• Verhaal
    Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?




    Regels
    Meld het wanneer je lange tijd afwezig bent
    Praat bij OOC tussen haakjes [] {} ()
    Geen ruzie OOC
    Maximaal 3 personages
    Relatie's mogen natuurlijk
    16+ toegestaan
    Er gaat niemand dood en er raakt ook niemand zwaargewond zonder zijn toestemming
    Vechten en lichte verwondingen zoals blauwe plekken, gewone schrammen en schaafwonden mogen wel altijd
    Personages zijn geen engeltjes, ze doen dit om jeugdetentie te ontlopen
    Je mag alleen je eigen personage laten praten
    Probeer wanneer je een paar dagen weg bent je personage niet in een gesprek te duwen, dat is vervelend voor de anderen
    Als het aantal spelers compleet is maak ik een kamerindeling, hierover kan worden gediscusseerd maar dat is zo in het internaat

    Regels van het internaat
    Om half elf op je kamers
    Niet binnen roken en niet onder de zestien
    Niet van het terrein af zonder toestemming (is ook bijna onmogelijk door een hoog hek)
    Alcohol alleen op vrijdag en in de weekenden en niet onder de zestien
    Geen meiden op de jongenskamers en andersom
    Ontbijt tussen half zes en acht, lunch tussen 12 en 2 en avondeten tussen zes en zeven. Te laat, geen eten
    Mobieltjes, wapens en zakmessen zijn niet toegestaan, bezit wordt bestraft


    Meiden
    1. Jade Skyler White - HurtedHead
    2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
    3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
    4. Sanne Hoogdoorn - Squib
    5. Eva Graspriet -Kimology
    6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
    7. Lauren Campbell - Demi1309
    8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

    Jongens
    1. Jasper de Ridder
    2. Nathan Deleon - Kaien
    3. Jason van Huyse - Nyan
    4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
    5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
    6. Gereserveerd - WillNotLearn
    7. Finn den Bakkere - Nyan
    8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

    Kamerindeling:
    Jongenskamer 1
    Ayden Jayson Bright
    Daniël Emillio Scagotti
    Jongenskamer 2
    Nathan Deleon
    Finn den Bakkere
    Jongenskamer 3
    Jasper de Ridder
    Jason van Huyse
    Jongenskamer 4
    Samuel Rick Jones
    gereserveerd door WillNotLearn
    Meidenkamer 1
    Ignis Sualume Pendel
    Laurene Ameliah Billington
    Meidenkamer 2
    Sanne Hoogdoorn
    Eva Graspriet
    Meidenkamer 3
    Rikki Madeleine Beck
    Lauren Campbell
    Meidenkamer 4
    Myscha Jae Lachesis
    Jade Skylar White


    Remember to be ridiculous.

    Rikki Madeleine Beck

    Mijn ogen zakken steeds dicht en uiteindelijk val ik toch in slaap. En ik had gelijk, ook deze keer komt het terug. Maar het is donker, ik kan niets zien. Ik weet niet waar ik ben en ik kan me niet bewegen. Ik roep Nathan, ik ruik zijn geur maar ik kan hem niet vinden. De enige die op zijn naam afkomt, is mijn vader. Netjes in pak met zijn charmante glimlach. Ik weet wel beter. Ik kan me nog altijd niet bewegen en voel even later zijn onderlichaam tegen mij aan bewegen en hoe zijn slanke vingers over mijn borst heen gaan. Qua uiterlijk lijk ik op mijn vader. Hij is ook redelijk lang en slungelig. Maar ongelooflijk sterk.


    Your make-up is terrible

    Nathan Deleon

    Ik dacht wat te horen en opende daarom ook even mijn ogen. Ik keek een beetje op naar Beck die leek te slapen. Ik glimlachte tevreden. Ik kwam iets omhoog en voelde hoe haar jurkje mee kroop. Voorzichtjes veegde ik een paar verdwaalde plukjes haar uit haar gezicht, boog iets naar haar toe en drukte een klein kusje op haar lippen. Ik kroop voorzichtjes van haar af en zorgde er voor dat haar jurkje weer omlaag ging. Ik ging recht op zitten en rekte mij eventjes uit terwijl ik flink gaapte. Met een glimlach keek ik toe hoe ze sliep.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Mijn kleding word omhoog geschoven en ik wil tegenspartelen maar het werkt niet. Ik voel zijn aanraking en de walging door mijn lichaam heen trekken. Zijn vieze lippen op die van mij zorgen dat ik wil overgeven. Net zoals zijn geur met mij doet. Ik knijp mijn ogen op elkaar en blijf herhalen dat het maar een nachtmerrie is. Toch voel ik zijn hand die naar boven kruipt over mijn been.
    Ik schud met mijn been en schiet dan overeind, klaarwakker. Nathan zit naast me, het was een droom. Zoals ik dacht. Nathan is veel te goed voor mij, hij zorgt ervoor dat hij wegblijft. Ik glimlach naar hem.
    "Ben je alweer wakker, slaapkopje?" vraag ik.


    Your make-up is terrible

    Nathan Deleon

    Ik schrok toen Beck bewoog en omhoog schoot.
    'Ben je alweer wakker, slaapkopje?' vroeg ze. Verbaasd knikte ik lichtjes.
    'Ja, ik dacht dat ik wat hoorde. Ik werd er wakker van, maar er was niks,' zei ik en ik glimlachte naar Beck.
    'Maar waar ben jij van geschrokken?' vroeg ik toen bezorgd. 'Wat droomde je?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Ja, ik dacht dat ik wat hoorde. Ik werd er wakker van, maar er was niks." zegt hij en hij glimlacht naar mij. "Maar waar ben jij van geschrokken. Wat droomde je?" vraagt hij bezorgd. Ik haal mijn schouders op.
    "Dat weet ik niet meer." antwoord ik. "Ik denk dat ik gewoon jou naast me miste. Dat is volgens mij ook de enige reden waarom ik weer in slaap gevallen was." glimlach ik en ik streel met mijn hand over zijn wang voordat ik mezelf weer op het bed neer laat ploffen, met mijn hoofd in de dekens.


    Your make-up is terrible

    Nathan Deleon

    'Dat weet ik niet meer,' antwoordde ze. 'Ik denk dat ik gewoon jou naast me miste. Dat is volgens mij ook de enige reden waarom ik weer in slaap gevallen was.' Ze glimlachte en ik begon te blozen. Ze streelde met haar hand over mijn wang en liet zichzelf weer op het bed ploffen met haar hoofd in de dekens. Ik ging met mijn hand naar haar bovenbeen toe waar ik zachtjes over heen strelen steeds verder naar boven toe. Ik trok mijn hand weer terug en glimlachte vriendelijk naar Beck.
    'Dan blijf ik naast je liggen,' zei ik vriendelijk en kroop weer naast haar. Ik boog iets naar haar toe en drukte een klein kusje op haar mondhoek. 'En ik blijf naast je liggen zodat ik je niet weer wakker maak.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij gaat met zijn hand over mijn bovenbeen en ik bijt op mijn lip, maar zo dat hij het niet kan zien. Hij streelt zacht verder naar boven en trekt dan zijn hand weer terug. Hij glimlacht vriendelijk naar me en ik glimlach terug.
    "Dan blijf ik naast je liggen." zegt hij vriendelijk en kruipt weer naast mij. Hij buigt zich naar mij toe en drukt een klein kusje op mijn mondhoek.
    "En ik blijf naast je liggen zodat ik je niet weer wakker maak." Ik glimlach lichtjes.
    "Dat is lief van je, maar alleen als jij wilt slapen." antwoord ik. "Ik hoef niet persé te slapen hoor." Ik kijk hem even aan en wend mijn blik af.
    "Eh Nathan..." vraag ik zacht. "Is het goed als ik even een aanraak-pauze inlast?"


    Your make-up is terrible

    Nathan Deleon

    'Dat is lief van je, maar alleen als jij wilt slapen. Ik hoef niet persé te slapen hoor,' zei ze. Ze keek mij even aan en wendde toen haar blik af. Verbaasd keek ik haar aan.
    'En Nathan...' vroeg ze zachtjes. 'Is het goed als ik even een aanraak-pauze inlast?' vroeg ze. Verbaasd keek ik haar, maar knikte toen toch. Ik nam een beetje afstand van haar en ging recht op zitten.
    'Iets verteld mij dat jij nog wel weet wat je droomde,' zei ik zachtjes. Ik wou haar hand vast pakken, maar ze wou een pauze. Ik begon te friemelen aan mijn eigen vingers.
    'Beck, wat is er gebeurd?' vroeg ik bezorgd.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt mij verbaasd aan maar knikt toch. Hij neemt een beetje afstand van mij en gaat rechtop zitten terwijl ik blijf liggen. Het liefst wil ik nu gewoon mijn gezicht ergens in verbergen en hem niet aankijken.
    "Iets vertelt mij dat jij nog wel weet wat je droomde." zegt hij zacht en hij friemelt met zijn vingers. "Beck, wat is er gebeurt?" Ik schud mijn hoofd lichtjes.
    "Nee, nee. Echt niet." antwoord ik. "Het is word gewoon een beetje veel denk ik. De hele dag, de hele nacht. Je weet wat." Ik glimlach wat ongemakkelijk en schaam me eigenlijk een beetje voor het voorstel. Hij is zo'n lieve jongen...


    Your make-up is terrible

    Nathan Deleon

    'Nee, nee. Echt niet,' antwoordde ze. Vragend keek ik haar aan. 'Het is word gewoon een beetje veel denk ik. De hele dag, de hele nacht. Je weet wat.' Ze glimlachte ongemakkelijk. Ik keek haar verward aan en schudde iets wat mijn hoofd.
    'Dit klopt niet,' zei ik verward. 'Het word te veel? Voor nog geen half uur geleden bood jij zelf nog aan om seks te hebben. Beck, jij verteld mij niet de waarheid, wat is er gebeurd?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt mij verward aan en schud wat met zijn hoofd. Nee?
    "Dit klopt niet." zegt hij verward."Het word te veel? Voor nog geen half uur geleden bood jij zelf nog aan om seks te hebben. Beck, jij vertelt mij niet de waarheid, wat is er gebeurd?" Ik zucht en draai me om op mijn buik waarna ik mijn gezicht in de kussens verstop.
    "Jij kent mij nog beter dan ik zelf. Niet eerlijk." mompel ik gedempt door het kussen heen. "Goed, jij wint. Nachtmerries komen bij mij niet alleen." zeg ik alleen maar.


    Your make-up is terrible

    Nathan Deleon

    Ze zuchtte en draaide zich zelf om op haar buik waarna ze haar gezicht in de kussens verstop.
    'Jij kent mij nog beter dan ik zelf. Niet eerlijk,' mompelde ze gedempt door het kussen heen. 'Goed, jij wint. Nachtmerries komen bij mij niet alleen,' zei ze alleen maar. Bezorgd keek ik haar aan, maar durfde haar nog niet aan te raken.
    'Beck?' vroeg ik zachtjes. 'Wat heeft hij gedaan? Vertel het mij, alsjeblieft.' Al was het maar een nachtmerrie, daardoor wou Beck niet dat ik haar aanraakte. Zelfs al was hij er niet, toch kreeg hij het voor elkaar. Ik snapte het maar half.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Beck?" vraagt hij weer zacht. "Wat heeft hij gedaan? Vertel het mij, alsjeblieft." Ik blijf mijn hoofd in het kussen verstoppen omdat ik hem nu absoluut niet kan aanraken. Ik schaam me er nogal voor.
    "Gewoon, een samenloop van herinneringen." antwoord ik nog altijd gedempt. "Meer was het niet. Kunnen we nu alsjeblieft ergens anders over praten? Ik word er zo misselijk van." Dat is zo, maar ik word misselijk van mijn hele familie. Viezerds.


    Your make-up is terrible

    Nathan Deleon

    'Gewoon, een samenloop van herinneringen,' antwoordde ze nog steeds gedempt. 'Meer was het niet. Kunnen we nu alsjeblieft ergens anders over praten? Ik word er zo misselijk van.' Ik keek haar eventjes aan begon medelijden te krijgen.
    'Natuurlijk,' zei ik zachtjes en ging toen van bed af. 'Blijf maar lekker liggen,' zei ik en ik deed de dekens toen goed over haar heen. 'Ik ga eventjes mijn kleren netjes opruimen. Ze liggen nog steeds in mijn koffers,' zei ik met een klein lachje. Ik haalde een koffer onder mijn bed vandaan en legde die neer op het andere bed.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Natuurlijk." zegt hij zacht. Ik voel het bed uitdeuken waardoor ik doorkrijg dat hij is opgestaan. Waarom?
    "Blijf maar lekker liggen." zegt hij en doet de dekens over mij heen. 'Ik ga eventjes mijn kleren netjes opruimen. Ze liggen nog steeds in mijn koffers." zegt hij en ik hoor het lachje doorklinken in zijn stem en hoe de koffers onder het bed vandaan geschoven worden. Ik bijt op mijn lip, hij is zo ontzettend lief. Ik snap nog steeds niet hoe hij ooit iets goeds in mij heeft kunnen zien en hoe ik ruzie met hem kan maken. Ik schud mijn hoofd en trap de dekens van me af nadat ik de gedachte aan mijn familie verbannen heb. Ik ga rechtop zitten en kijk naar Kyle.
    "Kan ik helpen?" vraag ik.


    Your make-up is terrible