• Twee jaar geleden was er een vriendengroep die bij elkaar bleef door maar één persoon, Alice. Ze was bevriend met De sporters, de schoolkrant redactie, de slimme kinderen van de klas, gothics, iedereen. Met zijn allen vormden ze een vriendengroep. Alleen de betere vrienden behoorde tot die vriendengroep van maximaal 15 mensen. Ze waren vrienden, totdat Alice een ongeluk kreeg en om het leven kwam. Sinds die dag is alles veranderd. De ‘vrienden’ gaan niet meer met elkaar om, kijken niet meer naar elkaar om en praten niet. Ze zijn nu vreemden voor elkaar.
    Dit jaar zou het het tweede jaar woorden zonder Alice. Daarom besluiten Alice haar ouders om al haar oude vriendinnen uit te nodigen naar een camping in Spanje. Niemand weet van elkaar dat ze zijn uitgenodigd. Daar komen ze pas achter als ze aankomen op de camping die Alice haar ouders runnen. Zullen ze weer vrienden worden, blijven ze elkaar behandelen als vreemden of worden ze vijanden.


    Een RPG over vergeten vriendschappen.
    Als het je leuk lijkt om mee te doen dan graag! Het liefste jongens en meisjes en het liefst zoveel verschillende typetjes, zoals gothic, sporttype, tutje, bitch enz. Het kan best dat de bitch een bitch is geworden door de dood van Alice. Ook kan het een ex zijn, maar het is beter als er daar maar 1 van is. Dus leef je uit en bedenkt iemand. Alice ging met iedereen om!
    Ze zijn allemaal tussen de zestien en achttien jaar. Ze zitten in het vierde jaar.

    Meisje

    - LaCerise- Veronique Cross
    - Demi1309- Isabella Jennifer Jones
    - Tesly- Mikan Loenen
    - Carrotcurls- Megan Alexys Romano
    - nakito- Claire Woods
    - xkimx124- Jasmine Eberson
    - XJules001- Gwendolyn Springfield

    Jongen

    - TrueKlainer- Danny Sebastiaan Brantston
    - quin98- Austin Trevers
    - Carrotcurls- Tyler Damon Romano
    - Demi1309- Ian Silvas
    - quin98- Jayson Cole
    - LoveLyLonely- Tyler Brandon Drea
    - Dashed- Alex Castro

    b]Regels[/b]
    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 2 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - Mensen mogen verliefd op elkaar worden, maar voordat er iets gebeurd misschien handig om te overleggen
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz.
    - Het liefst zo vaak mogelijk aanwezig, als je toetsweek of iets hebt is het logisch dat je er niet bent, maar het is wel je eigen probleem als je dan dingen mist
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal vijf regels schrijven
    - Geen oneliners


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    (Kom dan met Drew en Austin naar hem? Hij slaapt nog. hihi hij ligt op kamer btw)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    Danny's bed wordt de kamer weer ingereden en ik kijk naar hem. Ik glimlach en pak zijn hand vast. Hij slaapt nog, hij is schattig als die slaapt. Austin zit naast me en kijk een beetje naar Danny. Ik vraag me wel af wanneer die wakker wordt.

    Danny

    Ik voel me duizelig en misselijk. Langzaam open ik mijn ogen en kijk naar de wazige vlekken naast mijn bed. "Drew...?" vraag ik dan en leg mijn hoofd weer neer, en sluit mijn ogen. Ik heb pijn in mijn buik. "Auw..." kreun ik pijnlijk.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    ik kijk naar Danny en glimlach. 'heey' zeg ik en aai even wat over zijn hoofd. 'voel je je al wat beter?' vraag ik en kijk even naar zijn buik. Ik druk een musje op zijn voorhoofd

    Danny

    "Ik ben misselijk." zeg ik. Ik lig nog met mijn ogen dicht. Ik glimlach even als ik een kusje op mijn voorhoofd krijg. Ik zie een vrouwelijke arts naar me toe komen. "Ik ga even je temperatuur opnemen." zegt ze. Ik voel kort iets in mijn oor. "Negenendertig vier." hoor ik haar mompelen. Ik wil omhoog komen maar dat doet pijn. "Drew.." ik steek mijn hand een kant uit.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    'andere kant' zeg ik en lach even. Ik pak zijn hand vast en verstrengel onze vingers. Ik kijk even naar Danny die nog met zijn ogen gesloten licht en dan naar de vrouwlijke dokter.

    Danny

    Ik open mijn ogen omdat ik nu heel misselijk ben. De arts ziet het en houd een bak voor me. Ik kom pijnlijk overeind en geef in de bak over. Ik begin te huilen en ga weer liggen. "Ik wil dit niehiet." zeg ik huilend. Ik krijg een glas water en kom iets omhoog, ik drink er wat uit. Ik laat me weer zakken. Ik voel de tranen stromen en sluit mijn ogen weer.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    ik kijk naar Danny en sta op. Ik sla mijn armen om hem heen en knuffel hem. Ondertussen veeg ik zijn tranen weg. Als ik even geknuffelt heb doe ik mijn hoofd wat omhoog en geef hem een vluchtig kussje. 'het komt allrmaal weer goed ja' zeg ik en laat hem dan weer los.

    Danny

    Ik draai me met pijn op mijn zij. "Wil je naast me liggen?" vraag ik en veeg over mijn wang. Ik trek de deken over me heen omdat ik het koud heb. "Weten de andere het al?" vraag ik en kijk Austin aan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Austin
    'nee, ik ga ze zo bellen' zeg ik en kijk naar Drew die zijn schoenen uitdoet en naast Danny gaat liggen. 'ik ga de andere nu wel even bellen dan kunnen jullie ook even met ze twee zijn' zeg ik met een glimlach en sta op. 'tot zo' zeg ik en loop de gang op waar ik Jaydon bel. Ik vertel hem alles.

    Danny

    Ik lig tegen Drew aan. "Komt het door wat we doen?" vraag ik dan zacht. Ik heb mijn ogen gesloten. Maar mijn gezicht ligt toch de andere kant uit dus hij ziet het niet. Ik heb last van mijn buik, nog steeds. Maar ik ben geopereerd dus logisch. Ik adem rustig in en uit als ik weer misselijk ben.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    'weet ik het, ik ben ook geen dokter' zeg ik en kijk even door de kamer. 'misschien moet je een keer aan de dokter vragen waardoor het kan komen' zeg ik en sluit daarna mijn ogen even.
    (sorry voor late reactie, was even kamer aan het schoonmaken)

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 15:35 ]

    Danny

    "En dan? Dan vragen hun toch wat er zou kunnen zijn gebeurd dat dit is gekomen." zeg ik en zoek Drew zijn hand die ik vervolgens over me heen trek. Ik zucht even. "Ik wil weg hier." zeg ik dan. Maar aangezien ik een virus heb en met hechtingen zit kan dat niet.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    (Geeft niet :3)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    'Ja dat wel'momprl ik nadenkend en bijt op me lip. 'ik snap dat je hier weg wilt, maar je mort nog wel even blijven' zeg ik ens druk een kus op zijn wang. Daarna leg ik mijn hoofd weer op het bed neer.