[RPG] • Bewitched - Speeltopics

San Francisco. Niet veel mensen weten van het bestaan van het bovennatuurlijke af en geloven hier ook niet in. Demonen, tovenaars, heksen en al het andere bovennatuurlijke zitten verscholen in de onderwereld of in de diepste, donkere hoeken van de stad. Je kunt ze overal tegenkomen. Zelfs de persoon waarvan je het nooit verwacht had.
Vijf krachtige heksen, ook wel bekend als de Mertens, zijn voorbestemd om dit kwaad de wereld uit te roeien en te vernietigen. Ze kunnen hierdoor moeilijk een normaal leven leiden en zullen dit dan ook moeten accepteren. Ook zullen ze ermee om moeten kunnen gaan dat ze vaker de dood in de ogen moeten kunnen kijken. Maar door al deze gebeurtenissen worden ze wel sterker, zowel magisch als mentaal.
Laat de magie maar door je aderen en lichaam stromen en versla het duister.

Witches:
• Alexis Victoria Mertens - Porcelaneous
• Amare Forá Mertens - Sirens
• Ashley Catherine Mertens - Aragog
• Camile Lilith Mertens - Rider
• Cher Louise Mertens - Frey

Demonen:
• Nathan Lemmory, demon van de angst - Sirens
• Naomi Lana Colver, de Sirene - 1DLovertje
• Boreas Gavin Hoxha - Cloudbreaker
• Sarah Roseway - Captivity

Mensen:
• Julian Lear, mens - Ebola

Lichtgidsen:
• Damian Miller - Captivity

Rollenstory.
Rollentopic.
Het huis van buiten gezien. Huis van binnen.

Regels.
- Je mag meerdere personages aanmaken, maar je moet deze niet verwaarlozen.
- Niemand buitensluiten. Houdt 't gewoon leuk!
- Alleen je eigen personage(s) besturen. Anderen vinden het niet zo fijn als je die van een ander bestuurt.
- Geen ruzies, behalve in de rpg zelf.
- De laatste die een bericht heeft geschreven bij de rpg moet een nieuw topic aanmaken.
- Zeker meer dan 3 regels in een post. Anders valt de rpg dood.
- Geen perfecte rollen! Iedereen heeft minpunten.
- Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.

RPG topic is van Porcelaneous.

[ bericht aangepast op 17 aug 2012 - 22:36 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Cloudbreaker -> Corallo.

Naomia schreef:
Naomi Lana Colver

Ik zucht en kijk Boreas aan als hij zijn stem verheft. 'Ja.'zeg ik dan zuchtend en luister naar de rest wat hij te vertellen heeft. 'Jij altijd met je schoonheidsdingen,' zegt hij dan geïrriteerd, maar ik kan het toch niet laten even te grinniken. 'Het klopt wel.' zeg ik dan grijnzend en bijt op mijn lip. 'Je weet toch dat ik het niet kan laten zo'n dingen te zeggen.' zeg ik dan grijnzend. En hij praat dan weer verder. 'Pas maar op dat één van de witches je prachtige gezichtje niet beschadigd,.' zegt hij dan plagerig en ik grijns weer even. 'Ik pas wel op geloof me maar, zij kunnenbeter oppassen.' zeg ik dan en grijns weer. 'En heb ik een practig gezichtje?' vraag ik dan en grinnik even en kijk Boreas aan.

Boreas Gavin Hoxha.

Alle tegen opmerkingen die ze geeft, negeer ik, want ach, wat moet je anders bij Naomi? Ze wilt altijd het laatste woord hebben. Vreselijk irritant als je het mij vraagt.
"Ik pas wel op, geloof me maar, zij kunnen beter oppassen," zegt ze met een grijns, waardoor haar tanden bloot komen te liggen. "En heb ik een prachtig gezichtje?" vraagt ze.
Ik haal mijn schouders op. "Als ik ja zeg, hou je dan je mond?" zeg ik met een scheve grijns. Zonder op antwoord te wachten mompel ik; "Lelijk is anders, maar of je nou mooi bent.." Ik laat mijn stem wegsterven en kijk even naar links en naar rechts, alsof ik iets belangrijks ga vertellen. Vervolgens maak ik een energiebal, schiet die langs haar gezicht naar de muur. "Wel blijven opletten, hé?" grinnik ik. Jep, dit is mijn vorm van wat ik noem 'humor'.

> Mijn topics.

---

†

Cher Louise Mertens.
Camile zucht dit keer en ik neem haar afwachtend in me op, als teken dat we hier geen tijd voor hadden. We moesten een demon, of meerdere, vinden en deze doden! “Nou uhm… eigenlijk moet ik werken,” zegt ze voorzichtig, waardoor ik haar aankijk met een blik van: ‘Are you kidding me?’ Al kan ik aan haar merken dat ze wist dat ik zo zou reageren en dat ze het daarom voorzichtig bracht.
“Ik kan mijn baas niet in zijn eentje het hele café laten bedienen.” Haar ogen dwalen naar de grond. Ik wil gelijk onderbreken, maar besef heel goed dat het niet zo volwassen is en dat ik haar uit moet laten praten, dus houd mijn mond wijselijk en wacht af. “Maar ik kan jullie bellen als er iets gebeurd en omgekeerd kan dat natuurlijk ook,” voegt ze er snel aan toe en kijkt weer op naar mij.
Nu is het aan mij de beurt om gelijk te protesteren, dus open ik mijn mond terwijl ik mijn armen kritisch over elkaar doe met een strenge blik in mijn ogen. “Camile,” begin ik, waaraan ze duidelijk kan horen dat ze weer een preek krijgt. “Ik snap heel goed dat jij ook je eigen prioriteiten hebt en dat je naar je werk moet, maar je weet ook dat de magische machten voorgaan. Die demonen herkennen jou nu en wat ga je doen als ze je op je werk komen opzoeken? Je schild kracht is handig, maar het kan je op een gegeven moment niet meer beschermen en onze krachten zijn nog steeds niet op het sterkst.” Ik zucht, haal een hand door mijn lange, roodbruine haar en lik over mijn droge lippen, waarna ik haar weer aankijk.
“Laat iemand anders je werk maar overnemen, ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ze straks jou aanvallen terwijl ik er wat aan kon doen.” Zeg ik, met een vette punt erachter, als teken dat ik er geen woorden meer vuil aan ga maken en dus ook verwacht dat ze mee gaat met me. “We moeten potions maken om ze te verslaan.” Meld ik als laatst, en draai me al om, om weg te lopen richting de keuken, mijn armen nog steeds kritisch over elkaar geslagen.

(Sorry ;$)

---

†

Alexis Victoria Mertens.
Soms had ik het idee dat Julian het erg leuk vond om mij te plagen en dan vooral in de ochtend. omdat ze zeggen dat ik een enorme ochtendhumeur had – wat natuurlijk niet zo is. Meestal zou ik diegene allang geleerd hebben dat 'ie het niet moest flikken bij mij, maar het is Julian en die ken ik al.. best lang, dus hij komt er met een beetje geluk vanaf en blijft leven.
Julian liet alleen een lichte glimlach zien op mijn erg serieuze antwoord. Koffie hoorde je ook gewoon zwart te drinken dat ga je niet verpesten door wat suiker en melk erin te gooien.
'Het is maar net hoe je het bekijkt hé.' Zei hij. Hij nam een slok van zijn (nu mislukte) koffie en opende zijn mond om te praten: 'Maar ik kwam hier uiteraard niet om over koffie te discussiëren, al zal je dat wel weten.' Ik knikte. Inderdaad, ik had al meteen een idee gehad waarom hij hier zou zijn. Jammer genoeg was dat het ook zo.
'Ik vroeg me af of jij of je zussen iets van de brand van verderop gemerkt hebben of er weer eens een aandeel in hebben.' Een lichte grijns siert nu zijn mond. Houdt je opmerkingen in, Julian!
Ik haalde mijn schouders op alsof het me niets uitmaakte. “Ik ben altijd in voor een discussie. Dat moet je toch wel weten, Juliantje.” Knipoogde ik hem.
Ik nam een laatste slok van mijn zwarte koffie en zette deze op 't aanrecht, waarna ik weer op de tafel ging zitten en nu Julian met een erg serieuze blik aankeek – wat voor mij heeél wat was in de ochtend.
“Eerlijk gezegd, weet ik daar helemaal niets over. Wat weet jij allemaal?” Ik was nieuwsgierig. Erg begrijpelijk ook. Het had een demon kunnen zijn.
Ik keek rond of ik mijn pakje sigaretten kon vinden en het schoot me toen in mijn hoofd dat het nog op mijn kamer lag. Snel sprong ik van de tafel af, stak even mijn wijsvinger op - teken voor dat hij even moest wachten, en ik rende snel naar boven. Zodra ik mijn slaapkamer binnenkwam griste ik de sigaretten van het nachtkastje af samen met de lucifers die ernaast lagen - ik moest echt eens een nieuwe aansteker komen, en rende toen snel naar beneden. Ach, fuck it. Ik mocht eigenlijk niet binnen roken, maar stak toch een sigaret op toen ik weer op de tafel ging zitten.
“Zullen we 's gaan kijken of kom je er net vandaan?”

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Julian Lear

Ze haalt haar schouders op als of het haar weinig tot niks uitmaakt. "Ik ben altijd in voor een discussie. Dat moet je toch wel weten, Juliantje." knipoogt ze naar mij. Hier op werp ik haar een iets chagrijnige blik toe. Dit onderwerp is vervelend met haar, 's morgens. Al lijkt ze wel een stuk wakkerder geworden te zijn. Misschien wel door de koffie, waar ze nu de laatste slok van neemt. Ze gaat weer op de tafel zitten kijkt me met een serieuze blik aan, wat bij mij een kleine frons oproept. Wauw, dat is nogal... zeldzaam.
"Eerlijk gezegd, weet ik daar helemaal niets over. Wat weet jij allemaal?" vraagt ze nieuwsgierig, maar ze lijkt niet echt geïnteresseerd in mijn antwoord omdat ze alweer om zich heen aan het kijken is. Plotseling springt ze van de tafel af, steekt haar vinger op als teken dat ik moet wachten en ze rent weg. Hier op zucht ik diep, waar heeft ze nou toch last van in de vroege ochtend? Dan komt ze terug, met een pakje sigaretten en lucifers. Nou, dat is ook behoorlijk ouderwets. Ze steekt een sigaret op als ze weer op de tafel zit.
"Zullen we 's gaan kijken of kom je er net vandaan?" vraagt ze aan mij. Ook ik drink het laatste beetje van de koffie op en zet het kopje neer op het keukenblad, waarna ik Alexis aan kijk. "Laten we maar gaan kijken. Ik ben eerst naar jullie gegaan omdat ik daar wel kan rondsnuffelen, maar als jullie al een verklaring hebben is het toch onzin." meld ik. "Jij weet er dus niets vanaf? Hebben je zussen ook niets gemeld?" vraag ik dan aan haar.
Hierna loop ik alweer richting de deur van de keuken. "Is je kater dan al voorbij?" grijns ik haar richting op, waarna ik snel de deur open en er door heen loop. Ik weet wat ik kan verwachten, dus haast ik me naar de voordeur.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Bump.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Isuzu schreef:
Bump.

(Volgens mij komt hier toch geen leven meer in..)

(Daar ben ik ook bang voor.. Kom anders binnenvallen met je demon en val Cher aan? Misschien kunnen we 't zo weer tot leven wekken.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Isuzu schreef:
(Daar ben ik ook bang voor.. Kom anders binnenvallen met je demon en val Cher aan? Misschien kunnen we 't zo weer tot leven wekken.)

(Daar heb ik geen problemen mee. Een beetje actie op de vrijdagavond is altijd goed. xd

Edit; Is het oke dat ik beschrijf dat Cher in haar kamer zit?)

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:38 ]

(Hahaha, daarom. Dat dacht ik dus ook al, daar is 't nu ook gelukkig weekend voor -wbw- Nee, maar echt, een beetje actie is wel leuk.
En eh, tja, ik had haar wel net de trap afgestuurd, maar misschien kun je dan doen dat ze wat vergeten te halen is in haar kamer en dat nu aan het halen is?)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

(Oké, dan komt de post eraan. Als mijn broertje stopt met irriteren...)

Corallo schreef:
(Oké, dan komt de post eraan. Als mijn broertje stopt met irriteren...)

(Ik zeg: sla hem verrot. Girl power and all. Bij mijn broertje werkt 't ten minste.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

(ik zat meer van, gaan die andere twee zussen ook nog iets doen, maar aangevallen worden klinkt niet slecht:') )

---

Happy Birthday my Potter!

Boreas Gavin Hoxha.

Na nog een paar minuutjes naar Naomi's gezeur, gekwebbel en gezeik geluisterd te hebben, was ik er helemaal klaar mee. Zijn kan de hele middag doorgaan met dat gepraat van haar, zonder moeite te doen of er zelf moe van te worden.
Ik kijk haar aan, steek mijn hand op als een groet en maak me klaar om te teleporteren naar een andere plek. Ik concentreer me, beeld me in dat ik in het bos achter het huis van de witches sta en teleporteer daar heen, met het gemak om niet te hoeven lopen en daarom geen energie hoef te verspillen.
Wanneer ik daar zo plotseling verschijn, vliegen een aantal vogels op. Domme beesten.
Ik beredeneer een plan om de witches in mijn eentje het makkelijkst en het slimst aan te kunnen vallen. Plotseling valt mijn ook op het zolderraam dat openstaat. Ik grijns breed en concentreer me opnieuw. Het volgende moment ben ik veranderd in een glanzend zwarte kraai - een van mijn favoriete transformatie's -.
Ik vlieg even een rondje om te wennen, zodat ik niet tegen het huis aan vlieg, aangezien ik al een lange tijd niet meer heb gevlogen. Vervolgens vlieg ik naar het zolderraam toe. Ik gluur naar binnen. Cher staat met haar rug naar me toe en met haar hoofd richting de deur. Ik vlieg stilletjes door het open raam heen, de kamer in. Als ik daar ben, transformeer ik terug naar mijn eigen vorm. Een lange, slanke jongen, met donker haar en een bleke huidskleur.
"Goedemiddag," groet ik haar. "Ik dacht, laat ik mijn vriendinnen eens een verrassingsbezoek brengen," voeg ik er al grijnzend aan toe.