RPG || New generation wolves || 001 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 17 feb 2012 - 18:16 ]

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

[o, ik heb een jongen en een meisje dus dat maakt niet uit.]

---

Remember to be ridiculous.

Hayley Celine Grey
'Ja het is prachtig.' Zegt de jongen vriendelijk waarna hij zich naar me toedraait. 'Ik ben trouwens Jake,' vervolgt hij. Ik glimlach even naar hem, 'Ik ben Hayley,' zeg ik waarna ik even ga verzitten zodat ik wat lekkerder zit.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Irial

Met een schreeuw word ik wakker. Alweer die nachtmerrie, altijd is het dezelfde. Minstens drie keer in de week beleef ik opnieuw hoe ik aangevallen werd door mijn vroegere klasgenoten. Allemaal om een grove leugen. Mijn handen glijden over de littekens op mijn borstkas. Ze maken het me zo moeilijk om alles te vergeten. Ik kijk op de klok en zie dat ik al veel te laat ben voor school.
"Shit!" roep ik luid. Ik spring uit bed en ren mijn inloopkast in om wat kleren te zoeken. Ik kies een donkere jeans en een simpele hoodie waar ik mijn gewoonlijke zwarte all stars onder doe. Snel graai ik mijn rugzak van het bureau en hol de trap af. Dan maar geen ontbijt. Ik neem mijn autosleutels van het haakje en ga naar buiten. Ik stap in mijn auto en zodra ik de motor gestart heb scheur ik naar school. Vlotjes parkeer ik en wanneer de auto vergendeld is ren ik het gebouw binnen. Welke les had ik ook alweer?

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Teske Velez

Ik keek beetje om me heen en zag dat sommige mensen al wegliepen. 'Volgens mij komt de leraar niet meer. Ik ga,' zei ik met een glimlach tegen Jade. Ik stond op en liep weg. In de kleedkamer keek ik nog even in de spiegel. Ik schoof me piercing weer even goed. Dat ding bewoog altijd. Ik lachte eventjes en liep de kleedkamer weer uit.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[*Kijkt alles even door*, er zijn dus twee meisjes die kunnen worden ingeprent?]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

[Geen idee hoeveel er zijn, Irial gaat wel inprenten op Teske in de loop van het rpg. Just so you know ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Crane schreef:
[*Kijkt alles even door*, er zijn dus twee meisjes die kunnen worden ingeprent?]

[volgens mij nog 3 a. Maar die van die 3e is niet online en die heeft volgens mij ook nog niet echt iets gepost]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Crane schreef:
[*Kijkt alles even door*, er zijn dus twee meisjes die kunnen worden ingeprent?]

[Mijn Vrouwelijke personage wordt misschien ook een mens omdat er weinig mensen zijn.]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

[Okidoki . Ik schrijf vanavond pas, moet nu gaan winkelen ]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

[Ok ik verveel me iemand? ]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Same here. Ik kan Irial nog niet op Teske afsturen omdat ze inprenten zodra ze die persoon zien.]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Ze loopt nu in ieder geval de kleedkamer uit weer richting school ?]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Jake
Haar stem was zuiver, mijn hele geest en gedachte viel uit elkaar toen ik haar prachtige stem bij haar prachtige gezicht zag. Al mijn banden waar mijn leven aan vast zat werden met een snelle beweging doorgeknipt, als touwtjes van een tros ballonnen. Alles wat me maakte tot wie ik was, de liefde tot de natuur, de geschiedenis van onze groep, mijn vrienden, mijn vriendinnen, mijn zusje, mijn overleden ouders, de liefde voor mijn wolven vorm, de haat voor jagers,vrijen thuis, mijn naam, mijn rang, mijn ik. Werd in een keer losgesneden. Knip knip knip. En zweefde in de lucht, maar dreef net doelloos weg, een nieuw touwtje hield me op mijn plek. Het zorgde dat ik niet verdween, maar het was geen een touwtje, maar een miljoen. Geen touwtje, maar straalkachels. Een miljoen staalkabels die me verbonden met een ding. Het middelpunt van het heelal. Want dat begreep ik nu. Dat het heelal om een punt draaide. Nooit eerder had ik de symmetrie van het universum gezien, maar nu was hij overduidelijk. Het was niet langer de zwaartekracht van de aarde die me op de grond hield. Vanaf nu werd die plek bepaald door haar. Hayley. (Overgetypt van Twilight) ze was mooier dan alles op deze wereld. Ik hield vanaf nu van haar. Ik zou haar beschermen ookal zou ik zelf dood gaan. Vanaf nu was zij diegene die mijn leven bepaalde.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Hayley
Ik Jake een beetje bezorgd aan als hij me ineens een beetje raar aankijkt. 'Is er iets mis?' vraag ik bezorgd. 'Je kijkt een beetje ehm,' met gefronste wenkbrauwen zoek ik naar het juiste woord, 'ik weet niet. In elk geval of je ineens iets doorhebt,' zeg ik uiteindelijk.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Aw screw it, ik doe het gewoon nu al :')]

Ik laat mijn tong even over mijn piercing gaan en besluit dan maar gewoon op goed geluk naar de gymzaal te gaan. Ik wandel een eindje wanneer ik een meisje dat ik nog niet eerder gezien heb mijn richting uit zie komen. Ik blijf stokstijf staan en laat mijn rugzak uit mijn handen vallen. Ik weet me nog net overeind te houden. Plots zie ik niks meer om me heen behalve haar. Haar zwarte haren lijken een onnatuurlijke glans te hebben en haar hele houding heeft de elegantie van een zwaan op het water. Het lijkt alsof er iemand een touw door mijn buik geregen heeft en me hiermee naar haar toe trekt. Om dat touw heen branden duizend zonnen die me verwarmen met een ongekende hitte. Zowel in mijn lichaam, als daarbuiten. Hun stralen lijken een pad te verlichten en ik weet meteen dat dat het enige pad is dat ik nog zal bewandelen. Het pad dat zij voor ons kiest.
Voor ik het weet sta ik voor haar.
"H-hallo," zeg ik hees.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.