• Woodrow Wilson High School.. Een normale High school. Werk werd gewoon gedaan, en bijna geen tikkeltje gevaar. Maar dat veranderde twee jaar geleden. Nieuwe kinderen kwamen op de school, anders dan de anderen. Gevaarlijker.. Tieners uit de ghetto, tieners uit een bende en noem maar op. Het leven op de school is veranderd. De muren zitten vol met graffiti, in één uur ontstaan misschien wel vijf gevechten. Kortom, de school is echt veranderd. Deze tieners zijn samen in één klas gezet door de leraren, om de andere tieners te "beschermen" tegen deze gevaren. maar waarom zijn ze zo? Simpel, ze willen respect. Alleen krijgen ze dat niet zo gemakkelijk. Vele mensen haten hun. Omdat ze een dierbare van hun hebben vermoord, te gevaarlijk vinden of gewoon omdat ze een grote overlast zijn. Maar ze zijn niet zomaar zo, iedereen heeft een eigen verhaal.. Ook zitten tussen al de leraren een klein groepje die deze tieners willen helpen. Hun zijn dan ook aangewezen voor die klas. Maar hun baan is daarom ook niet gemakkelijk.. Maar wie weet, misschien kunnen deze tieners zich ooit gedragen.. Misschien als ze eindelijk hun respect hebben...
    Afgeleid van de film, Freedom Writers


    Leerlingen:
    1. Lexy Alexandra Chayenna Romano Sebtana
    2. Tyler Jay Rodriquez Sebtana
    3. Jeanine Samantha Evans - Aragog
    4. Mae Winter - SupahBaby
    5. Flower Adriana Drea - Lovelylonely
    6. Macy Leah Smith - Demi1309
    7. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
    8. Nathan Alexandro Scagotti - WillNotLearn
    9. Jayson Cole - quin98
    10. Chad Samuels - NiallsMofo

    Leraren:
    1. Nathan Jake Manuels Sebtana
    2. Jessica Wakefield - JokerBaby
    3. Eliza Herroforts - Nyan
    4. Naomi Scott - OHMYVAZAPNIN

    Regels:
    -Liefst meer dan één regel!
    -Schelden mag
    -16+ mag
    -Doe niet perfect!
    -OOC tussen haakjes!
    -Max. 3 personages per account (Meisje, jongen en leraar)!
    -We sluiten niemand buiten!

    Rollentopic


    El Diablo.

    WillNotLearn schreef:
    (...)

    {Ik heb trouwens een idee, Daniël raakt erg gewond, Sam weet niet wat te doen en brengt hem naar school (Gwn uit pure paniek) En daar komt Jessica ze tegen (wbw) dat word pas een leuke ontmoeting}

    Daniël

    'Damn' Mompelde ik toen het steegje dood bleek te lopen, toen ik me omdraaide zag ik dezelfde jongen onze kant op rennen net op het moment dat sam 'Laat me met rust!' Riep haalde de jongen een mes te voorschijn, slecht idee.. Wie het ook zijn mag als hij haar wat aan deed moest hij eerst langs mij, dat was één van de redenen dat ik op hem afliep 'Hopelijk ben je niet erg op hem gesteld Sam' Hoorde ik de jongen zeggen, wauw hij wist echt hoe hij me boos moest maken he? Zonder waarschuwing stormde ik dan ook op de jongen af, zo te zien was hij meer van het ontwijken dan direct aanvallen want elke keer dat ik bij hem in de buurt kwam leek hij een stuk verder weg te zijn, net toen ik hem bijna op de grond had sneed zijn mes in zijn val een diepe snee langs mijn been waar direct bloed uit stroomde.

    Sam
    ''Daniël!'' gilde ik, en knielde naast hem neer. Ik schonk geen aandacht aan Jack die pijnlijk op zijn hoofd was gevallen.
    Ik was verblind door de tranen. Dit was allemaal mijn schuld, wat als hij te veel bloedverlies had? Wat als hij kwam te overlijden? Ik zou het mezelf nooit kwalijk nemen..
    ''Daniël?'' snikte ik zachtjes, en paniekerig keek ik om me heen. Wat nu?!

    [Hoe wil je dat ze Daniël meeneemt naar school? :'DD]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    {daar ben ik nog niet achter XD}


    Don't be like the rest of them, darling

    [als ze niet aar school kunnen brengen we Jessica naar hun toe? XD}


    Don't be like the rest of them, darling

    Aragog schreef:
    (...)
    Sam
    ''Daniël!'' gilde ik, en knielde naast hem neer. Ik schonk geen aandacht aan Jack die pijnlijk op zijn hoofd was gevallen.
    Ik was verblind door de tranen. Dit was allemaal mijn schuld, wat als hij te veel bloedverlies had? Wat als hij kwam te overlijden? Ik zou het mezelf nooit kwalijk nemen..
    ''Daniël?'' snikte ik zachtjes, en paniekerig keek ik om me heen. Wat nu?!

    [Hoe wil je dat ze Daniël meeneemt naar school? :'DD]


    Daniël

    'Daniël!' Hoorde ik Sam gillen terwijl ze naast me neer knielde, 'Daniël?' herhaalde ze nu zachtjes snikkend, 'Het gaat wel, help me gewoon overeind.' andwoorde ik rustig terwijl ik de pijn en het bloed negeerde die in mijn broer een rode vlek maakte, 'Ik wil hier niet zijn als hij wakker word'


    Don't be like the rest of them, darling

    Sam
    ''Weet je zeker d-dat dat g-gaat?'' vroeg ik hem, half in paniek.
    Toen schoot me iets te binnen. Ik zag dit altijd gebeuren in films, dan moest het nu ook wel helpen, toch? Beter dan niets..
    Ik scheurde een flink stuk van mijn shirt af, en bond die strak om de wond van Daniël om het bloeden een beetje tegen te houden. Het feit dat mijn shirt nu kapot was deerde me niet echt.
    Uiteindelijk hielp ik Daniël overeind, en ondersteunde hem goed. ''W-waar gaan we naartoe? Het ziekenhuis is ver weg en mijn mobiel ligt in mijn kluisje.''


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Daniël

    'Weet je zeker d-dat dat g-gaat?' Vroeg ze paniekerig waarna ze een stuk van haar shirt afscheurde en die over mijn been bond en me vervolgens overeind hielp. 'W-waar gaan we naartoe? Het ziekenhuis is ver weg en mijn mobiel ligt in mijn kluisje.' Zei ze nogsteeds enigsins in paniek, 'Het zal ook vast heel goed aankomen als we zo op school aankomen, mischien gewoon eerst de stad uit?' Stelde ik voor.


    Don't be like the rest of them, darling

    Sam
    Ik knikte, en wierp even een blik op Jack die nog steeds knock out was. Ik hielp Daniël mee uit het steegje, en zo snel als we konden liepen we de stad uit.
    Af en toe stopten we even, aangezien lopen pijnlijk was; maar niet lang daarna liepen we weer verder.
    Het was nu officiëel; Jack heeft me bang gemaakt, en niet zo'n beetje ook..
    Uiteindelijk kwamen we aan op school.
    ''Hoe heet dat mens ook al weer..'' mompelde ik gefrustreerd.
    ''Eh- Jessica?!'' riep ik, en ik merkte dat er een hevige trilling in mijn stem zat.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    never mind

    [ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 9:39 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    ~

    [ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 9:39 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Jessica
    Ik keek op toen ik mijn naam hoorde. Meteen zag ik dat het fout zat. Het leek wel alsof ik niets anders deed dan wonden van leerlingen verzorgen.
    Ik sprong uit mijn wagen en liep op ze af.
    "Wat is er gebeurd? Is alles wel goed?" ik verplichtte mezelf te kalmeren en keek onderzoekend naar zijn been.
    "Laat me raden, geen ziekenhuis?"


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Sam
    ''Wat bóéit het wat er gebeurt is?!'' riep ik uit. Nee, ze hoefden het echt niet allemaal te weten.
    ''Het ziekenhuis was te ver, mobiel ligt in mijn kluisje.'' zei ik, en keek Daniël vragend aan, om wat hij wou.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Daniël

    'Wat is er gebeurd? Is alles wel goed?' Vroeg ze waarna ze naar mijn been keek, 'Laat me raden, geen ziekenhuis?' vroeg ze daarna waarop sam 'Het ziekenhuis was te ver, mobiel ligt in mijn kluisje.' Andwoorde, 'Het maakt mij niet uit' Andwoorde ik zuchten, maar ik had helemaal geen zin om hier te blijven staan.


    Don't be like the rest of them, darling

    Jessica
    "Als je naar het ziekenhuis gaat, moeten we een verhaal klaar hebben." mompelde ik. "Kom, stap in mijn auto."
    Ik doe de deur open, zodat ze hem op de achterbank kon leggen. Ik zou wel willen helpen, maar dan zou ik door mijn benen zakken waarschijnlijk.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Sam
    ''Bedankt voor je hulp.'' snauwde ik naar Jessica, en met al mijn kracht legde ik Daniël op de achterbank neer. Ik glimlachte verontschuldigend, en ging voorin zitten.
    Oh, ja, ik had nog een hele speech klaarliggen over hoe erg het me speet, maar dat kwam later. Nu het belangrijkste..


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Jessica
    "Sorry, hoor." mompelde ik. Ik meende het echt, maar dat kon haar waarschijnlijk niet veel schelen. Ik ging achter het stuur zitten en startte de auto.
    "Wat zeggen we in het ziekenhuis?" vroeg ik, terwijl ik de parking af reed.


    “To live will be an awfully big adventure.”