[RPG]Born To Raise Hell - 13 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Kaien
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

---

Remember to be ridiculous.

Demi1309 schreef:
Lauren Campbell

Ik knik. 'Klinkt leuk,' glimlach ik. 'Anders dan Buenos Aires denk ik, maar het klinkt leuk.' Ik ga op zijn schoot en leun met mijn rug tegen zijn borstkas. Ik glimlach en speel wat met zijn vingers. 'Als je iets wilt weten over Buenos Aires of iets kan je het gerust vragen. Ik zou niet gaan huilen of zo.' ik grijns even en sluit mijn ogen. Aan mijn woonplaats en oude huis dacht ik terug met een glimlach.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Nathan Deleon

Ik pakte wat kleding uit mijn koffer en liep toen richting de kast waar ik vervolgens mijn kleding netjes in legde.
'Kan ik helpen?' hoorde ik Beck vragen. Ik keek haar aan en zag dat ze de dekens van zich had af gedaan en recht op was gaan zitten. Ik schudde lichtjes mijn hoofd terwijl ik weer terug liep naar mijn koffer.
'Nee hoor, maar dank je voor het aanbod,' zei ik met een glimlachje tegen Beck. Ik pakte weer een stapel kleding die ik ook netjes in de kast opborg. Ik was er niet bewust van dat ik heel de tijd in mijn boxer liep, maar dat maakte hoop ik toch niet veel uit.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij schud lichtjes zijn hoofd en loopt van de kast terug naar zijn koffer.
"Nee hoor, maar dank je wel voor het aanbod." zegt hij met een glimlachje.Hij pakt weer een stapel kleding en loopt naar de kast. Ik volg met mijn ogen zijn halfnaakte lichaam en zucht zachtjes, waarna ik me op het bed laat ploffen.
"Oké, dan niet." mompel ik. "Ga je me nu uit de weg omdat ik een pauze heb in gelast?" vraag ik waarna ik weer rechtop ga zitten zodat ik hem aan kan kijken. Ik ben bang dat hij ja zegt, maar dan begrijp ik het tenminste. Die pauze betekent niet dat ik alleen wil zijn.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Oké, dan niet,' mompelde ze. Ik keek haar aan en zag dat ze weer lag. 'Ga je me nu uit de weg omdat ik een pauze heb in gelast?' vroeg ze en ze ging weer rechtop zitten.
'Een beetje,' biechtte ik eerlijk op. Ik pakte het laatste beetje kleding uit mijn koffer die ik vervolgens ook netjes opborg in de kast. De koffer sloot ik en schoof hem weer terug onder het bed. Ik haalde de andere koffer eronder vandaan. Ik legde hem neer op het andere bed, maar ik deed ik nog niet open. Ik ging terug naar mijn bed waar ik op ging zitten en keek naar Beck.
'Jij hebt een pauze ingelast en dat respecteer ik,' zei ik zachtjes. Ik ging met mijn hand naar haar wang toe, maar trok hem daarna toch weer terug.
'Maar dat betekent niet dat ik het makkelijk vind om jou niet aan te raken, dus ik wou mij zelf een beetje bezig houden. Jou echt uit te weg gaan wil ik niet. Ik wil gewoon voorkomen dat ik je in opwelling per ongeluk aanraak.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Een beetje." biecht hij eerlijk op en ik zucht. Nathan pakt het laatste beetje kleding op en bergt dat netjes op in de kast. Hij sluit de koffer en legt die weer onder het bed waarna hij de volgende koffer pakt en die op het bed legt, dat allemaal in stilte en gevolgt door mijn blik. Dan gaat hij naast mij op het bed zitten.
"Jij hebt een pauze ingelast en dat respecteer ik." zegt hij zacht en zijn hand gaat naar mijn wang toe. Ik sluit mijn ogen, maar zijn hand komt nooit aan op mijn wang, natuurlijk. Ik open ze weer en kijk hem aan.
"Maar dat betekent niet dat ik het makkelijk vind om jou niet aan te raken, dus ik wou mij zelf een beetje bezig houden. Jou echt uit de weg gaan wil ik niet. Ik wil gewoon voorkomen dat ik je in opwelling per ongeluk aanraak." legt hij uit. Ik knik langzaam.
"Je bent zo lief, Nathan. En ik veroordeel je altijd zo snel." mompel ik. "Het spijt me, ga maar door met je koffers uitpakken. Ik wacht hier op je." Ik ga weer op het bed liggen en kruip onder de dekens die ondertussen afekoelt zijn. Het is niet zo lekker als met Nathan dus krul ik mezelf op tot een balletje.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Langzaam knikte ze.
'Je bent zo lief, Nathan. En ik veroordeel je altijd zo snel,' mompelde ze. Ik hield mij stil en gaf er geen antwoord op. 'Het spijt me, ga maar door met je koffers uitpakken. Ik wacht hier op je.' Ze ging weer op bed liggen en ze kroop onder de dekens. Ze rolde zich op tot een balletje. Ik bleef haar nog eventjes aan kijken en twijfelde of ik er bij moest gaan liggen of niet, maar ze had nog steeds niet gezegd dat de pauze over was.
'Het komt goed Beck,' fluisterde ik. Ik stond op en liep toe naar mijn koffer die ik open deed. Grotendeels kleding. Ik pakte een stapel en begon ook dat op te bergen. Veelte gauw was ik klaar en borg de koffer weer op onder mijn bed. Ik twijfelde eventjes over wat ik kon gaan doen. Echt veel te doen was er niet in deze kamer, maar ik wou mijn kamer niet uit. Anders leek het echt alsof ik Beck uit de weg wou gaan. Ik ging op mijn bed zitten tegen de muur aan. Af en toe keek ik naar Beck.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Jasper de Ridder
Ik glimlachte en staarde in haar blauwe ogen. Buenos Aires, vroeger sprak ik het uit als air van lucht. 'Nou vertel mij dan maar eens hoe het in Buenos Aires was.'

---

Remember to be ridiculous.

Rikki Madeleine Beck

"Het komt goed Beck." Hoor ik hem fluisteren en van het bed afgaan. Ik knik lichtjes als ik de dekens over mijn hoofd heentrek. Ik hoor hem nog vaag in de weer gaan maar daar hou het bij op. Ik probeer mezelf moed in te praten maar het lukt niet. De woorden kloppen wel, het gevoel alleen niet. Ik wil er gewoon zo snel mogelijk van af in plaats van dichterbij het gevoel van hysterie komen dan ik nu al doe. Ik merk daardoor ook amper dat Nathan op het bed komt zitten, ik probeer de goede aanrakingen van hem boven te halen en te denken aan mijn vrienden, die ik ontzettend mis. Mijn lichaam schokt af en toe lichtjes, hoe zeer ik het ook probeer tegen te houden.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ik keek Beck aan, nou eigenlijk naar dekens. Af en toe zag ik het lichtjes bewegen. Ik fronste iets, maar negeerde zo goed als het kans. Echt geruststellend is het niet. Ik beet op mijn lip, maar haalde dan toch voorzichtjes de dekens een stukje van haar af. De lichte bewegingen die ik af en toe zag, was haar lichaam die schokte. Bezorgd keek ik haar aan.
'Beck?' begon ik zachtjes. Ik ging zo goed als het kon in een kleermakerszit zitten en stak mijn armen naar haar uit. Al wist ik dat ze niet aangeraakt wilde worden, toch deed ik een poging en het was haar keus of ze het aannam of niet.
'Kom,' zei ik zachtjes.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

"Beck?" Pas als ik mijn naam hoor, open ik mijn ogen en merk ik dat ik niet geheel meer onder de dekens lig. Ik kijk naar Nathan, die in kleermakerszit zit en zijn armen naar mijn uitgestoken heeft.
"Kom." zegt hij zacht. Zijn stem klinkt zo geruststellend en veilig voor mij dat ik op krabbel en mezelf langzaam richting zijn armen beweeg. Uiteindelijk geef ik mezelf helemaal over en klim ik bij hem op schoot zodat ik in zijn armen kan liggen. Mijn gezicht verstop ik in zijn nek en laat mijn lichaam uitschokken. Dit allemaal in een complete stilte.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze krabbelde overeind en bewoog zich langzaam naar mij toe. Afwachten keek ik haar aan. Uiteindelijk klom ze dan bij mij op schoot en sloot ik mijn armen beschermend om haar heen. Haar gezicht verstopte ze in mijn nek en ik voelde hoe haar lichaam schokte in stilte. Ik drukte een kleine kus op haar hoofd en begon zachtjes over haar rug heen te wrijven.
'Het komt goed Beck,' fluisterde ik. 'Hij komt hier niet en hij raakt je al zeker weten niet meer aan, daar zorg ik wel voor. Maak niet uit wat ik daarvoor moet doen.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij sluit zijn armen beschermend om mij heen en drukt een klein kusje op mijn hoofd waarna hij zacht over mijn rug begint te wrijven.
"Het komt goed Beck." fluistert hij. "Hij komt hier niet en hij raakt je al zeker weten niet mer aan, daar zorg ik wel voor. Maakt niet uit wat ik daarvoor moet doen." zegt hij en ik duw mijn gezicht nog verder zijn nek ik.
"Dankjewel." zeg ik zacht. "Ik weet het wel, het is zo stom en jij bent zo lief. Sorry voor die stomme pauze." Mijn stem klinkt wat meer hees dan hij normaal klinkt.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Dankjewel,' zei ze zachtjes. Haar gezicht had ze daarvoor nog wat verder in mijn nek geduwd. 'Ik weet het wel, het is zo stom en jij bent zo lief. Sorry voor die stomme pauze,' zei ze en haar stem klonk wat heser dan normaal. Ik was stil en bleef verder wrijven over haar rug. Eventjes knuffelde ik haar flink.
'Het geeft niet,' zei ik zachtjes. 'Het is te begrijpen.' Één hand verplaatste ik onbewust naar haar onderrug waar ik die rustig liet liggen terwijl ik met de andere weer zachtjes begon te wrijven.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij blijft nog even stil en wrijft door, waarna hij me flink knuffelt.
"Het geeft niet" zegt hij zacht. "Het is te begrijpen. Eén hand verplaatst hij naar mijn onderrug en laat hem daar liggen, toch gaat er een kleine rilling door me heen. Met zijn andere hand begint hij weer zacht te wrijven. Ik snif eventjes en maak mijn hoofd los van zijn nek. Ik kijk hem met een glimlachje aan.
"Je bent zo lief, hoe kan dat?" vraag ik aan hem met dat glimlachje. Het is misschien klein en waterig, maar hij is er wel! Ik kijk in zijn donkerblauwe ogen en vraag me af of er meer van zulke jongens zijn.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ik hoorde haar eventjes iets toen ze maakte zich los van mijn nek. Met een glimlachje keek zij mij aan.
'Je bent zo lief, hoe kan dat?' vroeg ze met hetzelfde glimlachje, al was hij misschien dan wat waterig. Ik glimlachte eventjes en haalde vervolgens mijn schouders iets op.
'Kan je nagaan wat een meisje wel niet kan doen met een jongen,' fluisterde ik. Ik boog iets naar voren op een vederlicht kusje op haar mond te geven.
'Dus ik kan die vraag beter aan jou vragen, waarom ben ik zo lief?'


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you