• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ General
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 22:36 ]


    Your make-up is terrible

    [0.o Frey! Dat is veel D: -gaat lezen-]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    (Haha, ik wist het zelf ook nog niet, totdat ik 'm plaatste. 8D I could always change it.)


    [Nee, hij is geweldig! Ivan, wil jij eerst?]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    Nadat zijn ademhaling zo de hoogte in is gegaan van mijn rare knuffel, kijkt hij me verbaasd aan, blijft me zo aankijken en haalt hij wat vaagjes zijn schouder op.
    "Ergens." zegt hij en hij kijkt even de gang door, waarna hij wat afzwezig begint te lopen en ik hem volg. "Ik weet het eerlijk gezegd nu niet. Kies jij maar." Ik slik en probeer na te denken. Komt het door net?
    "Sorry als je het onprettig vond... Het was een beetje een spontane actie, denk ik. Maak je maar niet druk, die zijn erg zeldzaam." probeer ik hem gerust te stellen. "We kunnen de tweede verdieping altijd nog verkennen." probeer ik vervolgens.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Sorry als je het onprettig vond... Het was een beetje een spontane actie, denk ik. Maak je maar niet druk, die zijn erg zeldzaam,' vertelde ze. Moest dat mij gerust stellen? Ik was toch rustig? Ik zag het alleen niet aankomen of zo.. 'We kunnen de tweede verdieping altijd nog verkennen,' probeerde ze toen vervolgens. Ik haalde weer vaagjes mijn schouders op. Veel pijn deden ze niet meer, meer een irritant gevoel dan pijn.
    'Misschien,' zei ik. Mijn gedachten zaten eerlijk gezegd nog bij de spijker. Ik moest gewoon kijken. 'Ayaki zei dat er een kamer was met allemaal boeken,' zei ik opeens en ik keek toen naar Rikki. 'Ik wil daarheen denk ik.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij haalt opnieuw zijn schouders vaagjes op en ik besef dat hij zijn beide schouders ophaalt. Dat betekent dat het pilletje begint te werken, maar goed ook.
    "Misschien." zegt hij, maar hij lijkt er niet bij te zijn met zijn gedachten. "Ayaki zei dat er een kamer was met allemaal boeken. Ik wil daarheen denk ik." zegt Sal opeens en hij kijkt naar mij. Ik tover een glimlachje op mijn gezicht en wil zijn hand vastpakken om hem mee te nemen maar bedenk me al snel.
    "Dat lijkt mij ook wel leuk, ik vraag me af wat voor boeken." zeg ik nadenkend. Al snel stap ik de trap naar de tweede verdieping op en loop ik omhoog.


    Your make-up is terrible

    Ayaki.

    De gebeurtenissen volgen elkaar razendsnel op. Ik hoor Nightshades felle toon. Mijn gedachten worden waziger dan de bedoeling is en gelukkig haalt hij haar van me af, aangezien haar bloedgeur mijn zintuigen bedwelmt. Het had weinig, heel weinig gescheeld of ik had mijn tanden in haar hals gezet. Het gemak waarmee ik onbewust langs haar nek likte beangstigt me ergens. Als ik in die situatie verder was gegaan, hadden we haar moeten hypnotiseren.
    Hij vraagt wat ze van plan was. Ik weet het zelf niet, ik weet wel dat ik voorzichtig moet zijn met mijn volgende stappen. Haar geur hangt nog steeds om me heen. Ik wil opstaan en weglopen, maar besef dat die zet misschien niet het verstandigst is nu. Ik knipper om weer vat op de werkelijkheid te krijgen.
    'Het spijt me,' zeg ik nogmaals als ik opsta, mijn lichaam dwing te opereren. Ik pak een doek en begin de glasscherven op te ruimen.
    'Ik weet wat jullie probeerden. Waarom.' Ik stop met schoonmaken en draai me om. Mijn blik staat kalm, maar vragend.
    'Waar doelt u op, als ik vragen mag?' zeg ik met de kalmte van een professioneel leugenaar. Ik mag niet meer falen in Nightshades bijzijn! Ik moet laten zien, dat ik ook op geestelijk vlak, de naam 'vampier' waardig ben. Ik kijk Nightshade vragend aan, om te peilen of hij weet waar ze op doelt. Allemaal een act. Zolang ik rustig ben, mijn ademhaling in de gaten hou gaat alles prima. Ik zal geen controle verliezen over deze situatie. Ze is immers maar een mens, ontvankelijk voor onze wil.


    No growth of the heart is ever a waste

    Sal Levine

    Ze glimlachte en het leek dat ze iets wou doen, maar ze bedacht zich.
    'Dat lijkt mij ook wel leuk, ik vraag me af wat voor boeken,' zei ze nadenkend. Al snel stapte ze de trap op van de tweede verdieping en liep omhoog. Eventjes bleef ik staan en keek ik naar haar. Wat wou ze zo net doen?
    'Ik weet het niet,' zei ik en ik besefte me dat ik nog beneden stond, al gauw volgde ik haar en liep ook de trap op. Boven ging ik de gang door, opende verschillende deuren totdat ik bij de kamer terecht kwam met allemaal boeken erin. Even keek ik naar Rikki en liep toen de kamer binnen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Nightshade

    "I-ik… Eh." begon ze stamelend. Ik bleek haar strak en dwingend aan kijken. "Vertel het me." zei ik nog eens om de druk te verhogen. "Ik weet het." zei ze uiteindelijk. Haar stom klonk redelijk zeker, maar ergens hoorde ik twijfel. "Ik weet wat jullie probeerden. Waarom?" Ze schudde haar hoofd en het vuur in haar ogen doofde langzaam. "Ayaki, hij…" ze begon haar zin, maar maakte deze niet af. Ze probeerde dus inderdaad ons uit te lokken. Nu maar hopen dat Ayaki niks verkeerds deed. Er mocht niks mis gaan, helemaal niks. Ik had haar nu in de positie waarin ik haar kon overtuigen dat er niks aan de hand was.
    "Waar doelt u op, als ik vragen mag?" hoorde ik Ayaki vragen en als ik het kon had ik nu opgelucht gezucht. Hij had begrepen dat hij mee moest spelen, moest doen alsof er niks aan de hand was. Toen keek hij vragend naar mij en ik haalde mijn schouders. "Ik weet niet wat je bedoeld Niamh." zei ik terwijl ik een hand op schouder legde, "Voel je je wel goed?" Ik keek haar een beetje bezorgd aan en zette haar weer op de stoel. "Wat is er met Ayaki?" Ik kon het oplossen. Als alles zo doorging, kon ik het oplossen.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    "Ik weet het niet." zegt hij. Als ik naar hem kijk, zie ik dat hij nog beneden staat en ik allang boven ben. Hij volgt mij snel, opent boven allerlei deuren terwijl ik toekijk met een glimlachje tot hij de goede heeft. Hij kijkt dan om naar mij en loopt de kamer in. Ik volg hem gelijk. In de kamer staan boekenkasten met enorm veel boeken en stof. Die staan er dus niet recent, maar zeker al maanden. Ik frons.
    "Wow, dit zijn echt veel boeken." zeg ik zacht en flink onder de indruk. Ik heb altijd al mijn privébibliotheek gewild, maar het kwam er nooit van. Degene van wie al deze boeken zijn mag trots zijn. Ik ga glimlachend naar Sal staan.
    "Mooi hé?" vraag ik bewonderend.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Wow, dit zijn echt veel boeken,' zei ze zacht waarop ik knikte. Ze ging naast mij staan en vanuit mijn ooghoek zag ik haar glimlachen.
    'Mooi hé?' vroeg ze bewonderend. Ik knikte alleen maar en liep door de boeken kasten heen terwijl in mijn oog wreef. Moeheid sloeg mij toe, maar ik wou er niet aan toegeven. Toch gaapte ik stiekem en hoopte ik dat Rikki het niet gehoord had. Ik pakte een willekeurig boek van een plank en ging ergens op de grond zitten tegen een kast.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij knikt alleen maar elke keer en loopt dan door, tussen de boekenkasten door. Ik kijk hem even na maar ga dan mijn eigen weg. Met mijn vinger glijd ik over de verschillende kaften, een stofvrije streep achterlatend. Ik glimlach en lees de titels. Sommige zijn in het Latijn, anderen lijken mij thrillers of horror verhalen. Ik zit niet op de goede afdeling denk ik. Daardoor loop ik door, dromerig doe ik alsof dit allemaal van mij is. Ik glimlach en zwier een beetje rond, in mijn eigen wereldje. Ik vergeet dat Sal hier ook is, de kamer lijkt wel oneindig groot. Het is prachtig, ik kan eindelijk weer mezelf zijn. Er staan een gelukkig glimlachje op mijn gezicht als ik de geur van stof en oud papier in me opneem. Zwierig met mijn armen wijd draai ik een rondje, mijn ogen gesloten. Ik giechel zachtjes en stap weer tussen een nieuwe rij boeken door.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ik hoorde gegiechel. Ik keek op door de paden en zag vaagjes wat armen bewegen. Was dat Rikki? Ik was te moe om op te staan. Ik keek naar het boek was ik uit had gekozen, echt interessant was het niet en daarom legde ik hem op de grond naast me. Even sloot ik mijn ogen en luisterde naar de geluiden die ik hoorde. Mijn ademhaling en zachtjes nog de voetstappen van Rikki. Weer gaapte ik en wreef ik iets wat in mijn ogen. Niet dat het viel hielp. De pijn voelde ik zo wat niet meer en was blij dat het betekende dat ik niet nog een pil moest. Ik sloot mijn ogen en liet mijn hoofd iets zakken. De voetstappen negeerde ik en het enige wat ik nu nog hoorde was mijn ademhaling die als maar zwaarder werd.
    'Trusten,' mompelde ik nog vaagjes tegen Rikki, al was het misschien onmogelijk dat zij mij hoorde.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Ik dwaal nog altijd door de boekenkasten. Soms neem ik de tijd om een boek te pakken, de kaft te strelen en er door heen te bladeren. Niets is interessants, dus zet ik ze weer terug. Gewoon het gevoel van de bladeren tussen mijn vingers is al zo prettig... Het ruikt hier eeuwenoud, het zorgt voor een raar gevoel bij mij. Het is wel een prettig gevoel, moet ik toegeven, alsof de boeken mij hebben betovert. Misschien wel een trucje van de filmploeg, maar het kan me niets schelen.
    Het duurt eventjes voor ik Sal tegenkom, zittend tegen kast aan en met een boek naast zich. Zijn ogen zijn gesloten, ik ben bijna bang dat hij dood is. Als ik dichterbij kom, zie ik dat hij gewoon regelmatig ademhaalt en ik haal ook opgelucht adem. Ik denk dat hij slaapt, daarom kniel ik bij hem neer.
    "Sal, hier moet je niet slapen, dat moet ik bed." Ik pak zijn hand vast. "Kom, dan gaan we terug naar de slaapkamer voor ons logeerpartijtje, weet je nog?" Ik trek zacht aan zijn arm.


    Your make-up is terrible

    Niamh Raine Pierce.
    Hij verontschuldigt zich nog een keer, maar het komt niet echt tot me door. Mijn ogen boren zich nu weer in die van Darren, al bleef ik dit keer stil, afwachtende wat hij zou zeggen. In mijn ooghoeken merkte ik echter wel dat hij al opgestaan was en nu bezig was de glasscherven op te ruimen. Hij stopte echter toen hij mijn woorden hoorde, draaide zich om. “Waar doelt u op, als ik vragen mag?” Ik wil zuchten, maar houd het in en kijk van Ayaki naar Darren en weer terug.
    Ik weet niet of Ayaki nu onschuldig is of niet. Onbedoeld dacht ik terug aan net, hoe het puntje van zijn tong langs mijn nek streek. Niet onschuldig, ik had hem bijna… bijna! Nou ja, totdat Darren erachter was gekomen. Ik had hem, hen, niet moeten uitdagen, maar natuurlijk was ik te koppig en ongeduldig geweest. Op de vraag van Ayaki antwoorden deed ik niet, ik bleef stil en probeerde na te denken over de situatie.
    Ayaki keek vragend naar Darren, maar ik fronste en trok mijn hand los uit de greep van Darren, waarna zijn hand ook van mijn schouder gleed doordat ik naar achter stapte, tegen de tafel aan. “Ik weet niet wat je bedoeld Niamh. Voel je je wel goed?” Hij keek me bezorgd aan en zette me vervolgens weer op de stoel. “Wat is er met Ayaki?” Ik merkte hoe mijn hart sneller ging kloppen, omdat ik geen idee had wat ik moest doen. Ja, Niamh, wat was er precies met Ayaki?
    “Blijf van me af,” mompelde ik, naar eerlijkheid, wat me lichtelijk verbaasde, maar ik had mijn blik naar de grond gewend en kneep mijn ogen voor een seconde dicht. “Jullie hebben iets gedaan… Ayaki, h-hij…” Ik haalde diep adem en ging verder met praten. “Hij kwam steeds dichterbij…” Mijn herinnering was hopeloos. Wat had ik aan een herinnering die me verder niets wilde vertellen? Zou Ayaki in staat zijn tot –? Ik opende mijn ogen razendsnel bij deze gedachten; nee! Vast niet..