Innocent Waters - 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 maart 2012 - 21:48 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Chiara Miah Callisto Quorra
Geërgerd stond ik abrupt stil, en schudde mijn lange lokken naar achteren. Mijn lichtgroene ogen schoten naar Damian. Toen mijn blik op zijn brede lichaam viel, bleef die onwillekeurig een tel haken.
Verdomme. Ik was zestien, en ik was maagd. En dat wilde ik graag ook zo houden.
'En hoe doe je dat dan? Je loopt naar een meisje toe en vraagt of je aan haar mag zitten?' vroeg ik sceptisch, en trok mijn wenkbrauwen een stukje omhoog.

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi
"Ja, precies zo," knik ik plechtig. Nee, zie je het al voor je? Ik denk dat dat eerder een klap oplevert. Nou ja, niet bij typetjes als Brianna. Die hebben zich al aan je opgedrongen nog voor je de hele zin kunt uitspreken.
"Eerlijk gezegd, meestal hoef ik er amper wat voor te doen. Een drankje aanbieden of ten dans vragen en tada, dan gaat het vanzelf," zeg ik dan. Ze kon vast wel raden wat voor soort dans dat was en dan was het logisch dat de rest vanzelf ging.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
Ik stond nog steeds stil op dezelfde plek, mijn voeten begonnen ondertussen te branden van de hoge hakken waar ik nu al de hele avond op rondliep. Ik sloeg mijn armen om elkaar toen ik een koude, zachte windvlaag voelde.
'Dus jij wilt zeggen dat elk meisje dat jouw drankjes aan neemt en met je danst met je naar bed gaat?'
Ik geloofde er niks van. Toch niet alle meisjes hadden zo weinig zelfrespect?

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi
"Nee, niet allemaal," geef ik toe. "Soms duurt het een paar weken. Maar ja, 9 van de 10 keer belanden ze uiteindelijk wel in mijn bed," grijns ik. En die ene die dat niet doet blijkt uiteindelijk of al een vriend te hebben en is vreemdgegaan, of was bijvoorbeeld op vakantie en moet weer terug. Ik heb er eigenlijk nog nooit één gehad die niet wilde.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
'Dus je wilt zeggen dat je nog nooit je zinnen hebt gezet op een meisje waar je uiteindelijk geen seks mee hebt gehad?'
Nog een rilling liep over mijn lichaam. Ik keek om me heen, maar beschutting was er niet zo snel te vinden. De neiging om te vragen of Damian niet toevallig een fles drank in z'n jaszak had zitten kwam aanzetten. Alcohol hield je warm.
Alcohol zorgde ervoor dat je domme dingen ging doen. En dat soort dingen deed ik niet, want ik dronk geen alcohol.

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi
"Inderdaad. Zo sexy ben ik blijkbaar."
Ik kijk haar even aan in haar groene ogen en wiebel plagerig en veelbetekenend met mijn wenkbrauwen, met een scheve grijns om mijn mond.
Er liep een rilling over Chiara's lichaam bij de volgende windvlaag en die kwam niet door wat ik net gezegd had, maar volgens mij omdat ze het koud had.
"Heb je het koud? Je mag mijn jas wel aan, hoor." Ik wilde ook wel mijn armen om haar heen slaan, of haar op een andere manier opwarmen, maar ik moest het rustig aan doen. Stapje voor stapje.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
Onwillekeurig voelde ik een bescheiden glimlachje opzetten, en om te voorkomen dat die zichtbaar werd beet ik bedenkelijk op mijn onderlip. Ik streek met mijn hand langs mijn haar, zodat het half voor mijn gezicht waaide en Damian's ego niet opeens nog ernstiger toenam.
'Nee, dank je,' sloeg ik het aanbod met een halfijzige toon af, gezien de kleine glimlach die om mijn lippen dreigde te spelen.
Ik wilde niet weten waar die jas had gelegen. Of waar hij naar rook.

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi
"Nee, dank je," antwoordde Chiara terwijl ze haar hand door haar haren haalde. Volgens mij had ze geen idee hoe sexy ik dat vond. Of misschien ook wel en wilde ze me gewoon plagen, al leek ze daar het type niet voor. Maar ze had me ook geen type gelegen om met een kerel als ik zomaar door de straten te wandelen en ook dat deed ze nu.
"Weet je het zeker? Ik wil niet dat je bevriest natuurlijk. Al heb ik een mooie open haard thuis, die je vast wel weer kan ontdooien."

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
De glimlach die op mijn mond had gedreigd bevroor weer. Ik streek mijn lange lokken uit mijn gezicht, een geërgerde zucht verliet mijn lippen.
'Nee. Dank je.' Ik herhaalde dezelfde woorden, alleen was de klank in mijn stem deze keer bitter.
Hoewel het vooruitzicht om mijn schoenen uit te doen en op te warmen niet verkeerd was. En anders kon dat alleen bij mij thuis, maar als ik ergens geen zin in had waren het mijn ouders.

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi
Ik grinnikte bij het horen van de bittere klank in haar stem en bleef stilstaan midden op de stoep. Ik draaide me naar Chiara, leunde met mijn rug tegen de stenen muur en sloeg mijn armen over elkaar.
"Je vind het allesbehalve leuk of gezellig bij me, op dit moment. Eigenlijk al de hele avond. Mag ik vragen waarom je nog steeds niet gillend bent weggelopen?" Met pretlichtjes in mijn ogen keek ik haar aan, wachtend op een antwoord en half op mijn lip bijtend om niet te grijnzen, want ja, ergens moest ze me toch interessant genoeg vinden om toch maar bij me te blijven.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
Lichtelijk uit het veld geslagen keek ik hem vanonder mijn lange, donkere gemaakte wimpers aan. Ik voelde de greep op mijn eigen armen strakker worden.
Verdomme, hij had gelijk. Wat deed ik hier nog? Ik tikte onwillekeurig met mijn hak op de grond.
'Nu je het zegt. Ik ga.' Met die woorden draaide ik me abrupt om en liep terug naar de plek waar we vandaan kwamen.
Daar was ergens een straatje, en die zou me wel naar het parkje leiden waar ik vroeger altijd als kind zat.

"Do you believe monsters are born or made?"

Damian S. Skotadi
Oké, heel goed Damian. Dat was dus níet de bedoeling. Maar ik had wel de blik in haar ogen gezien voor die donkerder werd en ze wegliep. Ze vroeg het haarzelf ook af. En ik weet niet waarom ik me gedroeg als een of andere stalker, ik zette mezelf af tegen de muur en ging haar achterna. Dat was eens iets anders, een meisje achterna zitten in plaats van achterna gezeten worden.
"Chiara, wacht even," zei ik toen ik haar met mijn lange benen en snelle passen zo had ingehaald, voor haar was gaan lopen, me had omgedraaid en nu achteruit voor haar liep.
"Je hebt me nog niet eens over je avontuurtje verteld, en je wilt al weg?"

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Miah Callisto Quorra
Zonder hem aan te kijken liep ik verder. Ik had mijn handen inmiddels diep in mijn zakken gestoken.
'Ja, dat is zo,' bevestigde ik zijn woorden.
Ik hield mijn blik stug van zijn gezicht weg. Ik wist niet hoe hij het deed, maar als ik naar hem keek wilde ik blijven.
'Vroeg je je zelf ook niet af waarom ik er nog was? Nou, dan ga ik. Zo simpel.'

"Do you believe monsters are born or made?"