• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius | Koning Moose Anderson | Beer
    - Flounder Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Everdeen| Faye Melodié Sanchez
    Blathers| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Narissa| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Roane| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 4 april 2012 - 12:57 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Eleanor, dit is Faye. Faye, Eleanor." Mijn ogen vernauwen zich even als ik de faunaat in me opneem. Ik denk er niet eens bij na, het gaat vanzelf. De manier van haat die me aangeleerd is voor de wezens. Ik knik enkel en sta er wat ongemakkelijk bij als Eleanor Fedea bijna wurgt in een knuffel.
    "Hoe gaat het met je? Ze hebben je toch geen pijn gedaan of iets he?" Hoor ik haar zeggen. Ik frons mijn wenkbrauwen even.
    "Ze doen haar niets." zeg ik en kijk even naar de bosrand toe. De manier waarop Fedea mij naar het bos had gebracht was misschien iets te opvallend.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Eleanor

    Fedea schud haar hoofd als antwoord op mijn vraag. 'Eleanor, dit is Faye. 'Faye, Eleanor.'
    Even richt ik mijn blik weer op het meisje langs haar, Faye. 'Ze doen haar niets,' zegt deze en ze kijkt even naar het bosrand. In mijn hoofd borrelde een reeks aan hatelijke woorden op, maar ik hield ze voor me. Was het niet dat zij degene was die ons geholpen had. 'Dit is het meisje waarover ik heb verteld aan Trey,' zegt Fedea en ze frunnikt even aan haar vest. 'Hoe is het met hem?'
    Mijn gezicht vertrekt ietsjes als ik mijn blik weer op haar richt. 'Het.. gaat. Hij mist je, enorm,' reageer ik zacht. 'Vanaf dat ze-' Ik kon het niet helpen tussendoor een ietwat vuile blik op Faye te werpen. 'Je hebben meegenomen, is hij opzoek gegaan naar aanwijzingen over waar je zou kunnen zijn,' zei ik. 'Nu moeten we alleen nog een manier zien te vinden om je hier vandaan te halen..'


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Fedea

    'Het.. gaat. Hij mist je, enorm.'
    Ik bijt op mijn lip en staar naar de grond.
    "Ik mis hem ook," zeg ik zacht.
    'Vanaf dat ze- Je hebben meegenomen, is hij opzoek gegaan naar aanwijzingen over waar je zou kunnen zijn. Nu moeten we alleen nog een manier zien te vinden om je hier vandaan te halen..'
    Ik knik even en kijk naar Faye.
    "Ik wil hier zo snel mogelijk weg."
    Verontschuldigend kijk ik Faye aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Ik wordt nog chagrijniger door de vreselijke blikken die de faunaat op me richt. Ik kan niet weggaan, omdat ik Fedea dan zou verlinken en ook mezelf in de problemen zou brengen.
    "Ik wil hier zo snel mogelijk weg." Fedea kijkt me verontschuldigend aan, en ergens snap ik haar ook wel.
    "Trek die vuile kop alsjeblieft naar iemand anders voordat ik uithaal." sis ik dan naar Eleanor toe en loop een stap dichter op haar af. Het zou er vast komisch uit zien, zo'n klein figuur tegen iemand die centimeters langer is. "Echt, ik meen het." vlug loop ik weer weg en blijf bij de bosrand staan.
    "Ik neem aan dat jullie de plek nu gevonden hebben, dus schiet op alsjeblieft. Ik heb er helemaal geen zin in om te worden betrapt op overspel."

    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 16:09 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik kijk verbaasd naar Faye en slik even de brok in mijn keel weg.
    "Faye, Eleanor is mijn enige redding op dit moment, doe nu niet zo."
    Ik geef Eleanor nog een knuffel.
    "Ik hoop dat jullie snel komen," zeg ik.
    Zo vlug als ik kan loop ik naar Faye, en ik kijk nog enkele keren om naar Eleanor.
    "Waar was dat goed voor?" vraag ik een beetje pissig aan Faye.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    'We halen je hier echt zo snel mogelijk weg,' reageerde ik zacht en keek even op toen de faye op me af kwam gelopen. 'Trek die vuile kop alsjeblieft naar iemand anders voordat ik uithaal,' siste ze waarop een van mijn wenkbrauwen omhoog schoot, totaal niet onder de indruk van haar dreiging. 'Echt, ik meen het,' voegde ze er nog aan toe voordat ze weer wegliep en bij de rand van het bos bleef staan. 'Ik neem aan dat jullie de plek nu gevonden hebben, dus schiet op alsjeblieft. Ik heb er helemaal geen zin in om te worden betrapt op overspel,' zei ze waarop Fedea me nog een knuffel geeft. 'Ik hoop dat jullie snel komen,' zegt ze en loopt dan vlug naar Faye terwijl ze nog enkele keren naar me omkijkt. Met mijn armen ineen gevouwen kijk ik het tweetal na. Ik had het huis voor nu voldoende gezien, enkele floraten bevonden zich buiten dus daarvan uitgaande moest de rest zich in huis bevinden.

    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 16:22 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Aah, ff post aanpassen.. ^^ ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Faye
    "Waar was dat goed voor?" Fedea kijkt me pissig aan als ik terug been naar de tuin.
    "Je zag vast niet de manier waarop ze me bekeek. Ze walgt van me, Fé. Niet alleen van mij, maar van iedereen hier, op jou na - natuurlijk." Ik schenk haar een kleine glimlach. Even twijfel ik of ik dit plan wel door laat gaan voor alle straf die ik zal krijgen, maar ik doe het voor Fedea en daar gaat het om.
    "Ze mag al blij zijn dat ik help." mompel ik sissend voordat ik naar me weer terug laat zakken op het bankje. Mijn dag was goed verpest.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [Hond uitlaten, eten, etc.]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Je zag vast niet de manier waarop ze me bekeek. Ze walgt van me, Fé. Niet alleen van mij, maar van iedereen hier, op jou na - natuurlijk."
    "Als jij je wat volwassen had gedragen, dan had ik me nu niet barslecht gevoeld."
    Ik probeer haar een schuldgevoel aan te praten.
    "Ze mag al blij zijn dat ik help."
    Kwaad kijk ik haar aan.
    "Oh, dus zij moet blij zijn?"
    Ik stampvoet even, en loop kwaad het huis terug binnen. Geloof me, dan zit ik echt veel liever alleen in dat vieze kot.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Owhh what did I missed?]

    [Iedereen zit nog in Eleanor's appartement. Cam heeft aan de jongens gevraagd of hun nog ideën hebben en Eleanor is even op onderzoek uit gegaan bij het huis waar Fedea zit ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Oke thanks ;D]

    Eleanor

    Omdat ik geen enkele risico's wilde lopen sprinte ik weg toen Fedea en Faye uit zicht waren. Ik had geen zin om ineens tegen over een floraat te staan die wel indruk zou maken. Oke, dat was niet persoonlijk naar Faye gericht, ik mocht haar soort gewoon niet en zij viel daar gewoon onder. Zodra het kon veranderde ik terug en vloog weer even richting het huis. Daar maakte ik een paar grote cirkels boven het huis terwijl ik weer onderzoekend om me heen keek. Waarom hadden we geen vorst van de muizen? Dat was voor nu wel nuttig geweest om binnen te kijken. Het huis bestond, zover ik kon zien, uit twee verdiepingen en waarschijnlijk ook nog een kelder. Daar moest ik het dus mee doen, dus na nog een kleine cirkel vloog ik terug naar het appartementencomplex.

    [You're welcome (: ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Narissa schreef:
    Fedea

    "Je zag vast niet de manier waarop ze me bekeek. Ze walgt van me, Fé. Niet alleen van mij, maar van iedereen hier, op jou na - natuurlijk."
    "Als jij je wat volwassen had gedragen, dan had ik me nu niet barslecht gevoeld."
    Ik probeer haar een schuldgevoel aan te praten.
    "Ze mag al blij zijn dat ik help."
    Kwaad kijk ik haar aan.
    "Oh, dus zij moet blij zijn?"
    Ik stampvoet even, en loop kwaad het huis terug binnen. Geloof me, dan zit ik echt veel liever alleen in dat vieze kot.


    Faye
    "Als jij je wat volwassen had gedragen, dan had ik me nu niet barslecht gevoeld." Ik negeer haar opmerking. Ze mocht dan nu wel hier zitten en het slecht hebben, maar ik probeerde ervoor te zorgen het zo fijn mogelijk te maken. Mijn kleding, eetbaar voedsel, een douche als ze dat zou willen. Als het aan mijn mede floraten lag, was dat heel anders geweest.
    "Oh, dus zij moet blij zijn?" Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk haar geïrriteerd aan. Tijd om terug te reageren heb ik niet, maar ik zie mijn broer wel verbaasd kijken als Fedea terug het huis in loopt. Ik zie hem gebaren naar me, maar ik reageer niet en blijf zitten. Alleen, aangezien ik merk dat de andere floraten mee naar binnen gaan. Haar weer zullen opsluiten. Dit keer zonder mij.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.