• We zitten in het jaar 2167, Kinderen worden niet meer alleen geboren, Als een kind geboren word krijgen ze een Daemen. Een Daemen kan van gedaanteveranderen en helpen de kinderen met de opvoeding. Ze zorgen dat de kinderen de goedde weg gaan, en zo ook de juiste opvoeding krijgen. Als het kind de leeftijd van 18 jaar heeft bereikt word het kind als volwassen beschouwd en volgt er een operatie waarbij het kind en de Deamon van elkaar worden gescheiden.

    De tieners zitten in een groot gebouw, het gebouw is een soort ziekenhuis voor de operaties. De tieners moeten hier wachten tot ze hun behandeling krijgen. Maar natuurlijk zijn ze daar niet mee eens. De tieners zetten alles op alles om te ontsnappen, zodat ze hun daemon kunnen houden.


    Personages van deze RPG:

    Bluehope met Jasper christian Chambers
    Rechazame met Eliott Dustin Cooper
    Paddo met Nathan Cross
    Rider met Jadine Evelyn Algera
    Pineapples met Hannah Sophia Johhnson
    Feline met Emily Avelina Sinclair
    Emrys met Yael Pendragon
    Theep met Helle Luz Burtot

    Extra informatie:
    1. De baas is: Elizabeth Gold (speel ik)
    2. Kinderen hebben allemaal een eigen 'kamer' daar slapen ze samen met hun daemon.
    3. Kinderen kunnen ten alle tijden samen komen, behalve na de avond klok van 11 uur.
    4. Kinderen kunnen het 'ziekenhuis' niet uit, behalve naar de buitenplaats.

    Ruimtes
    1. Slaapkamers
    2. Eetzaal/kantine
    3. 'Operatie kamer'(verboden voor kinderen)
    4. Gezamelijke kamer/woonkamer
    5. Buitenplaats
    6. Kantoor Elizabeth Gold (verboden voor kinderen)
    7. Douches/toiletten

    het 'ziekenhuis' is eigenlijk een groot huis waar de kinderen in verblijven totdat ze 'geopereerd' worden. Kinderen mogen hier dus vrij rondlopen om er voor te zorgen dat ze zich meer op hun gemak voelen. Ze hebben wel tijden waar ze zich aan moeten houden.

    Jadine Evelyn Algera

    Ik bijt onbedacht op mijn lip en kijk nadenkend voor mij uit. Of ik heb bij toeval net de enige persoon die ook niet weet wat dit is, of niemand weet wat dit precies is. Laat ik voor het gemak even uit gaan van dat laatste. En dan zou het een school zijn? Dacht het niet.
    'Jade, we moeten hier weg. Ik vertrouw het echt niet.'
    Verbaasd kijk ik naar Meph. 'Je gaat mij toch niet zeggen dat je bang bent. Bovendien wil ik weten wat er aan de hand is. Je weet dat ik nieuwsgierig ben. En de mensen hier vallen mee. Anders zitten we weer met al die idioten van thuis opgescheept. Of wilde je random de wereld in trekken.'
    Meph schudt wild zijn kop. 'Ik ben niet bang. Ik waarschuw je alleen. Ow en we zitten volgens mij weer met een stel idioten opgescheept. Vrolijk en gezellig met elkaar kletsen, terwijl er niks van klopt hier. Het is nog een wonder dat ze zich het überhaupt afvragen.'
    Ik rol met mijn ogen en lach even zacht. 'Over oppervlakkig gesproken.'


    Happy Birthday my Potter!

    Jasper christian Chambers
    Percy haalt ze poot langs mijn neus. "Waarom staart die vrouw naar ons, je staart niet naar mensen, dat is onbeleefd. En trouwens waarom hbben je ouders ons niet verteld dat we hier heen gingen." Zeg Percy met zijn neus in de lucht."Doe niet zo uit de hoogte." Zeg ik. "Dus wat vinden jullie van dit gebouw?" Vraag ik om een gesprek te beginnen.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Hannah Sophia Johnnson
    Ik pak Mason op en aai hem even kort "Dit gebouw bevalt me niet, het is creepy" zeg ik als antwoord opmde vraag van Jasper en kijk om me heen. Dit hele gebeuren beviel me niet, de geur,met gebouw, de vrouw die ons eng lijkt aan te kijken. Ik kijk naar Mason "Ik vind het maar niks" fluister ik en druk hem tegen me aan "Mij ook niet Han" zegt hij een geeft me een zacht kopje tegen mijn kin.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Jadine Evelyn Algera

    Langzaam laat ik mij meer naar de achtergrond verdwijnen. Ik tel maar een paar verplegers en dan nog die vrouw. Als het goed is moet ik best even kunnen ontsnappen aan het gezelschap.
    'Wat gaan we doen?' hoor ik Meph fluisteren.
    'Op onderzoek uit,' zeg ik met een sluwe grijns op mijn gezicht. Ik laat mijn hand naar de deurknop gaan, een deur waarvan ik niet weet waar hij mij zal brengen.


    Happy Birthday my Potter!

    Jasper christian Chambers
    Ik draai me even om. "Wat ga je doen? Ik denk niet dat die deur voor ons bedoelt is." Zeg ik lachend tegen Jade. Ik kijk even naar de mensen die er staan. "Maakt het echt uit. Ga mee." Ik kijk even naar Percy en straf hem voor die opmerking. "Kom op, ik denk niet dat we bij deze mensen in de roblemen willen komen."


    We've lived in the shadows for far too long.

    Jadine Evelyn Algera

    'En dat krijg je dus als je met mensen omgaat.' Ik kijk boos naar Meph. Niet echt omdat ik boos ben op hem, maar omdat hij gelijk heeft. Als ik met niemand had gepraat, was het niemand opgevallen dat ik naar deze deur liep.
    'Ach, laat ook maar,' mompel ik tegen Jasper. Ik kijk nog even naar de deur en scheur dan mijn blik los. Een zucht ontsnapt mijn lippen.


    Happy Birthday my Potter!

    Hannah Sophia Johnnson
    Ik kijk even om me heen en ik zag het meisje waarvan ik haar naam niet kende naar een deur lopen en hoe Jasper wat tegen haar zei en ik even naar ze, ik kijk weer naar Mason die op mijn schouder zat maar tegen mijn hoofd aan leunde en grinnikte "Dit gaat echt verschrikkelijk worden" fluister ik hem toe en kijk weer naar Jasper en het meisje.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Jasper christian Chambers
    Ik kijk even naar de deur en kijk daarna weer terug naar de vrouw. "Ik had het eigenlijk over het feit dat die aar het nogal geizen had als je nu door de deur was gelopen." Zucht ik. Dan maar met Hannah praten, kijken of die wel gezellig is. "Hoe heet je Deamon?" vraag ik zo vrolijk mogelijk aan haar.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Hannah Sophia Johnnson
    Ik kijk even om me heen en zie die enge vrouw nog steeds nog naar ons kijken en adem diep in en uit, haar aanwezigheid maakte me benauwd en een zucht ontsnapt uit mijn mond. Na een tijdje hoor ik Jasper' stem over hoe Mason heet en glimlach "Hij heet Mason" zeg ik en kijk even naar hem en kriebel zijn nek. "En de jouwe" vraag ik liefjes.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Jadine Evelyn Algera

    'Soms is informatie zo waardevol dat de consequenties er niet toe doen. Bovendien heb ik zo het idee dat we hier toch wel in een niet al te beste situatie zitten,' fluister ik nog, al betwijfel ik of Jasper het hoort.
    'Nou, die heb je ook weer mooi afgeschud.' En dan vragen mensen zich af waarom zo'n schattig vosje Mephistopheles heet, vernoemd naar de duivel.
    'Bedankt voor het compliment.' Ik staar verveeld voor mij uit. Als we eindelijk weg mogen straks, ga ik echt zwaar naar buiten vluchten. Ik word niet goed van deze omgeving en deze mensen.


    Happy Birthday my Potter!

    Jasper christian Chambers
    "Dit heet Percy." Lach ik en krijg een poot tegen mijn oor. "Niet lief." zegy hij. "Dit lieve beetje heet Percy." Zeg ik met opgetrokken wenkbrauwen en meteen is hij weer rustig. Ik rol even met mijn ogen. "Mason ziet er lief uit. Mason is ook een mooie naam." Zeg ik en kijk -alweer- om me heen. Ik voelde me nou niet bepaald veilig. "Noig iets leuks gedaan de afgelopen tijd?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    Hannah Sophia Johnnson
    Ik grinnik als ik zijn Deamon zie, die de naam Percy had en lach even, "Ja Mason is echt een schatje" zeg ik en aai hem kort, hij kijkt me verontwaardigt aan "Ik ben helemaal geen schatje" brengt hij uit waardoor ik weer grinnik "Oh dat is waar, Mason is de meest stoere, macho, bad ass hier" zeg ik lachend en hef mijn armen en laat mijn spierballen zien "Net als ik" lach ik er achter aan. Hij vraagt dan of ik iets leuks heb gedaan en ik haal mijn schouders op "Niet echt, vooral op mijn kamer gezeten met Mason, voorbereiden op dit" zeg ik en kijk om me heen "Jij" vraag ik en glimlach naar haar.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    (Haar.... ik voel me beledigt)

    Jasper christian Chambers
    Ik schud mijn hoofd. "Ik heb ook vooral binnen gezeten. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik ook voelin de boom in onze achter tuin heb gezeten." Zeg ik en haaPercy van mijn schouder. Het was wel mooi dat hij altijd bleef zitten. En hij luisterde toch vrij goed, Daar was ik ook heel blij mee.


    We've lived in the shadows for far too long.

    *SOrryyyyy (baby) ik ben moeee*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    (Slaap lekker^^)


    We've lived in the shadows for far too long.