clair
Ik was helemaal alleen. Jade en Sarah zijn bij de echo. Sherina is er vanochtend al vroeg tussenuit gekropen met de tekst "honger, uit eten" iets dat me toch wel redelijk veel zorgen baart. Rose en Ferdie zijn vast ergens klef aan het doen en waar de rest uithangt weet ik niet. Want het is zaterdag en dus heeft niemand les. Maar goed, ik ben dus helemaal alleen, zoals wel vaker de laatste tijd. Ik zou heel graag willen weten wat er mis is met mij, maar hoe ik ook nadenk en zoek, ik weet het gewoon niet. Ik slaap niet. Ik eet niet. Ik zit gewoon ergens en staar voor me uit. En ik weet niet waarom ik me zo ontzettend alleen en afgezonderd van de rest voel. Het enige dat ik wel doe om de vreemde gevoelens te verzetten is jagen. Heel veel jagen. Sinds Rose, Ferdie heeft gaat ze veel minder met mij op stap en dus jaag ik veel alleen. Wat ik niet zo erg vind omdat ik om de een of andere reden moeite heb met mijn vriendinnen om me heen. Eenzaam maar toch niet in staat om met hen te praten. Het is een vreemd gevoel. Jagen, jagen, jagen. Het is zo'n beetje het enige waar ik nog aan denk. Het enige waar ik nog oog voor heb. Ik weet dat het slecht is, dat het uit de hand begint te lopen. Ik gedraag me ontzettend als een nieuweling uit de verhalen over legers die ik gehoord heb. Misschien ben ik ook wel een soort nieuweling. Op het gebied van bloed drinken dan, hoe vaak deed ik dat nu helemaal? Een steek van verlangen schiet door me heen. Ik moet bloed, nu!!! Maar het is ochtend en de stad is al ontwaakt. Ik mag voor de wet van geheimhouding nu niet jagen. Ik kreun, zak op mijn knieën neer en bijt op mijn hand. Hoe moet ik me ooit beheersen?
ice cream for everyone! YES - camel? yes!