My School's Glee club [59] - Speeltopics

© Copyright Dracy
60
________________________________________________________________________
"Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

Dit is het verhaal:

"Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
[Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
________________________________________________________________________
Regels:
- Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
- Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
- Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
- Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
- We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
er weer makkelijk mee in kan gaan.
- Max 4 Personages P.P
- Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
[Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
- Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
-Wil je solliciteren? Kan altijd.
________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
_______________________________________________________________________
Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .

[ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 15:07 ]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[Night ^^. Ik ben er ook mee weg.]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Kyle

"Ik hou ook van jou, Kyle." Antwoord Irial.
Hij geeuwt even en legt zijn arm stevig om me heen. Hij streelt met zijn vingertoppen mijn arm.
Ik ril even en sluit mijn ogen, ik concentreer me op de muziek, Irials ademhaling én hoe hij met zijn vingertoppen over mijn arm gaat.
Dat alles is zo rustgevend, ik geniet ervan.
Een zucht van ontspanning en opluchting rolt over mijn lippen.
"Dankzij jou voel ik me gelukkiger dan voorheen." Zeg ik dan. Dat van mijn vader achterlatend.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Michael

"Ik ga even roken," hoor ik na een lange tijd. Opkijken doe ik niet, hoef ik niet te doen. Ik weet toch wel dat ze weggaat. Mijn hoofd verstop ik in mijn handen en haal diep adem totdat ik mezelf weer onderuit laat zakken. Op dit moment is mijn been echt niet meer het enige wat pijn doet. Haar vraag, die doet pijn. Als zij erom vraagt, dan krijgt ze een antwoord. Je kan toch niet verwachten dat ik er een sprookje omheen bouw. Wat ik ben gevallen, geduwd, gestruikeld. Dat ik alleen een luchtje ging scheppen. Dat er helemaal niets aan de hand was. Verwachtte ze dat? Ik haal mijn handen weg en bekijk ze zorgvuldig. De littekens hebben nu ook een verhaal, alles hier heeft een verhaal op dit moment. Kunnen we niet gewoon verder gaan waar we, nee niet waar we waren gebleven. Verder met ons leven, maar niet te samen.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Mary

Ik bijt op mijn lip om het lachen alvast tegen te houden, maar wanneer hij zachte kusjes op mijn huid plaatst, kijk ik hem vertederd aan. Genietend sluit ik mijn ogen, en ontvang gewillig al zijn kusjes.
Wanneer ik zijn lippen kwijt ben, open ik mijn ogen om te kijken wat er is, en kijk recht in zijn ogen. Er verschijnt een glimlach op mijn lippen, en voel zijn vingertoppen over mijn mond gaan. Ik druk kleine kusjes op zijn vingers, en wanneer hij zijn hand wegneemt, neem ik die in de mijne om onze vingers te verstrengelen.
Liefdevol kus ik hem terug, en leg mijnn vrije aem om zijn hals, om hem iets dichter tegen me aan te drukken. Ik twijfel even, maar toch waag ik het erop om mijn tong speels over zijn lippen te laten glijden. Een kleine kreun ontsnapt mijn lippen, wanneer ik even naar adem moet happen. Lipbijtend kijk ik hem aan, en voel alweer dat mijn wangen rood worden.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

(yeah ben dr weer na ik weet niet hoelang )

Irial

"Dankzij jou voel ik me gelukkiger dan voorheen," mompelt Kyle.
Er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik hou mijn ogen gesloten.
"Ik voel me ook vrij gelukkig nu," mompel ik slaperig.
Ik leg een hand op zijn wang en laat mijn duim even over zijn lippen glijden, zodat ik ongeveer kan inschatten waar zijn mond zit. Met nog steeds gesloten ogen druk ik mijn lippen op de zijne. Ik kus hem zacht en langzaam.
Voor mijn part komen we nooit meer van deze achterbank af.

Charlotte

Ik neem een flinke hijs van mijn sigaret terwijl ik zijn woorden nog enkele keren in gedachten herhaal. Aan de ene kant begrijp ik niet dat ik zo verblind geweest ben door liefde om die kant van hem te accepteren, dat koppige, dat extreme. Aan de andere kant besef ik nu maar al te goed dat ik er ook gewoon nooit mee heb leren omgaan, dat ik hem uiteindelijk toch zijn zin wel gaf. Zo werkt het natuurlijk niet. Nee, hij heeft iemand anders nodig dan mij. Iemand die wel weet hoe ze hem moet kalmeren, iemand die hem in de eerste plaats niet zo opgewonden krijgt over stomme dingen.
Al ben ik het er nog steeds niet mee eens dat hij die uitweg koos. Ik schud mijn hoofd even terwijl ik wat rook uitblaas. We zijn te verschillend en hebben hetzelfde temperament, dat botst in een relatie.
Ik doof wat nog over is van mijn sigaret en ga weer naar binnen. Ik ga voorzichtig weer in de zetel zitten.
"Het spijt me, van die vraag," zeg ik zacht. "Ik moest het gewoon weten," voeg ik er stilletjes aan toe.
Ik bijt even op mijn onderlip en kijk hem aan.

Arion

Er trekt een klein schokje door mijn lichaam als ze me dichter tegen zich aantrekt. Als ik haar tong over mijn lippen voel gaan, aarzel ik even. Uiteindelijk open ik dan toch mijn mond een stukje en tik tegen haar tong met die van mij. Vervolgens spelen ze samen een klein liefdesspelletje. Ik ril als ze even kreunt. Ik zou geen idee hebben waar daar de reden voor was, maar dat wil niet zeggen dat het me koud laat. Ik krijg opnieuw kippenvel als ze de kus afbreekt en me aankijkt. De vlammen die in het haardvuur dansen, geven haar gezicht een mooie gloed. De schaduwen die ze er op werpen, maken haar mysterieus. Ze is een droom, hoe ze hier nu ligt. Ietwat aarzelend laat ik mijn handen over haar bovenlichaam glijden. Haar zachte huid voelt aan als zijde onder mijn vingertoppen. Ik wil haar zeggen hoe mooi ze is, maar de stilte die nu tussen ons in hangt is aangenaam. Ze draagt bij tot een sfeer die ik niet weet te benoemen.
Vederlicht veeg ik mijn lippen over de hare. Mijn vinger prutsen aan een kanten stukje van haar ondergoed.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

In sprookjes vertellen ze steeds hoe magisch een kus kan zijn, en eerlijk gezegd heb ik er nooit veel van geloofd, tot ik het nu zelf kan beamen. De tijd lijkt stil te staan, en het enige dat nog telt zijn hij en ik. Met een verliefde blik kijk ik hem aan, en er trekken rillingen door me heen wanneer ik zijn handen over mijn huid voel glijden. Ik merk hoe zijn lippen over de mijne vegen, en ik druk zacht een kus op zijn mond. Het lijkt wel alsof er iets vreselijks gaat gebeuren wanneer ik hem niet tegen me aan voel. Ik beëindig twijfelend de kus wanneer ik voel hoe hij wat aan mijn bh prutst, en kijk hem aan. Diep vanbinnen weet ik dat het me niets meer uitmaakt, vandaag, morgen of nooit, maar ik weet dat ik er klaar voor ben. Ik voel het. Lipbijtend stop ik een pluk haar achter mijn oor en kijk hem afwachtend aan, ik wil momenteel niet verder gaan dan waar hij klaar voor is.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

Zodra ik merk dat ze de kus beëindigt, hou ik mijn handen stil. Ik kijk haar en zie iets in haar blik dat me doet twijfelen. Gaan we te ver voor haar? Ik zou het vreemd vinden, gezien dit niks is in vergelijking met vanochtend, maar dat betekent niet dat ik haar grenzen niet zou respecteren. Ik slik even als ze op haar lip bijt en me blijft aankijken terwijl ze een plukje haar achter haar oor stopt. Bijna automatisch herhaal ik die beweging nog een keer bij haar.
"Wat is er?" vraag ik zacht, na even mijn woorden gewikt en gewogen te hebben.
Ik denk dat 'moet ik te stoppen?' te direct was geweest en zou geïmpliceerd hebben dat ik wist waar ik mee bezig was of een bewust doel voor ogen had. Dat is niet zo. Op dit moment heb ik helemaal geen idee hoe dit zal uitdraaien.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Wat is er?"
Ik word uit mijn gedachten gehaald en frons even.
"Wat? Niets."
Glimlachend druk ik een kusje op zijn lippen en laat mijn handen over zijn onderarmen glijden. Ik zucht even en kijk hem voorzichtig aan.
"Ik ga zo ver als jij wil, ik ben er klaar voor," fluister ik.
Het komt misschien te direct over, en ik bijt meteen op mijn lip, niet goed wetende of ik hem nu heb afgeschrikt. Maar het leek me het beste het hem gewoon rechtuit te zeggen, hij mag heus wel weten dat ik hem vertrouw. Ik druk nog een klein kusje op zijn lippen en voel de zenuwen mijn buik overnemen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

"Wat? Niets. Ik ga zo ver als jij wil, ik ben er klaar voor."
De woorden verrassen me, maar ook weer niet helemaal. Ik sluit mijn ogen en ril even als ze haar handen over mijn armen laat gaan. Zelfs zo'n gewone aanraking voelt veel aangenamer dan anders. Als ik haar lippen op de mijne voel, kus ik haar zacht terug, bij wijze van goedkeuring. Op dit moment zou ik haar niet kunnen afwijzen, zelfs al zou ik er zelf niet klaar voor zijn. Het voelt gewoon juist aan met haar. De warmte van het haardvuur is opzwepend, de sfeer is er. Dit is gewoon het moment. Mijn darmen draaien zich even in een knoop. Wat als ik er niks van bak? Wat als ik haar pijn doe? Wat als ze daarna niet meer wil? Ik open mijn ogen en breek de kus voorzichtig af als ik me een obstakel herinner.
"Ik heb geen condooms," zeg ik zachtjes, met heel wat spijt in mijn stem.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Ik heb geen condooms."
Ik kijk hem glimlachend aan en streel over zijn wang.
"Ik neem de pil," fluister ik zacht.
De zenuwen nemen weer toe in mijn onderbuik. Hopelijk doe ik niets verkeerd, doe ik hem geen pijn. Stel je voor dat ik zo slecht ben en hij het uitmaakt? Misschien heeft Charlie gelijk en ben ik zo erg dat ik het klooster in moet, omdat niemand me dan meer wil. Ik bijt even op mijn lip, en laat mijn handen over zijn bovenlichaam glijden, langzaam afdwalend naar zijn broeksrand. Het geknetter van het vuur kalmeert me toch een beetje. Zacht en geruststellend, voor zowel hem als mezelf, druk ik mijn lippen op de zijne.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

"Ik neem de pil," fluistert ze.
Dat is al één probleem opgelost, want ik weet dat ik niks engs heb, en ben er van overtuigd dat zij dat ook niet kan hebben. Maar hoe weet ik of die pil nou wel werkt. Ik zou het verschrikkelijk vinden mocht ik haar met een jong schoppen, zeker na de eerste keer. Ik herinner me weer dat ik moet ademhalen als haar handen over mijn bovenlichaam glijden.
Ik kijk haar met een klein glimlachje aan, dat hoogstwaarschijnlijk verraad hoe nerveus ik ben en druk mijn lippen teder op de hare.
Ik weet hoe ik het in godsnaam moet doen, maar ik ga voorzichtig zijn. Als ze pijn heeft, dan stoppen we ermee. Ik hou genoeg van haar om haar nu even op de eerste plaats te zetten. Voorzichtig til ik haar een beetje op zodat ik haar bh kan losmaken.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

Aan zijn kleine glimlachje merk ik dat ik niet de enige ben die zenuwachtig is. Op de een of andere manier stelt het me gerust. Zacht kus ik hem terug en ik sluit mijn ogen, terwijl ik probeer mezelf gerust te stellen, dat ik er alleen maar van moet genieten. Ik kijk hem aan wanneer hij me optilt om mijn bh los te maken. Ik laat alvast de bandjes van mijn schouders glijden, en kijk hem lipbijtend aan. Het blijft een beetje ongemakkelijk, volgens mij is elk meisje wel onzeker over haar lichaam, maar ik heb me nooit mooi gevoeld, en ergens schaam ik me ervoor. Lichtjes nerveus haal ik mijn hand door mijn haren en kijk hem glimlachend aan. Ik vraag me af of hij mijn hart ook zo kan horen bonzen, zoals het in mijn hoofd lijkt te galmen. Intussen zijn mijn hormonen volop losgelaten in mijn lichaam, en voel ik de opwinding toenemen. Het is spannend, maar liefdevol en teder wat ik meer apprecieer dan wat dan ook. Ik druk liefdevol mijn lippen op de zijne en kijk hem glimlachend aan. Voorzichtig verstrengel ik onze vingers en geef er een zacht kneepje in, niet goed wetend wat te zeggen of doen. Het lijkt zo eng het initiatief te nemen, dus laat ik het maar aan hem over.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Kyle

"Ik voel me ook vrij gelukkig nu," Mompelt Irial.
Ik voel zijn hand op mijn wang en voel zijn duim even over mijn lippen glijden. Dan voel ik zijn lippen op de mijne.
Hij kust me zacht en langzaam. Ik ga genietend in de kus mee.
Op tast zoek ik zijn hand en pak hem vast. Mijn andere arm leg ik over zijn zij.
Ik wil hem voor altijd bij me hebben, nooit kwijtraken. Ik blijf het zeggen, ik voel me gelukig met hem in de buurt. Bíj hem in de buurt.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Michael

Zachtjes zucht ik en ga ik volledig op mijn rug liggen met mijn been omhoog, zoals het van de verpleegster al vanaf het begin moest. Even schiet er een pijnscheut door mijn been als mijn been tegen de leuning aanbotst. De tranen prikken in mijn ogen en voorzichtig slik ik ze weg. Eigenlijk heeft het nog niet heel veel pijn gedaan. Meer geïrriteerd maar ik voel nu mijn bovenbeen kloppen. Alsof de aders uit elkaar willen spatten zoals zaterdag gebeurde. Ik knijp mijn ogen dicht en concentreer me op mijn ademhaling, hopend dat mijn been daardoor ook minder gaan kloppen. Wanneer ik weer iemand naar binnen hoor lopen open ik langzaam mijn ogen. Ik zie aan hoe Charlotte in de zetel gaat zitten.
"Het spijt me, van die vraag. Ik moest het gewoon weten."
Ik wuif haar excuses weg en ga iets rechterop zitten zodat ik haar gewoon kan aankijken.
"Het is hetzelfde als mijn vraag," zeg ik zachtjes. "Daar heb je toch een soort recht op?"
Het klinkt nogal,ja, als een moraalridder maar ik meen het wel. Alles wat ik zei. Ik kon niet kiezen tussen haar en mijn familie. Echt niet. Zij mocht zich niet aanpassen aan hen, hun gedrag niet accepteren en anderzijds moesten zij haar gewoon accepteren. Die keuze kon ik niet maken. Het was zwak, laf. Een domme uitweg, ik weet het maar het voelde toen goed als het juiste. Op dit moment wens ik dat alles weer was zoals hiervoor. Dan maar met de ruzies maar zonder dit gedoe. Dat zou het beste zijn, voor mij, voor haar en voor mijn familie.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."