• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Blanche
    Quinto Thomas Reynolds - Blanche
    Nicholas Boq Mead - Escritura
    Nessarose Denise Scribe - Escritura
    Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    Nicole Joy Eastwood - Amorphous
    Delphine Sarah Parker - Frodo
    Mallory Tracy - Assassin
    Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    Luca Jones - Assassin
    Nog 4 mannelijke en 3 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.
    Four.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 3: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 21:41 ]

    [Ik wachtte op reactie van Maya a.]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Oké. Dan wachten we op Maya. =)]

    [Sorry, ik ben er weer! :3]
    Maya
    ''Maar geef toe. Jullie waren ze aan het bespioneren.'' zei Quinto, en voordat ik mijn mond kon opentrekken om te antwoorden, was Delphine me voor. ''Helemaal niet! Zoiets zouden we nooit doen.'' zei ze, en ik grinnikte zachtjes. De mensen die me goed kenden, wisten dat ik dit soort dingen vaak genoeg deed.
    ''Zullen we?'' vroeg Delphine, nadat ze tot de ontdekking was gekomen dat Drew en Nicole er waren. Het gesprek spookte nog steeds rond in mijn hoofd, ik kon écht niet thuisbrengen waar ze het over hebben gehad.
    ''Eh- ja, laten we maar gaan.'' mompelde ik als antwoord op Delphine, en keek de rest afwachtend aan.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Ik ga eten. ;p]

    [Hai. :3
    Zie dit als een mini-bump]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [ik reageer zo ^^]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Nicole Joy Eastwood
    Drew grinnikt zachtjes en schudt zijn hoofd. 'Aan de achterkant van de gevangenis is een stuk bos met een grasveldje. Er hangen geen camera's, dus we kunnen er heen zonder gesnapt te worden,' zegt hij waarna hij richting de open cel deur loopt.
    Ik zucht even en loop dan met lichte tegenzin achter hem aan.
    Ik zie Maya en Delphine staan, op het gezicht van de laatste verschijnt meteen een glimlach. 'Zullen we?' vraagt ze liefjes. Ik trek mijn wenkbrauwen op. Als ze Drew leuk vindt is ze echt gestoord.
    'Eh- ja, laten we maar gaan,' mompelt Maya.
    'Voordat er andere bewakers aankomen,' zucht ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Quinto Thomas Reynolds.
    "Helemaal niet! Zoiets zouden we nooit doen," Protesteert Delphine direct. Tuurlijk. Maak dat de kat maar wijs.
    Ik schud mijn hoofd. "Vrouwen toch," Mompel ik en leun tegen de muur aan.
    "Zullen we?" Vraagt Delphine liefjes aan Drew die ondertussen in de deuropening is komen staan. Wanneer ze weer naar mijn kijkt, kijkt ze me aan met een hou-je-mond-en-ik-zal-alles-voor-je-doen blik aan.
    Ik grinnik zachtjes en knik kort naar haar.
    "Eh- ja, laten we maar gaan," Voegt Maya er nog aan toe.
    Ik loop alvast voor de dames uit, naar de deur die lijdt naar het stukje bos.

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).
    "Zullen we?" Vraagt Delphine. Haar stem klinkt wel héél lief.. Zo heeft nog niemand tegen me gepraat. Nooit. Alhoewel, enkel mijn moeder misschien. Toen ik nog een klein jochie was. Ach, nu mag ze me niet meer. Ze hoeft me niet meer. Ik ben aan de kant gezet als een zak oud vuilnis en ik heb er totaal geen problemen mee. Ik heb haar ook niet meer nodig.
    "Voordat er andere bewakers aankomen," Zegt Nicole.
    Ik knik kort. "Waag het om je mond open te trekken tegen een van de andere bewakers," Herhaal ik waarschuwend.
    "Eh- ja, laten we maar gaan," Zegt Maya. Góh, die is ook snugger..
    Terwijl Quinto voor me uit loopt, gebaar ik dat Delphine, Nicole en Maya dat ze voor me uit moeten lopen, zodat ik ze in de gaten kan houden.

    Delphine Sarah Parker

    Met een klein knikje bevestigt Quinto me dat hij zijn mond zal houden. Prima. Hij loopt voor ons uit, terwijl Drew achter ons komt lopen. Ik voel me net een kudde dieren die worden begeleid naar hun slachtplaats.
    Als we er bijna zijn, neem ik Maya lichtjes bij de arm. Ik glimlach en mompel zacht:
    'We bespreken later nog alles dat we gehoord hebben.' want wàt we gehoord hebben, is volgens mij niet normaal...


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Maya
    Drew maakte een handgebaar wat er op neer kwam dat ik, Delphine en Nicole voor uit moesten lopen, en ik knikte maar. Zwijgend versnelde ik mijn pas, waardoor ik nu tussen Quinto en Drew in liep.
    Ik keek naar de grond, waardoor een paar donkere haarplukken langs mijn gezicht vielen.
    'We bespreken later nog alles dat we gehoord hebben.' hoorde ik opeens, en ik keek lichtelijk geschrokken op. Het was Delphine, en ik knikte glimlachend. Dat was noodzakelijk, dat gesprek was écht vreemd.

    [ bericht aangepast op 7 juni 2012 - 16:29 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Nicole Joy Eastwood
    'Waag het om je mond open te trekken tegen een van de andere bewakers,' herhaalt Drew waarschuwend. Geen idee of hij dit bedoelt of wat er eerder gebeurd was. Misschien wel allebei.
    Quinto loopt alvast vooruit en Drew gebaard dat we voor hem uit moeten gaan lopen.
    Zwijgend loop ik naast Maya en Delphine en probeer ik een manier te verzinnen hoe ik Drew zo meteen misschien kan ontlopen. Een andere vraag komt in me op. Waarom mogen we eigenlijk naar buiten. Ik draai mijn hoofd een klein stukje Drew's kant op. 'Waarom mogen we eigenlijk naar buiten?' vraag ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).
    Ik laat mijn ogen over Delphine, Maya en Nicole glijden. Plotseling kijkt Nicole op. "Waarom mogen we eigenlijk naar buiten?" Vraagt ze.
    Ik kijk haar aan. "Delphine heeft het gevraagd en eerlijk gezegd vind ik het triest dat jullie niet naar buiten mogen," Zeg ik tegen haar, zonder enige emotie te laten zien.
    Ondertussen heeft Quito de deur geopend. De drie meiden lopen naar buiten en ik sluit de deur weer achter me.

    Quinto Thomas Reynolds.
    Ik hoor Nicole iets zeggen, maar luister er verder niet naar. Ik open de deur, die Drew vervolgens achter ons sluit. We staan nu buiten.
    "Volg mij," Zeg ik tegen Nicole, Delphine en Maya. Ik begin tussen het hoge gras door te lopen en kom uit eindelijk in een dichtbegroeid bos uit.
    "Als we verder door lopen kom je uit op een open grasveld. Als je hier naar rechts loopt kom je bij een klein kiezelstrandje," Zeg ik tegen ze.

    [ bericht aangepast op 7 juni 2012 - 17:29 ]

    Maya
    Zwijgend volgde ik Quinto, en uiteindelijk belandden we in een bos. ''Als we verder door lopen kom je uit op een open grasveld. Als je hier naar rechts loopt kom je bij een klein kiezelstrandje.'' zei Quinto, en liep de rechterkant op. Ik schoof wat takjes opzij, en na een tijdje kwam ik inderdaad bij een kiezelstrandje uit. De wind blies door mijn haren, en ik keek naar het water wat rustig golfde.
    Vroeger ging ik altijd naar het strand, al was het om alleen maar een wandeling te maken. Ik vond het rustgevend, het liet me weer aan die onschuldige tijd denken.

    [ bericht aangepast op 7 juni 2012 - 17:32 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Delphine Sarah Parker

    Maya knikt en schenkt me een glimlach. Samen lopen we naar buiten, de middagzon in. De wind blaast mijn haren uit mijn gezicht en ik sluit mijn ogen terwijl ik naar Quinto luister.
    'Als we verder door lopen kom je uit op een open grasveld. Als je hier naar rechts loopt kom je bij een klein kiezelstrandje.'
    Meteen besluit ik om naar het grasveld te gaan. Terwijl de zon mijn haren verwarmd laat ik me neerzakken en ga op het gras liggen. De sprietjes kietelen tegen mijn kuiten en er speelt een glimlach rond mijn lippen. Dit is precies waarom ik naar buiten wou.

    [ bericht aangepast op 7 juni 2012 - 19:10 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).
    Maya loopt direct weg naar het kiezelstrandje. Delphine daarentegen loopt door het beboste gedeelte naar het grote open grasveld.
    Ik loop achter Delphine aan en laat me in het gras vallen. Allerlei gedachten spoken door mijn hoofd en ik val bij Delphine met de deur in huis. "Waarom doe jij zo.. vriendelijk tegen me?" Zeg ik en steek dan een grasspriet in mijn mond, terwijl ik vlakbij haar in het gras zit.

    Quinto Thomas Reynolds.
    Ik die dat Drew richting Delphine loopt. Nu kan ik twee dingen doen. Of ik blijf hier alleen staan wachten of ik ga naar Maya toe om haar uit te horen over wat er gebeurt is in de tijd dat ik weg was.
    Ik slenter naar het water ik ga daar vlakbij op een omgevallen boomstam zitten. Na een lange tijd naar haar gekeken te hebben besluit ik om iets te gaan zeggen.
    "Is er nog iets 'leuks' gebeurd het afgelopen jaar? Ik heb vast veel gemist," Zeg ik tegen haar en blijf zitten waar ik zit.