[RPG] The Sequel (Jay is sexy and Cassie gets a cat) - Speeltopics

Zeitgeist
Jay Tartaros
Fayan Amero

Meanie
Cassidy Dawn Sinder
Dario Sinder
Aurora Sinder

Lachesis
Silvano Raul Ercole
Myla Aldene Lachesis ( Zahira Briiori )
Chryse Jae Alma

Meanish
Oliver

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 13:03 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Gewoon; een gesprek? ]

"Do you believe monsters are born or made?"

- Jay
Ze had het nodig? Een ondergrondse opsluiting? Dat kon ze onmogelijk nodig gehad hebben, maar ze reageerde zo kortaf dat ik besloot niet verder te vragen - voor nu dan.
"En wat doe jij hier?" vroeg ze. Die vraag had ik aan zien komen en ik wist ook dat hij me nog veel vaker gesteld zou worden. Het verhaal wat ik nu aan haar ging vertellen, moest ik aan iedereen vertellen en het moest blijven kloppen, anders kon ik mezelf weleens verlinken. Maar dat gebeurde niet. Ik kende mijn verhaal.
"Ik zit in het verzet," begon ik. Dat was een makkelijke; zo ongeveer iedereen hier zat in het verzet.
"Ik werk oorspronkelijk vanuit District 2, maar vanaf hier gaat het beter, omdat hier veel meer rebellen zitten. Daar waren we maar met z'n vijven."
Ik haalde een hand door mijn donkere haren en stapte even opzij om een gehaaste man langs te laten, die een klembord in zijn handen had en er ernstig naar staarde.

- Ferron
"Dat werkt niet," zei ik met een halve grijns. "Hij reageert niet op koud water en niet op warm water. Alleen als hij verplaatst wordt lijkt hij iets minder op een lijk." Hoewel er nog steeds geen woorden klonken. Ik vroeg me af of we ooit de oude Fayan weer terug gingen zien. De stuiterende, roze Fayan. Deze is niet eens echt roze meer, zijn eigen blonde haren komen er weer door en de uitgroei is zichtbaar.

[ bericht aangepast op 24 mei 2012 - 19:49 ]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Myla Aldene Lachesis
Terwijl hij de man doorliet, wierp ik een bedachtzame blik op Jay's gezicht. Ergens leek zijn verhaal het niet te kloppen, maar misschien was ik simpelweg te achterdochtig.
"Maar als jij hierheen bent gekomen voor het verzet, waarom loop jij dan niet in zo'n grijswit pakje?" vroeg ik, terwijl ik met mijn hoofd een lichte beweging maakte naar de groepen mannen en vrouwen die in hun standaard outfit rondliepen.
In een District waren toch niet maar vijf rebellen? Hoewel, in District 1 en 2 ging het er lang niet zo slecht aan toe als de rest. District 1 had ik nog van dichtbij meegemaakt, vanuit een achterbuurt tenminste. Daarna vond Julian dat het tijd voor me was om te verplaatsen naar het "echte werk".

"Do you believe monsters are born or made?"

Dario
Plotseling sprong ze op, om vervolgens terug te komen met een zwarte koffer. Nieuwsgierig keek ik ernaar, maar besloot er niet naar te vragen. 'Ik heet Dario, trouwens,' grijnsde ik. 'Dario Sinder.'

Cassie
'Misschien moeten we zijn haar doen. Werkt vast.' Nadat ik een poging had gedaan om hem overeind te zetten, zodat ik de rest van zijn verbanden kon verversen, kwam ik tot de conclusie dat hij op dieet moest. Capitoolinwoners waren echt te zwaar, en Fayan had dan ook nog eens de afgelopen twee weken amper gegeten. 'Eh, help?'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

- Jay
Ik blijf even stilsta en kijk haar met opgetrokken wenkbrauw en scheve lach aan.
"Er zijn grenzen hoor. Heb je wel eens goed naar die kleding gekeken?" Nooit van mijn leven dat ik dat aantrok. En het zag er ook allemaal zo strak en keurig uit. Als ik ergens een hekel aan had, dan waren het wel strakke en knellende kleren. Niet dat ik outfits droeg die zeven maten te groot waren, maar het mocht toch wel een beetje losser zitten.

- Ferron
"Zijn haar?" vraag ik verrast. Zou dat helpen? Weinig kans. Cassie doet een halve poging om Fayan overeind te tillen, maar aangezien hij net een zandzak is en Cassie sowieso al geen spieren heeft, lukt dat niet echt.
"Eh, help?" vraagt ze. Ik lach, loop naar haar en Fay toe en trek hem aan zijn arm overeind. Als hij eenmaal rechtop zit, blijft hij wel uit zichzelf zitten. Hij kijkt van Cassie naar mij en weer terug, alsof hij bijna weet wat we doen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Jip, elke keer als jij Julian zegt, moet ik denken aan mijn eigen 8D En die ziet er zo uit:]

[ bericht aangepast op 24 mei 2012 - 20:13 ]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Cassie
'Hé, Fayan. Je hoeft geen maden in je been, goed hé?' zei ik, toen Ferron geholpen had hem overeind te halen. Aangezien hij even had bewogen, leek het me de moeite waard om even iets tegen hem te zeggen. Na een dankbare blik op Ferron geworpen te hebben begon ik het verband rond zijn buik los te wikkelen. 'Hoe gaat het eigenlijk met jou, Ferron?'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Hmm, he is kinda sexy ]

Myla Aldene Lachesis
Toen hij plotseling stil stond, draaide ik me lachend om. Mijn ogen gleden onwillekeurig nogmaals over hem heen. Hij was niet verkeerd, zéker niet.
"Denk je niet dat het je sexy staat?" vroeg ik met enigzins opgetrokken wenkbrauwen en een plagend glimlachje rond mijn volle lippen.
Soms voelde ik een bedenkelijke blik op me rusten, en op die momenten werd ik me er van bewust hoe erg ik op mijn ouders leek. Ook qua uiterlijk. Misschien hadden sommigen het wel door.

Chryse Jae Alma
Ik leunde met mijn rug tegen de klep om die dicht te krijgen, en keek weer naar hem. Ik beantwoordde zijn grijns met een aanlokkelijke glimlach, streeks met mijn slanke vingers een krul achter mijn oor.
"Chryse Jae Alma," stelde ik mezelf vervolgens ook voor, en merkte plotseling de opvallende klank van mijn naam op nadat ik de zijne had gehoord.
"Bevalt 13 je wel, behalve het hele onder-de-grond-gebeuren?" vroeg ik vervolgens, bij gebrek aan betere gespreksstof.

"Do you believe monsters are born or made?"

- Ferron
"Prima," loog ik. Maar het was logisch dat het niet goed met me ging. Ik vond het niet heel erg om terug te zijn in 13, maar ik vond het wél heel erg om niet te weten waar mijn familie was, hoe zij eraan toe waren, om te zien hoe het met Fayan steeds slechter ging en ik had werkelijk een band opgebouwd met Saph, dus zijn dood deed mij ook pijn, al was dat niets vergeleken met wat Fayan moest voelen.
"En met jou? En Dario en je zusje? En je nieuwe huisdier?" voegde ik daar aan toe met een blik op de grijze kat, die onze bewegingen nauwkeurig observeerde.

- Jay
"Ik denk dat het niemand sexy zal staan," antwoordde ik. Een plagend glimlachje sierde Myla's gezicht waardoor mijn eigen mondhoeken ook omhoog krulden in een ondeugende grijns.

[Oké, we moeten Jay en Myla eens ergens heen laten lopen of zo. En iets laten doen. En Silvano moet ook in beeld komen. Ik dacht maar even dat Fayan zo een helder momentje heeft en dat Cassie en Ferron hem meekrijgen naar beneden naar de eetzaal of zo en dat Silvano daar is? Bad idea/good idea?]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Er moet sowieso even iets gebeuren.. ]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Good idea 8D]
Cassie
'Oh, die vinden het hier prima. Thuis is min of meer hel, weet je, dus dit is zeker een verbetering.' Sinds zijn dertiende had Dario hele dagen op de akkers gewerkt en het was voor ons allebei al een tijdje geleden dat we een goede maaltijd hadden gehad, tot we hier kwamen. 'En dit is Whiskey, trouwens. Onbeleefd om hem niet voor te stellen.' Whiskey mauwde klaagelijk, alsof hij het met me eens was.

Dario
Chryse? Mooie naam. Ik had hem nog nooit eerder gehoord en dat was wel leuk, want het betekende dat het speciaal was. Speciaal was goed. 'Tja, het is sowieso beter dan thuis, maar ik denk ook wel dat het hier best leuk zou kunnen zijn. Iedereen is alleen zo verdomd braaf,' klaagde ik. 'Jij bent sowieso een van de eerste met rode kleding - alles is grijs.' Het was waar, ze was een stuk interessanter dan de rest van de mensen hier.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Ik ga morgen op vakantie en ik kom pas dinsdag terug
Dus daarom reageer ik sloom, ben aan 't pakken.]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Myla Aldene Lachesis
"O nee?" vroeg ik met een zoete stem. Ik had niet veel opgestoken in de afgelopen twee jaar, maar ondertussen wist ik mannen wel enigzins te sturen. Maar dat kon ik niet zonder mijn lichaam, uiterlijk in de strijd te gooien. Te spelen met een twinkeling in mijn ogen, met mijn volle lippen.
"Mij ook niet?" grinnikte ik met een uitdagende glans in mijn donkere ogen.

Chryse Jae Alma
Een glimlach speelde rond mijn lichtroze lippen. "Ik moest dat ook dragen tot mijn veertiende, toen kreeg ik wat meer vrijheid in die keuze."
Ik draaide me even in de richting van de wind, en liet een tevreden zucht horen.
"Maar het valt wel mee hoe braaf iedereen hier is. Verzet, mensen neerschieten en zo.."

"Do you believe monsters are born or made?"

[Waarheen ga je, Rose?
Kijk je gelijk even of die plaats een goede bestemming is voor onze huwelijksreis? 8D]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Ik ben er morgen en zaterdag ook niet, dus dat wordt een stil topic

"Do you believe monsters are born or made?"