• In dit gerenoveerde gebouw zijn een aantal appartementen gemaakt, speciaal voor jongeren tussen de zestien en zesentwintig. Op het oog lijkt het een normale jongerenwoning, feestjes, troep en ruzies. Maar er is één ding anders, de meeste inwoners zijn namelijk vampiers.


    Het leek me wel een leuk, niet al te ingewikkeld idee. :'D Er mogen dus mensen én vampieren in het gebouw wonen, alleen of met meerdere in een appartement. Alleen, er zijn géén slechte vampieren in dit gebouw. Je kan als vampier dan ook géén mensen bedreigen die ook in het gebouw wonen. Natuurlijk drinken ze wel bloed, via voorverpakt bloed, dierenbloed of eventuele vrijwilligers.

    De indeling van het huis:
    Er zijn twee verdiepingen en een begane grond. Op de begane grond heb de entree, de brievenbussen, het kantoor van de huisbaas (Darren Dimir) dat het nummer 1 draagt en een gezamelijke woonkamer met een keuken. Dan heb je een trap naar beneden, opslagruimte en een trap naar de eerste verdieping, waar de kamers/appartemenen de nummers 10 tot en met 17 bedragen. (de nummers 2 tot en met 9 bevinden zich in de opslagruimte) Op de tweede verdieping vind je de nummers 18 tot en met 25. Er is ook nog een kleine kruipzolder waar je in het plafond van verdieping twee een klein luikje kan ontdekken die erheen leid.
    De indeling van de kamers:
    Als je de deur opent en binnenkomt, kom je in de hal. Die komt uit op een woonkamer, met aan de ene kant een open keuken en aan de andere kant twee deuren, van de slaapkamer en de badkamer. In de hal zit een deur met een ondiepe inloopkast die vooral als kleine opbergruimte en kapstok gebruikt word.

    Mensen
    - Damon Blake ~ Oromis Kamernummer 18
    - Jeremy Velez ~ Gasai Kamernummer 14
    - Vince Rez Emanuels ~ Mengelmoes Kamernummer 12
    - Cassie Raven Benson ~ Aurorea Kamernummer 17
    - Mia Donovan ~ Gasai Kamernummer 15

    Vampieren:
    - Luca Jones ~ Assassin Kamernummer 19
    - Riley Winchester ~ Assassin Kamernummer 11
    - Solomon Vigée-Lebrun ~ Mengelmoes Kamernummer 13
    - Chèlle Ophelia McFadden ~ Valentino Kamernummer 22
    - June Harlow Grabeel ~ Aurorea Kamernummer 24


    De regels:
    - AN gebruik graag, ook leestekens, weinig spelfouten en hoofdletters!
    - Je kan niet iemand vermoorden zonder toestemming en ook hun personages niet besturen.
    - Geen one-liners, probeer er wat meer bij te schrijven.
    - Plezier maken, maar maak het niet te onrealistisch.
    - Geen Mary Sues.
    - 16+ is toegestaan.

    Het is op elk moment mogelijk om in te stromen als nieuwe bewoner. Je hoeft hiervoor niets bij te lezen of te weten.

    Rollentopic.

    [ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 13:05 ]


    Your make-up is terrible

    Mia Donovan

    'Wat vind ik? Dat Riley zich jong moet gedragen? Weet ik het, moet hij zelf weten, het is moelijk je jong te gedragen als je al zo lang in een lichaam vast zit,' zei Solomon. Ik kon een lachje maar net onderdrukken. Riley bleek het niet zo leuk te vinden. Hij draaide zich abrupt om, waar ik eerlijk gezegd nogal een beetje van schrok. 'Waar heb jij last van?' snauwde hij naar Solomon. 'Zo oud ben ik nou óók weer niet hoor,' zei hij daarna. Ik keek ze beide geschrokken aan. 'Hij meende het vast niet,' zei ik vlug tegen Riley en ik keek daarna eventjes naar Solomon. 'Bovendien, hoe oud een jongen ook mag wezen. Ze blijven van binnen altijd kind,' zei ik en ik prikte zachtjes op de borst van Riley, waar zijn hart zit. 'Gewoon goed zoeken,' voegde ik er nog met een glimlachje aan toe.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Solomon

    Ik schrok zo erg van Riley zijn uitbarsting dat ik achteruit sprong.
    "Hij meende het vast niet. Bovendien, hoe oud een jongen ook mag wezen. Ze blijven van binnen altijd kind. Gewoon goed zoeken." Zegt Mia.
    Ik kijk naar hun.
    Ik dacht na over wat ik zei. O shit happened, ik ben echt dump.
    "Sorry, Riley. Ik had het niet moeten zeggen." Zeg ik zacht en kijk naar hem.
    Ik zou het ook niet erg leuk vinden zo iets te horen over mezelf maar het is wel de waarheid.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Riley Winchester
    "Hij meende het vast niet. Bovendien, hoe oud een jongen ook mag wezen. Ze blijven van binnen altijd kind." en prikt in mijn borstkast, op de plek waar ooit een kloppend hart heeft gezeten. "Gewoon goed zoeken." Ik rol met mijn ogen.
    "Vast." antwoord ik. Die van mij is allang uitgestorven.
    "Sorry, Riley. Ik had het niet moeten zeggen." hoor ik Solomon zacht achter me.
    "Geeft niet." mompel ik maar ik blijf vooruit kijken.


    Your make-up is terrible

    Mia Donovan

    'Vast,' antwoordde hij en ik knikte overtuigend. 'Sorry, Riley. Ik had het niet moeten zeggen,' zei Solomon. Ik keek eventjes naar hem. 'Geeft niet,' hoorde ik Riley mompelen. Ik keek eventjes naar hem en zag dat hij nog steeds naar voren keek. Ik glimlachte zwakjes. 'Ik meende wat ik zei,' zei ik met hetzelfde glimlachje. 'Ligt er alleen aan of je het zelf ook wilt vinden.' Ik deed eventjes mijn arm om hem heen en liet ons tweetje slingeren, daarna deed ik mijn arm weer weg en lachte zachtjes. 'Het zou jammer zijn als je het niet wilt. Aldoor de wereld zo serieus en volwassen zien lijkt mij niks.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Solomon

    Ik luisterde naar wat Mia zei en pakte haar arm vast.
    "Mia, je kunt er beter over ophouden." Zeg ik zacht.
    "Het is niet echt een onderwerp om nu te bespreken, en later ook niet." Zeg ik en kijk haar aan. "Riley vind het denk ik niet zo leuk." Ik knik naar Riley en laat Mia dan los.
    Ik kijk naar Riley, hij ziet er nogal niet echt in zijn vel uit.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Riley Winchester
    "Ik meende wat ik zei." zegt ze. "Ligt er alleen aan of je het zelf ook wilt vinden." Ik kijk verschrikt op als ze haar arm om me heen slaat en ont laat slingeren, waarna ze haar arm terug trekt en zacht lacht. "Het zou jammer zijn als je het niet wilt. Aldoor de wereld zo serieus en volwassen zien lijkt mij niks." Voordat ik er iets op kan zeggen, begint Solomon alweer, hij heeft Mia's arm vast.
    "Mia, je kunt er beter over ophouden." zegt hij zacht. Hij begrijpt het wel. "Het is niet echt een onderwerp om nu te bespreken en later ook niet. Riley vind het denk ik niet zo leuk." Hij laat haar arm los en ik stop met lopen om me om te draaien naar Mia. Mijn gezicht staat emotieloos en mijn ogen stralen niets dan kilte uit opt dit moment.
    "Misschien kan ik dit beter meteen duidelijk maken." zeg ik kalm en ik glimlach kort naar Solomon, als bedankje. "Ik ben lang genoeg kind geweest." vertel ik. "En soms zien die 'kinderen' dingen waardoor ze geen kinderen meer kunnen zijn." Na dat gezegd te hebben, draai ik me weer om en begin ik weer te lopen.


    Your make-up is terrible

    Mia Donovan

    'Mia, je kunt er beter over ophouden,' hoorde ik Solomon zachtjes zeggen nadat hij mijn arm had vast gepakt. Ik keek hem verbaasd aan. 'Het is niet echt een onderwerp om nu te bespreken en later ook niet. Riley vind het denk ik niet zo leuk,' vertelde hij verder en liet vervolgens mijn arm los. Ik keek hem nog steeds verbaasd aan en knipperde paar keer. Ik keek even naar Riley en wou vragen of het klopte. Ik schrok een beetje toen ik zag dat hij al naar mij toegedraaid was en mij met een emotieloze gezicht aan keek. 'Misschien kan ik dit beter meteen duidelijk maken,' zei hij kalm en schonk een glimlachje naar Solomon. 'Ik ben lang genoeg kind geweest,' begon hij en ik wou zeggen dat het niks uitmaakte of je lang genoeg kind ben geweest of niet, maar hij ging alweer verder. 'En soms zien die 'kinderen' dingen waardoor ze geen kinderen meer kunnen zijn,' zei hij en nadat hij klaar was met praten draaide hij zich om en liep weer verder. Ik pakte zijn pols beet om hem tegen te houden. Ik keek naar Riley. 'Eh, sorry,' zei ik en ik liet zijn pols gelijk los. 'Dat wist ik niet.. Ik.. sorry,' zei ik en ik deed een paar stappen bij hem vandaan. 'Ik zal proberen er niet meer over te hebben,' mompelde ik zachtjes en begon met lopen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Solomon

    Ik voelde tranen branden na wat Riley zei, maar hield ze tegen.
    Ik kijk naar Mia die haar excuses aanbied en begint te lopen.
    Ik weet niet wat ik moet doen, en laat me op de straat zakken.
    Ik gedraag me juist kinderlijk om alles te willen vergeten. Terwijl Riley dat doet door zich volwassen te gedragen, ja er zit nogal een leeftijdverschil tussen ons.
    "Waarom moet dit net nu!" Roep ik desperately naar de twee.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Riley Winchester
    Plotseling pakt Mia mijn pols vast en ik wil haar boos aankijken, maar mijn uitdrukkig verzacht als ze aar excuses aanbied.
    "Eh, sorry." zegt ze en laat me weer los. "Dat wist ik niet.. Ik.. sorry." ze stapt bij me vandaan. "Ik zal proberen er niet meer over te hebben." Ik hoop maar dat ik haar niet bang heb gemaakt.
    "Het geeft niet." antwoord ik en kijk vebaasd op als Solomon zich op de grond laat zakken.
    "Waarom moet dit net nu?" roept hij, wanhopig. Ik trek een wenkbrauw op en blijf stil staan.
    "Wat?" vraag ik.


    Your make-up is terrible

    Mia Donovan

    'Het geeft niet,' zei hij. Ik wist niet of ik het moest geloven. Zijn gezichtsuitdrukking was eerst boos, maar dat verzachtte. 'Waarom moet dit net nu?' hoorde ik Solomon wanhopig roepen. Ik draaide mijzelf om en keek naar Solomon. 'Wat?' vroeg Riley. Ik liep naar Solomon toe en ging voor hem op mijn hurken zitten. 'Wat is er Solomon?' vroeg ik aan hem.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Sorry mensen, kan ieder moment in huilen uitbarsten, heb koppijn, oververmoeidheid en Stress. Ik ga off. Ik voel me echt kl*te en wil nergens mee aan denken, sorry. Morgen denk ik dat ik reageer.]


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Ik reageer nog een keer.]

    Solomon

    Ik kijk Mia, die voor mij gehurkt zit aan.
    "Dit," Zeg ik. "Er is zoveel waar ik over na moet denken vóór ik het zeg." Ik bijt op mijn lip.
    "Er is zoveel dat ik niét mag zeggen." stamel ik, compleet van de kaart, niet meer nadenkent dat ik het nu tegen Mia heb in plaats van Riley. Niet nadenkend dat ik bijna het geheim vertel.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Riley Winchester
    Mia loopt naar Solomon toe en gaat voor hem op haar hurken zitten. "Wat is er Solomon?" vraagt ze.
    "Dit." antwoord hij. "Er is zoveel waar ik over na moet denken vóór ik het zeg." Hij pauzeerd en bijt op zijn lip. "Er is zoveel dat ik niét mag zeggen." stamelt hij en hij lijkt wel totaal van de kaart. Ik probeer mezelf onder controle te houden van de woorden die hij zegt.
    "Dat hebben we toch allemaal." zeg ik zacht. "Maar een foutje maken is niet erg, dat doen we ook allemaal wel eens." probeer ik hem te sussen, hoewel ik daar erg slecht in ben.


    Your make-up is terrible

    Mia Donovan

    'Dit,' antwoordde hij en ik keek hem eventjes vragend aan. 'Er is zoveel waar ik over na moet denken vóór ik het zeg,' vertelde hij. Hij pauzeerde en beet op zijn lip. Ik bleef hem aankijken. 'Er is zoveel dat ik niét mag zeggen,' stammelde hij verder en ik kon niet ontkennen dat ik nieuwsgierig werd. 'Dat hebben we toch allemaal,' zei Riley zachtjes. Ik knikte lichtjes om zijn woorden. 'Maar een foutje maken is niet erg, dat doen we ook allemaal wel eens,' vertelde hij verder en weer knikte ik. 'Riley heeft gelijk,' zei ik met een glimlachje. 'Bovendien, als je het niet wil of kan zeggen dan hoef het niet,' voegde ik er nog aan toe. 'Doe wat jij denk wat het beste is.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Cassie
    'Oh, sorry!' zegt Luca en hij laat me iets losser. 'Dat was niet echt de bedoeling,' grijnst hij schaapachtig.
    Ik grinnik even. 'Ach, zo er is het niet om door jou geplet te worden,' zeg ik onschuldig. 'Het is alleen wat fijner als ik nog een beetje adem kan halen'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered