[RPG] I Play With Body Parts 01 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 11 juli 2012 - 16:09 ]

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Alex Claire Hope.

Ik hoorde Mona ook zuchtend uitstappen en ik klikte de auto op slot. Ze keek even om zich heen, waarschijnlijk zocht ze Aiden. 'Alex, waarom moet je nou altijd je skateboard mee naar school?' vroeg ze zuchtend. 'Ik ben je lui om te lopen' zei ik en ik sprong op mijn skateboard en ging naast haar staan. Ik wipte hem omhoog. 'Nou, ik moet nog naar mijn kluisje, zie ik je in de pauze?' vroeg ze. 'Ja zie je dan' zei ik en ik skateboarde het schoolplein op. Ik merkte dat iedereen in de weg stond dus stapte ik zuchtend af en liep met mijn skateboard in mijn hand verder.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Mona Vanderwall

Ik loop de school in richting mijn kluisje, die helemaal aan het einde van de gang is.
Als ik eindelijk bij mn kluisje ben vul ik de code in en maak hem open.
Ik pak de boeken van mijn eerste lessen er uit en doe mijn kluisje weer dicht.
Ik kijk door de gang om te kijken of ik Aiden zie, maar alweer zie ik hem nergens. Wel een paar andere leerlingen staan in de gang, maar niet echt mensen waar ik vaak mee praat.

Now life has killed the dream I dreamed

Alex Claire Hope.

Ik zag Elisábeth staan en ik liep naar haar toe. 'Hey, heb je het bericht gezien?' vroeg ik met mijn skateboard onder mijn arm. Ik zuchtte diep. Ik miste haar wel, maar soms was soms was ze zo onuitstaanbaar. Soms kon je haar wel wurgen met haar rare ideetjes.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Elisábeth
''Hey, heb je het bericht gezien?'' hoorde ik, en ik keek verbaasd op toen ik zag dat het Alex was.
''Eh- je bedoelt van Alison? Ja, die heb ik gezien.'' zei ik, en ik probeerde zo neutraal mogelijk te klinken.
Gebeurd is gebeurd, toch? En Alison was soms een beetje vreemd, maar ik mocht haar wel.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Alex Claire Hope.

'Eh- je bedoelt van Alison? Ja, die heb ik gezien.' zei ze. Ik had het gevoel dat ze haar best deed om zo neutraal mogelijk te klinken. 'Er is best veel veranderd vind je niet?' vroeg ik en ik liep naar mijn kluisje dat ernaast was. Ik stopte mijn skatboard erin en pakte de boeken die ik zo nodig had. Die stopte ik in mijn tas en ik gooide een hengsel over mijn schouder.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Elisábeth
''Er is best veel veranderd, vind je niet?'' vroeg ze, terwijl ze naar haar kluisje liep en haar boeken pakte.
Een zucht rolde over mijn lippen bij het denken van Alison.
''Valt mee. Ik bedoel- er zijn niet echt drastische veranderingen in mijn omgeving gebeurt.'' loog ik, denkend aan mijn moeder, mijn 'baantje'.. En natuurlijk Alison.
''Bij jou wel, dan?''

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Michelle McCalister:

Ik besefte me dat ik al een tijdje op de veranda gezeten had. Ineens schoot er door me heen dat ik naar school moest. Zo snel als mijn killerheels het toelieten tribbelde ik naar mijn auto en reed ik met een rotvaart naar de school. Daar aangekomen bleek ik helemaal niet zo laat te zijn als ik dacht. Ik liep naar mijn kluisje en hing mijn jasje binnen..

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Alex Claire Hope.

'Valt mee. Ik bedoel- er zijn niet echt drastische veranderingen in mijn omgeving gebeurt' zegt ze. 'Bij jou wel dan' vraagt ze. Ik sluit mijn kluisje en kijk even om me heen. 'Hmm, Nee, maar ik bedoel met Alison en zo' zeg ik zuchtend en ik bekijk Elisábeth even van top tot teen. Ook die zag er altijd perfect uit.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Aiden Micheal Johnson

Ik reed met mijn auto naar school. Hmm Mona zocht me vast en ik parkeerde mijn auto. Ik pakte mijn tas en deed de auto op slot waarna ik de auto uitstapte en naar de kluisjes liep. Ik grijnsde en zag Mona staan bij haar kluis. Ik besloop haar van achter en greep haar bij haar middel. 'Heb je me een beetje gemist?' Grijnsde ik en gaf haar een kus.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amare Philomena Artemiya

Ik pakte mijn boeken uit mijn kluis en zag Alex en Elisabeth staan ik liep naar hen toe. Ik had vanochtend het bericht van Ali gezien. Ik kreeg meteen rillingen. Sinds die avond was niks meer hetzelfde. Alles wat ik had willen behouden viel uiteen. Ik glimlachte even naar hun en liep toen richting de klas. Zelfs onze band was vveranderd.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Mona Vanderwall

Terwijl ik verveeld sta te wachten tot de bel gaat, voel ik opeens twee handen om m'n middel. Ik slaak een klein gilletje.
"Heb je me een beetje gemist?" Hoor ik Aiden zeggen, en hij geeft me een kus.
Ik draai me om en kijk hem liefjes aan.
"Tuurlijk heb ik je gemist." zeg ik en geef hem een kus.
Mijn blik dwaalt weer af naar Elisabeth en Alex.
"Zo zielig voor ze, ze zijn hun beste vriendin kwijtgeraakt. Ik zou niet weten wat ik zonder jou of Alex moest."

[ bericht aangepast op 12 juli 2012 - 11:08 ]

Now life has killed the dream I dreamed

Alex Claire Hope.

Ineens schiet me iets te binnen. 'Ik ben zo terug' zeg ik tegen Elisábeth. Ik loop naar mijn kluisje en pak er een tas uit. Ik loop naar Mona. 'Hé, ik heb nog wat voor je' zeg ik tegen haar. 'O, heei Aiden' zeg ik en ik glimlach even naar. Mona was helemaal opgebloeid sinds ze iets hadden. 'Mijn moeder dacht dat ik het wel leuk zou vinden maar niet echt dus is het voor jou' zeg ik tegen haar en ik haal een jurkje uit de tas.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Mona Vanderwall

Opeens kwam Alex weer aanlopen.
"Hé, ik heb nog wat voor je" zegt ze tegen me. Dan ziet ze aiden pas.
"O, heei Aiden."
Ik kijk naar de tas in Alex haar handen. Nieuwschierig naar wat er in zit.
"Mijn moeder dacht dat ik het wel leuk zou vinden maar niet echt dus is het voor jou" zegt ze, en haalt een jurkje uit de tas.
Meteen pak ik het jurkje uit haar handen en kijk er bewonderend naar.
"Omg, dat is zo een leuk jurkje! Dankje Alex! Bedank je moeder van me!"
En voor de 2e keer die dag geef ik haar een knuffel.

Now life has killed the dream I dreamed

Alex Claire Hope.

Ze pakt het jurkje en kijkt er bewonderend naar. 'Omg, dat is zo een leuk jurkje! Dankje Alex! Bedank je moeder van me!' zegt ze blij en ze geeft me een knuffel. Ik knuffel haar terug en geef haar de tas die erbij hoort. 'Ik... Eeuuhhm.. Ben niet zo van de jurkjes' glimlach ik en ik strijk een pluk achter mijn oor.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Mona vanderwall

"Ik... Eeuuhhm.. Ben niet zo van de jurkjes"" zegt ze en strijkt een pluk haar achter haar oor.
"Nee? Je meent het! Dat wist ik niet!" Zeg ik sarcastisch, Waarna ik moet lachen.
"Jij houdt meer van kleren met gaten er in. Maar wij gaan binnekort shoppen, dus komt het wel weer goed." zeg ik. Ze kan maar gewoon beter ja zeggen, want als ze een discussie aangaat win ik. En dat weet zij ook.

Now life has killed the dream I dreamed