[RPG] Animal Royal | 15 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
- MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
- Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
- Proprius | Koning Moose Anderson | Beer
- Flounder Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
- Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
- MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
-
-
-

Floraten onbeperkt
Everdeen| Faye Melodié Sanchez
Blathers| Domestica Amoia Lestice

Mensen onbeperkt
Narissa| Mathan Dilis
MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
Roane| William Irial Smelting
Proprius| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 12:57 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Atreyu

"Ik kan het inderdaad vanuit de lucht goed in de gaten houden en een signaal geven wanneer er nog geen enkel teken van gevaar is. Tegen de tijd dat ze uberhaupt door kunnen krijgen dat ik een Fauniel ben, zijn jullie er al op afgestormd."
Ik glimlach kleintjes naar Eleanor. God, wat een prachtmeid.
"Begin maar al te vasten, poesje, Eleanor fluit wel als het etenstijd is," grapt Camargue terwijl ze op Juléans buik slaat. Ik doe mijn best niet uit te vliegen, iedereen gaat er anders mee om.
"Allemaal goed en wel," zeg ik dan. "Maar Faye wil ik levend." Uit mijn toon kan zelf een dove man opmaken dat ik het meen. "Als zij ons niet geholpen had dan..." Ik krijg het even moeilijk. "Dan hadden we waarschijnlijk niet eens geweten waar te zoeken naar Fé. Ik weet dat ze jullie, nouja ons, aartsvijand zou moeten zijn maar ik wil graag geloven dat ze anders is. Ik... Ik wil haar meenemen. Ik sta voor haar in, als het fout gaat dan is het mijn schuld."

[ bericht aangepast op 26 maart 2012 - 21:10 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Voorzichtig trek ik me los uit Faye's greep en veeg mijn tranen wat weg. Onbewust leg ik mijn hand op mijn buik, en denk na over wat we dachten dat er gaande was.
"Hoe ga ik het hem moeten vertellen?" fluister ik zacht.
Ik kijk haar vragend aan en bijt op mijn trillende lip. Ik leg mijn handen in mijn schoot, om wat te verbergen dat ze ook rillen.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Hoe ga ik het hem moeten vertellen?" Ik schrik op en bijt gefrustreerd op de binnenkant van mijn wang. Mijn ogen glijden langs haar strakke buik.
"Eh," Hakkel ik. Ik was nooit goed in dit soort onderwerpen, voelde me er ongemakkelijk door. "Sowieso niet meteen." Is het eerste wat in me opkomt.
"Geef het de tijd en wanneer de tijd rijp is, zeg je het. Misschien ziet hij het wel aan je gezicht. Het zal denk ik wel vanzelf gaan."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Eh."
Ik schrik op wanneer ze antwoordt. Ik dacht dat ik het enkel dacht, blijkbaar niet.
"Sowieso niet meteen. Geef het de tijd en wanneer de tijd rijp is, zeg je het. Misschien ziet hij het wel aan je gezicht. Het zal denk ik wel vanzelf gaan."
Ik knik even en zie hoe ongemakkelijk ze zich voelt.
"Sorry, het was niet de bedoeling dat ik dat ook echt luidop zei."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Sorry, het was niet de bedoeling dat ik dat ook echt luidop zei." Ik glimlach even en haal mijn schouders op.
"Kan gebeuren. Vroeger, toen ik nog klein was had ik ook dat probleem." Ik grinnik even als ik er terug aan denk. Ik weet nog hoe erg ik me erdoor in de nesten werkte, elke keer weer. Als ik er nu op terug denk, was het grappig. "Ik zei dingen al snel hardop, mijn mening over insecten en dieren en zo. De leraren vonden het schrikbarend en heb er vaak zat voor op de gang moeten staan." Ik staar even naar mijn handen, mijn afgekloven nagels.
"Mijn ouders waren vast trots op me." zeg ik zachtjes en rol met mijn ogen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Juléan

Ik grijns op Cam's opmerking en wrijf over mijn buik, alsof ik nu al razende honger heb.
Echter verdwijnt die grijns zodra Atreyu zegt dat hij Faye, een Floraat, in leven wil houden. Hij wil er dan wel de verantwoordelijkheid voor nemen, maar toch gaat het helemaal tegen mijn instincten in. Maar aan de andere kant: stel dat ik in zijn situatie stond, wat zou ík dan doen? Hetzelfde, waarschijnlijk. Ik zeg niet wat ik denk, want ik zie aan zijn uitdrukking dat hij het echt meent.
"Oké," knik ik dus maar en richt me daarna tot Eleanor.
"Dus, jij geeft een signaal als ik en Cam erop af kunnen?" Meteen ben ik weer enthousiast, helemaal vrolijk door wat me te wachten staat.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Fedea

"Kan gebeuren. Vroeger, toen ik nog klein was had ik ook dat probleem. Ik zei dingen al snel hardop, mijn mening over insecten en dieren en zo. De leraren vonden het schrikbarend en heb er vaak zat voor op de gang moeten staan. Mijn ouders waren vast trots op me."
"Ze moeten wel."
Ik leg mijn arm om haar heen.
"Je bent echt geweldig, Faye. Ik kan je niet hard genoeg bedanken."
Glimlachend kijk ik haar aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Ze moeten wel. Je bent echt geweldig, Faye. Ik kan je niet hard genoeg bedanken." Ik glimlach terug.
"Die trots is al jaren geleden verdwenen. Een dierenambulance bellen viel niet in hun straatje." Ik laat me wat onderuit zakken en tover mijn mobiel tevoorschijn. Hopend op een hoopvol berichtje. Niets helaas. Daarna berg ik hem weer op en kijk Fedea weer aan.
"Ach ja, life sucks and then you die." Ik haal mijn schouders vermoeiend op en voel de slaap van gisterenavond weer opkomen. Ik had slecht geslapen, dat was wel een feit. Even wrijf ik in mijn ogen en glimlach dan weer.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Eleanor

Ik lach zachtjes om Cam's reactie naar Juléan en richt me dan tot Atreyu als hij begint te praten. 'Allemaal goed en wel, maar Faye wil ik levend. Als zij ons niet geholpen had dan... Dan hadden we waarschijnlijk niet eens geweten waar te zoeken naar Fé. Ik weet dat ze jullie, nouja ons, aartsvijand zou moeten zijn maar ik wil graag geloven dat ze anders is. Ik... Ik wil haar meenemen. Ik sta voor haar in, als het fout gaat dan is het mijn schuld.'
Mijn gezicht vertrekt licht, het was niet dat ik haar perse dood wilde hebben want ze had ons tenslotte geholpen maar meenemen? Aan de andere kant kon ook ik ergens wel een klein beetje begrijpen waarom hij dat wilde.
'Dus jij geeft een signaal als ik en Cam erop af kunnen?' vraagt Juléan na een korte knik naar Atreyu. 'Zoals als Cam al zei, ik fluit wel een keer,' grinnik ik zachtjes.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Proprius schreef:
Madeline

Ik grijns naar hem. 'Voor mij hoeft het niet hoor maar als je dan toch een broek moet neem dan die! ' ik ren alweeer naar een broek en pak die om jem naar hen toe te gooien. In die broek wilde ik hem zeker zien. 'Ik ben mijn ouders even dat we zo komen goed?'

Irial

Ik moet lachen als ik Madeline's grijns zie. Ik draai me om en zoek verder naar een mogelijke broek.
"Voor mij hoeft het niet hoor maar als je dan toch een broek moet neem dan die!" hoor ik haar nog zeggen. Ik draai me opnieuw om en krijg een broek in mijn gezicht gegooid. "Ik ben mijn ouders even dat we zo komen goed?"
Ik bekijk de broek en hou die naast het t-shirt dat ik al had. Ik bekijk de combinatie even en moet toegeven dat Madeline vaker mijn kleren mag kiezen.
"Ja, is goed," zeg ik een beetje afwezig, nog steeds kijkend naar de kleren. Ik druk een kusje op haar voorhoofd en loop de kast uit om me in mijn slaapkamer aan te kleden.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Madeline

Ik glimlach kus zijn wang en loop dan naar mijn tas voor mijn telefoon. Als ik die aanzet valt het me op dat ik meer gemiste oproepen heb dan ik had verwacht. Ik druk op terug belleb en hou de telefoon bij mijn oor. 'Hey mama, met mij. ' 'Mijn hemel Madeline! Waar ben je! ' mijn moeder klimmen ongerust. 'Bij mijn... vriendje thuis. ' ik hoopte dat mijn vader niet weer de telefoon zou pakken. 'Je vriendje? ' herhaald ze me. Ik knik. 'Ja ik logeer bij hem. ' ze maakte een hmmm geluid. 'En ik uhn wil hem aan jullie voorstellen. ' ze haakte diep adem. 'Ogen Maddie maar natuurlijk! Wanneer kom je? ' wauw ze was wel erg blij. We spraken voor over een uur af en ik ging op.

Irial

Ik ben net aan het proberen in mijn broek te raken wanneer ik Madeline hoor zeggen dat we er over een uurtje zijn. De paniek slaat weer toe waardoor ik even vergeet waar ik mee bezig was en languit op de grond beland zodra ik een stap zet. Oké, stapjes. Ik ga rechtstaan en doe mijn broek aan. Vervolgens besluit ik eerst maar schoenen aan te doen voor ik straks op mijn kousen in de auto stap. Mijn t-shirt had ik al aan. Ik zucht even en controleer alles nog een keer.
"Weet je zeker dat ze geen hekel aan me zullen hebben?" vraag ik onzeker.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Madeline

Ik zucht en loop naar hem toe. 'Nee ze zullen je aardig vinden. Mijn moeder sowiso mijn vader zal je eerst willen keuren maar daarna mag hij je zeker weten. ' ik kus hem en glimlach.

[Sorry, maar ik heb echt geen inspiratie meer voor Fe ]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Everdeen schreef:
Faye
"Ze moeten wel. Je bent echt geweldig, Faye. Ik kan je niet hard genoeg bedanken." Ik glimlach terug.
"Die trots is al jaren geleden verdwenen. Een dierenambulance bellen viel niet in hun straatje." Ik laat me wat onderuit zakken en tover mijn mobiel tevoorschijn. Hopend op een hoopvol berichtje. Niets helaas. Daarna berg ik hem weer op en kijk Fedea weer aan.
"Ach ja, life sucks and then you die." Ik haal mijn schouders vermoeiend op en voel de slaap van gisterenavond weer opkomen. Ik had slecht geslapen, dat was wel een feit. Even wrijf ik in mijn ogen en glimlach dan weer.

Fedea

"Die trots is al jaren geleden verdwenen. Een dierenambulance bellen viel niet in hun straatje. Ach ja, life sucks and then you die."
Ik kijk haar even aan.
"Niet helemaal, maar ja."
Ik glimlach en kijk naar mijn handen.
"Sorry dat ik zo uitvloog," zeg ik zacht.
"Wil je misschien nog iets doen?"
Onbewust hou ik de deur in de gaten, alsof hij elk moment open kan gaan en Trey me komt halen.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.