[RPG] Freedom Writers O4 - Speeltopics

Woodrow Wilson High School.. Een normale High school. Werk werd gewoon gedaan, en bijna geen tikkeltje gevaar. Maar dat veranderde twee jaar geleden. Nieuwe kinderen kwamen op de school, anders dan de anderen. Gevaarlijker.. Tieners uit de ghetto, tieners uit een bende en noem maar op. Het leven op de school is veranderd. De muren zitten vol met graffiti, in één uur ontstaan misschien wel vijf gevechten. Kortom, de school is echt veranderd. Deze tieners zijn samen in één klas gezet door de leraren, om de andere tieners te "beschermen" tegen deze gevaren. maar waarom zijn ze zo? Simpel, ze willen respect. Alleen krijgen ze dat niet zo gemakkelijk. Vele mensen haten hun. Omdat ze een dierbare van hun hebben vermoord, te gevaarlijk vinden of gewoon omdat ze een grote overlast zijn. Maar ze zijn niet zomaar zo, iedereen heeft een eigen verhaal.. Ook zitten tussen al de leraren een klein groepje die deze tieners willen helpen. Hun zijn dan ook aangewezen voor die klas. Maar hun baan is daarom ook niet gemakkelijk.. Maar wie weet, misschien kunnen deze tieners zich ooit gedragen.. Misschien als ze eindelijk hun respect hebben...
Afgeleid van de film, Freedom Writers

Leerlingen:
1. Lexy Alexandra Chayenna Romano Sebtana
2. Tyler Jay Rodriquez Sebtana
3. Jeanine Samantha Evans - Aragog
4. Mae Winter - SupahBaby
5. Flower Adriana Drea - Lovelylonely
6. Macy Leah Smith - Demi1309
7. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
8. Nathan Alexandro Scagotti - WillNotLearn
9. Jayson Cole - quin98
10. Chad Samuels - NiallsMofo

Leraren:
1. Nathan Jake Manuels Sebtana
2. Jessica Wakefield - JokerBaby
3. Eliza Herroforts - Nyan
4. Naomi Scott - OHMYVAZAPNIN

Regels:
-Liefst meer dan één regel!
-Schelden mag
-16+ mag
-Doe niet perfect!
-OOC tussen haakjes!
-Max. 3 personages per account (Meisje, jongen en leraar)!
-We sluiten niemand buiten!

Rollentopic

---

El Diablo.

Sam
Ik haalde zwakjes mijn schouders op. Mijn handen zaten nu compleet onder het bloed, ik leek wel een moordenaar of zoiets.
''Eh- ik heb echt geen idee, sorry.'' zei ik, en dacht na.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Jessica
"Euhm... we zeggen dat hij op een mes gevallen is? Best doorzichtig, maar niet onmogelijk." probeerde ik. Ik kon niet zo helder nadenken nu.
Ik viste opnieuw wat zweet van mijn voorhoofd.
"Of weet je iets beter?"

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam
''We kunnen beter zeggen dat hij een met had laten vallen, en dat wou voorkomen dus hield hij het mes tegen met zijn been tegen het aanrecht aan, ofzo.'' mompelde ik.
''Want als je op een mes valt.. Een mes ligt niet met de scherpe kant naar boven.'' zei ik, en grijnsde zwakjes.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Jessica
"Ja, is goed." glimlachte ik.
Mijn handen begonnen zacht te trillen en af en toe zag ik wat wazig.
"Kan je autorijden?" vroeg ik plots.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam
Ik keek op. ''Eh- redelijk, hoezo?'' vroeg ik haar.
Ik had geen rijbewijs, maar had vaak genoeg gereden. Alleen erg deftig was het niet; slippen, te hoge snelheid, scherpe bochten.. Máár ik kon het wel.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Jessica
"Kan je het stuur overnemen? Ik voel me niet zo goed." murmelde ik.
Ik zette de wagen aan de kant en ging nog eens met mijn hand over mijn voorhoofd om het zweet weg te vegen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam
Ik trok een wenkbrauw op, en stapte uit om aan haar kant weer in te stappen. Ik nam plaats achter het stuur. ''Oké, zet je schrap.'' mompelde ik, en ik gaf gas.
Met piepende banden reden we richting het ziekenhuis, en af en toe wierp ik via de spiegel een blik op Daniël. ''Gaat het nog?'' vroeg ik hem voorzichtig, en keek weer naar de weg, waar we veel te snel overheen reden.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Daniël

'Gaat het nog?' Hoorde ik Sam voorzichtig vragen, ik knikte met een korte en kleine glimlach, ik voelde me niet lekker en hetgene wat me juist iriteerde was dat ik niets kon doen. En daarbij was ik toch blij dat ik het gedaan had want anders zou ik niet weten wat er met Sam gebeurt zou zijn.

---

Don't be like the rest of them, darling

Jessica
Ik draaide me om en keek naar Daniël. Ik klampte me vast aan mijn gordel, terwijl ik hem bezorgd aankeek. Het kon me zelfs niet schelen dat heel mijn achterbank ondertussen al onder het bloed zat.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam
Uiteindelijk kwamen we aan bij het ziekenhuis. Ik parkeerde slordig, en wist zeker dat ik een spoor van de banden had achtergelaten. Ik stapte uit de auto, opende de deur van Daniël en hielp hem er uit.
''Oké, laten we maar hopen dat we een beetje geloofwaardig zijn.'' mompelde ik.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

never mind

[ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 10:37 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Te laat :'D.
Edit; hahaha. Achja, mensen hebben wel vaker haast als ze naar de Eerste Hulp gaan

[ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 10:38 ]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Jessica
"Ja, laten we hopen." glimlach ik. Ik stap uit en ga nu langs de ander kant van Daniël lopen. Ik sla een arm om hem heen.
Ik kan eigenlijk mijn eigen gewicht nog niet eens dragen, maar goed.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Aragog schreef:
Te laat :'D.
Edit; hahaha. Achja, mensen hebben wel vaker haast als ze naar de Eerste Hulp gaan

Ja, maar ik had gewoon iets nodig om mijn post wat langer te maken

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Daniël

Aangezien ik het gevoel had dat Jessica niet veel aankon probeerde ik zoveel mogelijk op geen van bijde te steunen en gewoon mijn voet probeeren te gebruiken, niet dat mijn voet er iets beter op werd of minder pijn door deed maar ik deed het toch.

---

Don't be like the rest of them, darling