[RPG]Born To Raise Hell - 11 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Regels
Meld het wanneer je lange tijd afwezig bent
Praat bij OOC tussen haakjes [] {} ()
Geen ruzie OOC
Maximaal 3 personages
Relatie's mogen natuurlijk
16+ toegestaan
Er gaat niemand dood en er raakt ook niemand zwaargewond zonder zijn toestemming
Vechten en lichte verwondingen zoals blauwe plekken, gewone schrammen en schaafwonden mogen wel altijd
Personages zijn geen engeltjes, ze doen dit om jeugdetentie te ontlopen
Je mag alleen je eigen personage laten praten
Probeer wanneer je een paar dagen weg bent je personage niet in een gesprek te duwen, dat is vervelend voor de anderen
Als het aantal spelers compleet is maak ik een kamerindeling, hierover kan worden gediscusseerd maar dat is zo in het internaat

Regels van het internaat
Om half elf op je kamers
Niet binnen roken en niet onder de zestien
Niet van het terrein af zonder toestemming (is ook bijna onmogelijk door een hoog hek)
Alcohol alleen op vrijdag en in de weekenden en niet onder de zestien
Geen meiden op de jongenskamers en andersom
Ontbijt tussen half zes en acht, lunch tussen 12 en 2 en avondeten tussen zes en zeven. Te laat, geen eten
Mobieltjes, wapens en zakmessen zijn niet toegestaan, bezit wordt bestraft


Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Kaien
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

[ bericht aangepast op 9 aug 2012 - 20:49 ]

---

Remember to be ridiculous.

[Mijn topics]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[De stukjes worden later beter!! ]

Nathan Deleon

'Bent gewoon lui, geef maar toe. Want ik vind het uiterst interessant. Vertel eens iets over je eerste vriendinnetje en jij,' zei ze. Ze kwam iets overeind en keek mij toen nieuwsgierig aan. Ik beet op mijn lip en schudde doen mijn hoofd.
'Ik ga nu toch niet nadat we het hebben gedaan vrolijk lopen te vertellen over mijn eerste vriendinnetje?' vroeg ik iets wat verward. Ik schudde weer lichtjes mijn hoofd.
'Waarom wil je die dingen weten? Je bent echt apart Beck.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Jasper de Ridder
Ik dacht even na. Hoe kwam het dat ik er zoveel over wist. Na een tijdje herinnerde ik het me weer. 'Oh we moesten een keer in groepjes een werkstuk maken over het koningshuis de afgelopen twee eeuwen, nutteloze feitjes was het onderdeel waar ik voor moest zorgen.'

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik lach en kijk hem aan. 'Je bent een rare. Dat je dat soort dingen onthoud. Ik zou echt niet meer weten waar ik mijn werkstuk over heb gehouden op de basisschool.' Ik kijk hem lachend aan en geef hem nog een kus. Ik kijk hem eventjes aan en wend dan mijn blik af. Ik kijk om me heen en zucht. 'Ik wil naar huis,' fluister ik. Ik wilde terug naar mijn grote huis. Naar mijn warme eigen bedje. Naar mijn warme kamer. Naar de stad waar ik geboren ben. En hoewel ik terug wilde, wilde ik ook weer niet. In mijn kamertje waren vreselijke dingen gebeurd, dingen die ik nooit meer zou vergeten, maar daar lagen ook de enige herinneringen aan mijn moeder.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Eigenlijk had ik het werkstuk pas anderhalf jaar geleden gemaakt en ik hield van nutteloze weetjes maar ik trok haar dichter tegen me aan. 'Lauren,' zei ik uiteindelijk. 'Ik denk dat je er aan moet wennen dat dit voorlopig je huis is.'
Daarna zou ze overal heen mogen waar ze heen wou, als ze maarwist dat ik haar niet alleen zou laten gaan en met haar meeging. Ze was nog lang niet van me af.

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

'Ik ben vier jaar niet meer thuis geweest. Ik wil zo graag weten hoe het daar nu is...' Een snik borrelt op en ik kruip dichter tegen Jasper aan. 'Ik wil vertrouwde dingen terug. Dingen die ik leuk vond... Dingen die me herinnerde aan mijn moeder.' Ik voel een traan over mijn wang lopen en bijt hard op mijn lip. Al snel volgen meer tranen. Ik klem me vast aan Jasper en slik.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
'We gaan terug,' beloofde ik.
Ik kon er niet tegen om haar te zien huilen. Het zorgde ervoor dat ik me machteloos voelde. Ik wou dat ik er toen voor haar geweest was maar tegelijkertijd wist ik dat het geen zin had om dat te wensen want ik had er niets aan kunnen doen, al wou ik het nog zo graag, als twaalfjarige had ik niets kunnen uitvoeren dus alles wat ik kon was nu mijn best doen om haar te troosten. 'Als we hieruit zijn gaan we samen terug en gaan we kijken hoe het er is, maar tot dan zullen we moeten proberen om dit ons thuis te maken.'

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik knik als een klein meisje. Ergens was ik bang... Ja, ik was heel bang. Mijn huis, mijn vader. Mijn huis, herinneringen. Mijn woonplaats, mijn haters. Er waren dingen waarom ik er wel heen wilde en dingen waarom niet. Ik bijt op mijn lip. Ik wilde mijn moeder terug en ik had haar vermoord. Opeens kon ik mezelf wel wat aandoen. Ik voelde hoe ik begon te trillen. Ik zet mijn nagels in mijn handpalmen en bijt hard op mijn lip. Ik proef bloed en bekijk mijn handpalmen, waar ook bloed te zien was. Ik moest mezelf iets aandoen, het moest. Ik had mijn eigen moeder vermoord! Ik werd gek! Ik hap naar adem en sta op. Wankelend loop ik naar de badkamer. Ik had hier last van gehad. In de gevangenis. Ze hadden me pillen gegeven. Ik pak mijn toilet tas en begin in een waas te zoeken. Ik had er een tijd geen last meer van gehad, gelukkig, maar nu ik over 'thuis' praatte, kwam de angst, de waanhoop, de schuld... Alles kwam terug. Met trillende handen pak ik het doosje en pak een pil. Ik vul een glas met water en slik het pilletje. Ik knijp hard in de wasbak en smijt het doosje pillen terug in de toilettas. Deze pillen maakte me rustig en verdoofde me een beetje. Het zou moeten helpen. De agenten hadden me geadviseerd een psycholoog te nemen, misschien moet ik dat ook maar doen.

[ bericht aangepast op 25 juli 2012 - 20:30 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Ik liep achter haar aan en zag haar de pil innemen. Waarom deed ze zichzelf zo'n pijn en ik liep naar haar toe waarna ik haar tegen me aan drukte. 'Rustig maar Lauren,' zei ik en ik drukte een kus op haar haar. 'Ik trok haar langzaam mee terug naar het bed en ging naast haar zitten. 'Wil je me vertellen wat er aan de hand is ov is het te persoonlijk?'

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik haal mijn schouders op. Wat viel er te vertellen? 'Ik moet een psycholoog. Dat hebben ze me allemaal geadviseerd. Ik denk dat alles me teveel is. Ik heb die pillen van agenten gekregen als het weer gebeurde. Als ik ze niet neem val ik flauw. Ik heb het sinds twee jaar geleden.' Ik zwijg en kijk Jasper aan. 'Het is een wonder dat ik die gevangenis overleven heb.' Een traan rolt over mijn wang. Ik veeg hem vlug weg. 'En ik kan niet leven met de dood van mijn moeder op mijn geweten te hebben. Het maakt me kapot.' Ik zwijg. 'Ik wil terug, maar ik ben ook bang. Mijn vader... Als hij me ziet vermoord hij me gelijk weer. Misdadigers gaan altijd terug naar de plek van moord. Hij weet dat, hij weet dat ik terug kom. Hij wacht me op.' Ik zucht en kijk strak voor me uit. 'Die pillen kalmeren me en maken me rustig als het weer gebeurd. Als je te veel neemt kan je overdosis krijgen, dus daar moet je mee oppassen.' Ik zucht en denk aan de tijd dat ik naar het doosje staarde met de neiging ze allemaal te slikken, maar nu had ik Jasper en ik kon het hem niet aandoen.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Ik was even geschokt maar toen bedacht ik me dat dit helemaal niet zo vreemd was voor een meisje van achttien dat al vier jaar in de bajes had gezeten en op haar twaalfde haar moeder had vermoord en was mishandeld door haar vader. Ik nam mezelf voor om het voortaan doodslag te noemen want het was doodslag, geen moord. 'Lauren, als je het eng vindt dan gaan we niet, of niet zonder nog wat beschermin en wat je moeders dood betreft, ik weet dat het het niet minder erg maakt voor jou maa het was geen moord, het was doodslag en dat is een verschil tussen dag en nacht.'

---

Remember to be ridiculous.

Rikki Madeleine Beck

Hij bijt op zijn lip en schud zijn hoofd, wat mij achterdochtig maakt erover.
"Ik ga nu toch niet nadat we het hebben gedaan vrolijk lopen te vertellen over mijn eerste vriendinnetje?" vraagt hij verward. "Waarom wil je die dingen weten? Je bent echt apart Beck."
"Ik hou er gewoon niet van om normaal te zijn en te doen wat iedereen verwacht." zeg ik en haal mijn schouders lichtjes op. "Ik ben gewoon benieuwd, mag toch? Het is een deel van jou dus vertel op." beveel ik hem met een lachje.

---

Your make-up is terrible

Lauren Campbell

Ik glimlach dankbaar om zijn goede en lieve woorden. 'We?' Ik kijk hem vragend aan. 'Zou je mee gaan?' Ik kijk hem aan en voelde een golf van opluchting en blijdschap. 'En ik ga terug. Om mijn spullen te halen, daar heb ik recht op. Denk ik.' Ik kijk even voor me uit en zucht dan. Misschien zou mijn vader me niet vermoorden, maar me gebruiken voor zijn werk. Als hoer... Ik walg er van. Hoe kon mijn moeder het niet doorhebben? Ik zucht weer. Hij zou mij niet krijgen, hij zou mij nooit krijgen. Hij zou geen blik toegeworpen krijgen. Helemaal niks. Ik zou hem ontwijken en gewoon mijn spullen pakken. Rondkijken en dan weer weg. En als hij iets zou proberen, zou ik hem niet vermoorden. Ik ging niet de gevangenis in voor hem. Niet weer. Dat kon ik niet, dan was ik alsnog als dood opgeschreven. Een tweede keer daar zou ik niet overleven.

[ bericht aangepast op 25 juli 2012 - 20:52 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
'Ja,' zei ik. 'Natuurlijk zou ik met je meegaan, ik laat jouw toch niet in de steek? Jij bent nu een deel van mijn leven en dat wil ik heel graag zo hee mogelijk houden.'
Als ik Lauren zou verliezen zonder mijn best te doen om haar te beschermen zou ik het niet volhouden. Nog iemand die me zo dierbaar was kon ik niet aan, dat zou het einde van Jasper de Ridder betekenen.'

---

Remember to be ridiculous.

Nathan Deleon

'Ik hou er gewoon niet van om normaal te zijn en te doen wat iedereen verwacht,' zei ze en ze haalde haar schouders lichtjes op. 'Ik ben gewoon benieuwd, mag toch? Het is een deel van jou dus vertel op,' beval ze vervolgens met een lachje. Ik keek haar verbaasd aan en knipperde vervolgens een paar keer met mijn ogen.
'Allereerst verwacht ik niets van jou,' zei ik met een mager glimlachje.
'Ten tweede.. Zeker weten dat je het wilt weten?' vroeg ik toen en keek haar serieus aan.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you