• Welkom op Camp Springwood!
    Camp Springwood staat over heel de wereld bekend als het meest effectieve kamp tegen homoseksualiteit. 75% van de kinderen komen terug compleet genezen van deze ziekte en als uw kind geen vooruitgang toont krijgt u 100% van uw geld terug.
    Schrijf uw kind nu in voor zomerkamp in Camp Springwood!


    25 kinderen worden ook dit jaar weer naar Camp Springwood gestuurd. Dit ‘Straight Camp’ maakt gebruik van verschillende manieren en activiteiten om kinderen van hun homoseksualiteit te genezen. (Waaronder team-building, therapie en andere activiteiten.)

    Deze RPG volgt de zomer van deze kinderen en hun begeleiders. Voor wie het niet doorhad, ik denk dus niet echt dat homoseksualiteit een ziekte is, zo werkt dat kamp gewoon.


    Regels en waarschuwingen:
    - Schelden en 16+ mag
    - Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
    - Respecteer de andere spelers
    - Bestuur alleen je eigen karakters

    Inschrijven als kampeerder mag nog steeds. Je mag ook meerdere rollen aanmaken. De rollen of aanpassingen op je rollen geef je door aan:
    Escritura, Ludwig of Peacekeeper.




    Rollen
    Begeleiders:
    Patrick Hathaway – Escritura
    Hailey Miller - Ludwig
    Felix Patterson - Citizen
    Cassia Sterling - Escritura

    Zaal 1:
    Noah Jay Lopez - Ry
    Catherine Noah Adams - Rooba
    Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
    Elske - nikkiemalfoy
    Aislyn Paige Valentina - Talisman

    Zaal 2:
    Sasha Anderson Ripley - Cosette
    Matthew Rowan Harris - Ludwig
    Alexis Ruby Avery - Ry
    Ranaela Maeve Bones - Marethyu
    Danny Alex Ryder - AlwaysKlaine

    Zaal 3:
    Jace Dream Duval - Escritura
    Julian Dan Forli - Merwin
    Taylor Ferris - Faberyayo
    Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    Raine Yuliane Highfort - xMelodious

    Zaal 4:
    Maya Dahlia Myra Borisovaena - Mortenson
    Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Mombasa
    Annabelle Codnis - xEPONINEx
    Quinn del Luna - FreckledEmo

    Tijd in de RPG: Dag 4 - Middag
    Activiteiten:
    Jongens: ??
    Meisjes: ??
    Therapy


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Mignon

    Ik voel zijn hand om mijn arm grijpen. Hier wil ik heen, schatje. Ruw trekt hij me naar zich toe.
    "Oh nee, jij blijft hier!"
    Hij drukt zijn lippen op de mijne. De alcohol proef ik duidelijk. Tegenstribbelen. Wild probeer ik mezelf los te rukken. Hij wilt me en hij zal me krijgen. Alleen beide op een andere manier dan hij denkt.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Felix Patterson

    'Dus, een nieuwe patiënt?' vraag ik kil. 'Kom verder, dan. Hoe eerder je genezen bent, hoe beter. Oh, ik ben trouwens Felix Patterson, een van de begeleiders hier. En dit is Amyra Sterling, de beheerdster [is dat een woord?] van dit kamp. En jij moet dan' -ik kijk even op de inschrijvingenlijst- 'Claire Jessalyn Peakes zijn, toch?'


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Sasha

    "Je hebt gelijk." Ik ril even als Patje zijn hand op de mijne legt en ik een klein schokje krijg. "Hoe voelt je wang?"
    Er verschijnt een ondeugende glimlach op mijn gezicht. Hij verdient wel een eerlijk antwoord op deze vraag, dus ik zal het hem maar geven.
    "Best lekker," fluister ik.
    Ik voel mijn beide wangen rood kleuren. Tja, pijn en lust liggen nu eenmaal niet ver uit elkaar voor mij. Al kan ik wel de grens trekken waar nodig. Zoals ik al zei, ik doe nooit zelf iemand pijn tenzij ze er om vragen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Aislyn Valentina
    Langzaam open ik mijn ogen weer en zag nog net dat ze weer bloosde. Er kwam een zwak grijnsje op mijn gezicht en ik streel over haar hand met mijn vingers.
    ‘A-Aislyn, we zijn niet alleen…’ fluisterde ze met een blik op Sasha en Patrick. Ik grinnik. ‘Ik dacht al zoiets… Is die jongen van daarstraks er ook?’ Ik hoopte dat ze wist wie ik bedoelde. ‘Ik bedank hem voor het opstaan tegen je vader. Dat doet niet iedereen zo snel.’
    Ik zuchtte diep en kijk haar met hoop en liefde in mijn ogen aan. ‘Toch wil ik dat je naast me komt liggen. Je hoort me toch te begeleiden… en te verzorgen?’ Grinnik ik, een beetje speels.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Benedict Sterling
    'Oh, gaan we tóch tegenstribbelen? Nou dan heb je pech schattebout, wij gaan dit afmaken, en goed ook,' Ik geef haar een mep in haar gezicht, waarna ik haar op de grond gooi, mijzelf erbovenop. Ik blijf haar kussen, in haar nek, haar gezicht, op haar mond.. Ondertussen glijd ik met mijn handen onder haar shirt[/hemd/vest/trui/joostmagwetenwatzeaanheeft] en laat mijn handen over haar borsten kietelen. Ik hou ervan om gewoon snel naar het hoogste punt toe te werken, niet moeilijk doen ervoor. Dat is nergens voor nodig.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    CJ

    "Dus, een nieuwe patiënt? Kom verder, dan. Hoe eerder je genezen bent, hoe beter. Oh, ik ben trouwens Felix Patterson, een van de begeleiders hier. En dit is Amyra Sterling, de beheerster van dit kamp. En jij moet dan Claire Jessalyn Peakes zijn, toch?"
    Zijn kille toon staat me niet aan, die moet hij niet te vaak gaan gebruiken want als ik kil ga doen zal het op een andere manier zijn.
    "CJ," verbeter ik hem met een glimlach. "CJ Peakes."
    Ik heb er een hekel aan als men me bij mijn volledige naam noemt. Nog een reden waarom ik hierheen gestuurd ben; mijn vader, eerwaarde Peakes vindt me een zondaar. Ik moet rein worden tegenover God. Onzin. Klinkklare onzin.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Felix Patterson

    'We noemen mensen hier bij hun volledige naam. Niet alleen bij hun intialen,' zeg ik met een kille glimlach. 'Loop maar achter me aan. Dan gaan we even naar het hoofdgebouw toe, met een lekkere kom pap. Je zult vast wel uitgehongerd zijn. Was het een lange reis, hier naar toe?'
    Ik probeer geïnteresseerd te klinken, maar naar mijn idee lukt dat niet echt.

    [Pap=vaste kost:W]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Mignon

    "Oh, gaan we tóch tegenstribbelen? Nou dan heb je pech schattebout, wij gaan dit afmaken, en goed ook."
    Ik voel zijn vlakke hand tegen mijn wang aan. De wang die zijn vader ook al had geslagen. Ik gil het uit, zo hard dat het in het kamp wel hoorbaar moet zijn. Pijn doet het absoluut niet maar overdrijven mag en kan ik. Hij duwt me op de grond en komt op me liggen. Zijn lippen voel ik over heel mijn bovenlichaam. Weer gil ik als poging voor betrapping. Zijn handen glijden onder mijn shirtje en kietelen mijn borsten.
    "Stop," schreeuw ik zo hard mogelijk.
    "Stop!"


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    CJ

    "We noemen mensen hier bij hun volledige naam. Niet alleen bij hun initialen. Loop maar achter me aan. Dan gaan we even naar het hoofdgebouw toe, met een lekkere kom pap. Je zult vast wel uitgehongerd zijn. Was het een lange reis, hier naar toe?"
    Ik overtuig hem nog wel me niet "Claire Jessalyn" te noemen. Jessie is ook al goed, naar mijn mening. Ze zullen nog wel merken dat mijn naam niet bij me past. En pap? Alsjeblieft, als dat een straf moet voorstellen, dan vind ik het maar flauwtjes. Mijn vader laat me al jaren die kost eten "omdat je dan pas echt beseft wat sommige mensen elke dag meemaken", ik ben er onderhand wel aan gewend. Ik moet even rennen, de meesten zijn verbaasd hoe vlot dat lukt met hakken aan, om hem bij te houden en ik wacht tot ik naast hem loop. Ik buig me een beetje voorover en hang mijn gezicht onder dat van hem.
    "Doet het pijn?" vraag ik, zijn vraag compleet negerend.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Omg... Mijn zus doet weer dramatisch :Y)]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Patrick Hathaway
    'Best lekker.' Het was nu niet echt het antwoord wat ik verwachtte en ik zag Sasha's beide wangen rood kleuren. Ik glimlach. Zwepen, juist. Zelf zal ik er nooit iets mee hebben, maar het verklaarde wel waarom hij er zo rustig onder bleef. En toch moest ik dat wel onthouden. Dat deed me er trouwens aan denken...
    Cassia worp ons ongemakkelijke blikken en het feit dat ik en Sasha niet alleen waren begon me te irriteren.
    'Misschien meot jij maar eens naar je eigen slaapzaal gaan, Sasha.' en omdat hij immers zijn rug had bezeert toen alec hem tegen de muur gooide, moest ik wel mee.

    Cassia Sterling
    ongemakkelijk ging ik naast Aislyn liggen.
    'Sasha? Ja,' antwoord ik. Hij was opgestaan tegen vader? Niets dan bewondering voor die jongen. Patrick en Sasha negerend en een blos op mijn wangen, kroop ik tegen aislyn aan.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Felix Patterson

    Ik schrik even als ik plotseling een paar ogen onder mijn gezicht zie.
    'Wat zou pijn moeten doen?' vraag ik verbaasd. Het hetero zijn? Pap eten? Op dit kamp zitten? De straffen hier? Nou, dan valt dat in principe allemaal nog mee. Ik open de deur van het cafetaria weer.
    'Ik ben zo terug, even wat pap halen.'
    Ik verdwijn in de keuken, pak een kom en doe daar de pap in. Dan loop ik weer terug en zet ik de vieze smurrie voor haar neus neer.
    'Eet smakelijk,' zeg ik met een grote glimlach. De gezichten van mensen die de pap voor het eerst eten zijn onbetaalbaar.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Sasha

    "Misschien moet jij maar eens naar je eigen slaapzaal gaan, Sasha," zegt Patje plots. Oké, misschien moet ik dat maar eens, al weet ik niet waarom, sla me dood. Ik richt mijn hoofd met een ruk op als ik mijn naam hoor. Achterdochtig kijk ik naar Cassia die tot mijn grote verbazing bij Aislyn in bed kruipt.
    "Ja, nou, misschien wel ja," antwoord ik.
    Ik hunker zelf naar privacy met Patje, en al mag ik Cassia niet, dan gun ik haar dat met Aislyn ook wel nu ze er de kans toe heeft. Ik sta op, wankel even en loop dan de slaapzaal uit wanneer ik plots iemand hoor gillen.
    Geschrokken kijk ik Patje aan.

    CJ

    "Wat zou pijn moeten doen? Ik ben zo terug, even wat pap halen."
    Ik ben hem de cafetaria in gevolgd en ga zijlings op een bankje zitten. Ik snap niet wat hij nou zo interessant vindt aan pap. Die jongen leidt volgens mij een behoorlijk saai leven. Jammer, met zo'n gezichtje zo hij er vast wel wat van kunnen maken. Ik sla opnieuw mijn ene been boven het andere.
    "Eet smakelijk."
    Ik kijk op en zie Felix weer staan. De kom die voor mij neus wordt geschoven negeer ik even.
    "Oh, nou, ik wilde vragen of het pijn doet, niet kunnen glimlachen. Maar blijkbaar kan je het wel," zeg ik met een heuse glimlach van mezelf. Ik kijk naar de tafel. "Oh, rijstepap," zeg ik vrolijk.
    Ik neem een schepje van de brij en stop het smakelijk in mijn mond.
    "Beter dan die van mijn vader," zeg ik als mijn mond leeg is.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik moet gaan(cat) Morgen schrijf ik wel weer een Felix-post 8D]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Benedict Sterling
    Ik scheur een stuk van haar shirt af en bind dat om haar mond. 'Niet gillen kleine, je gaat dit heerlijk vinden, geloof me,' Ik herhaal het proces nog een paar keer, zodat ze echt geen geluid meer uit kan brengen, en gelijk ook haar bovenlijf is ontbloot, op die nutteloze bh van haar na dan. Wees trots op je tieten, laat ze zien! Denk ik altijd maar. Om haar daar maar een handje bij te helpen trek ik die ook maar gelijk van haar lijf. Mijn eigen bovenlichaam was al ontbloot, vanwege mijn shirt dat ik aan dat meisje van gister bij de isoleercel had "gegeven".


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.