bericht aangepast op 29 sep 2012 - 12:29 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mars
    "Dapper genoeg om zelfmoord te plegen.." Concludeer ik. Ik herpak mezelf snel weer. "Ik ben blij dat je het niet gedaan hebt. En Sam vast ook" Ik neem tenminste aan dat Sam veel om haar geeft. "En andere mensen.." Ook al weet ik niet wie. "Denk je dat je zonder dans niet meer geleefd had?"


    Stop acting normal. It gets bored.

    Nala
    "Dat weet ik zeker." antwoordde ik meteen. "Misschien dat ik er daarom weer zo ver door zit. Door mijn rug zal ik een tijd niet kunnen dansen..." Het risico bestond dat ik ergens anders mijn risico en kick ging zoeken.
    "Het is eigenlijk allemaal de schuld van mijn vader..."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mars
    "Hoezo?" Is het enige, meest voorspelbare ook, wat ik hoef te vragen. Nala is alles eruit aan het gooien, en ik besluit dat ik niet met haar mee hoef te gaan zitten pruilen over dat ze niet meer kan dansen. We moeten er niet te lang bij stil staan. Gewoon doorvertellen, en een luisterend oor bieden.


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Wat zit er naast de cel?]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    [Nog een cel xD En daarnaast gewoon muren. Een kleine ruimte waar ook niks is, en een deur naar de privécomplexen :p Maar die is echt helemaal op slot en er valt sowieso niks te zien, als alleen de bergen met sneeuw. En verder.. Het camerahok, ook in de privéstukken. Maar Dex kan sws nooit uit zijn cel komen, niet zelf..]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Nee niet daarvoor hoor, dan had hij wel iets anders gedaan maar dat gaat dus niet ^^]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Eleadora Amora Alonso

    Een glimlach speelde op haar lippen terwijl ze haar hoofd weer terug vleiden in zijn hals terwijl Julio zijn geur haar zintuigen liet prikkelen.
    Eleadora voelden hoe het bloed naar haar wangen steeg wat echter maakten dat de ,zojuist nog rossige blos op haar wangen, verkleurd was naar appelrood. Zachtjes liet Eleadora haar vingertoppen omhoog strelen over zijn armen, strelend door zijn haar, naar beneden over zijn rug om uiteindelijk weer terug te komen bij zijn handen, waarna ze een hand liet rusten op zijn knie en met haar andere hand haar vingers in de zijne vlocht, zachtjes spelend met zijn vingers. Terwijl hun lippen verstrikt waren in een sensueel en vertederend spel.


    The expert in anything, was once a beginner.

    [C'est possible]

    Julio Martinéz
    Met een kleine glimlach om mijn lippen laat ik de tijd verder gaan. Nog steeds stoppen we niet. Het is gewoon zo fijn.. Fijn hier zo te zitten, fijn Eleadoras vingertoppen over mijn lichaam te voelen glijden. Fijn om haar ook aan te mogen raken, fijn om samen een lied te spelen. Fijn om te weten dat we door niemand gezien kunnen worden die ons kan verraden, omdat iedereen op het feest is. Fijn dat Eleadora ook van mij houdt.. Fijn, fijn, fijn.. Alles is goed nu.


    Stop acting normal. It gets bored.

    Eleadora Amora Alonso

    Eleadora had inmiddels haar ogen zachtjes gesloten, haar hoofd verborgen in zijn hals haar armen om hem heen terwijl de tijd hier verder ging maar bleef hangen in het verleden.
    Eleadora liet haar vingertoppen over zijn armen glijden waarna ze deze liet rusten op haar schouders en vederlicht haar nagels in zijn schouders drukten. "Te amo, Julio, te amo" mompelden ze iet wat hees terwijl ze even haar lippen had terug gehaald waarna ze een kusje op het puntje van zijn neus drukten en haar lippen weer liet afdwalen naar de zijne.


    The expert in anything, was once a beginner.

    Julio Martinéz
    In een halve trance zitten we rustig in de slaapzaal. De tijd lijkt stil te staan en door te gaan, maar het is niet eng. Het is fijn. Het warme gevoel neemt maar een klein beetje af als Eleadoras lippen de mijne niet meer raken, maar neemt al snel toe. "Te amo también" Fluister ik, waarna ik haar tweede kus weer beantwoord. Ik ga weer iets anders zitten en trek haar dicht tegen me aan, blij met het feit dat we elkaar ooit ontmoet hebben.


    Stop acting normal. It gets bored.

    Nala
    "Hij sloeg mijn moeder en mij vroeger altijd. Tot mijn 10 jaar viel het eigenlijk wel mee, omdat mijn moeder de slagen voor mij opving...
    Maar op mijn 10e vermoordde mijn vader haar. Hij reed haar omver..."
    Ik staarde wat voor me uit.
    "Ik herinner het me nog goed...
    Ik zat op de trap, tussen de spijlen door te kijken, terwijl mijn ouders ruzie maakten. Het ging over 20 cent... 20 cent.
    Mijn vader was er heilig van overtuigd dat een brood maar 70 cent kostte, terwijl het eigenlijk 90 cent was. Hij dacht dus dat mijn moeder 20 cent voor zich had gehouden. Hun ruzie was luid... Heel luid en ik was bang.
    Ze bleven maar tegen elkaar staan schreeuwen en mijn moeder wou niet opgeven. Niet deze keer. Papa werd panisch. Hij begon zelfs met borden te gooien.
    Mijn moeder zei dat ze naar de politie ging. Ze liep eerst naar boven, nam mij mee en liet me beloven dat ik de deur van mijn kamer op slot zou doen en ze niet meer open zou doen tot zij terug was met de politie.
    Ik deed wat ze vroeg, maar keek uit het raam. Ik zag haar de oprit aflopen."
    Mijn stem stokte.
    Maar plots was daar mijn pa. Hij reed mijn moeder gewoon omver. Haar magere lichaam viel op de motorkap. Ik kon de klap tot boven horen. Ik zag haar op de grond rollen en niet meer bewegen. Ik deed mijn deur open en rende naar beneden, maar het was al te laat.
    Toen ik daar aankwam, bewoog ze nog steeds niet. Haar ogen waren open, maar leeg...
    "
    Ik knipperde met mijn ogen en kwam weer in het heden.
    "Vanaf dan is mijn pa nog erger geworden. Nu ik mijn moeder niet meer had om alles voor me op te vangen, sloeg hij me veel meer en harder. Hij verkracht me ook..." fluisterde ik zacht en veegde die stomme tranen van mijn wangen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mars
    "Wat erg.." Fluister ik. Ik heb er gewoon geen andere woorden voor, zo onder de indruk ben ik van haar verhaal. En ik kan het niet opbrengen om een gevoelloze, sadistische zak te zijn, zoals ik zou moeten. Ik zou geen medelijden mogen hebben, of medeleven. Ik zou moeten zeggen dat het geen excuus is enzo, en weg moeten gaan. Maar ik doe het niet. "Heb je het wel een beetje eh.. Kunnen verwerken?" Fluister ik. Ja, het is heftig. Natuurlijk. Maar als je het niet kan verwerken is het niet normaal meer.. "Dans is echt geweldig.." Fluister ik, nog zachter. Vrijwel onhoorbaar.


    Stop acting normal. It gets bored.

    Nala
    "Verwerken?" dat was eigenlijk best een goede vraag.
    "De laatste tijd heb ik ontdekt dat ik zonder te huilen terug kan denken aan mijn moeder. Maar echt verwerkt... Ik dans natuurlijk, maar dat is puur mijn afleiding. Het helpt een beetje, maar volgens mij is het zo onmogelijk alles te verwerken. Ik weet niet of ik het ooit ga kunnen verwerken." gaf ik toe.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    jaimyhoi schreef:
    Leslie Day
    Hij grinnikt en zegt er dan sorry voor. Zijn lippen vinden kort die van mij en vervolgens kijkt hij me aan. Hij zegt dat ik niet zo zielig moet kijken omdat hij daar niet tegen kan. En dan geeft hij me een compliment waardoor ik automatisch moet lachen. 'Hm... Volgens mij ben je weer op de slijmtour meneertje,' zeg ik dan. Ik kijk hem aan en trek dan weer een pruil lip. 'Ik stop met pruilen als jij me niet meer pest.'


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Mars
    "Snap ik.." Zeg ik zacht. Ik ben blij dat Nala zo eerlijk durft te zijn in mijn gezelschap. Ik weet niet eens of ze zo eerlijk is bij een willekeurig ander persoon, maar alsnog voel ik me niet speciaal. Nee, ik doe nog altijd deze baan, en dat maakt dat onmogelijk. Maar het is ook niet belangrijk. "Het is ook heftig om te weten dat je vader je moeder zo haatte, en dan tot dat soort dingen in staat was.." Probeer ik het nog netjes te verwoorden. "Waren er daarna nog wel mensen voor je?"


    Stop acting normal. It gets bored.