[RPG] The Sequel (Jay is sexy and Cassie gets a cat) - Speeltopics

Zeitgeist
Jay Tartaros
Fayan Amero

Meanie
Cassidy Dawn Sinder
Dario Sinder
Aurora Sinder

Lachesis
Silvano Raul Ercole
Myla Aldene Lachesis ( Zahira Briiori )
Chryse Jae Alma

Meanish
Oliver

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 13:03 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

[And I've gotta go. Bedtime for the twelve year old (no_chears)
Tot morgen xd]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Aww (no_chears)

Tot morgen Rose !]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Ben er weer^^]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

[Tot morgen, Rose! 8D *okelaatmaarikziehetnupas* En waar moeten we ze eigenlijk laten heenlopen, Jip?]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[I don't know, laat uw fantasie de vrije loop (wbw)

YAAAAY, ONWEEEEER]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Toch is je nieuwe username geit, Laura.]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Dario
Ze leek niet al te blij met mijn aanwezigheid, maar ook niet echt boos. Geïrriteerd, eerder, maar dat was niet erg. Zeker nu ze met haar gezicht in mijn richting stond, kon ik goed zien hoe knap ze was: haar blonde haren krulden lichtjes, vielen tot onder haar schouderbladen en haar ogen hadden de kleur van staal. 'Alles goed?' vroeg ik vrolijk, alsof ik haar niet net had staan bekijken. In feite was dat ook helemaal mijn plan niet geweest, ik wilde alleen even een luchtje scheppen. Dat zij nou zo afleidend was.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Ik meld mij? (:0
Met minj chille ik-persoontje... x)
Misschien moet ik een nieuw iemand aanmaken als niemand daar problemen mee heeft, of iemand die ik voor een andere RPG had gemaakt? You tell me. (:]

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

- Ferron
Cassie liep naar het bed toe waar Fayan lag, die niet reageerde op haar begroeting. Het verbaasde me niets, maar ergens diep van binnen had ik toch stiekem gehoopt dat hij wel zou reageren op Cassie. Teleurgesteld bleef ik in mijn stoel zitten en keek samen met de grijze kat hoe Cassie zijn been bekeek.
Toen ze het gebroken been aanraakte, kreeg ze echter wel een reactie van Fayan. Niet dat hij iets zei, maar ik zag hoe zijn ogen even wat helderder schenen en hij haar even kort aankeek. Fay wist in ieder geval dat ze er was, dat was al iets. Ik besloot me stil te houden, uit angst dat als ik nu mijn mond open zou trekken, Fayan weer niet zou reageren.

- Jay
Myla. Het was zeker een bijzondere naam, ik had hem nog nooit eerder gehoord. Ze begon in een willekeurige richting te lopen en met twee stappen liep ik op hetzelfde tempo naast haar. Het was een rustig tempo, want we hadden geen haast en we wisten tenslotte toch niet waar we heengingen.
Vanuit mijn ooghoeken bleef -niet erg stiekem- naar Myla kijken. Sommige mensen werden al lelijker hoe langer je naar ze keek, maar bij haar was dat niet het geval. Haar donkere haren omlijsten haar smalle gezicht, maar het waren de ogen die me het meest aantrokken. Donkergroen. Een kleur die ongewoon was. Maar Myla leek me dan ook geen gewoon tienermeisje.
"Waar kom je eigenlijk vandaan?" vroeg ik haar. Niet uit het Capitool, niet uit 13, dat was duidelijk. Maar ze kon hier niet zomaar zitten. De mensen uit 13 waren ontzettend streng en lieten echt niet iedereen toe in hun veilige onderkomen.
Inmiddels liepen omhoog in een soort stalen trappenhuis, omringd door grijze betonnen muren, die op geen enkele manier versierd waren. Ik had geen idee hoeveel trappen er waren, maar in de verte hoorde ik het geluid van leven en beschaving steeds dichterbij komen.

[Sorry, Jip. Maar ik wist echt niet waar ik ze heen kon laten gaan ]

[ bericht aangepast op 24 mei 2012 - 14:16 ]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Aloha leven 8D]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Myla Aldene Lachesis
Bedenkelijk gleden mijn ogen over de stalen trappen. "Waar kom je eigenlijk vandaan?" had hij gevraagd, en wat moest ik zeggen? Ik weigerde de waarheid te zeggen.
"De hoerenbuurt van Panem."
Nee, echt no way. Waarschijnlijk vroeg hij zich ook af hoe ik hier binnen was gekomen, maar ik hoopte van harte dat die Silvano z'n bek zou houden over wie ik was. Ik had het hem laten beloven, maar je wist het maar nooit zeker. Niet dat ik me ervoor schaamde, maar het zou waarschijnlijk een hoop problemen vermijden.
"District 7," besloot ik daarna, aangezien mijn moeder daar geboren was.

Chryse Jae Alma
Ik wist niet of het me moest irriteren of amuseren dat hij gewoon doodleuk een gesprek begon. Rustig viste ik een rode, skinny jeans uit mijn tas en trok die aan.
"Jawel hoor," antwoordde ik, toen ik weer naar hem opkeek sierde een glimlach mijn gezicht. Vervolgens ging ik weer zitten, en sloeg mijn benen over elkaar. "En met jou?"
Mijn blik gleed even over de jongen. Donker haar, grijzige ogen. Niet verkeerd, zeker niet verkeerd. Maar ik kende hem niet. Als de verhalen waar waren, was hij misschien wel één van de groep.

"Do you believe monsters are born or made?"

[Serieus, vraag naar die geneestechniek voor etter. Het is echt goor grappig :') ]
Cassie
Aangezien er niets mis leek te zijn met zijn been, liep ik een stukje verder en begon voorzichtig het verband om zijn schouder los te wikkelen. Waarschijnlijk zou het hem alleen maar aan Saph doen denken - hoewel hij er geen controle over had gehad, was hij toch degene die het had opgegeten - maar het moest nodig ververst worden. Normaal zou ik zeker pijnstillers aanraden, want zulke wonden waren beslist geen pretje, maar daarvoor vond ik hem veel te stil. 'Het is tenminste niet ontstoken,' mompelde ik nadat ik de wond even had bekeken. 'Of etter, nog erger. Je wil echt niet weten hoe dat behandeld wordt als je geen goede geneesmiddelen hebt.'

Dario
Rustig kwam ik wat dichterbij en leunde tegen een muur, aangezien ze niet van plan leek me neer te schieten. 'Ook wel, maar ik voel me soms zo opgesloten hier,' legde ik uit, 'dus ik ging even een luchtje scheppen.' Goed, daarbij raakte ik afgeleid en dat was helemaal niet erg geweest, maar het originele plan was inderdaad alleen even frisse lucht halen. 'Ik neem aan dat je even moet wennen aan dat ondergrondse gedoe.'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Wat is de geneestechniek voor etter? ]

Chryse Jae Alma
"Ik weet het niet, ik ben niet anders gewend."
Soepel ging ik staan, om vervolgens de klep van de hovercraft dicht te trekken. Ik draaide hem op het slot en haalde de sleutels eruit, die ik in mijn broekzak stopte.
"Ben jij één van die nieuwelingen, van de groep waarvan één Nathaniel Snow heeft vermoord?" vroeg ik, met dezelfde toon als waarmee ik zou vragen hoe laat het was omdat ik graag weg wilde of iets dergelijks.
De dood was niet bijzonder voor mij, moord evenmin.

"Do you believe monsters are born or made?"

[Vooral Ferron moest het vragen, maar Cassie gooit maden in de wond. Teehee.
Maar ik ga even eten xd Zo terug]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Iehw

Tot zo ]

"Do you believe monsters are born or made?"