• De Story

    Regels:
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - Ik open een nieuw topic als het andere vol is, ik wijs twee anderen aan die ook een topic mogen openen als ik afwezig ben.
    - Als er na 24 uur na het sluiten van het oude topic geen nieuw topic is geopend mag je mij pb’en
    - Ik wil deze RPG actief houden dus het is wel handig als je iedere dag (of iedere twee dagen als je een dagje niet kan) iets post (behalve als dat onmogelijk is) en je er ook niet binnen een week mee stopt (i.v.m. beperkt aantal rollen)
    - Posts hebben het minimum van 3 regels, dit geldt niet als je een gesprek voert en dus omstebeurt een zin zegt (o.i.d.)
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Als vanzelfsprekend niemand buitensluiten, en omdat er zo weinig rollen zijn is het ook niet leuk als er allemaal groepjes van twee personen ontstaan (dus probeer met verschillende mensen in contact te komen)
    - Houd rekening met elkaar qua tijd en gesprekken (dus niet dat het bij de een ochtend is en bij de ander avond of dat je een gesprek voert o.i.d. en dat je dan ineens niet meer online komt waardoor de ander niet meer verder kan)
    - Naamveranderingen doorgeven via het topic
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders

    - Af en toe komt er een reactie van mij in een quote blokje, dit betekend dat er een stukje verhaal lijn wordt geschreven, dit is dan niet vanuit de ogen van mijn personage, jullie mogen zelf weten hoe je daar op in speelt

    Rollen
    - Michelle Yvonne Maria Varlow (v)- LaCerise/Eline
    - Tayuya Hoshigaki (v)- AkatsukiXxX??
    - Vintain Ayden O'Connor (m)- Zayngasm/Naomi
    - Timothy Floris McAllister (m)- Wonderway??
    - Luna María van den Nou (v)- Amor8/Noa
    - Elena Mae Perret (v)- SupahBaby/Yara
    - Nala Rose Garcia (v)- JokerBaby/Femke
    - Sanne claire Smith (v)- nakito



    [ bericht aangepast op 22 juni 2012 - 13:23 ]


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Amor8 schreef:
    [Nope, Nala staat melk te drinken. Luna is boven]

    {oeps foutje! xD}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Geeft niks ^v^]


    Stop acting normal. It gets bored.

    Luna
    Het duurt niet lang voor mijn bed lekker warm is - onder de dekens tenminste. Ik voel de vermoeidheid door mijn aderen sijpelen, opnieuw toeslaan, en met Nala in mijn hoofd val ik in slaap. Er is ook zoveel gebeurd al.. eerst Nala die flauwvalt, dan Elena en Michelle die het moeilijk hebben.. gelukkig is Vintain er. Hij is geknipt voor Vintain, weet Elena te troosten, en had Michelle vast ook kunnen helpen.. als ik er niet was. Vintain helpt iedereen. Zie je wel dat hij wel lief kan zijn.. Maar het is sowieso goed dat hij er is, want het is goed dat de hele groep er is. Hopelijk komt Timothy ook snel..


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Ja, een jongen erbij is ook wel leuk voor de andere meisjes mwahah... Om eerlijk te zijn ben ik vergeten wat Vintain aan het doen was o_o]


    I can't define who I am.

    [Staat nog in topic 2. Ik heb het ff voor je nagezocht. Dit schreef jij als laatste:

    Vintain
    'Ik ben blij dat je het hebt vertelt. Het lijkt me zo moeilijk om zo'n enorme last mee te dragen.' Iedereen hier had het zo moeilijk, en ik? Mijn leven was zowaar perfect. Ik voelde me verschrikkelijk.

    Toen zei Yara:

    Elena
    "Het was ook een enorme last en ik ben ook blij dat ik het eindelijk heb gezegd." zei ik en glimlachte zwakjes naar hem. Ik zag door het raam dat Luna met Michelle was gaan praten, ze moest het ook wel moeilijk hebben gehad met de dood van haar zus.
    "Waar zou Nala zijn?" vroeg ik aan Vintain.

    Tadaaaaaaaaaaaaaa]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [ghaha dankje, ik ben lui. Laten we maar ff doen alsof Vintain naar z'n kamer is gegaan ofzo]

    Vintain
    Wat een dag vol emoties was dit... Normaal kan ik daar niet zo heel goed mee omgaan, maar dit keer had ik me er aardig uit weten te redden. Wat erg voor Elena. Michelle. Nala. De halve groep had een probleem... Ik vraag me af waar Luna is en hoe zij ermee is omgegaan...
    Maar Luna is een meisje, die zijn sowieso beter met gevoelens. Ik trek een andere boxer aan en kruip in bed.


    I can't define who I am.

    {Goed dan ga ik ff in het rollentopic vragen of er nog jongens mee willen doen ^^
    Ow en ik vraag AkatsukiXxX en Syrinx of zij ook nog mee willen doen aangezien ze nog niets gepost hebben.}

    [ bericht aangepast op 19 juni 2012 - 21:35 ]


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    [@Eline: Goed idee! En @Naomi: Ik heb gwn geen zin in huiswerk XD]


    Stop acting normal. It gets bored.

    Nala
    Ik wiebelde ongeduldig met mijn benen, terwijl ik wachtte tot de melk was afgekoeld. Ik had eigenlijk geen zin om te slapen. Mijn zombietijd was voorbij en ik was weer klaarwakker.
    Ik nam een kleine slok van de melk en was blij te merken dat die was afgekoeld. Omdat ik nog niet wou slapen, liep ik naar de zetel en zette de tv zachtjes aan. Ik zapte wat verder tot ik op funniest home video's kwam. Tussen de slokken warme melk door lachte ik zachtjes met wat sommige mensen daar voor elkaar kregen. Hoe deden ze het toch?
    Toen mijn tas melk nog halfvol was, had ik al genoeg. Ik had me net al volgepropt met wat Vintain me voorgeschoteld had en de rest van de melk ging er gewoon niet meer bij. Mijn maag was het gewend om zo goed als leeg te zijn en deze hele boel eten voelde als een buitenaardse aanval.
    Ik zette de halfvolle tas op tafel en merkte dat ik het weer wat koud begon te krijgen. Na in wat kasten gerommeld te hebben, vond ik een deken. Ik kroop er gezellig onder en slaakte een zucht.
    Was Vintain nu maar hier.
    Ik fronste naar mezelf. Ik moest echt eens ophouden met die dingen te denken. Het zou me achteraf toch alleen maar pijn bezorgen. Hij voelde vast niet hetzelfde.
    Ja, tuurlijk was hij net zo bezorgd en zo, maar moest het Michelle of Elena of wie dan ook geweest zijn die was flauwgevallen, zou hij precies hetzelfde gedaan hebben... toch?
    Ik duwde het deken wat naar beneden en trok mijn T-shirt een stukje omhoog, zodat ik mijn buik kon zien.
    Ik keek er kritisch naar. Zo mager was ik toch niet?
    Ik vond dat er heus nog wat aan af mocht. Maar de rest leek dat niet te vinden... misschien was ik te kritisch voor mezelf
    Of misschien wouden ze me gewoon een goed gevoel geven, maar vonden ze me stiekem toch te dik. Ik zuchtte. Wat was het toch moeilijk om gewoon te zijn.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {Wauw :|
    Had niet verwacht dat ie zo lang ging zijn}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nala
    Ik zette de gedachte uit mijn hoofd en ging goed onder de deken liggen. Ik gaapte even en begon weer te zappen.
    Uiteindelijk kwam ik op een romantische film uit. The last song of zoiets.
    Het was echt zo een huilfilm en al snel zat ik met de tranen in mijn ogen.
    Nu nog een bak ijs en het was kompleet, dacht ik. De tranen stroomden zachtjes over mijn wangen en ik ging zo in de film op dat ik mijn omgeving helemaal vergat.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Luna
    Dat zou wel leuk zijn - dan is er sowieso nog een jongen in de groep, maar het is ook gezellig en zijn paard is.. fascinerend. Het duurt niet lang of mijn gedachten brengen me in een diepe slaap.


    Stop acting normal. It gets bored.

    Nala
    Ik gaapte luid toen de aftiteling over het scherm rolde, maar wou niet vanonder het warme deken komen om de afstandsbediening te nemen. Ik bleef maar gewoon naar het scherm staren tot na een tijd mijn ogen dicht vielen. En met nog steeds natte wangen van die huilfilm viel ik in de zetel in slaap.
    Overal, behalve in mijn bed.



    {Wie wordt eerst wakker?
    Want ik heb enkele leuke ideetjes voor haar eerste paardrijles!!! ^^}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {Ik word wel wakker ^^}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Michelle
    Ik werd wakker van het vrolijke gekwetter van een schattig vogeltje dat aan het open raam in mijn kamer zat. Ieder ander zou dit kunnen appreciëren. Ik niet. Mijn ochtend humeur was immens, en niet alleen mijn ochtendhumeur, sowieso het humeur dat ik had als ik wakker werd was negatief. Dus als antwoord op het vogeltje gooide ik een kussen naar het geluid toe. Verontwaardigd kwetterde het beestje nog een keertje. Toen was het stil. Kreunend rolde ik mijn bed uit.
    'Godverdome teringvogel, hoelaat is het?' Mopperend zocht ik naar mijn mobiel. Uiteindelijk vond ik hem tussen de kleren die ik gisteren had uitgetrokken. Zes uur.
    'Fuck, zo vroeg,' zei ik nog steeds voor me uitmopperend. Sloom en met kleine oogjes van de weinige slaap ik ik had gehad strompelde ik naar de badkamer. Ik had geen zin om me helemaal te wassen en dus ging ik naakt in het bad staan en pakte ik de douchekop die erin lag. Ik liet de lauwwarme stralen over mijn lichaam glijden en langzamerhand werd ik wakker. Toen ik mezelf schoon genoeg vond droogde ik me af en liep ik met alleen mijn handdoek om naar mijn kamer. Onder de bedden zaten grote schuiflades waarin je je kleding kon opbergen en hier zocht ik een geschikt setje uit. Ik twijfelde of ik gelijk rijkleding aan zou trekken of eerst nog even iets anders. Peinzend bleef ik naar mijn kleding kijken.


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page