[RPG] Cjokradam - Hunger Games (1) - Speeltopics

Panem

Jongens
1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

Meisjes
1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

Dulcinnen

Jongens
1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
5.

Meisjes
1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

Cjokradam

Jongens
1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
3.
4.
5.

Meisjes
1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
2. Diara Colleen (Leannan)
3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
4.
5.

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Noouuu, you're goooneeee (no_chears)]

"Do you believe monsters are born or made?"

Nesaea schreef:
Julian Alex Bryori
Ruw begon ik te stoten. Ik liet mijn voorhoofd tegen de koele wand rusten, een tevreden grom ontsnapte weer. De waterstralen bleven over ons heen stromen, maar belemmerde me niet.
Het koele water was juist welkom.
Ik tilde mijn hoofd weer op, zoende haar. Mijn tong zocht die van haar op.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Julian Alex Bryori
Onverstoord ging ik door. Mijn heupen stootten regelmatig tegen die van haar. Meestal hield ik het aardig lang vol, en dat was nu ook het geval. Na een tijdje kwam ik grommend klaar, mijn ademhaling versneld.
Ik liet haar lichaam los zodat ze weer op haar benen kon staan, leunde met mijn handen hijgend tegen de muur.
Hoeveel ervaring je ook had, staande seks bleef vermoeiend.

"Do you believe monsters are born or made?"

Caelum Niiréar
Zwijgend keek hij haar na, hoe ze zich van het aanrecht af liet glijden, iedere stap die ze richting de voordeur zette, en wat daar achteraan kwam leek wel een waas te zijn tot de klap van de voordeur, die terugviel in zijn slot, hem doorbrak. Moedeloos liet hij zijn onderarmen op het keukenblok rusten, daar waar zij zojuist nog had gezeten. Het bord en de beker die hij had gepakt stonden er roerloos naast, als stille aardewerken getuigen van wat er zojuist was gebeurd.
Misschien was hij gewoon niet meer aan mensen gewend. Sinds de dood van Medeia had hij sowieso al bijna niemand meer gesproken. Vrienden zaten in het leger of hadden het druk met hun eigen huwelijk, zijn familie bleef nu eenmaal zijn familie... hun kille zelf. Misschien had hij meer met zijn familie gemeen dan hij dacht. Was al die schoonheid eigenlijk een illusie geweest. Was alle schoonheid niet gewoon illusie?
Het had gevoeld alsof hij daar eeuwen had gestaan, maar toen hij naar het raam van de woonkamer liep om te kijken of ze misschien nog voetstappen had achtergelaten op het pad richting de trap zag hij haar juist de trap afdalen. De adem van zijn zucht condenseerde op het glas. Zojuist had hij de eerste persoon die iets meer inhoud leek te hebben dan de mensen die hij kende, boos gemaakt en laten gaan. Maar aan de andere kant, ze was een onnadenkende, rebelse zestienjarige die vragen stelde over dingen waar hij helemaal niet naar gevraagd wilde worden. En die gedachten die hij had gevormd... ook illusies. Natuurlijk.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Adelynn Chiara Lave
Een windvlaag gooide mijn blonde krullen naar achteren, besluitloos bleef ik onderaan het trappetje staan. Mijn blik bleef hangen op het grote bos, waarna ik keek naar de weg die ik moest volgen om terug te komen bij mijn huis. Maar ondertussen zouden ze toch wel boos op me worden. Het was etenstijd, en ik was er niet om het eten klaar te maken. Het gevolg was waarschijnlijk dat ik de komende twee dagen niks te eten kreeg, ookal moest ik het altijd zelf klaarmaken.
Het leek alsof hij naar me keek. Misschien was dat ook zo, maar ik draaide me niet om. Ik had even gedacht dat hij anders was, maar misschien had hij een act gespeeld. Misschien was ik te snel beledigd geweest, maar mijn 'probleem' was dan ook een gevoelig onderwerp van me.
Behoedzaam liep ik in de richting van het bos, nam de grote schaduwen in me op die de bomen over het gras wierpen. Ik legde één van mijn handen op de boom links van me.

"Do you believe monsters are born or made?"

Nesaea schreef:
Julian Alex Bryori
Onverstoord ging ik door. Mijn heupen stootten regelmatig tegen die van haar. Meestal hield ik het aardig lang vol, en dat was nu ook het geval. Na een tijdje kwam ik grommend klaar, mijn ademhaling versneld.
Ik liet haar lichaam los zodat ze weer op haar benen kon staan, leunde met mijn handen hijgend tegen de muur.
Hoeveel ervaring je ook had, staande seks bleef vermoeiend.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Julian Alex Bryori
Een grijns verscheen op mijn gezicht, ik gaf haar nog een kus op haar voorhoofd voor ik me even uitstrekte.
"Dat kan je wel zeggen, ja," stemde ik ermee in, en ging weer onder de douche staan om het dunne laagje zweet van mijn lichaam te spoelen.

"Do you believe monsters are born or made?"

Caelum Niiréar
Hij had verwacht dat Adelynn rechtstreeks naar huis zou gaan, richting een afstraffing van haar ouders en haar broer, gevolgd door een hete nacht - hij grijnsde wrang - maar het tegendeel bleek de waarheid. In plaats van de slingerende weg terug naar de bewoonde wereld te volgen ging ze wat in de richting van het bos.
Onbewust leunde hij wat meer voorover, alsof dat ervoor zorgde dat hij haar acties beter kon volgen. Wist ze dan soms niet dat het bos verboden gebied was, en dat er een gevangenisstraf op je stond te wachten als je het betrad? Eigenlijk wist hij niet echt waarom, het zou er vast iets mee te maken hebben dat ze niet wilden dat mensen teveel tussen de districten verhuisden. En hij had ook wel eens geruchten gehoord van een oefenkamp van het leger dat daar blijkbaar zat. Het was wel jammer, want een mooi bos was het zeker. En bomen konden nu eenmaal geen vragen stellen over huwelijken en symbolen aan kettingen.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Melrose
Ik glimlachte, en stapte na een tijdje onder de douche vandaan. Ik pakte een handdoek, en begon me op mijn gemakje af te drogen.
Dit mocht wel vaker gebeuren, dan had ik hier tenminste nog wat boeiends te doen. Het was niks serieus, toch?
Toen mijn haren droog waren, droogde ik mijn lichaam af.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Hete nacht o_o Niet lief, Caelum ]

Adelynn Chiara Lave
Onwillekeurig wierp ik een blik over mijn schouder voor ik besloot tussen de bomen te verdwijnen. Ik ving een flits van een schim bij het raam, en keek meteen weer weg. Waarom stond hij daar? Omdat hij nieuwsgierig was wat ik ging doen? Omdat hij zich toch schuldig voelde? Nee, vast niet.
Mijn ogen gleden over de bladerdaken die boven me hingen. Het was daar vast een stuk koeler.
Het bos was verboden gebied ja, maar zouden er werkelijk elk uur van de dag bewakers rondliepen?
Zonder nog om te kijken liep ik het bos in. De hitte die eerst op mijn huid had gelegen verdween vrijwel meteen.

"Do you believe monsters are born or made?"

Julian Alex Bryori
Ik deed de douche uit, en begon me ook af te drogen.
"Er lopen hier vage type's rond," merkte ik op, en knikte even naar het raam om aan te duiden dat ik de inwoners van Cjokradam bedoelde.

"Do you believe monsters are born or made?"

Caelum Niiréar
Voordat hij wist wat hij aan het doen was stond hij al buiten; deed hij de voordeur dicht met net zo'n geluid als toen zij hem achter zich dicht had gegooid. Dat ze niet bleek te zijn wie hij dacht dat ze was was één ding, maar hij zou niet zomaar iemand op een overheiddstraf afsturen. Zo was hij niet, ook al dachten veel mensen door zijn Dulcinnenstatus dat hij wel zo was.
Waarschijnlijk zat ze helemaal niet op zijn aanwezigheid te wachten, maar dat was dan jammer, bedacht hij grimmig. Hij maakte zijn uitstraling wat sterker, zodat ze hem op zou merken zonder dat ze hem zou zien.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Melrose
Ik grinnikte. ''Ja, nou..'' stemde ik in, en trok mijn ondergoed weer aan. ''Ik begin Panem haast te missen.'' grijnsde ik, en bond mijn haar in een nonchalante staart.
Ik trok mijn jurkje over mijn hoofd, en leunde tegen de wasbak terwijl ik Julian bekeek, die zich afdroogde. Onbewust grijnsde ik.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Julian Alex Bryori
"Mijn huis is sowieso veel luxer dan dit geval hier. En dan moet ik ook nog doen alsof ik er blij mee ben," bromde ik, nadat ik de handdoek in de wasmand had gegooid. Pas toen merkte ik Melrose's onderzoekende blik op.
Ik grinnikte. "Bevalt het schat?" Ik pakte de boxer van het kastje en trok die aan, om vervolgens de badkamer uit te lopen en de ramen van mijn slaapkamer open te zetten. Leunend op het venster keek ik naar buiten.

Adelynn Chiara Lave
Ik was nog geen twintig meter het bos in, of een bekend gevoel bekroop me. Hetzelfde gevoel als in de rij bij de broodkraam. Geërgerd wierp ik een blik over mijn schouder, maar ik zag hem nog niet.
Abrupt sloeg ik linksaf, in de hoop hem zo kwijt te raken. In een poging mijn bezoekje aan het bos niet te laten verpesten door zijn aanwezigheid liet ik mijn blik over de takken glijden. Volgels zaten me met grote ogen te bekijken, vlogen weg zodra ik te dichtbij kwam en eekhoorns schoten weg tussen de bladeren.
Het leek zo op een heel normaal bos. Het verschil was echter dat je eerder het idee kreeg alsof het 9 uur 's avonds was, en dat was het nog lang niet.

[ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 17:04 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Ben weer thuis van mijn werk, just so you know (: ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.