• In het prachtige Franse stadje Vallierons, gelegen in het zonnige zuiden, staat een oud erfgoed dat sinds enkele jaren is omgetoverd in een luxehotel. Een klas vertrekt op studiereis en heeft genoeg geld in kunnen zamelen om in dit befaamde hotel te kunnen logeren. Ze zijn opgetogen omdat ze al gehoord hebben over de gezellige lobby, ruime kamers, het heerlijke eten en het binnenzwembad. Maar het huis heeft één geheim dat angstvallig voor de buitenwereld verzwegen wordt. De anderen.


    Jongeren (16-18 jaar)
    - Belle Dominique Verviers | Rajah
    - Luna Eva Licard | MisPattinson
    - Pandora Mitchell | thePineapple
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Jip Vájen Lamora | xMirrorMan
    - Damon Peter Darling | Roane
    - Matthew "Matt" Alex Darling | Narissa
    - Thomas "Tom" Chris Jones xYoung
    - Jason "Jae" Blake | Talisman
    - Aiden McRown | JaiRy

    Geesten
    - Annelore Grave Boston | xMirrorMan
    - Felicia Molyneux | Appelstroop
    - Diana Mynthe Rizzoli | DevilWings
    - Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams | Sweetest
    -
    Geen vrouwelijke geesten meer!

    Zieners(graag een jongen en meisje)
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Damon & Matt Darling | Roane & Narissa de gave wisselt tussen beiden, ze zien de geesten nooit op hetzelfde moment.

    Leerkrachten
    - Carlos Francis Isles | DevilWings
    - Josephine Spijkers | Appelstroop


    Regels
    - Je mag twee rollen
    - Ik wil geen oneliners of drieregelposts. Doe je best om minstens vijf regels te schrijven, anders gaat het veel te snel en kan niemand bijhouden.
    - Probeer met elk personage contact te zoeken in de mate van mogelijkheid.
    - Probeer jongens en meisjes evenredig te houden.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan, zolang het binnen de perken blijft.
    - Als je uit karakter gaat (OOC) gebruik dan [] voor en na je zin om dit aan te geven, zo blijft het overzichtelijk.
    Uitleg bij rollen:
    - Enkel zieners kunnen geesten zien en ermee communiceren. Dit gebeurt in het begin van het verhaal nog niet.
    - Leerlingen/ leerkrachten en geesten zijn zich niet bewust van elkaars aanwezigheid tenzij er in de ruimte iets gebeurt (bv, stoel die uit het niets verschuift). Ze kunnen elkaar niet zien.
    - Geesten zien elkaar wel, maar beschouwen elkaar als indringers. Voor hen is het hotel nog steeds hún huis.




    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 13:49 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Damon

    "Ik deed het zelf," lacht ze.
    Ondanks haar gewiekste afleiding ontgaan de blosjes op haar wangen me niet. Voor ik er wat kan van zeggen zwemt ze naar de kant. Ik grinnik even en zwem rustig naar haar toe. Ik blijf achter haar zwemmen en fluister,
    "Wat wilde je eigenlijk zeggen?"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Wit wilde je eigenlijk zeggen?" hoor ik het fluisteren.
    Opnieuw rilt mijn lichaam. Voorzichtig draai ik me naar hem toe. Ik wilde zeggen dat ik je een zak vond. Ik lach liefjes.
    "Doet er niet toe," zeg ik zachtjes.
    Even bijt ik op mijn wang en kijk hem dan weer aan.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Belle draait zich naar me toe.
    "Doet er niet toe," lacht ze liefjes.
    Dat is duidelijk, ze wil het niet herhalen. Ik vraag er dan ook verder niet naar. Onbewust staar ik haar recht in de ogen. Haar prachtige ogen.
    "Ben je al op adem gekomen?" vraag ik een beetje geamuseerd.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    Ik voel me wat ongemakkelijk als Damon me recht in mijn ogen staart. Wegkijken durf ik niet dus kijk ik hem maar net zo aan als dat hij bji mij doen.
    "Ben je al op adem gekomen?"
    Ik knik zachtjes en kijk hem lachend aan.
    "Klaar om jou te grazen te nemen," grinnik ik en ik duw hem onderwater.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Ze knikt zachtjes terwijl ze lacht.
    "Klaar om jou te grazen te nemen," grinnikt.
    Net op tijd haal ik diep adem want al snel voel ik Belle's handen op mijn schouders en ben ik omringd door water. Wanneer ik terug boven kom kijk ik haar lachend aan.
    "Oké, die had ik verdiend," grinnik ik.
    Plots besef ik dat ik wel heel dicht bij haar zwem en neem wat afstand.
    Wat is er met me aan de hand? Normaal ga ik nooit zo vlot met meisjes om.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Oké, die had ik verdiend," grinnik hij.
    Hij zwemt nu erg dichtbij me. Het voelt...ja, ik weet het niet. Onwennig? Snel neemt hij afstand. Met een klein lachje probeer ik de teleurstelling in mijn ogen te verbloemen. Het is niet goed om met hem spelletjes te gaan spelen. Zodra ik op school kom kijk ik toch niet meer naar hem om.
    "Ja," stamel ik wat onhandig. Ik zwem wat rondjes door het warme water maar ik houd mijn ogen nog steeds op hem gericht. Op zijn prachtige lichaam.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Ja," stamelt ze.
    Ik trek een wenkbrauw op en kijk Belle vragend aan die terwijl ze rondjes zwemt haar ogen op mijn gericht houdt.
    "Heb ik iets tussen m'n tanden ofzo?" vraag ik lachend.
    Ik zwem opnieuw naar de kant en hijs mezelf uit het water. Ik ga op de rand van het zwembad zitten en laat mijn benen in het water bengelen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Heb ik iets tussen m'n tanden ofzo?" vraagt hij lachend.
    Ik schud wat gegeneerd mijn hoofd en zwem naar hem toe. Ik leg mijn handen op zijn knieën om niet te zinken. Met mijn 1.65 m kan ik de bodem weer eens niet aanraken. Dat is echt frustrerend. Met een klein lachje kijk ik hem aan waarna mijn ogen over zijn lichaam glijden.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Een beetje blozend schudt ze haar hoofd. Ze zwemt naar me toe en legt haar handen op mijn knieën. Hoewel het hier absoluut niet koud is, ril ik even. Wanneer ik haar ogen over mijn lichaam zie glijden gaat mijn hart bonzen.
    Dit is vreemd. Op school besteden we nooit aandacht aan elkaar en nu ben ik niet bij haar weg te slaan. En de manier waarop ze kijkt...
    Ik glimlach zachtjes. Ik weet even niks meer om te zeggen.
    "Zullen we hier stiekem blijven?" vraag ik dan uiteindelijk maar. "Als de anderen weer naar huis gaan."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Zullen we hier stiekem blijven? Als de anderen weer naar huis gaan."
    Er verschijnt een grote grijns op mijn gezicht.
    "Voor altijd hier," lach ik. "Klinkt goed."
    Ik laat hem weer los en klim ook, wat onhandig, de rand op en ga naast hem zitten. Een beetje ongemakkelijk trek ik mijn bikinitopje weer netjes en kijk hem weer aan.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Voor altijd hier. Klinkt goed."
    Ik probeer niet teleurgesteld te kijken wanneer Belle haar handen van mijn knieën haalt. Wanneer ze naast me komt zitten heb ik daar ook geen reden meer toe. Geamuseerd kijk ik toe hoe ze haar bikinitopje weer goed trekt.
    "Waar kunnen we ons dan verstoppen?" zeg ik terwijl ik peinzend kijk.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    Ik zie hem naar mijn borsten kijk terwijl ik mijn bikinitopje fatsoeneer.
    "Waar kunnen we ons dan verstoppen?" vraag hij peinzend.
    Ik doe even of ik na denk.
    "Gewoon hier of," ik bijt even op mijn lip. "Boven, of in de tuin?"
    Lachend kijk ik hem aan. De neiging om mijn hoofd op zijn schouder te leggen is groot maar ik kan me beheersen. Ik haal mijn haren weer uit zijn staart en leg mijn haren netjes over mijn schouders.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Gewoon hier of. Boven, of in de tuin?" zegt Belle na even gedacht te hebben.
    Lachend kijkt ze me aan. Ik doe alsof ik even nadenk maar schud dan mijn hoofd.
    "Dan vinden ze ons veel te snel," zeg ik gespeeld serieus. "We moeten een plekje vinden dat alleen wij twee weten zijn," grinnik ik.
    Ik kijk toe hoe ze haar natte haren over haar schouder legt.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Dan vinden ze ons veel te snel. We moeten een plekje vinden dat alleen wij twee weten zijn," grinnik ik.
    Ik kijk hem serieus aan en bijt op mijn wang.
    "Alleen wij," herhaal ik. "Op het toillet. Daar zijn we alleen," grinnik ik en ik schud mijn hoofd. Soepel kom ik overeind en droog ik mijn bovenlichaam af. Snel trek ik mijn tuniekje weer aan en kom weer naast hem zitten.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Alleen wij. Op het toillet. Daar zijn we alleen," grinnikt Belle.
    "Joh! En ik maar denken dat je niet romantisch bent," lach ik terwijl ze haar tuniekje aantrekt. Ik schud lachend mijn hoofd. "Zou hier een zolder zijn?" vraag ik dan op een mysterieuze toon.
    Ik kijk Belle aan met pretlichtjes in mijn ogen. Op mijn lippen verschijnt een ondeugende glimlach.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.