[RPG] We're not like the others ~ 7 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 mei 2012 - 19:18 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Celeste Jade Fox.
“Tuurlijk niet!” Zei hij met een glimlach en ik keek hem met een dankbare glimlach aan. “Ik zal nooit genoeg van je krijgen,” Zei hij tegen mij en ik voelde dat ik een beetje rood werd.
“Heb ik je trouwens al verteld dat ik sinds een jaartje op mezelf woon? Geen last van broertjes of ouders,” Vertelde hij mij, terwijl we ondertussen naar buiten liepen.
Met een grijns op mijn gezicht keek ik hem aan. “Nee, dat had je me volgens mij nog niet verteld, nee. Dat weet ik zeker, anders zou ik het zeker nog weten,” Grinnikte ik en knuffelde hem toen even snel, waarna ik naar boven in zijn gezicht keek. “Je weet niet hoeveel dit voor mij betekend!”
Toen liet ik hem weer los en liep weer normaal verder, maar ik stopte wel haar handen in haar broekzak.
“Eh, hoe gaan we daar eigenlijk komen?” Vroeg ik zacht, terwijl ik om me heen keek.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
Hij grijnst jongensachtig maar tegelijkertijd ook een beetje een pijnlijk. 'Nou, ik kan wel zeggen dat ik me wel eens beter heb gevoeld, ja,' grinnikt hij. 'Maar geen zorgen, ik overleef het wel hoor, Feline'.
Hij spreekt mijn naam een beetje anders uit wat me lichtjes laat fronsen.
'Wil het lukken?' vraagt Aiden en John die diep zucht. 'Aiden, je had gezegd dat je niet meer zou vechten en nu doe je dit en heb je een messteek in je buik gehad. Hopelijk wen je eraan, want hier blijf je nog wel even last van houden en dan heb ik het nog niet eens over de wonden op je arm.'
Aiden rolt met zijn ogen. 'Het is echt niet alsof ik er dood van ga hoor, Moore'. John kijkt Aiden aan. Ik kan zijn gezichtsuitdrukking niet zien maar het helpt wel aangezien Aiden zijn mond houdt.
'Hopelijk blijf je er geen nachtmerries van houden, van die kerel dan…' zegt Aiden tegen mij.
Ik schud lichtjes mijn hoofd. 'Vast niet. Dat had ik bij Nathan ook niet dus waarom zou ik het wel bij hem hebben?' Okee, dat van Nathan was wel iets anders maar alsnog, het komt op hetzelfde neer.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Lloyd
Ze schudde lichtjes haar hoofd. “Vast niet. Dat had ik bij Nathan ook niet dus waarom zou ik het wel bij hem hebben?” Gelijk keek ik haar fronsend aan.
“Huh, Nathan?” Mijn blik werd gealarmeerd. “Heeft hij je wat gedaan?”
John gebaarde dat ik nog wat water moest nemen toen hij mijn arm nog een keer inspecteerde en toen hij helemaal klaar was, was mijn halve buik met verband ingepakt en mijn arm ook.
Even keek ik ernaar en ik vond het jammer dat de helft van mijn gespierde sixpack buik nu niet meer te zien was, en even zuchtte ik waarna ik het shirt van mij weer aandeed met de bloedvlek erop.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
'Huh, Nathan? Heeft hij je wat aangedaan?'
Ik wacht even totdat John helemaal klaar is voordat ik antwoord geef. Ongeveer zijn halve buik en zijn arm zijn ingepakt. Ik betrap mezelf er op dat ik het ergens wel een beetje jammer vind dat je zijn gespierde buik nu niet meer helemaal kan zien. Aiden zucht en trekt zijn vieze shirt aan.
'Hij heeft niks gedaan,' zeg ik. 'Eh, okee hij heeft me gekust terwijl ik dat niet wilde maar ik lokte het uit dus het is eigenlijk gewoon mijn eigen schuld'. Ik kijk even naar zijn vieze shirt. 'Je moet even een ander shirt hebben,' mompel ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Louise Erika Sweet
Hij trok zijn vest uit en gaf het aan mij.'Trek maar aan' Zei hij tegen mij. Ik deed de vest over mijn schouders heen.
Hij ging naast me zitten en sloeg een arm om me heen.'Ik kan je wel opwarmen,'Zei hij met een grijns. 'Ik krijg het al warmer.' Reageerde ik. 'Misschien moet ik eens wat warmere kleren kopen. Als zijn deze kleren moeilijk te vinden.' Ik mompelde maar wat.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Aiden Lloyd
“Hij heeft niks gedaan.” Zei ze, maar daarna leek ze al heel snel andere gedachten te hebben. “Eh, okee, hij heeft me gekust terwijl ik dat niet wilde, maar ik lokte het uit dus het is eigenlijk gewoon mijn schuld.”
Ze keek even naar mijn vieze shirt. “Je moet even een ander shirt hebben,” Mompelde ze en ik keek haar nieuwsgierig aan. Mijn ogen liet ik even over haar heen gaan en ik probeerde haar in me op te nemen. Dit was niet om een vies jongetje te zijn en om haar echt te bekijken, maar gewoon om haar in me op te nemen, wat ik wel bij meerdere mensen deed als ik in gedachten was.
Ik zag er dan ook erg afwezig uit.
“Moet ik met Nathan praten?” Vroeg ik haar, maar vervolgde daarna snel, “Hoe lokte je het dan eigenlijk uit?”
Vaag hoorde ik dat John zuchtte en mompelde dat hij ons alleen liet, dat ik hem wel kon vinden als ik hem nodig zou hebben. Ja, ik wist waar ik hem kon vinden.
“Dank je voor alles, John.” Hij knikte alleen even dankbaar dat hij het wist en liep toen weg.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
Aiden kijkt me nieuwsgierig aan en zijn ogen glijden over me heen. Ik voel me een beetje ongemakkelijk, ook al kijkt hij nogal afwezig, en sla mijn armen over elkaar.
'Moet ik met Nathan praten?' vraagt hij. Voordat ik antwoord kan geven praat hij al verder. 'Hoe lokte je het dan eigenlijk uit?'
John zucht en zegt tegen Aiden dat hij hem wel kan vinden als hij hem nodig heeft. 'Dank je voor alles, John,' zegt Aiden. John knikt en loopt weg.
'Eh, nee, je hoeft niet met hem te gaan praten hoor,' mompel ik. 'En ik weet niet meer echt hoe ik het uitlokte...,' vervolg ik nadenkend. 'Volgens mij deed ik nogal irritant,' frons ik. 'Maar er is nu toch niks meer aan te doen. Ik heb alleen iets niet zo slims tegen hem gezegd,' zucht ik. Als ik dat nou gewoon niet had gezegd was ik helemaal van hem af.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[ BOEM. vraagje nog steeds bij de bar?]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Aiden Lloyd
“Eh, nee, je hoeft niet met hem te gaan praten hoor,” Mompelde ze. “En ik weet niet meer echt hoe ik het uitlokte…” Vervolgde ze nadenkend. “Volgens mij deed ik nogal irritant, maar er is nu toch niks meer aan te doen. Ik heb alleen iets niet zo slims tegen hem gezegd,” Zuchtte ze.
Weer keek ik haar verward aan, maar dit keer lachte ik even, om de boel wat te luchten. Het leek namelijk een nogal dramatische boel nu.
“Wat heb je tegen hem gezegd?”
Ik nam even de laatste paar slokken van het glas water en keek haar daarna zuchtend aan. “Nu heb je nog niets van mijn kookkunsten geproefd. Wil je nog steeds wat eten?”
Afwachtend en met een kleine grijns keek ik haar aan.

Quiet the mind, and the soul will speak.

IHeartMusicc schreef:
[ BOEM. vraagje nog steeds bij de bar?]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Nathan Alexander Daniels

Ik zuchtte even, hmm waar zal ik naar toe gaan? Ik stapte in mijn auto en uiteindelijk reed ik maar naar een bar. Daar werkte Aiden als 't goed was. Ik glimlachte, even mijn gedachte op iets anders zetten. Het was echt verschrikkelijk. Het leek alsof ze mijn gedachte had overgenomen. Iedere keer popte ze er weer in. Het werd verschrikkelijk irritant. Ik zuchtte en parkeerde de auto waarna ik naar binnen liep. Toen ik Aiden zag glimlachte ik. Hij was met iemand aan het praten en toen ik dichterbij kwam zag ik met wie. Wacht, was dit een goed of slecht teken? Op een één of andere manier voelde ik me weer beschermend over haar. Laat het los. Toen ik dacht aan onze weddenschap glimlachte ik. Mooi niet dat ik er mee kap. Uitdagingen sla ik niet af en ik stop ook niet zomaar. Ik zal winnen. Ik liep geluidloos achter haar en sloeg mijn armen om haar middel heen, 'Dacht je dat ik het was vergeten schat?'

Destiny Ramirez

Doelloos liep ik door de stad, vrijheid wat was ik daar blij mee zeg ! Ik glimlachte, misschien moest ik Lucas advies toch maar eens gaan gebruiken. Ik pakte mijn telefoon en smste Feline, Hey, zin om wat te gaan drinken? x Dess Ik twijfelde nog als ik het moest sturen maar deed het uiteindelijk toch. Ik wist niet wat ze nu van me dacht maar oke. Ik zuchtte en liep richting weet ik veel waar.

[ bericht aangepast op 21 mei 2012 - 22:28 ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Feline Haven Chase
'Wat heb je tegen hem gezegd?' Vraagt Aiden waarna hij zijn glas water leegdrinkt.
'Eh, ik ben meer een soort van weddenschap met hem aan gegaan om ons te gedragen als een stelletje en degene die verliefd word op de ander verliest,' zucht ik. 'Alleen ik wou dat ik dat nooit had gezegd.'
'Nu heb je nog steeds niets van mijn kookkunsten geproefd. Wil je nog steeds wat etenav' zegt hij met een kleine grijns.
Ik bijt op mijn lip. 'Als je het niet erg vindt dan graag, maar ik wil je niet tot last zijn,'
Dan slaat iemand ineens zijn armen rond mijn middel waardoor ik me dood schrik. 'Dacht je dat ik het was vergeten schat?' Nathan. Ik ril lichtjes bij schat. Zo had die jongen me ook genoemd. Ik haal Nathan's armen van mijn middel en kijk hem even aan. 'Nee,' is het enige wat ik zeg.

[ bericht aangepast op 21 mei 2012 - 22:29 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Nathan Alexander Daniels

Ik rol even met mijn ogen en kijk Aiden aan, 'Dude,' zeg ik dan met een glimlach en ga even zitten. Ik zucht en als ik me later omdraai komt Destiny naar binnen lopen. Ik kijk haar even aan maar draai mijn hoofd weer om. Vanuit mijn ooghoek komt ze onze kant opgelopen richting Feline. Ik hou maar even mijn mond en speel even wat met een viltje.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Aiden Lloyd
“Eh, ik ben meer een soort weddenschap met hem aan gegaan om ons te gedragen al seen stelletje en degene die verliefd word op de ander verliest,” Zuchtte ze, waardoor ik mijn wenkbrauw weer op trok. “Alleen ik wou dat ik dat nooit had gezegd.”
“Nou, je hebt in ieder geval wel je handen aan hem vol, zeg. Dat kan ik je wel vertellen.”
Ze beet even op haar lip en vertelde me dat ze me niet tot last wilde zijn, waarop ik mijn hoofd schudde. “Je bent me niet tot last, anders dan had ik het toch ook niet voorgesteld?”
Toen ik Nathan opeens binnen zag komen, fronste ik.
Hij sloeg zijn armen rond haar middel, waardoor Feline dood schrikt. “Dacht je dat ik het vergeten was schat?” Ik zag dat ze een beetje rilde en ze haalde zijn armen weg, waarna ze hem aankeek. “Nee,” Was haar kortaf antwoord, waardoor ik even vermakelijk lachte.
“Ik zie dat ze jou dus ook al mag, Daniels. What’s up?” Grinnikte ik begroetend naar hem.

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik ben over ongeveer een half uurtje terug. So, brb.]

Quiet the mind, and the soul will speak.