[RPG] School of Magic | 3 - Speeltopics

Meisjes(vol)
Anna Sissy Flair - Geest : dracoluvvv
Naya Wednesday - weerwolf : Poeh
Madeleine Price - Manifesterende heks : Primrose12
Francina Starks - Vampier : Dashed
Avelin Cyrille June - Glamorgana/Veela : SerpentEyes
Lily Jeanine Lockwood - Glamorgana/Veela : Aragog
Catherine Jeanine Mariah Roux - Demon : Aragog
Rosalie Ridder - Waternimf : LostMagic
Stephany Selfira Delores - engel : Courteous
Adora Witchsinner - gedachtenbeheerster : xEques
Olivia Beckham - elf : FlowingFancy

Jongens
Connor Duke - weerwolf : xSpookje
Aiden Josh Miller - weerwolf : Silvanaa
Jack Barrowman - weerwolf : xRemember
Eeron Edward Night - weerwolf : WillNotLearn
Lukas Gabriël Thomson - geest/edit : Poeh
Virgo Dules - demon : Dashed
Micael Adrian Whittemore - demon :Bisous
Tyson Rush - vampier : Mordacious
William Stevens Hyde - vampier : Poeh
Alexander Matt Loghwood - halfbloed (demon + mens) : LostMagic
Tyler Jacob Loghwood - halfbloed (demon + mens) : LostMagic
Nathan Jackson - tovenaar : WillNotLearn
Jason Jackson - tovenaar : WillNotLearn

Stervelingen
Skyler Noëlle Haynes - meisje : Bisous
Audrey Lynn Winchester - meisje : Silvanaa
Elena Yana Bennett - meisje : LostMagic
Rylie Jazlyn Salome - meisje : Morticia
Noah Price - jongen : Primrose12
Daniël Matthew Smith - jongen : Moonlit
Wolvenjongen (Nathaniël Elijah Cybel) - wolfkind/jongen - LostMagic

Leerkrachten
Madam Sprew - Balans goed/slecht : Poeh
Mr. McDonalds - woedebeheersing weerwolven : Primrose12

Regels:[/b]
OOC : [] ()
Niet schelden in OOC
Nieuwe topics worden door mij aangemaakt : gelieve dat te respecteren
Naamsveranderingen doorgeven

Rollenstory
Rollentopic
Lessenrooster
Kamerindeling
Topic 1
Topic 2
Topic 4

[ bericht aangepast op 20 juli 2012 - 12:36 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

William Stevens Hyde, Vampier.
Er gleed een gekwelde uitdrukking over Will's gezicht. "Ik heb-" Hij slikte. "Ja, Skyler." zei Will en keek naar de grond. "Ik heb jarenlang in eenzaamheid geleefd zodat ik niemand wat aandeed. En jou hals-" Hij zweeg en nam na een poosje zijn boek op. Zonder nog wat te zeggen haalde hij de bladwijzer er van tussen en las verder.

---

kindness is never a burden.

Avelin Cyrille June

Avelin's gezicht was lichtjes bleek, ze slikte en knikte, en schraapte haar keel. "J-ja hoor, prima" een zwakke glimlach verscheen op haar lippen. "Kom, laten we gaan lezen" Dit was een van de vele zinnen, waarvan Avelin dacht dat ze hem nooit zou gaan gebruiken, tot op dit moment dus. Ze liep richting een tafel, waar twee stoelen naast elkaar stonden, en nam plaats op een van de stoelen.

---

The expert in anything, was once a beginner.

Francisa Starks vampier
Ik ga rustig in de schaduw van een nis zitten en pak een bloedzakje uit mijn tas. Ik ruk het open en laat even de geur van bloed tot me doordringen, dit was té lang geleden. Gulzig begin ik het bloed op te drinken, ik wist dat ik gewoon op een freak leek nu maar het kon me even helemaal niks deren. Beter dit dan een lijk toch?

---

On wednesdays we wear black

[Lol Elena is straks het lijk... ehm nee ben even iets aant verzinnen zodat ze weg kan lopen xd zou een wolf ook achter een stok aanlopen? xd]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Micael Adrian Whittemore - demon
Ik begin te lachen als Rylie het bloed uit vampier zijn handen rukt, een slok neemt en het vervolgens uitspuugt in de prullenbak. 'Goed, misschien geloof ik jullie nu wel,' hoor ik haar mompelen.
'Hmmm, kunnen we dat zwart op wit krijgen?' grijns ik.
'Goed zo, groot meisje. Je leert 't wel,' zegt vampier op een kinderachtige toon. 'Hoe the fack kom jij eigenlijk op deze school?' vraagt hij daarna.
Eerlijk gezegd vraag ik me dat ook wel af. Sommige op deze school willen hier niet eens heen en zij komt gewoon doodleuk naar binnen wandelen. 'Misschien was haar oma een heks of zoiets en dachten dat zij ook over magische krachten beschikt,' opper ik schouderophalend.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

|Gotta go. Bye-a CU 2morrow. (: |

---

kindness is never a burden.

[moet slapen slaapwel]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

LostMagic schreef:
[Lol Elena is straks het lijk... ehm nee ben even iets aant verzinnen zodat ze weg kan lopen xd zou een wolf ook achter een stok aanlopen? xd]

(Probeer het, hahahhahah xd)

---

On wednesdays we wear black

Skyler Noëlle Haynes ~ Sterveling
Ik bijt op mijn lip als ik Will's gekwelde uitdrukking zie. Gelijk heb ik spijt van mijn vraag. 'Ik heb-' Hij slikt even. 'Ja, Skyler,' zegt hij dan met zijn blik op de grond. 'Ik heb jarenlang in eenzaamheid geleefd zodat ik niemand wat aandeed. En jou hals-' Hij zwijgt ineens en pakt zijn boek op waarin hij weer begint te lezen.
'Het spijt me,' zeg ik nadat het een tijdje stil is geweest. Het liefste zou ik willen vragen wat er met mijn hals is maar dat is niet lastig te raden. 'Als je het lastig vind om met een mens op de kamer te slapen kan ik anders wel vragen of er nog ergens een plek vrij is? Dan ga ik daar wel heen en dan heb jij ook geen last meer van mij'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Rylie Jazlyn Salome – Sterveling.
‘Goed zo, groot meisje. Je leert ’t wel.’ Zei de jongen met een kinderachtige stem, waarbij ik mijn ogen geïrriteerd rolde. ‘Je mag dan wel een vampier zijn, maar ik ben nog steeds niet bang voor jou en evenmin voor jou,’ Ik keek naar Micael en zuchtte even, haalde vervolgens nadenkend een hand door mijn lange donkerbruine haar.
Ik grinnikte toen ik Micael wat hoorde vragen, al leek het echter op een plagerig grapje. ‘Hmm, kunnen we dat zwart op wit krijgen?’ Ik keek hem aan en glimlachte, omdat er een grijns op zijn gezicht lag. ‘Misschien, je zal me maar op mijn woord moeten geloven.’ Zei ik met een uitdagende grijns op mijn gezicht.
‘Hoe te fack kom jij eigenlijk op deze school?’ Ik beet bedenkelijk op mijn volle onderlip totdat deze rood werd en proefde toen een lichte ijzersmaak in mijn mond. Gatver, niet alweer hé. Al was het dit keer mijn eigen bloed en ik haalde lichtelijk mijn schouders op.
‘Misschien was haar oma een heks of zoiets en dachten dat zij ook over magische krachten beschikt,’ Micael haalde zijn schouders op en ik begon weer te lachen, waarna ik met mijn tong over mijn volle onderlip streek. ‘Dat kan je wel zeggen, dat mijn oma een heks is. Letterlijk. Het enige dat mist is de wrat op haar neus, voor de rest heeft ze alles,’ Grinnikte ik, als een soort binnenpretje en deed een haarlok rond mijn slanke, licht getinte wijsvinger.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Tyson Rush, vampier.
Ze had nog wat opmerkingen naar mijn hoofd toe gegooid die bijtend moesten voorstellen, maar ik voelde er niets van. Ik haalde hier mijn schouders alleen maar voor op en ze zuchtte even.
Door mijn vraag ging ze op haar lip bijten. Zo hard dat haar lip kapot gebeten werd en het bloed vrij kwam. Net zoals mijn neusgaten en ogen verwijdden zich en ik zette mijn beker met bloed vliegensvlug op de tafel. Ik hield mezelf stevig aan de tafel vast. Zo hard dat mijn vingers lijkwit te zien waren, al was mijn huid al bleek van zichzelf.
De zoetachtige geur van het bloed kroop mijn neusgaten in en het zou me niets verbazen als ik straks nog begon met kwijlen.
Mijn hoektanden verschenen en je kon ze duidelijk zien. Mijn ogen veranderden nu in de kleur felrood en ik duwde mijn kaken scherp op elkaar.
Oh kut. Al dagen had ik geen echt bloed gehad en dan had ik nu de kans, maar het mocht niet. Verdomme! Shit!
'Misschien was haar oma een heks of zoiets en dachten dat zij ook over magische krachten beschikt,' had de demon gezegd. De demon had gelachen en ik zag hoe Rylie met haar tong over haar volle onderlip streek.
'Dat kun je wel zeggen, dat mijn oma een heks is. Letterlijk. Het enige dat mist is de wrat op haar neus, voor de rest heeft ze alles, grinnikte ze.
De sigaret had ik op de grond laten vallen en ik greep de beker met namaakbloed van de tafel, stond stuntelig op en had mezelf tegen de muur gedrukt. Ik moest hier zo snel mogelijk weggaan.
En dan zat ik hier al jaren op deze school, maar ik was geen vegetariër dus ik dronk gewoon echt bloed. Ik kon het misschien nog net een dag volhouden op school en dan ging ik na school altijd terug naar huis om daar echt bloed te verkrijgen.
Maar nu is school zo achterlijk dom geweest om stervelingen op school toe te laten. Verdomme!
Mijn hand bevond zich nu voor mijn neus om er proberend voor te zorgen dat de lucht van het heerlijke bloed mij niet zou verleiden, maar ik wist dat dit niet lang meer zou duren - want de geur was ondraaglijk en sterk. Het bekertje dat ik in mijn andere hand had, hield ik krampachtig vast. Het zou niet lang duren of dit bekertje was kapot en het namaakbloed zou over mijn hand stromen.

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 23:19 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Micael Adrian Whittemore - demon
‘Dat kan je wel zeggen, dat mijn oma een heks is. Letterlijk. Het enige dat mist is de wrat op haar neus, voor de rest heeft ze alles,’ grinnikt Rylie en ze krult een lok rond haar wijsvinger.
Het valt me op dat haar lip bloed en ik werp snel een blik op vampier. Hij heeft zijn hand voor zijn mond en houdt het bekertje bloed krampachtig vast in zijn andere hand.
Ik draai me weer naar Rylie en pak haar beet bij haar schouders om haar vervolgens om te draaien zodat met haar rug naar mij en vampier toe komt te staan. Ik ben geen groot fan van stervelingen maar dat betekent nog niet dat ik vampier haar zo laat aan vallen. 'Als je wilt blijven leven kan je beter nu ergens anders heen gaan,' fluister ik in haar oor waarna ik me omdraai en me op vampier richt. Zonder na te denken pak ik hem bij zijn hand en trek ik hem de aula uit. 'Je wil lijkt me niet van school getrapt worden dus we gaan naar EHBO-kamer, daar ligt wel wat echt bloed,' deel ik hem mee. Ongeveer vijf minuten later komen we al bij de EHBO-kamer waar op dit moment geen zuster is. Niet dat dat anders een probleem was geweest maar dan had het wel wat langer geduurd. Ik gooi de deur van het kleine koelkastje open en glimlach tevreden als ik daar wat zakjes bloed zie liggen. Ik haal er een zakje uit een gooi die naar vampier. 'Opdrinken'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Rylie Jazlyn Salome – Sterveling.
Verdwaasd keek ik toe hoe Micael opeens naar me toe liep, mij beet pakte bij mijn schouders en vervolgens fluisterde, 'Als je wilt blijven leven kan je beter nu ergens anders heen gaan,' Er ging een rilling door me heen omdat hij het in mijn oor fluisterde en even bleef ik als versteend staan, terwijl Micael hem weg haalde.
Verslagen sloeg ik mijn chocoladebruine ogen even neer en haalde verwarrend een hand door mijn haar, liep vervolgens weg, diep in gedachten. Alles wat ze zeiden was dus waar, alles.
Ik likte onbewust weer over mijn lip en proefde de ijzersmaak van het bloed weer in mijn mond, en met mijn wijsvinger drukte ik even op het kleine wondje, haalde het er toen weer vanaf en keek er naar alsof ik er meer uit kon halen.
Abrupt bleef ik staan en keek toe hoe de bloeddruppel van mijn wijsvinger op de grond gleed. Ik stopte mijn vinger in mijn mond en likte de kleine bloeddruppel eraf, waarna ik allebei mijn handen in mijn zakken deed en weer door liep - zonder om te kijken.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Tyson Rush, vampier.
Als gevroren stond ik tegen de muur aan totdat de demon me aan mijn arm weg had getrokken de aula uit. 'Je wil lijkt me niet van school getrapt worden dus we gaan naar de EHBO-kamer, daar ligt wel wat echt bloed,' deelt hij me mee. Wacht, wat?! Écht bloed? Als ik dat eerder wist had ik eerder gefaket dat er wat met me aan de hand was en dan kon ik gewoon elke dag op school dat echte drinken in plaats van dat neppe. Ik had het gevoel dat ik mijn zelfbeheersing nu echt verloor en mijn ogen waren nog steeds rood.
Hij had de deur van het kleine koelkastje open gegooid en glimlachte tevreden toen hij wat zakjes bloed zag liggen. Hierbij beeldde ik me voor hoe ik de deur op slot zou doen en helemaal alleen in deze kamer zat, zodat ik al die zakjes bloed op kon drinken. Ik slikte van dorst en likte nogmaals langs mijn lippen.
De demon had een zakje met bloed naar me toegegooid en ik wist niet hoe snel ik deze moest vangen. 'Opdrinken.' Had hij gezegd.
“Thanks pal,” zei ik hem waarna ik de troep van dat nepbloed weggooide in de prullenbak en relaxt op een stoel ging zitten. Het gebonk van mijn, ironisch genoeg, hart werd wat minder en mijn handen voelde ik minder trillen als daarvoor.
Het echte bloed dronk ik zo snel mogelijk op, ik wist niet hoe snel het weg was.
Toen sloot ik voor een luttele heerlijke secondes mijn ogen om het na te genieten en opende deze toen. Nu waren mijn ogen weer bruin.
Ik richtte me op de demon. “Zeg, hoe heet jij?” Vroeg ik hem, terwijl ik wat uitgezakt ging zitten.
Mijn jacket lag nog in de aula, maar ik vertrouwde iedereen er maar op dat die niet gejat zou worden. Alhoewel, het waren echt monsters hier af en toe, dacht ik ironisch. Mijn motor kunnen ze in iedergeval niet jatten. Blij toe. Anders had ik ze echt vermoord.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Micael Adrian Whittemore - demon
'Thans pal,' zegt de jongen waarna hij zijn beker met het kantinebloed in de prullenbak gooit en gaat op een stoel zitten. Hij zet het zakje met echt bloed aan zijn mond en na een paar seconden is het al op.
'Zeg, hoe heet jij?' vraagt hij dan. Het valt me op dat zijn ogen geen rode kleur meer hebben maar nu bruin zijn.
'Micael,' antwoord ik op zijn vraag en ik haal nog een zakje uit de koelkast haal en die ook zijn kant op gooi. Ze hebben toch genoeg en ik denk dat vampier wel wat extra's kan gebruiken. Ik ga op een andere stoel in de kamer zitten. 'En jij bent?' vraag ik, eigenlijk alleen maar uit beleefdheid. Zijn naam boeit me niet heel erg veel. Normaal gesproken ga ik ook niet echt met vampiers om maar dat doet er nu niet toe.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered