[RPG] • Bewitched - Speeltopics

San Francisco. Niet veel mensen weten van het bestaan van het bovennatuurlijke af en geloven hier ook niet in. Demonen, tovenaars, heksen en al het andere bovennatuurlijke zitten verscholen in de onderwereld of in de diepste, donkere hoeken van de stad. Je kunt ze overal tegenkomen. Zelfs de persoon waarvan je het nooit verwacht had.
Vijf krachtige heksen, ook wel bekend als de Mertens, zijn voorbestemd om dit kwaad de wereld uit te roeien en te vernietigen. Ze kunnen hierdoor moeilijk een normaal leven leiden en zullen dit dan ook moeten accepteren. Ook zullen ze ermee om moeten kunnen gaan dat ze vaker de dood in de ogen moeten kunnen kijken. Maar door al deze gebeurtenissen worden ze wel sterker, zowel magisch als mentaal.
Laat de magie maar door je aderen en lichaam stromen en versla het duister.

Witches:
• Alexis Victoria Mertens - Porcelaneous
• Amare Forá Mertens - Sirens
• Ashley Catherine Mertens - Aragog
• Camile Lilith Mertens - Rider
• Cher Louise Mertens - Frey

Demonen:
• Nathan Lemmory, demon van de angst - Sirens
• Naomi Lana Colver, de Sirene - 1DLovertje
• Boreas Gavin Hoxha - Cloudbreaker
• Sarah Roseway - Captivity

Mensen:
• Julian Lear, mens - Ebola

Lichtgidsen:
• Damian Miller - Captivity

Rollenstory.
Rollentopic.
Het huis van buiten gezien. Huis van binnen.

Regels.
- Je mag meerdere personages aanmaken, maar je moet deze niet verwaarlozen.
- Niemand buitensluiten. Houdt 't gewoon leuk!
- Alleen je eigen personage(s) besturen. Anderen vinden het niet zo fijn als je die van een ander bestuurt.
- Geen ruzies, behalve in de rpg zelf.
- De laatste die een bericht heeft geschreven bij de rpg moet een nieuw topic aanmaken.
- Zeker meer dan 3 regels in een post. Anders valt de rpg dood.
- Geen perfecte rollen! Iedereen heeft minpunten.
- Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.

RPG topic is van Porcelaneous.

[ bericht aangepast op 17 aug 2012 - 22:36 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

(Van mij mag je, dan reageer ik daarna wel weer of zo)

---

Happy Birthday my Potter!

Arachno schreef:
Cher Louise Mertens
Camile draait haar hoofd in mijn richting, een nadenkende blik in haar wazige ogen, vast door de demon die haar energie ontnam. ‘Wel, misschien staat er iets over hem in het boek der schaduwen. We moeten dan alleen wel weten wie hij is.’ Ik reageer er echter niet meer op en heb zijn hoofd al ontdooid, terwijl ik mijn mes tegen zijn nek duw.
‘En wie is demon nummer twee, die bij je was en dat huis verwoest heeft?’ voegt Camile nog snel aan mijn vraag toe, al keek ik nog steeds ongeduldig naar de demon. ‘Haal dat mes van m’n nek en ontdooi me, misschien dat ik dan antwoord wil geven,’ mompelt hij tegen mij. Ik gromde, haalde een hand door mijn kastanjebruine haar en schudde mijn hoofd grijnzend. ‘Bzzt, fout antwoord.’ Meldde ik hem, waarop ik het mes nog steviger tegen zijn nek aan drukte. ‘Jij bent nu niet in de positie om eisen te stellen, jongedame.’ Vertelde ik hem grijnzend, maar vooral gevaarlijk en uitdagend.
‘Oh, en die ander? Dat is Naomi. Je mag haar naam wel weten, ze is toch niet zo sterk,’ zei hij tegen Camile. ‘In tegenstelling tot mij,’ murmelt hij, ik rolde mijn ogen geïrriteerd. Het ego van mannen, zelfs demonen, zijn ongelooflijk stom. ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ Vraagt hij met zijn blik op Camile. ‘Voel je je wel goed? Je ziet zo witjes,’ merkt hij op, met een grijns. Vervolgens maakt deze weer plaats voor een neutrale blik. ‘Als je niet opschiet met antwoord geven, dan jaag ik dit mes door je strot heen.’ Sis ik vervaarlijk naar hem, waarna ik begin te grijnzend. ‘Als je me niet gelooft, kan je best aan mijn zusje vragen of ik het meen.’

Boreas Gavin Hoxha.

Na mijn eerste opmerking, dat ik wilde dat ik helemaal ontdooit zou worden, was haar antwoord; "Bzzt, fout antwoord." Het mes dat ze in haar handen heeft, wordt nog dichter tegen mijn nek gedrukt. "Jij bent nu niet in de positie om eisen te stellen, jongedame,"
Ik grom kort en rol met mijn ogen. Dit gaat nog lang duren..
"Als je niet opschiet met antwoord geven, dan jaag ik dit mes door je strot heen," sist het meisje met het mes naar me. "Als je me niet gelooft, kan je best aan mijn zusje vragen of ik het meen,"
Ik wil mijn schouders ophalen, maar helaas gaat dat niet met het ijs. Ik voel wel dat het ijs steeds dunner wordt, waardoor ik het beetje bij beetje warmer begin te krijgen. "Mijn naam krijg je niet," snauw ik naar haar. "En waarom zou je die willen weten? Wil jij mijn naam in m'n grafsteen graveren? Aardig van je," zeg ik met een droge glimlach.
Ik draai mijn nek een stukje naar achter, zodat het mes iets minder hard op mijn keel drukt en slik even.

Noxious schreef:
[Ebola, kun je misschien weer reageren? Ik kan zo niet verder.]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Yes excuse me. Ik had even niet meer in dit topic gekeken. Volgende keer even iets in mijn gb zetten, dan merk ik het veel sneller.]

Julian Lear

Op mijn vraag schud ze haar hoofd en ik bedenk me dat het vooral moet zijn omdat mensen die nog helemaal goed bij hun hoofd zijn haar mijden in de ochtend, zoals ik ook had moeten doen. Misschien ben ik dan ook wel niet helemaal honderd, dat zou me ook niet helemaal verbazen na een jeugd met hen. Ze brengt de sigaret weer naar haar mond en blaast de rook mijn richting op, wat ik eigenlijk behoorlijk vies vind en het mee werkt dat ik het op een lopen zet.
Na mijn plagerige vraag springt ze gelijk van de tafel af om de achtervolging op mij in te zetten, wat ik alleen maar leuk vind. "Bangerik!" grijns ze vals naar me, vanuit de deuropening waar ik daarnet doorheen gerend was. Ik zwaai naar haar en ze verdwijnt weer naar binnen. Al snel verschijnt ze zo met diezelfde valse grijns op haar lippen en loopt ze de gang in. Ik grinnik eventjes kort en hem een triomfantelijk glimlachje op mijn mond staan.
“Je zult toch moeten wachten, Julian. Ik moet me nog omkleden.” meld ze me als ze de eerste trede opstapt van de trap. “Anders ga jij alvast? Ik kom er dan zo snel mogelijk aan.” vervolgt ze. Ik knik lichtjes. "Aye, mevrouw." zeg ik tegen haar, alsof ze ouder is en ik commando's van haar zou aannemen. Ik weet dondersgoed dat ik 4 jaar ouder ben dan haar en dat vrouwen het nooit leuk vinden om als ouder aangesproken te worden.
"Ik ga maar snel." vervolg ik mezelf, voor ik een uitbrander krijg en ik open de voordeur, waarna ik hem iets te hard achter me dichtsla en de gekleurde ruitjes rinkelen in het omhulsel. Zo, dat was één keer Alexis overleeft, nu nog maar eens. Op mijn dooie gemak loop ik terug, werp ik even een blik op mijn auto en loop dan terug naar het afgebrande huis.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Camile Lilith Mertens

Ik negeer de opmerking van de demon en probeer te bedenken of ik een upper level demon ken met de naam Naomi. Ik kan echter niks bedenken, maar ze zal vast wel in het boek der schaduwen staan. Als we die stomme demon gewoon weg konden jagen, dan konden we eerst haar vernietigen en ons vervolgens concentreren op hem. We weten immers dat hij een energiedemon is.
Ik loop voorzichtig naar de deur en open die. 'Kan iemand even in het boek kijken onder de naam Naomi? En als dat kan, zou dan ook even gekeken kunnen worden of er misschien iets over energiedemonen instaat?' roep ik naar beneden. Net was iedereen er nog, dus waarschijnlijk zou er nu ook nog wel iemand zijn.
Langzaam sluit ik de deur weer en kijk van Cher naar de demon. 'Misschien moet je anders gewoon een stuk van zijn vlees afsnijden. Dat is toch één van de ingrediënten van de standaard potion tegen upper level demons?' zeg ik en ik glimlach lieflijk naar de demon. 'We hebben de andere ingrediënten volgens mij nog wel liggen, dus dat is zo gedaan.'

---

Happy Birthday my Potter!

Cher Louise Mertens.
De demon gromt kort en rolt met zijn ogen. Hij is nu toch niet in de positie te zeuren, hoewel Camile en ik wel snel moest handelen nu, aangezien hij weer elk moment normaal kon bewegen.
‘Mijn naam krijg je niet,’ snauwt hij naar mij. ‘En waarom zou je die willen weten? Wil jij mijn naam in m’n grafsteen graveren? Aardig van je,’ zegt hij met een droge glimlach. Hij draait zijn nek een stukje naar achter, zodat het mes iets minder hard op zijn keel drukt en slikt even. Gelijk als ik dit echter merk, druk ik het weer steviger tegen zijn nek, waarna ik mijn ogen rol. ‘Voor een demon zeik jij erg veel,’ zeg ik hem, nog met een bitse toon erin.
In mijn ooghoeken merk ik op hoe Camile voorzichtig naar de deur loopt en deze opent. ‘Kan iemand even in het boek kijken onder de naam Naomi? En als dat kan, zou dan ook even gekeken kunnen worden of er misschien iets over energiedemonen instaat?’ roept ze naar beneden. Ik wist echter niet zeker of er nog wel iemand beneden was, anders waren ze toch allang naar boven gekomen?
Camile sluit de deur weer langzaam en kijkt van mij naar demon, waarop ik haar een klein glimlachje gunde. ‘Misschien moet je anders gewoon een stuk van zijn vlees afsnijden. Dat is toch één van de ingrediënten van de standaard potion tegen upper level demons?’ zegt ze en glimlacht lieflijk naar de demon, welke ik eigenlijk niet meer echt zie, omdat ik al breed grijns richting haar. ‘We hebben de andere ingrediënten volgens mij nog wel liggen, dus dat is zo gedaan.’ God, wat was ze soms toch geniaal bezig! Hoe kon ik het echter vergeten? Meestal gebeurd mij dit echt niet, maar het zal wel te maken hebben met die aanval van vanmorgen en nu dit weer.
‘Camile, je bent super.’ Zeg ik haar grinnikend, waarbij ik weer terugdraai naar de demon met een vervaarlijke glinstering in mijn ogen. ‘Dit gaat maar even pijn doen,’ klap ik hem zachtjes op zijn wang, terwijl ik snel zijn arm ontdooi en een stukje vlees eraf snij. Hierna ren ik snel weg, naar Camile en gebaar dat ze het schild omhoog moet doen. Of het nou zou werken of niet, we hadden iets nodig, want ik kon hem niet nog een keer meer bevriezen. Ik voelde me zwakker worden door dit en mijn kracht was nog niet optimaal.

---

†

Boreas Gavin Hoxha.

"Misschien moet je anders gewoon een stuk van zijn vlees afsnijden. Dat is toch één van de ingrediënten van de standaard potion tegen upper level demons?" zegt ze jongste witch.
Ik mijn hoofd beginnen verschillende alarmbelletjes te rinkelen. Die wichtes ook altijd met hun potions! Toch heb ik er al aardig wat over geleerd, met die toverdrankjes kunnen ze heel wat bereiken. Wat dus betekend dat ze me gemakkelijk kunnen vermoorden met zo'n drankje.
"We hebben de andere ingrediënten volgens mij nog wel liggen, dus dat is zo gedaan,"
Fuck, fuck, fuck! Het enigste wat nu nog door mijn hoofd gaat zijn scheldwoorden en verwijten naar mezelf. Waarom was ik zo stom om hier heen te gaan?!
"Camile, je bent super," grinnikt ze oudste, die ze weer naar mij toe draait. "Dit gaat maar even pijn doen." Ze klapt zachtjes op mijn wang.
Wanneer ik voel dat mijn arm ontdooit wordt, weet ik hoe laat het is. Tijd om ervoor te zorgen dat dit niet gaat gebeuren, alleen zag ik één detail over het hoofd; Ik zit nog voor de helft ingevroren. Maar voordat ik ook maar iets kon doen, voel ik het mes door min vlees snijden.
Helaas heeft ze één ding over het hoofd gezien, pijn wordt bij demonen altijd omgezet in woede en aangezien dit behoorlijk akelig was, is mijn woede leven gestegen. Ik één klap heb ik mezelf ontdooit.
Ik ril even na en hou mijn handen klaar. "Wie zal ik eerst vermoorden?" knars ik tussen mijn tanden door. Ik richt me op jongste. "Jou dan maar? Oh, nee. Dat zou triest zijn. Ik kan kleine meisjes geen pijn doen." Na een kort lachje loop ik achter de oudste aan. "Vertel eens, wat ga je doen met mijn vlees? Ik wed dat een biefstukje lekkerder is," zeg ik sarcastisch. Ik hou mijn handen gereed, zodat ik altijd wat kan doen als het moet.

[Porcelaneous - > Exasperated]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Camile Lilith Mertens

Ik knik naar Cher dat ik haar begrepen heb en hef beide handen op. Ik voel mij dan nog niet optimaal, maar ik ben weer genoeg op kracht gekomen om het weer een tijdje vol te houden. Het schild verschijnt gelijk voor ons, precies op het moment dat de demon ontdooit.
'Wie zal ik als eerst vermoorden?' Wat een arrogante demon. Hij komt ons huis binnen, we verdedigen ons en snijden een stuk van zijn vlees eraf en nog denkt hij ons zo even te vermoorden. Ik laat mijn ene hand zakken en zet die in mijn zij.
'Jou dan maar? Oh, nee. Dat zou triest zijn. Ik kan kleine meisjes geen pijn doen.' Er komt een verontwaardigd geluidje uit mijn mond. Ik een klein meisje? Dacht het mooi niet dus! Als ik nu een pijl en boog had gehad, zou ik hem beschieten tot hij bang weg zou rennen van de pijn.
'Vertel eens, wat ga je doen met mijn vlees? Ik wed dat een biefstukje lekkerder is,' zegt hij sarcastisch en ik begin hem nu aardig zat te worden. Mijn glimlach verdwijnt dan ook eindelijk van mijn gezicht en ik rol met mijn ogen.
'Ga toch weg en laat ons met rust,' zucht ik. 'Dan focussen wij ons op je stomme vriendinnetje en kan jij een vrolijk leven in de onderwereld leiden. Je hebt allang gehoord wat wij met dat stuk vlees gaan doen. Ik bewonder het dat je hier nog steeds staat alsof je heel wat bent, maar volgens mij kun je maar beter gewoon weggaan.'
Het liefst zou ik hem gewoon weg laten teleporteren met één of andere spreuk of zo, maar ik heb geen idee of dat kan. Mijn blik gaat naar Cher, aangezien zij altijd de leiding heeft. Ik kijk haar afwachtend aan, terwijl ik de demon vanuit mijn ooghoeken in de gaten houd.

---

Happy Birthday my Potter!

[wow, hier en ik al lang niet meet geweest, was dit topic helemaal vergeten..... What did I all miss?? 1DLovertje -> DreamWishes]

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 15:46 ]

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

[Niet meer zo zeuren dat ik moet reageren als je vervolgens zelf ook niet reageert.]

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Ebola schreef:
[Niet meer zo zeuren dat ik moet reageren als je vervolgens zelf ook niet reageert.]

Pardon? Heb je dat tegen mij? Waarschijnlijk mag ik zelf niet druk bezig zijn? :}

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Exasperated schreef:
(...)
Pardon? Heb je dat tegen mij? Waarschijnlijk mag ik zelf niet druk bezig zijn? :}

[Het was meer als grapje bedoeld hoor, niet gemeen.]

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Ebola schreef:
(...)

[Het was meer als grapje bedoeld hoor, niet gemeen.]

Ik vatte het niet echt als grapje op.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Alexis Victoria Mertens.
Hij knikt lichtjes op het idee van mij. 'Aye, mevrouw.' Had Julian plagerig gezegd. Hierbij moest ik even grommen en mijn tanden knarsten over elkaar om mezelf in te houden. Niet aanvallen, Alexis. Houdt je in. Je zult hem nog wel krijgen.
Hij zou het alleen leuk vinden als ik achter hem aan zou komen en weer scheldwoorden naar zijn hoofd zou werpen. Hij wist donders goed dat ik het niet leuk vond als iemand me zo noemde. Alsof ik zijn moeder was. Zo oud zag ik er toch niet uit?
Ik zuchtte en probeerde hierdoor mijn woede weg te blazen en eruit te laten.
'Ik ga maar snel.' Vervolgde Julian. Ja, doe dat maar angsthaas. Want straks krijg je een vaas naar je hoofd. Alsof hij mijn gedachten kon lezen verliet hij snel het huis door de voordeur hard achter zich dicht te slaan, waardoor de ruit rinkelde. Nog een grom kwam er uit mijn mond. Ja, natuurlijk. We hadden genoeg vieze demonen langs voor de thee, maar dan betekende het nog niet dat Julian dit ook nog mocht doen. Hij zal wel een klap om zijn oor krijgen als ik weer bij hem was.
Sloffend loop ik de trap op richting mijn kamer en op het moment dat ik de deurklink vast pak hoor ik wat gebeuk waarna ik Camile hoor roepen: 'Kan iemand even in het boek kijken onder de naam Naomi? En als dat kan, zou dan ook even gekeken kunnen worden of er misschien iets over energie demonen instaat?'
Het zal toch niet hé? Nu niet. Niet op het moment dat ik me op wil frissen. Wat hebben ze vandaag toch? Kan een vrouw dan ook nooit wat rust krijgen?
Wat was het ook al weer? Naomi en wat? Energie demonen? Nou, als ze daar maar niet mee te maken hebben, want ik zou daar niet graag willen staan. Of aan de andere kant; wat agressie van me aftrappen zou me goed doen. Ik twijfel of ik hun moet helpen, maar doe het dan niet. Sowieso moest ik in het boek kijken naar die dingen die Camile net riep. Ze had het nu nodig. Julian kon nog wel eventjes wachten.
Snel rende ik dus naar boven en op een doodgewoon loopje loop ik naar binnen, richting het Boek der Schaduwen. “Je riep Camile? Nou, hier is je reddende heks.” Meldde ik haar, terwijl ik het boek opensloeg en naar datgene zocht wat Camile net had geroepen. De oude, gerimpelde bladzijdes deden me goed. Ik hield van lezen en mijn krachten en magie vergroten. En van leren. Tenminste, het leren van het bovennatuurlijke en magie, zodat ik sterker kon worden. Ik had geen actieve kracht waarmee ik die vieze demonen pijn kon doen, dus dan moest ik het slim aanpakken.
“Ah, ik zie dat we een indringer hebben.” Meld ik ze op een sarcastisch, rustig toontje, terwijl ik een korte blik op de indringer had geworpen. Nergens kan ik iets over energie demonen vinden, dus misschien op naam. Meteen zoek ik naar de naam Naomi en zie wat erin vallen. Een sirene?
“De Sirene is een krachtige demonische verleidster, die aast op echtparen, verleidt en dood de man en … blablabla.” Mompel ik zachtjes meer tegen mezelf dan tegen mijn zussen.
Ik keek naar het lijstje van de krachten die ze bezat en knikte goedkeurend. Zo zo, dat zijn nog eens krachten. Goed, dus we hebben met een slappe aftreksel van een succubus te maken. Gezellig. Dat is echt wat ik wilde.
Ik bladerde verder om te zoeken naar de loser die hier ons gezelschap houdt. En aangezien ik niks over energie demonen kon vinden zocht ik naar het juiste plaatje van zijn uiterlijk.
“Hoe heet die loser?” Iets zoeken, terwijl ik nog niet helemaal wakker was – was ik nooit echt goed in geweest.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.