• © Copyright Dracy
    60
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .

    [ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 15:07 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    I like.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    I like too ^-^


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Irial

    "Het is denk ik beter dat we zo terug gaan... Al wil ik dat niet echt."
    Ik lach zachtjes, al vind ik het niet echt amusant. Ik heb zelf namelijk ook helemaal geen zin om terug te gaan. Liefst van al hou ik hem gewoon in mijn armen, hij hoeft niet eens naakt te zijn.
    "Is er ook een belverbod?" vraag ik aarzelend.
    Ik wil zijn vader niet tarten, maar ik haal de weekends gewoon niet zonder enige vorm van contact met Kyle. En chatten vind ik al helemaal niet persoonlijk, dus dat wordt hem niet.

    Arion

    "Ja, jij niet?"
    Ik grinnik even.
    "M-"
    Verder kom ik niet, want Mary drukt haar lippen op de mijne. Ik ril als ik haar tanden in mijn onderlip voel. Zelfs zulk een kleine actie bezorgt me kippenvel over mijn hele lichaam. De haartjes in mijn nek komen overeind als ze me in de ogen kijkt en mijn hals streelt. Plots voelt mijn mond heel droog aan. Ik weet niet wat het is, maar haar aanrakingen lijken anders. Anders dan anders.
    "Misschien moet je iets uit doen," maak ik met een flauw lachje mijn zin af.
    Zelfs al zou ik willen loslaten, mijn blik lijkt aan de hare vastgelijmd.

    Charlotte

    "Ik ben niet zo van het doneren. Maar als ik ergens voor zou moeten kiezen was het een vluchtenlingen organisatie omdat die mensen de dupe zijn van wat andere, hogere machten verzinnen en uitvoeren. Ze zijn alles kwijt. Wil je iets drinken?"
    Ondertussen zijn we het huis van zijn oma binnen. Ik blijf even in de deuropening staan en bijt op mijn onderlip. Ietwat aarzelend schud ik mijn hoofd. Ik voel me hier niet echt op mijn gemak. In de keuken durf ik al helemaal niet te gaan kijken, ik hoef geen sporen van die witte roos te zien, als die er nog zouden zijn. Tentatief zet ik enkele passen verder. Ik probeer mijn ademhaling, die wanhopig wil versnellen, onder controle te houden.
    "Nee, dank je," weet ik uiteindelijk uit te brengen. "Make A Wish Foundation," geef ik antwoord op mijn eigen vraag. "Daar zou ik aan doneren. Omdat ik het verschrikkelijk vind dat kinderen een kans op hun leven ontnomen worden voor het echt begonnen is. Ze verdienen de dag van hun dromen te beleven."
    De woorden klinken veel gewichtiger dan ik ze bedoeld had. Waarom zijn we hier ook alweer? Een bankje in de stad was prima geweest voor mij. Eerlijk gezegd dacht ik ook dat hij dat bedoelde.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "M- Misschien moet je iets uit doen."
    Ik kijk hem even in de ogen aan en bijt op mijn lip. Zacht druk ik mijn lippen op de zijne, en ik laat hem enkel los om mijn shirt over mijn hoofd te trekken. Ik druk een vederlicht kusje op zijn mond en kijk hem glimlachend aan.
    "Jouw beurt," fluister ik.
    Mijn glimlach wordt iets speelser, geamuseerd bijna en ik kan het niet tegenhouden even op mijn lip te bijten. De vlinders razen door mijn buik, maar het voelt anders, niet meer enkel verliefdheid. Misschien opwinding? Het voelt in elk geval ongeveer hetzelfde als daarstraks, op school. Maar er zit ook iets van zenuwen bij. Ik schud het van me af, en focus me weer op zijn mooie ogen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Kyle

    Irial lacht even zachtjes.
    "Is er ook een belverbod?" Vraagt hij, ik hoor wat aarzeling in zijn stem.
    Ik kijk hem aan.
    "Als je me op mijn mobiel belt, dan denk ik dat het wel kan, want dan kan ik naar boven." Zeg ik dan.
    Ik zucht even zacht. "Nooit gedacht dat mijn vader echt zó moeilijk zou doen." Zeg ik en kijk hem weer aan.
    Even glimlach ik weer.
    "Je kunt gewoon bellen." Concludeer ik dan.


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Ik ga denk ik nu douchen en dan denk ik dat ik in bed weer reageer, ik voel me echt beroerd, oververmoeid etc. Je kent het wel denk ik. D:]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Michael

    Ze schudt haar hoofd. Oké, prima.
    "Nee, dank je. Make A Wish Foundation. Daar zou ik aan doneren. Omdat ik het verschrikkelijk vind dat kinderen een kans op hun leven ontnomen worden voor het echt begonnen is. Ze verdienen de dag van hun dromen te beleven."
    Het duurt lang voordat ze haar woorden heeft uitgebracht.
    "Mooi," zeg ik zachtjes en ik loop naar de keuken om voor mezelf een glas water in te schenken.
    "Ga zitten hoor," roep ik vanuit de keuken en ik zet mijn lippen aan het glas terwijl ik terug loop. Pas nu merk ik hoe dorstig ik eigenlijk ben en ik neem plaats op de bank. Wanneer ik mijn benen omhoog leg voel ik ze vrijwel meteen tintelen, het bloed zakt terug. Maar tegelijkertijd ontspannen ze ook, eindelijk. Heerlijk.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    Ik help haar een handje met het uittrekken van haar shirt. Ongewild glijden mijn ogen naar haar borsten. Ik vind ze echt een gedicht waard. Of een hele poëziebundel. Misschien wel een boek.
    "Jouw beurt," fluistert ze.
    Ik kijk terug even naar haar gezicht en beantwoord haar glimlach. Ik duw mezelf wat overeind en trek ook mijn eigen t-shirt uit. Ik schud even met mijn haren omdat ik te lui ben er nu een hand door te halen.
    "Weet je wat ik nou altijd al een keer heb willen doen?" vraag ik met een kleine grijns aan Mary, terwijl ik weer zachtjes over haar heen ga hangen. Voor ze antwoord kan op geven, druk ik mijn gezicht tussen haar borsten en maak een "pfffrt," geluidje met mijn lippen, iets paardachtigs.
    Met een triomfantelijke grijns kijk ik haar aan.

    Irial

    "Als je me op mijn mobiel belt, dan denk ik dat het wel kan, want dan kan ik naar boven. Nooit gedacht dat mijn vader echt zó moeilijk zou doen. Je kunt gewoon bellen."
    Ik knik zachtjes. Nu ik dat weet, wil ik het er verder niet over hebben. Ik wil de hele dag niks meer over dit rotonderwerp komen. Kyle en ik slaan ons hier wel doorheen.
    "Liefje, kruip even op de achterbank, wil je," zeg ik zachtjes. Als hij dat gedaan heeft, stop ik mijn sleutels in het contact en zet de radio aan. De verwarming is niet nodig. Ik kruip ook naar de achterbank en til de plaat die de koffer afscheid even op zodat ik aan het dekentje dat er in ligt kan. Je weet maar nooit wanneer dat van pas komt, zoals nu dus. Ik vlei me tegen Kyle aan en leg het deken over ons heen.
    "Laten we nog even blijven liggen," stel ik stilletjes voor.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    Ik bloos even wanneer ik zijn blik over mijn lichaam voel glijden. Het blijft een beetje onzekerheid geven. Lipbijtend kijk ik toe hoe hij ook zijn shirt uittrekt, en nu is het mijn beurt zijn lichaam goed te keuren.
    "Weet je wat ik nou altijd al een keer heb willen doen?"
    Fronsend schud ik mijn hoofd en kijk hem nieuwsgierig aan. Wanneer hij zijn gezicht tussen mijn borsten drukt, houd ik even gespannen mijn adem in.
    Ik gier het uit van het lachen wanneer hij iets vreemds doet, en zijn triomfantelijke blik doet me nog harder lachen. Grinnikend neem ik zijn gezicht in mijn handen en druk een kus op zijn lippen.
    "O'Leary, je bent onvoorstelbaar."
    Lachend kus ik hem nog een keer en kijk hem hoofdschuddend aan.
    "Eventjes voor jouw informatie, ik ga dat niet bij jou doen."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Arion

    Ik ben nog steeds aan het grijnzen als ze me kust.
    "O'Leary, je bent onvoorstelbaar," lacht ze. Ik knik enthousiast. Ja, doorgaans ben ik het daar wel mee eens. Zij het dan niet altijd op de manier die zij nu bedoelt.
    "Eventjes voor jouw informatie, ik ga dat niet bij jou doen."
    Ik moet op mijn beurt lachen, maar trek dan een pruillip. Ik wil net iets zeggen, wanneer er me een beter antwoord te binnen schiet. Er verschijnt een ondeugende glimlach op mijn gezicht.
    "Mag ik dan nog een keer, in jouw plaats?" grinnik ik.
    Ik breng mijn lippen trager dichterbij de hare terwijl ik op antwoord wacht. Onbewust laat ik mijn hand even langs haar zij glijden.

    Charlotte

    "Mooi," zegt Michael terwijl hij de keuken in gaat. "Ga zitten hoor."
    Ik slik even en ga verder de woonkamer in. Ik vlei me neer in één van de eenzits, maar echt comfortabel voel ik me nog steeds niet. Mijn ogen glijden even naar de trap en in mijn verbeelding ben ik bijna bij de kamer waar hij en ik geslapen hebben. En "geslapen".
    Ik schud het van me af, het heeft geen nut daar over na te denken. Wat was is geweest. Ik verberg mijn gezicht even in mijn handen, nouja hand - het lijkt dus eerder alsof ik gewoon mijn hoofd laat rusten. Ondertussen hoor ik hoe hij op de bank gaat liggen. Er komt een kwellende vraag in me op. Eentje die me s nachts nog meest wakker heeft gehouden. Het zou alleen maar fair zijn dat hij die beantwoordt, gezien ik ook mijn best gedaan heb op die van hem te antwoorden toen hij dat vroeg.
    "Micheal?" begin ik voorzichtig. "Waarom heb je het niet gewoon uitgemaakt met me?"
    Ik begrijp niet waarom dat voor hem de enige uitweg was.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Mag ik dan nog een keer, in jouw plaats?"
    Grinnikend streel ik met mijn neus langs de zijne en druk een kusje op zijn lippen. Even doe ik alsof ik nadenk.
    "Ja, je mag nog een keer," zucht ik.
    Lachend kijk ik hem aan en besef dat deze jongen, hoe belachelijk hij ook doet, me echt gelukkig maakt. Ik heb nooit durven denken dat ik zo gemakkelijk verliefd kon worden, en ik vind het niet eens erg. Ik weet dat veel verliefde tieners dit denken en zeggen, maar ik weet niet wat ik zou doen als ik hem kwijtraak. Ooit nog iemand te vinden die zo perfect is, op zijn eigen unieke manier, lijkt me onmogelijk. De verliefde blik in mijn ogen is dan ook meer dan oprecht wanneer ik in zijn stralende kijkers kijk.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    "Micheal? Waarom heb je het niet gewoon uitgemaakt met me?"
    Ik slik zachtjes en ga weer wat rechter op zitten. Mijn mond voel ik spontaan droog waorden. Zachtjes bijt ik op mijn lip en ik sla mijn ogen dicht.
    "Omdat ik van je hield," zeg ik zachtjes. "En ik dan koos voor mijn familie. Ik wilde geen keuze maken. Niet voor jou, niet voor mijn familie dus maakte ik hem voor mezelf. Als ik jullie beide niet kon hebben, dan niemand."
    Ik zucht zachtjes en speel met mijn vingers om haar niet aan te hoeven kijken. Natuurlijk had ik deze vraag kunnen verwachten, net zoals zij mijn vragen kon verwachten.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    Irial knikt even.
    "Liefje, kruip even op de achterbank, wil je," Zegt hij dan.
    Ik doe wat hij zegt, niet veel later hoor ik muziek door de auto gaan. Irial komt ook naar achter en pakt een dekentje die hij vervolgens, na zich tegen me te hebben gevleid, over ons heen legt.
    "Laten we nog event blijven liggen." Zegt hij dan.
    Ik kijk hem met een glimlach aan.
    "Even dan," zeg ik en leg mijn armen om hem heen terwijl ik me tegen hem aan nestel, net zoals een kleine puppy doet als deze tegen zijn mamma aankruipt.
    "Ik weet niet hoe vaak ik het al gezegd heb maar, I love you." Zeg ik dan en kijk hem aan.


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Ik ga slapen. Good night.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Ja, je mag nog een keer."
    Ik grinnik even en breng mijn gezicht naar haar borsten. Wanneer ik er ben, bedenk ik me echter. Heel zachtjes druk ik mijn lippen er op. Ik laat ze een tedere reis maken over haar borsten heen. Langzaam kus ik me weer een weg naar boven, tot ik bij haar lippen ben. Daar neem ik even een adempauze. Mijn ogen zijn gefixeerd op haar mond. Voorzichtig volg ik met mijn vingers de contouren van haar zachte lippen.
    Als mijn ogen de hare weer ontmoeten, voel ik mijn hart als een razende tekeer gaan. Liefdevol kus ik haar.

    Charlotte

    "Omdat ik van je hield. En ik dan koos voor mijn familie. Ik wilde geen keuze maken. Niet voor jou, niet voor mijn familie dus maakte ik hem voor mezelf. Als ik jullie beide niet kon hebben, dan niemand."
    Ik wil hem tegen spreken en zeggen dat ik hem nooit voor die keuze gesteld heb, net zoals ik toen gedaan heb, maar ik herinner me maar al te goed dat hij er niet mee om kon gaan. Als er één ding is dat ik wel van hem weet, zonder dat hij me dat hoeft te vertellen, is dat wat hij gelooft waar is. Hem op andere gedachten brengen is nagenoeg onmogelijk. Ik wil hem vertellen dat mijn hart hoe dan ook gebroken zou geweest zijn, maar dat verandert er niks meer aan. En daar draaide het helemaal niet om. Ik heb op dit moment even geen woorden.
    "Ik ga even roken," zeg ik dan maar. Ik haal mijn sigaretten uit mijn tas en ga ermee naar buiten. Ik laat me langs de muur naar beneden zakken en steek er eentje op.
    Beter maar ook, dat hij me niet meer hoeft.

    Irial

    "Even dan. Ik weet niet hoe vaak ik het al gezegd heb maar, I love you."
    Ik sluit mijn ogen terwijl hij zich tegen me aan nestelt. Ik zou op dit moment gewoon in slaap kunnen vallen, hier en nu.
    "Ik hou ook van jou, Kyle," antwoord ik zacht.
    Ik geeuw even en leg mijn arm stevig om hem heen. Mijn vingertoppen strelen zijn arm.
    Ik sterf nog liever dan dat ik hem moet opgeven.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.