• We zitten in het jaar 2167, Kinderen worden niet meer alleen geboren, Als een kind geboren word krijgen ze een Daemen. Een Daemen kan van gedaanteveranderen en helpen de kinderen met de opvoeding. Ze zorgen dat de kinderen de goedde weg gaan, en zo ook de juiste opvoeding krijgen. Als het kind de leeftijd van 18 jaar heeft bereikt word het kind als volwassen beschouwd en volgt er een operatie waarbij het kind en de Deamon van elkaar worden gescheiden.

    De tieners zitten in een groot gebouw, het gebouw is een soort ziekenhuis voor de operaties. De tieners moeten hier wachten tot ze hun behandeling krijgen. Maar natuurlijk zijn ze daar niet mee eens. De tieners zetten alles op alles om te ontsnappen, zodat ze hun daemon kunnen houden.


    Personages van deze RPG:

    Bluehope met Jasper christian Chambers
    Rechazame met Eliott Dustin Cooper
    Paddo met Nathan Cross
    Rider met Jadine Evelyn Algera
    Pineapples met Hannah Sophia Johhnson
    Feline met Emily Avelina Sinclair
    Emrys met Yael Pendragon
    Theep met Helle Luz Burtot

    Extra informatie:
    1. De baas is: Elizabeth Gold (speel ik)
    2. Kinderen hebben allemaal een eigen 'kamer' daar slapen ze samen met hun daemon.
    3. Kinderen kunnen ten alle tijden samen komen, behalve na de avond klok van 11 uur.
    4. Kinderen kunnen het 'ziekenhuis' niet uit, behalve naar de buitenplaats.

    Ruimtes
    1. Slaapkamers
    2. Eetzaal/kantine
    3. 'Operatie kamer'(verboden voor kinderen)
    4. Gezamelijke kamer/woonkamer
    5. Buitenplaats
    6. Kantoor Elizabeth Gold (verboden voor kinderen)
    7. Douches/toiletten

    het 'ziekenhuis' is eigenlijk een groot huis waar de kinderen in verblijven totdat ze 'geopereerd' worden. Kinderen mogen hier dus vrij rondlopen om er voor te zorgen dat ze zich meer op hun gemak voelen. Ze hebben wel tijden waar ze zich aan moeten houden.

    Hannah Sophia Johnnson
    Ik keek zuchtend rond "Geen idee moet die vrouw ons niet vertellen waar de slaapkamers zijn" vraag ik "Ik bedoel ik weet niet eens welk kamernummer ik heb" zeg ik gefrustreerd en kijk naar Jasper die voor een trap staat die er gammel uit ziet, "Na u." zei hij en ik lachte kort "Jaa daag" zeg ik terug "Ga jij maar eerst" zeg ik lachend.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Jasper christian Chambers
    Ik zucht en zet voorzichtig een voet op de trap. Ondanks wat gekraak, lijkt het veilig...of een soort van. "Daar gaan we, of ik." Ik loop voorzichtig een paar treden omhoog en en sta stil op het midden van de trap. "De trap houd me." Roep ik vrolijk. Ik vond het echt dood eng maar ja. Ik stond eerlijk gezegt wel goed.


    We've lived in the shadows for far too long.

    [Het gaat me allemaal veel te snel. Ik zou echt niet weten waar ik in zou moeten springen]


    26 - 02 - '16

    *Ben ff weg*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    [And again kan iemand zeggen wat er allemaal aan de hand is hier?]


    "Delaying death is one of my favourite hobbies."

    [Ik heb geen idee, ik was s'ochtends al weer de draad kwijt omdat men schijnbaar tot half twee s'nachts doorging. =.=]


    26 - 02 - '16

    (Er is niet veel gebeurt. Jasper en Hannah hebben de woonkamer even bekeken en Nathan heeft zich voorgesteld. Hannah en Jasper proberen nu xde slaapkamers te vinden en lopen een enge trap op.)


    We've lived in the shadows for far too long.

    [Ah, even voor de duidelijkheid dat is alles wat er gebeurt is vanaf het moment voordat iedereen naar binnen liep?]


    "Delaying death is one of my favourite hobbies."

    (Ja, dat is alles.)


    We've lived in the shadows for far too long.

    [Oké dan kan ik dus weer ergens inspringen =3 Iemand die zich vrijwillig aangeeft als mijn slachtoffer?
    Eerst even eten ;D]

    [ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 18:28 ]


    "Delaying death is one of my favourite hobbies."

    Paddo schreef:
    Nathan Cross

    Ik grijns even als ze voorbij lopen, Kyra was alweer naast mij gaan staan met dr oren gespits.
    Ze had blijkbaar wat gehoord, als de twee uit de kamer zijn kijk ik Kyra even aan.
    'Wat is er?'
    "Ik hoorde wat, een meisje"
    Ik grijns even, waarna ik de deur open en Kyra om dr heen zie snuffelen.
    Ik kijk de gang door waarna ik glimlach 'Je kan naar beneden komen hoor, ze zijn weg' ik leun tegen de muur aan, wachtend tot ze naar beneden komt van de stalen buizen.


    Jadine Evelyn Algera

    Soepeltjes land ik weer op de grond, vlak voor de jongen. 'Slimme Deamon heb je,' zeg ik waarna Meph van mijn schouders afspringt en de deamon onderzoekend aankijkt. Blijkbaar is hij er nog niet over uit wat hij van de deamon moet vinden. Ik moet toegeven dat het beest zeer groot is. Groter dan de meeste Deamons. Al heb ik liever Meph. Ziet er lief en onschuldig uit, maar stiekem is het een duiveltje.
    Ik bestudeer de jongen even. Hij is groter dan ik en heeft warrige donkere haren. Ook draagt hij een ring, al lijkt hij mij niet echt de persoon om gewoon versieringen te dragen.
    'Dus, hoe kom je buiten zonder een raam te breken?' vraag ik hem uiteindelijk.


    Happy Birthday my Potter!

    Nathan Cross

    Ik grijns even 'Thanks' ik observeer dr even en dan dr deamen.
    Ik grijns waarneer ze het vraagt, ik had al door dat iemand aan het afluisteren was.
    'De ramen breek je niet, zijn gemaakt van een speciaal soort glas. De gangen naar buiten worden bewaakt, hoewel niet elke' ik grijns waarna ik de kamer weer in loop, ik vond het al niet fijn dat er mensen waren op de plek waar je zonder problemen naar buiten kan.
    'Als je naar buiten wilt, vind ik het best, ik ga zelf ook elke avond maar vertel het aan niemand anders, het is een van de weinige geheimen gangen in dit pand' ik grijns even waarna ik voor het schilderij blijf staan.
    Ik kijk even naar haar en dan naar het schilderij 'Best een mooi schilderij vind je niet?' zeg ik lachend tegen dr.

    Jadine Evelyn Algera

    Ik loop achter de jongen aan de kamer in. Ik besluit dat over de ramen te onthouden. Ik schop nog wel eens ergens tegen aan en die ramen geven dus blijkbaar niet erg mee.
    'Ik ben niet echt iemand die informatie met anderen deelt,' zeg ik kort, waarna ik mijn ogen over het schilderij laat gaan. Typisch, het is één of ander slagveld met allemaal bloederige mensen. Ik vraag mij af wie er bedacht heeft dat in een woonkamer te hangen. Daar moet miss kinderlokker wel achter zitten.
    'Prachtig. Vooral de kleur rood komt er erg mooi in naar voren,' zeg ik sarcastisch. Meph grinnikt even en gaat voor mijn voeten zitten.


    Happy Birthday my Potter!

    Nathan Cross
    ik glimlach even 'Ik mag jouw wel' zeg ik waarna ik weer focus op het schilderij.
    Ik haal mijn hand er langs waarna ik een vinger op een persoon laat stoppen die als enige nog echt overeind staat.
    'Het is een oude weg, toen ik hem vond zat die vol met spinnenwebben maar nu is het er deels schoon' ik grijns even waarna ik het mannetje inklik en het schilderij begint te bewegen, een deur laat zichzelf zien waarna ik de deur open duw en naar binnen stap 'onthoud dat je altijd maar 10 seconde hebt voordat die weer dicht valt' ik glimlach nog even waarna ik de gang door loop met Kyra die vooruit sprint.

    *Whaa moet eten gaan koken sorry x___x*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.