• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 14:50 ]


    Your make-up is terrible

    Oliver Andrew Bruce
    'Wil je ook schrijven?' vroeg hij me, en onwennig nam ik zijn schrift van hem aan. Uit mijn zak haalde ik mijn eigen pen. Ik had geen fláúw idee wat ik moest schrijven. Hallo daar Yvo. Wat wil je dat ik schrijf? Ik weet het niet.. Dit schriftje voelt me te privé.. Maar tijdens het schrijven begonnen mijn letters te vervormen. Ze werden steeds krulliger, tot ik gewoon aan het tekenen was. Ik voelde het vertrouwde opgeluchte gevoel, het gevoel alsof er een last van je schouders viel, dat ik altijd kreeg als ik schreef. Uit mijn pen vloeide water, een boel water, een oceaan. In de verte dobberde een zeilbootje, en aan de onderkant was een stukje strand te zien, met een klein krabbetje. Het water was helder, er waren vissen te zien, en koraal. Erboven vlogen zeevogels. Ik dacht niet dat er ergens een plek zoals deze zou bestaan, en dat deden de dieren die ik tekende waarschijnlijk ook niet, maar ik zou me er thuis voelen, veilig. Er verscheen weer een beetje een glimlach op mijn gezicht.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Xavier (Spike) Grey

    "Aurélie, ik ben niet Tom. Ik ben Spike." zei ik zachtjes. Ik was verbaasd om datgene wat ze zei. Wie was Tom?


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [Ben zo wel eventjes een kwartiertje ofzo aan het oppassen]

    Yvo Enright

    Hij haalde uit zijn zak een pen en begon te schrijven. Ik las mee met wat hij schreef. Zijn letters werden krulliger en hij begon te tekenen. Ik glimlachte. Ik zag vanuit mijn ooghoek iemand de kamer in komen lopen. 'Hallo,' zei hij zachtjes. Ik keek beetje op en keek naar de jongen. Hij was toch diegene die tegen de muur aan zat? Ik glimlachte een beetje naar hem. 'Eey,' zei ik tegen de jongen. Ik keek weer even naar de tekening van Oliver. 'Wil je er ook bij komen zitten?' vroeg ik aan de jongen, zonder mijn blik van het schrift af te wenden. Ik las nog even zijn woorden. Te privé, maar hij tekende en ik wist niet of hij dat altijd deed of dat er een betekenis achter zat.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Aurélie Rye Beate

    Ik open mijn ogen. "Spike?"
    Ik bestudeer hem en de ruimte om me heen. Plotseling kom ik terug in de realiteit en besef ik me dat ik de eerste terugval sinds maanden heb gehad. Ik veeg mijn tranen af en schuif langzaam tegen de muur op omhoog.
    "Sorry." mompel ik. "Ik... was even mezelf niet."


    Your make-up is terrible

    Xavier (Spike) Grey

    Ik kwam ook omhoog en hield mijn armen een beetje sullig bij elkaar. Ik wist niet of ik haar moest omhelzen of niet, dus hield ik ze maar beneden. "Het is niet erg." zei ik rustig.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [Ik ben even snel douchen, zo terug :3]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [*Wacht op post van Matthew of Jenna*]

    [ bericht aangepast op 8 mei 2012 - 18:30 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Aurélie Rye Beate

    Ik werp een blik langs Spike heen naar Emilio en besef waardoor het komt.
    "Gelukkig." zeg ik zacht tegen Spike en ik glimlach zwakjes.
    Ik loop naar Emilio toe en ga op het tafeltje tegenover hem zitten.
    "Het spijt me." zeg ik zacht. "Je bent geen gek, echt niet. Ik was gewoon boos."


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    Ik was nog steeds bezig met mijn handen verwoed door mijn haar te halen waardoor het nu letterlijk alle kanten op staat. Als ik Aurelie aankijk staan mijn ogen een beetje verwijd, alsof ik vlak daarvoor ergens heel erg van geschrokken ben. "Het is oke" mompel ik. "Ik was ook boos, sorry"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [Ik ga eten, tot zo! (H)]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Eetsmakelijk.]

    Aurélie Rye Beate

    Ik glimlach gemaakt naar hem, ik zie dat iets mis is en hoop maar dat ik er niet de oorzaak van ben met mijn rare terugval van net.
    "Gaat het?" vraag ik.


    Your make-up is terrible

    Xavier (Spike) Grey

    Verbaasd bleef ik staan. "Nou ja zeg." zei ik zachtjes tegen mezelf, "Doe ik al die moeite voor niks gaat ze zich lopen verontschuldigen." Ik draaide me om en liep weer naar de lift toe.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Emilio sanchez
    Ik schrik even. "Oh ehh ja alles is oke" zeg ik. "Alles is oke" mompel ik. "Muy bien. Helemaal goed" mompel ik. Een trillerig glimlachje komt tevoorschijn.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    "Zeker weten?" vraag ik nog voor de zekerheid. "Als het door mij komt, het spijt me echt heel erg, ik wilde niets fout doen." Altijd maar die nederigheid, maar ik kan er niet mee ophouden.


    Your make-up is terrible

    Gilbert Fuchs.

    ''Het.. Is moeilijk, maar dat is het leven. 'K moet door.'' Ik glimlach en knik dan.
    'Je hebt gelijk. Ooit komt dat besef bij iedereen. Het is de eerste stap. De eerste stap, maar wel meteen het begin van de moeilijkste. Het verwerken.' Ik sta op en loop op haar af. Ik kniel bij haar neer, maak wat onzeker oogcontact bij haar. Het voelt goed wat ik doe. Vertrouwd. En het is ook vanuit goede bedoelingen. Ik hoop.. dat ze het inziet.
    Voorzichtig, heel voorzichtig leg ik de uiteinden van mijn vingers op haar schouder. Bij wijze van troost.
    'Ik eh.. ik heb een vreemd verzoek. Het is misschien erg abrupt en snel om zoiets te vragen, maar..' Ik zwijg even en haal mijn hand terug.
    'Maar we hebben allebei dingen meegemaakt die ons voor de rest van onze levens zullen tekenen. Daarom vraag ik het aan jou. Eh..' Ik glimlach wat ongemakkelijk.
    'Eh.. zou je hier willen slapen? Het is de eerste keer dat eh.. ik hier zo open met een patiënt zoals ik over praat en ik denk dat de nachtmerries over zullen gaan als er iemand in de buurt waar ik me bij op mijn gemak voel.' Om er vervolgens snel achter te voegen: 'het spijt me als dit ongemakkelijk overkomt. Ik begrijp het als je het niet wil. Ik eh.. snap hoe je je voelt.'
    Oh Jezus, wat heb ik nu uitgespuwd? Straks denkt ze dat ik kwaad in de zin heb. Ik hoop zo erg dat ze inziet dat ik haar geen kwaad wil doen, dat ik het juist prettig vond dat ze naar me wilde luisteren en ik naar haar.


    No growth of the heart is ever a waste