• © Copyright Dracy
    60
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .

    [ bericht aangepast op 13 juni 2012 - 15:07 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    "Wacht, dus ik ben geweldig omdat ik raar ben?"
    Lachend knik ik.
    "Inderdaad. Raar is zoveel beter dan normaal."
    Zacht kus ik hem terug.
    "Je bent knap, en doet me vaak lachen, je kan goed omgaan met Auryn en geeft me nooit het gevoel dat ze in de weg loopt, ik ben blij als ik bij je ben en je lijkt precies te weten wat ik leuk vind."
    Ik giechel zachtjes en nestel me tegen hem aan.
    "Waarom zou Auryn in de weg lopen? Ze is zo'n schatje. Maar dat heeft ze volgens mij van haar grote broer."
    Ik druk een kusje op zijn wang en kijk hem verliefd aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    "Bijna ja. Maar waar ben jij dan?"
    Ik kijk even om me heen. De wachtkamer is op een stel en een oudere vrouw bijna leeg. Even maak ik mijn lippen vochtig terwijl ik mijn blik op de deur voor me houd.
    "In de wachtkamer voor de spoedeisende hulp," zeg ik zachtjes.
    Het voelt nog steeds als een zwakte om hier te zitten. Waarom in Vredesnaam? Ze heeft me daarnet voor de meeste beledigende dingen uitgemaakt. Ze heeft me zelfs geslagen. Eigenlijk hoort dit gewoon haar straf te zijn. Deze gedachte druk ik snel opzij. Als dit haar straf is, dan wordt de mijne erger. Veel erger. Zowel bezorgd als geïrriteerd tik ik met mijn vingers op de stoel naast me. Mijn been begint langzaam weer te tintelen. Zuchtend pak ik mijn krukken van de grond en ga ik tegen een muur leunen zodat het bloed zich weer door mijn been kan verspreiden.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Waarom zou Auryn in de weg lopen? Ze is zo'n schatje. Maar dat heeft ze volgens mij van haar grote broer."
    Ik zucht zachtjes en twijfel even hoeveel ik haar moet vertellen. Natuurlijk heb ik wel een keer een date meegenomen naar huis, om haar aan mijn ouders voor te stellen, maar echt iets serieus is er nooit van gekomen. Ik wil haar alleen niet van streek maken.
    "Nou, één keer had ik een meisje mee uit gevraagd. Op de derde date nam ik haar mee naar huis. Auryn was er ook en ze stootte per ongeluk een glas water over mijn date heen, waarop die haar begon uit te schelden. Ik heb haar meteen de deur gewezen."
    Ik druk voorzichtig een kusje op Mary's voorhoofd.
    "Sindsien houdt Auryn er niet van om me over meisjes te horen praten, maar over jou kan ze zelf haar mond niet houden," fluister ik glimlachend.

    Charlotte

    "In de wachtkamer voor de spoedeisende hulp."
    Ik moet even moeite doen om me op zijn stem te concentreren als ik de verpleegster hoor rommelen. Ik wil haar net vragen of het wat stiller kan, maar dan besef dat ze niet meer aan mijn arm kan bezig zijn. Met een ruk kijk ik op en al snel zie ik wat ze aan het uitspoken is.
    "Ik ehm, ik zie je zo," zeg ik zacht tegen Michael. Ik druk de telefoon af en kijk hoopvol naar de verpleegster. Ze heeft blijkbaar door dat ik opgehangen heb en kijkt me met een glimlachje aan.
    "Je vriendje?"
    Er verschijnt een grimas op mijn gezicht omdat ik wil lachen, maar er eigenlijk geen reden toe heb.
    "Nee, mijn ex," zeg ik nogal kort. Ze lijkt het te snappen en vraagt niet verder. Ze helpt me in een mitella en na me nog wat pijnstillers gegeven te hebben mag ik gaan. Aan de balie moet ik nog snel een formulier invullen voor de rekening. Ik denk even na en zet hem dan toch maar op Mary's adres, maar wel op mijn naam. Ik tik met het potlood tegen de balie aan als ik klaar ben en merk dat ik tijd aan het rekken ben. Ik heb nog steeds geen idee wat ik moet zeggen tegen hem.
    Met een krop in mijn keel begeef ik me naar de wachtkamer. Gelukkig is het "maar" mijn linker arm en krijg ik de deur handig open. Ik slik even en wrijf over mijn arm als ik Michael tegen de muur zie staan. Al snel beklaag ik me dat als er een pijnscheut door diezelfde arm trekt.
    "Hey," zeg ik zo rustig mogelijk. "Hoe is het met je been?" probeer ik de spanning wat weg te nemen.

    [ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 19:10 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Ik ehm, ik zie je zo," hoor ik haar zachte stem.
    Zachtjes knik ik.
    "Tot zo," zeg ik even zacht net voordat ze ophangt. Ik stop mijn mobiel in mijn broekzak en leg mijn hoofd tegen de muur. De spanning zinderd door mijn lichaam. Ik heb echt geen idee hoe ik me zo tegenover haar moet gedragen. Ze heeft me beledigd, geslagen. Zachtjes bijt ik op mijn lip en probeer ik mijn ademhaling te controleren. Wanneer ik de deur hoor open gaan, kijk ik op. Charlotte komt naar buiten met een mitella om haar arm. Bezorgd kijk ik haar aan.
    "Hey. Hoe is het met je been?"
    Ik schud mijn hoofd.
    "Prima," wuif ik het gesprek weg. "Maar hoe is dat gekomen?" vraag ik voor meer duidelijkheid over haar arm. "Komt het door, eh, onze ruzie?" vraag ik terwijl ik het schuldgevoel probeer te verbergen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Weet je al iets met Irial, ik heb echt even afleiding nodig, mijn oma ligt met kritieke toestand in het ziekenhuis... D:]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Charlotte

    "Prima. Maar hoe is dat gekomen? Komt het door, eh, onze ruzie?"
    Ik slik even en bijt op mijn onderlip voor ik antwoord. Ik merk dat ik automatisch mijn hoofd al schud.
    "Nee," lieg ik aanvankelijk glashard.
    Ik zucht zachtjes en haal mijn hand door mijn haar.
    "Nou, niet echt," verbeter ik mezelf. "Ik was dan wel kwaad omwille van jou, maar het is niet jouw schuld dat ik zo stom was niet te kijken voor ik overstak."
    Ik herinner het me pas terwijl ik het uitspreek. Het ging ook allemaal zo snel. Als ik er aan denk, ga ik weer duizelen. Ik ga snel op een stoel zitten en kijk Michael verontschuldigend aan. Misschien heb ik wel enkele dingen gezegd die ik beter ingeslikt had.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    AlienPrinces schreef:
    [Weet je al iets met Irial, ik heb echt even afleiding nodig, mijn oma ligt met kritieke toestand in het ziekenhuis... D:]


    [Ik kijk snel even. Veel sterkte, trouwens.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Cosette schreef:
    (...)

    [Ik kijk snel even. Veel sterkte, trouwens.]


    [Dank je, mijn moeder gaat straks terug naar het ziekenhuis en gaat bij mijn oma slapen, het gaat echt super slecht. Het kan nu supersnel gaan. :(]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Michael

    Wanneer ze haar hoofd schudt voel ik een vlaag van verluchting maar deze is al snel weer weg na haar woorden.
    "Nee. Nou, niet echt. Ik was dan wel kwaad omwille van jou, maar het is niet jouw schuld dat ik zo stom was niet te kijken voor ik overstak."
    Ik sla mijn ogen neer en ga tegenover haar zitten. Om de tijd te doden vouw ik mijn handen samen en friemel ik er wat aan. Allerlei gedachtes spelen door mijn hoofd. Ze had wel dood kunnen zijn. Het had veel erger kunnen aflopen dan een gebroken arm. Ik haal diep adem als ik de tranen achter mijn ogen voel prikken. Zie je, ik had er beter gewoon helemaal niet kunnen zijn. Als ik er niet was zouden er veel minder problemen zijn. Ik knipper met mijn ogen de tranen weg en kijk haar aan.
    "En verder?" vraag ik bijna onhoorbaar. "Ergens last van?"


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    AlienPrinces schreef:
    (...)

    [Dank je, mijn moeder gaat straks terug naar het ziekenhuis en gaat bij mijn oma slapen, het gaat echt super slecht. Het kan nu supersnel gaan. :(]


    Sterkte meid. Ik weet hoe het voelt en leef met je mee.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mebarak schreef:
    (...)

    Sterkte meid. Ik weet hoe het voelt en leef met je mee.

    [Dank jullie :} Lief dat jullie meeleven.]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Irial

    Een kreun rolt over mijn lippen als ik Kyle's benen om mijn middel voel waardoor ik nog dieper glijd. Zijn tanden zinken zachtjes in mijn onderlip en ik lik zachtjes over die van hem.
    Zijn gekreun maakt me haast gek.
    "Kyle," zucht ik opgewonden.
    Ik begraaf mijn gezicht in zijn hals en zet er plagerig mijn tanden even in. Vervolgens begin ik op zijn tere huid te zuigen, maar als ik me bedenk dat zijn vader er niet mee opgezet zou zijn mocht ik hem met een zuigplek naar huis sturen, hou ik ermee op en geef ik hem lichte kusjes in de plaats.
    Ondertussen ga ik iets sneller.

    Charlotte

    Ik steek mijn goede hand naar hem uit als ik de tranen in zijn ogen zie, maar ik hou mezelf tegen. Als gevolg daarvan, blijft mijn hand even in de lucht zweven. Het ziet er vast gek uit en ik negeer de oude heer die me zit aan te staren. Ik slik even en breng mijn arm weer omlaag. Ik denk niet dat Michael me hier zou toestaan hem troosten, of me dat überhaupt zou laten doen.
    "En verder? Ergens last van?"
    Ik slik even en voel zelf ook tranen opkomen. Ik probeer ze zo goed mogelijk in bedwang te houden.
    "Mijn oog is- Ik denk dat er wat glas in zat ofzo. Ik zie ietwat wazig. En verder ben ik gewoon een beetje geschrokken."
    Ik kijk hem aan en neem hem even in me op. Hij ziet er vreselijk uit.
    "Gaat het wel met jou?"
    Ik schraap mijn keel als mijn stem even over slaat.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Mijn oog is- Ik denk dat er wat glas in zat ofzo. Ik zie ietwat wazig. En verder ben ik gewoon een beetje geschrokken."
    Ik bijt op mijn onderlip en voel de schuldigheid nog groter worden. Haar aankijken durf ik niet meer. Ik sla mijn ogen weer neer en leg mijn handen weer op mijn benen en kijk ernaar. Hoeveel kan ik aanrichten in één week. Zachtjes bijt ik op mijn onderlip en voel de tranen opnieuw branden.
    "Moeten we niet iets doen aan je oog?" vraag ik zachtjes zonder ik haar aan te kijken. "Of is dat al gebeurd?"
    Ik zucht zachtjes.
    "Gaat het wel met jou?"
    Iets wat verbaasd kijk ik op.
    "Gaan we het over mijn gemoedstoestant hebben?" vraag ik rustig. "Want dat is niet nodig. Het is prima. Alles goed. Ga je mee naar buiten? Ik stik van deze geur."
    Ik pak mijn krukken en sta op. Voorzichtig strompel ik al naar de deur die ons richting de gang brengt.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    "Kyle." Hoor ik Irial opgewonden zuchten.
    Ik voel zijn tanden in mijn hals en kreun even.
    Dan voel ik dat hij op mijn huid zuigt, al snel stopt hij en voel ik lichte kusjes.
    Ik voel zijn ritme versnellen.
    "I-ik heb dit g-gemist." Kreun ik en zet mijn nagels in zijn vel.
    Ik wil nog iets zeggen als ik geklop op de deur hoor.
    Ik hou mijn adem in en kijk Irial met doodsangst aan.


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Had zin in dat xd]


    Ich liebe dich 27.12.23