[RPG] The Four Elements. #1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 11:08 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hunter Nikolai Ryder – Equalist
Ze gaf een tik tegen mijn hand toen ik deze langs haar kaak liet, maar ik lette hier niet op en trok haar daarna ook voor de helft expres tegen me aan, de andere helft was gewoon omdat ik het leuk vond.
Ze plaatste haar handen tegen mijn borstkas en duwde me van haar weg, alsof ze het echt niet leuk vond. “Als je niet uitkijkt, geef ik nog eens een tik op die losse handjes van je,” waarschuwde ze mij en keek me strak aan, waardoor ik haar nep beledigt aankeek.
“Losse handjes? Auw, Lady! That hurts,” Voor de grap greep ik naar mijn hart en wankelde ik even, waarna ik zachtjes begon te lachen en mijn donkere zonnebril wat omhoog te doen, zodat ze mijn donkerbruine ogen zag, waarna ik haar een knipoog gunde en mijn zonnebril weer liet zakken. De knipoog was plagerig geweest, ik vond het altijd leuk om haar te plagen, aangezien ze er altijd heel grappig op in ging.
“Aha, dus ook lang genoeg om te weten dat er niks tussen mij en die broer van jou afspeelt, neem ik aan,” bracht ze er tegenin, maar ik schudde alleen lichtjes grijnzend mijn hoofd, terwijl ik tegen de muur aan leunde. “Nou, ik weet niet wat jij gaat doen, maar ik ga naar de training. Er zijn nog wat groentjes die ik nog moet inwijden,” vertelde ze met een grijns en ik trok vermakelijk een wenkbrauw op. “Inwijden? Je bedoelt ze verslaan in een gevecht?”
Ik duwde me van de muur af en liep naar haar toe, waarna ik voor haar ging staan. Duidelijk kon ik haar zien door mijn zonnebril, maar ik wist dat het slechter was om mijn ogen te zien. Precies wat ik wilde. “Als jij en Finn niets hebben, kunnen wij wel op een date,” Grinnikte ik, terwijl ik een rode haarlok om mijn vinger wikkelde en een verleidelijke glimlach liet zien.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Lilith Feron
Verbaast kijk ik naar allerlei winkels en rare mensen om me heen, overal roepen en krijsen mensen en kopen ze spullen. Ook zie ik allerlij raar vervoer, auto's en zo. Ik zie zo'n bakbeest op mij en Momiji afkomen rijden en snel spring ik weg, die dingen zijn sneller dan ik had gedacht. Boos kijk ik naar het zwarte auto'tje wat nu al weer een stuk verder op in de straat is. Maar lang kan ik niet boos blijven, ik moet weer wegspringen. Het is zoals ik net ook al dacht, vrij druk op de weg. Als uitweg voor nog meer vervoer spring ik een groente winkeltje in.
'Wilt u wat kopen mevrouw?' Een oude man met een kaal hoofd houd blij een mooie groene kool omhoog, 'Zoals deze prachtige kool?'
Ik frons en schud dan mijn hoofd, 'Nee dank u, ik heb genoeg eten.'
De man kijkt boos en roept woedend, 'Waarom bent u dan naar binnen gegaan, DER UIT!' Boos sprint ik naar buiten. Mensen zijn niet aardig. Ik ga op zoek naar vermaak.
'Mom, weet jij een plek waar we heen kunnen gaan?'
Momiji kijkt me veelzeggend aan.
'Naar het park?' vraag ik.
Weer die veelzeggende blik.
'Oke, we gaan naar het park!' Ik vouw mijn luchtnormaden vlieger stevig op en klik hem vast op mijn rug, dichtbij de bundel met spullen. Ik kijk of het tuigje van Momiji's bagage ook nog goed zit en kijk goed rond over straat. Is het veilig? Kan ik oversteken? Links, rechts, links? Snel ren ik de straat over. Op naar het park.

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

[Het spijt me echt heel erg.. Er kwam vanalles tussen, dus ik heb nog geen tijd gehad om mijn personages aan te maken. Ik doe het morgen, I promiss.]

[Leef, topic, leeef!]

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

{Sorry! Ik zou vandaag reageren.. Alleen toen kwamen er dingen tussendoor.. Ik zal zo bezig met mn post}

Don't be like the rest of them, darling

(Someone? Oh God, please don't die.)

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Sorry, ik wacht nog steeds op een post :'3]

Feel the fire, but do not succumb to it.

{die ik moet schrijven... Damm ik vergeet het steeds.. Moet vandaag schrijven..}

Don't be like the rest of them, darling

[Kom op mensen! Dit is een geweldige topic!]

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

[Leef.]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Ik ben er weer,,
had even een weekje pauze genomen omdat het net vakantie was,
ik ga maandag op vakantie maar heb daar gewoon wifi en zal ook posten ^^


Kyla
De binnen plaats is best groot en is voorzien van gras. Het gras is helder groen en niet verdroogd door de felle warme zon. Ook staan er verschillende bloemen in de tuin. Ik laat het water in mooie straal terug in de fles glijden en steek mijn handen op. Ik haal diep adem en trek het water uit het gras. Ik wil zijn tuin niet verpesten dus ik gebruik maar een klein deel. Ik kijk naar het vele water dat ik uit de felgroene grassprieten had kunnen krijgen. Daarna kijjk ik naar het gras. Het is nu donker en slap. Het ziet er raar uit een grijze cirkel tussen het talloze groene gras. Ik consentreer me weer op het water en haal diep adem. Ik laat het water paar keer golven en verkoel het razendsnel. Ik trek het op en dodelijke puntige ijzpegels vormen zich. Ik doenmijn handen met een vloeiende beweging naar voren en de pegels blijven steken in het hout. Ik trek ze terug en maak het water weer vloeibaar waarna ik het in een emmer laat glijden. Ik schrik op als ik Killan zie staan. Ik doe mijn haar weer goed en veeg het zweet van mijn voorhoofd waarna ik naar het eetgedeelte van de kamer loop. Ik zet de pan soep neer en zak met een kom vol geurnde soep neer op de grond. Al die tijd zeg ik niets en wacht ik tot hij komt met zijn nieuwe plan en hopelijk een beter plan.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Killan

Ik zucht even als ze naar binnen loopt, dr water sturing was aardig goed maar waarom negeerde ze mij.
Ik volg er naar binnen waarna ik zie dat ze soep opzet, ik glimlach even, blijkbaar had ze aan het eten gedacht.
Ik hurk naast dr neer en zucht weer even 'Het spijt mij, ik had niet zo fel moeten reageren, ik denk dat ik mijn emoties gewoon niet onder controlle heb' ik kijk dr even aan waarna ik weer opzij kijk, ik schaamde mijzelf voor wat ik had gedaan.
'Ik ga de avatar helpen, dat was wat mijn ouders wilde... En ik wil hun wens niet verkloten...' ik zucht weer even waarna ik opsta en naar buiten loop, misschien was Kyla het beste wat in mijn leven was over komen, ze liet mij inzien dat ik slecht bezig was, dat ik niet zo had moeten doen.
Ik laat mijzelf tegen de muur aanglijden waarna ik rots blokken om mij heen omhoog laat komen om even alleen te zijn.

Kyla

Ik zie dat hij even raar opkijkt en ik blijf hem negeren tot hij met zijn nieuwe plan zou komen. Ik heb inmiddels al mijn soep op en wil opstaan om de kom naar de keuken te brengen. "Het spijt mij, ik had niet zo fel moeten reageren, ik denk dat ik mijn emoties gewoon niet onder controle heb" zei hij waarna hij me aankijkt en weer weg kijkt. Ik glimlach en sta op. Ik loop naar de keuken en spoel mijn bord schoon.
"Ik kan je helpen, als je meer geconcentreerd bent op je emoties, dan kan je ook beter benden" glimlach ik en ik loop weer naar de tuin. Ik kijk naar het droge stukje gras.
"Sorry voor dat" zeg ik en ik loop weer naar binnen.
"Wat gaan we hier na doen?" vraag ik.
"Na het eten, zullen we dan even naar het park gaan ofzo?" vraag ik weer.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Barely schreef:
[Leef.]

Quiet the mind, and the soul will speak.