[RPG] Cjokradam - Hunger Games (1) - Speeltopics

Panem

Jongens
1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

Meisjes
1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

Dulcinnen

Jongens
1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
5.

Meisjes
1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

Cjokradam

Jongens
1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
3.
4.
5.

Meisjes
1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
2. Diara Colleen (Leannan)
3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
4.
5.

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Julian Alex Bryori
Ik liet mijn hand afdwalen en begon tussen haar benen te strelen. Vervolgens bracht ik twee vingers naar binnen, en begon bijna plagend langzaam te bewegen.
Onbewust drukte ik mijn lichaam verlangend tegen haar aan, verlangend naar haar lichaam. Mijn andere hand verkende haar nog, gleed over haar zachte huid, pakte haar billen vast.
God, ik wilde haar.

"Do you believe monsters are born or made?"

Melrose 'Rose'
Mijn adem stokte toen hij twee vingers naar binnen bracht, en een zachte kreun verliet mijn mond. Hij bewoog langzaam, wat me echt op mijn zenuwen werkte. Hij plaagde mij? Dat kon ik ook bij hem doen..
Plotseling stopte ik met het bevredigen van zijn lid, en een speelse grijns sierde mijn lippen. Kort daarna verliet weer een kreun mijn mond.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Julian Alex Bryori
Mijn vingers verdwenen uit haar, waarna ik haar optilde. Ik sloeg haar slanke benen rond mijn heupen en liet haar rug tegen de muur rustte. Toen ik zeker wist dat ze niet zou vallen, plante ik mijn lippen in haar hals en kwam dichterbij. Ik bracht mezelf enigzins ruw naar binnen, een kreun ontsnapte aan mijn lippen.
Eén van mijn handen schoot weer naar haar borsten. Ik had een zwak voor borsten.

"Do you believe monsters are born or made?"

(Me ish back van de avondwinkel-die-ook-gewoon-overdag-open-is aka het vage sigaretten- en tijdschriftenkioskding om de hoek waar ze om onverklaarbare redenen ook groente, fruit, brood en van dat pakjeseten verkopen)

Caelum Niiréar
Hij had niet compleet verstaan wat ze zei - of, beter gezegd, mompelde - maar hij had de woorden "bezoeken" en "'s nachts" opgevangen en langzaam drong het tot hem door wat ze er waarschijnlijk mee probeerde te bedoelen. Dat was dus... incest. Een uitdrukking van afgrijzing verscheen op zijn gezicht. Dat de meeste jongemannen hier nogal op seks belust waren wist hij wel, maar dat hun lusten zich dan zelfs op familieleden richtten...
Misschien had hij het wel verkeerd verstaan. Ergens hoopte hij dat het niet zo was, dat deze samenleving nog niet zó ver heen was.
"Wat zei je?" vroeg hij.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

[..that's weird o_o]

Adelynn Chiara Lave
De uitdrukking op mijn gezicht was bijna gekweld toen hij me vroeg het te herhalen. Ik keek naar hem op, zag de afkeer in zijn ogen. Hij had me verstaan, hij had het alleen niet willen horen.
Ik trok mijn benen nog verder omhoog, sloeg mijn armen er overheen. Met een zucht liet ik mijn voorhoofd even op mijn knieën rusten, om vervolgens weer naar hem op te kijken.
"Moet ik het echt nog een keer zeggen?" vroeg ik, hoopvol dat het antwoord 'nee' was.

"Do you believe monsters are born or made?"

(Ik woon in een raar dorp, ik weet het. In plaats van een supermarkt hebben we dit... ding. En een rijdende groenteboer die op vrijdag langskomt, lolol).

Caelum Niiréar
"Eigenlijk... weet ik het ook wel." Hij wilde haar niet aankijken. Hij wilde niet in ogen kijken die ook ooit eens bang hadden opgekeken naar iemand die familie van haar was, terwijl hij het verbodene met haar deed. Een vreemde beschermingsdrang welde in hem op. De gedachte dat ze weer naar huis zou moeten gaan, waar haar ouders - die waarschijnlijk van niets wisten - en die broer haar op zaten te wachten, leek plotseling zo ondenkbaar.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

[Oeh, groente op wielen ]


Adelynn Chiara Lave
Een opgeluchte zucht ontsnapte aan me, ik schudde mijn lange lokken wat voor mijn gezicht om de angst die er plotseling op was verschenen af te dekken.
Vanuit mijn ooghoeken keek ik de woonkamer in, het raam uit. Een rij bomen ontnam een verder uitzicht. Bladeren wiegden zacht heen en weer in de wind.
"Dat is de enige reden waarom ik zou willen trouwen. Maar Zeyra overtuigt m'n ouders bij elke jongen dat hij niet goed genoeg is, en zijn wil is wet." Mijn stem was geen fluistering meer, eerder halfzacht. Verstaanbaar, maar alleen voor hem. Alsof er opeens iemand bij was komen zitten en ik niet wilde dat hij het ook hoorde.

[ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 13:30 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Caelum Niiréar
"Oh..." Onwillekeurig vroeg hij zich af of die broer van haar ook nee zou zeggen tegen een Dulcin als huwelijkskandidaat... Wat was dat nou weer voor gedachte?
Hij probeerde het een beetje te laten bezinken en eigenlijk was het nog niet eens zo'n vreemd idee. Niet bepaald een idee waar hij gisteren al aan had willen denken. Vanochtend zelfs nog niet, toen hij met frisse tegenzin naar de markt was vertrokken. Maar van alle meisjes die hij kende, leek Adelynn toch wel de intelligentste te zijn, ook al was ze zelfs nog jonger dan Medeia geweest was. Zijn familie en de samenleving begonnen erop aan te dringen dat hij ging hertrouwen. Een jaar om te rouwen was sowieso al veel, en dan hadden ze nog niet eens naar het feit gekeken dat hij nooit echt iets om zijn vrouw had gegeven...
...waar was hij mee bezig? Om de één of andere manier kon hij haar niet meer aankijken nu dit plan enkele fracties van seconden in zijn gedachten aanwezig was geweest.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Adelynn Chiara Lave
Voorzichtig keek ik weer op. Caelum leek diep in gedachten, zijn blik ontweek die van mijn zorgvuldig. Even keek ik weer weg.
Waarom had ik het hem verteld? Ik schaamde me, voor de lusten van mijn broer en het feit dat ik er de afgelopen vier jaar niks aan had gedaan. Maar wat kon ik eraan doen? Soms verzette ik me wel, maar dit eindigde alleen maar in extra blauwe plekken en schrammen op mijn lichaam. Hij was gewoon te sterk voor me.
"Waar denk je aan?" vroeg ik na een paar seconden bedenkelijk. Wat het ook was, het was niet duidelijk of hij er blij mee was of niet. Waarschijnlijk vroeg hij zich af hoe hij zich in deze situatie had gekeerd. Alleen in zijn huis met een 16-jarig meisje die hij nog geen twee uur kende.

"Do you believe monsters are born or made?"

[]

"Do you believe monsters are born or made?"

Caelum Niiréar
"Ach, ergens aan..." Hij haalde zijn schouders op en stond toen op uit de stoel. Door het raam zag hij dat het al wat begon te schemeren. Etenstijd, dus.
"Wil je ook iets eten?" vroeg hij, een vaag gebaar makend richting de mand met voedsel van de markt die er nog steeds stond. Hij verwachtte eigenlijk niet dat ze naar huis zou gaan, hoewel dat natuurlijk wel ooit zou moeten.
Behalve als... Gek genoeg leek het idee hem maar niet los te kunnen laten.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Nesaea schreef:
Julian Alex Bryori
Mijn vingers verdwenen uit haar, waarna ik haar optilde. Ik sloeg haar slanke benen rond mijn heupen en liet haar rug tegen de muur rustte. Toen ik zeker wist dat ze niet zou vallen, plante ik mijn lippen in haar hals en kwam dichterbij. Ik bracht mezelf enigzins ruw naar binnen, een kreun ontsnapte aan mijn lippen.
Eén van mijn handen schoot weer naar haar borsten. Ik had een zwak voor borsten.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Julian Alex Bryori
Ruw begon ik te stoten. Ik liet mijn voorhoofd tegen de koele wand rusten, een tevreden grom ontsnapte weer. De waterstralen bleven over ons heen stromen, maar belemmerde me niet.
Het koele water was juist welkom.
Ik tilde mijn hoofd weer op, zoende haar. Mijn tong zocht die van haar op.

Adelynn Chiara Lave
Een geïrriteerde zucht klonk. Soepel sprong ik op en liep naar hem toe. Ik moest omhoog kijken wilde ik hem aan kunnen kijken.
"Waarom doe jij zo moeilijk over dingen zeggen?" vroeg ik, zijn aanbod op eten negerend. "Als je wilt dat ik weg ga kun je het ook gewoon zeggen."
Ik leunde met mijn handen op het vlekkeloze aanrecht, en ging erop zitten. Mijn benen sloeg ik over elkaar, ik keek Caelum rustig en afwachtend aan.

"Do you believe monsters are born or made?"

Caelum Niiréar
"Mensen die veel zeggen, spreken slechts lucht," zei hij, zijn gezicht weer uitdrukkingsloos. "En wat zit je nou afwachtend te kijken? Verwacht je nu dat ik je "probleempje" op ga lossen?" Het kwam er wat harder uit dan hij eigenlijk bedoeld had, maar wat gaf het. Hij zat hier illusies te creëren en het beviel hem opeens totaal niet meer.
Hij draaide zich van haar af en zocht voor een bord en een beker in het keukenkastje alsof ze er niet was.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Adelynn Chiara Lave
Mijn turquoise ogen knipperden een paar keer verbaasd. Hij had me met die woorden meer gekwetst dan ik wilde toegeven.
"Nee hoor, stil maar." Mijn stem was halfzacht, maar tegelijkertijd toch kil. Ik liet mezelf van het aanrecht afglijden en liep naar de voordeur. Waarschijnlijk zou ik Zeyra ergens in de stad tegenkomen, op weg naar huis. Dat zou nog leuk worden.
Ik trok de deur achter me dicht, en liep het trappetje af.
Nee, ik had echt niet verwacht dat hij m'n problemen op ging lossen. Maar hij zou op z'n minst wat spraakzamer mogen zijn. Nou, had. De kans dat ik hem nog een keer zou spreken zou erg klein zijn. Voorlopig hield Zeyra me vast zo goed in de gaten dat ik niet weg kon.

"Do you believe monsters are born or made?"