[RPG] Freedom Writers O4 - Speeltopics

Woodrow Wilson High School.. Een normale High school. Werk werd gewoon gedaan, en bijna geen tikkeltje gevaar. Maar dat veranderde twee jaar geleden. Nieuwe kinderen kwamen op de school, anders dan de anderen. Gevaarlijker.. Tieners uit de ghetto, tieners uit een bende en noem maar op. Het leven op de school is veranderd. De muren zitten vol met graffiti, in één uur ontstaan misschien wel vijf gevechten. Kortom, de school is echt veranderd. Deze tieners zijn samen in één klas gezet door de leraren, om de andere tieners te "beschermen" tegen deze gevaren. maar waarom zijn ze zo? Simpel, ze willen respect. Alleen krijgen ze dat niet zo gemakkelijk. Vele mensen haten hun. Omdat ze een dierbare van hun hebben vermoord, te gevaarlijk vinden of gewoon omdat ze een grote overlast zijn. Maar ze zijn niet zomaar zo, iedereen heeft een eigen verhaal.. Ook zitten tussen al de leraren een klein groepje die deze tieners willen helpen. Hun zijn dan ook aangewezen voor die klas. Maar hun baan is daarom ook niet gemakkelijk.. Maar wie weet, misschien kunnen deze tieners zich ooit gedragen.. Misschien als ze eindelijk hun respect hebben...
Afgeleid van de film, Freedom Writers

Leerlingen:
1. Lexy Alexandra Chayenna Romano Sebtana
2. Tyler Jay Rodriquez Sebtana
3. Jeanine Samantha Evans - Aragog
4. Mae Winter - SupahBaby
5. Flower Adriana Drea - Lovelylonely
6. Macy Leah Smith - Demi1309
7. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
8. Nathan Alexandro Scagotti - WillNotLearn
9. Jayson Cole - quin98
10. Chad Samuels - NiallsMofo

Leraren:
1. Nathan Jake Manuels Sebtana
2. Jessica Wakefield - JokerBaby
3. Eliza Herroforts - Nyan
4. Naomi Scott - OHMYVAZAPNIN

Regels:
-Liefst meer dan één regel!
-Schelden mag
-16+ mag
-Doe niet perfect!
-OOC tussen haakjes!
-Max. 3 personages per account (Meisje, jongen en leraar)!
-We sluiten niemand buiten!

Rollentopic

---

El Diablo.

Jessica
We liepen naar binnen en gingen zo de naar de balie.
"Kan ik jullie helpen?"
Ik rolde met mijn ogen. "Hij heeft zich gesneden." zeg ik met een hoofdbeweging naar Daniël.
"Oh, goed. Volgt u me maar." ze leidde ons naar een kamer.
"De dokter komt zo."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Daniël

Na een paar minuten kwam de dokter binnen die eerst mijn broekspijp tot een stuk boven mijn knie afknipte, fijn mocht ik dat ook gaan uitlegen en een nieuwe broek kopen. Daarna begon hij het schoon te maken, iets waardoor je zag dat de snee erg diep was en daarna hechten, alles tezamen voelde het niet echt fijn.

---

Don't be like the rest of them, darling

Sam
Ik sloeg mijn ogen neer toen de dokter Daniël hielp. Ik voelde me zó ontzettend schuldig, dit was allemaal mijn schuld.
Ik beet op mijn lip om de tranen in te houden, wat dan ook aardig lukte.
Ik pakte zijn hand vast en kneep er zachtjes in, omdat het duidelijk was dat de hechtingen pijn deden.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Jessica
Ik leunde tegen de muur aan en keek weg. Het werd ondertussen wat beter met de duizeligheid al zag ik waarschijnlijk wel nog bleek. Ik wachtte geduldig tot hij klaar was.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Daniël

Ik voelde Sam's hand in die van mij knijpen, het voelde prettig om te weten dat ze er was en dat er teminste niets met haar aan de hand is. Toen hij klaar was bracht hij ook nog een laag verband erom heen aan, echt alsof het nog niet dik genoeg is. En mocht ik gaan, eindelijk.

---

Don't be like the rest of them, darling

{Ik ben tot de 21e op kamp, ik ga Jessica dus voor een weekje uitschrijven. Ik laat haar wel ergens heen gaan en als ik terug ben, komt ze weer terug in de rpg, goed?}

Jessica
Plots gaat mijn gsm af. Ik loop de kamer uit, terwijl ik opneem en mijn telefoon tegen mijn oor druk.
"Met Jesscia Wakefield." zeg ik met vriendelijke stem.
"Jessica?... Ik ben Roxanne... Ik ben je stiefmoeder."
Gelukkig waren er stoeltjes vlakbij, of ik was omver gevallen.
"W-wat?"
"Je vader... Je biologische vader. Hij had spijt... Hij is je gaan zoeken, maar voor hij contact met je kon opnemen is hij gestorven." ik hoorde gewoon dat ze aan het huilen was.
"I-ik... wat?"
"Zou... Zou je naar zijn begrafenis willen komen? Dan leg ik hier alles uit." zegt ze al, terwijl ze haar emoties al wat meer onder controle heeft.
"Ja, ok."
Ze gaf me een adres door en we hingen op, nadat ze me op het hart had gedrukt zo snel mogelijk te komen. Ik liep de kamer weer binnen.
"Ik moet gaan!" zei ik haastig. Ik haalde mijn portemonnee boven en drukte veel te veel geld voor wat het nodig was in Sam's handen. "Hier, voor een taxi."
Ik draaide me om en rende zo snel mogelijk naar mijn wagen. Daarna reed ik met loeiende motor en piepende banden weg... Op naar Vegas.

[ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 21:58 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

[Ben ook weg tot de 21e, laten we zeggen dat Mae is ziek geworden en nu thuis in bed ligt uit te zieken.]

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daniël

'Tot zover de behulpzame Jessica' Mompelde ik terwijl ik naar de dichte deur keek waar Jessica weer door was verdwenen na haastig 'Ik moet gaan!' te hebben gezecht en vervolgens geld in sam's hand te hebben gedrukt voor een taxi. 'Waar zou ze heen gaan?' Vroeg ik aan sam waarna ik luisterde naar de dingen die de docter zei.. Dat werd dus eerst nog 3 weken krukken en dan kon ik hier weer heen.. Fijn...

---

Don't be like the rest of them, darling

Sam
Verbaasd keek ik Jessica na, en daarna staarde ik naar het geld. Meer dan €50,- voor een taxi? Juist..
Daarna liet ik mijn blik rusten op Daniël, en voelde weer tranen opkomen.
Ik knipperde ze weg, en haalde mijn schouders op. ''Geen idee.'' mompelde ik nadenkelijk.
Ik bedankte de dokter, en liep daarna met Daniël naar buiten, wachtend op een taxi.
De wind stond redelijk hard, en de lucht werd met de minuut grijzer.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Daniël

Toen ik in de taxi stapte, nou eerder struikelend aangezien ik die krukken weigerde te gebruiken (het zag er toch niet uit) wist ik Sam nog net in de taxi te krijgen voordat het begon te onweeren, met een plagerig: 'Zometeen verdrink je nog als je daar blijft staan'

---

Don't be like the rest of them, darling

Sam
Ik grinnikte, vertelde de chauffeur waar we naartoe moesten, en zuchte eventjes. Ja, het zou me echt niks uitmaken als ik terplekke zou verdrinken.
Dit zei ik Daniël maar niet, ik wierp hem enkel verontschuldigend een glimlachje toe.

Na een tijdje kwamen we aan bij school, en namen we plaats op een willekeurig bankje.
Ik grijnsde zwakjes. ''Nu maar hopen dat ze ons niet vinden, of onze kunstwerken al zijn vergeten. Al denk ik niet dat dat snel gebeurd..'' mompelde ik nadenkelijk.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Daniël

'Waarschijnlijk krijgen ze het er ook niet snel af' Zeg ik grijnzend, al leek de leraar die net naar buiten keek niet echt blij dus ik hoopte dat ze ons niet herkenden, ik had genoeg gedaan vandaag om een jaar mee door te kunnen. Nou.. Mischien een maand..

---

Don't be like the rest of them, darling

Sam
Mijn ogen flitsten even naar zijn been, en zijn gezicht stond bedenkelijk. Dit keer kon ik de tranen niet binnenhouden, en er rolde enkelen over mijn wangen.
''H-Het.. Het spijt me zo.'' zei ik zachtjes, en sloeg mijn ogen neer. Dit was allemaal mijn schuld..

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Daniël

'H-Het.. Het spijt me zo.' Zei ze zachtjes terwijl er een paar tranen over haar wangen rolden, 'Het maakt niet uit, er is teminste niets met jouw gebeurt en daarbij heb ik altijd een natuurlijk instinkt om in de problemen te komen' Zeg ik waarna ik met de bovenkant van mijn hand een paar tranen van haar wang veegde. 'Hij had jou waarschijnlijk weel erger verwond als hij je te pakken had gekregen'

---

Don't be like the rest of them, darling

Sam
Mijn mondhoeken krulden kort omhoog.
''M-maar het had niet hoeven te gebeuren.. Het is al-allemaal mijn schuld.'' mompelde ik zachtjes, met mijn blik weer op zijn been gericht.
Ik haatte Jack, ik haatte hem zó erg. Maar ik kon niks doen, en dat idee vond ik verschrikkelijk.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''