[RPG] Gifts of doom ~1~ - Speeltopics

Deze RPG is gebaseerd op het boek 'De gave van Katsa'.
De omgeving en het verhaal er rond is zelf verzonnen, maar het idee van de gaven heb ik uit het boek.

In een ver rijk heerste er eens grote welvaart. Dat veranderde op de dag dat de koning stierf. Zijn drie zonen, Roberto, Rover en Jonas geraakten er niet over eens wie het koninkrijk moest leiden. Uiteindelijk kozen ze ervoor het land in drie te splitsen. Zo ontstond er:
Elak, waar Roberto -die ook wel de slechte werd genoemd- de leiding had.
Aslkat, waar Rover -ook wel de goede genoemd- heerste
en Gallardia het rijk van Jonas -de dappere-.
Al deze koninkrijken hadden 1 ding gemeen. Er werden speciale mensen geboren. Mensen met een gave.
Gaven kunnen verschillende vormen hebben. Het kan gaan over dansen, zingen, koken, borduren, vechten....
De bijnamen van de koningen zijn wel duidelijk denk ik. Roberto probeert steeds land, geld,... af te pakken van zijn broers. Hij zit niet verlegen om een oorlog te ontketenen.
Rover probeert hem bij zinnen te brengen, tevergeefs.
Jonas heeft het beste leger. Hij is niet bang om mee te vechten en vindt dat zijn broer het zelf gezocht heeft. Ook al wil Rover Roberto wel nieuwe kansen blijven geven. Volgens Jonas verdient hij die niet meer.
Zo leeft het land al 15 jaar in tweestrijd. Zelfs Rover ziet zich soms genoodzaakt om zich te verdedigen. De begaafden spelen een grote rol in deze strijd. Door hun gaven kunnen ze hun koning dienen. De begaafden hebben twee verschillende ogen.
Vanaf dat er een baby geboren wordt met twee kleuren ogen, moeten de ouders die naar hun koning brengen. Zodat de begaafde op het paleis kan opgroeien en zijn gave kan leren gebruiken in dienst van zijn koning.

Zo jullie kennen nu het verhaal. Pik maar in!

-Elak:
Zoey Carroll (Pijn bezorgen)
Erik Marshall (vuur)
Liam Oliver Sanz (tijd bepalen)
Dean Robin Marias (waanbeelden opwekken)
Esther Bradley (van uiterlijk veranderen)
Jack Starbright
-Alskat:
Chase Young (beïnvloeden)
Alice Redbird (gedachten lezen)
Shireen Lily Homers. (hypnotiseren)
Loren Redcliff (natuur)
-Gallardia:
Damian Green
Amy Jackson (vechten)

[ bericht aangepast op 16 feb 2012 - 19:48 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Shireen Homers
Ik hoorde Loren wat zeggen over een slaapplaats en ik volgde zijn blik naar de herberg en knikte. 'Ja, is goed.' Niet dat veel ging slapen. Ik sliep nooit veel als ik niet in mijn eigen bed lag. Ik zorgde dat ik iets dichterbij de rest kwam zodat ik ze niet kwijt zou raken.

"Ignite, my love. Ignite."

Loren Redcliff
"Eerste bij de stallen?" grijnsde ik.

“To live will be an awfully big adventure.”

Shireen Homers
Ik antwoordde niet. Hij had het toch niet tegen mij. Wat ik hier precies deed wist ik niet. De enigste die ik echt een vriendin kon noemen hier was Alice. Ik keek nog even achter me naar de zon die onder ging en zuchtte. Mijn huis was niet geweldig maar die achterlijke missie's waren nog erger.

"Ignite, my love. Ignite."

kzie het!

“To live will be an awfully big adventure.”

Haha. Shireen wordt nog wel wat aardiger. Dat weet ik zeker.

"Ignite, my love. Ignite."

Chase Young
'Jij ook altijd met je wedstrijdjes.' grijnsde ik terug en spoorde Faby aan om sneller te gaan.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Zoey Carroll
Ik werd wakker en duwde zijn arm van me af. Door die beweging schoten zijn ogen ook open. Hij keek me even verward aan en grijnsde toen.
"Goedemorgen." mompelde hij en ik knikte.
Wat moest ik nu weer denken van wat er gebeurd was? Ik zag dat Daman nog lag te slapen en vroeg fluisterend aan Jack.
"Ben je verliefd op me?"
Hij glimlachte lief. "Het heeft lang geduurd, voor je het ontdekte."
Ik knikte. "Het heeft lang geduurd voor ik mijn eigen gevoelens ontdekte."
Hij glimlachte en legde zijn hand op mijn wang. Hij ging traag te werd, alsof hij me de mogelijkheid gaf me terug te trekken, maar uiteindelijk kwamen zijn lippen toch op de mijne. Ik bleef doodstil zitten en sloot mijn ogen. Een traan liep langs mijn wang en hij veegde ze met zijn duim af.
"Waarom ben je zo triest?"
"Laat maar." zei ik. Ik stond recht en schudde Daman door elkaar.
"We gaan verder." zei ik hem.
"En het ontbijt dan?" vroeg hij slaperig.
"Dat eten we tijdens het rijden. Ik wil voor de avond nog onze missie volbracht hebben;"

“To live will be an awfully big adventure.”

Loren Redcliff
"Hé." zei ik en ik vertrok in volle galop. Het was een nek-aan-nekrace, maar ik won nipt.
"Haha. Ik ben gewonnen." grijnsde ik.

“To live will be an awfully big adventure.”

Alice Redbird
Voor de zoveelste keer vandaag wenste ik dat ik een normaal meisje zonder gaven was.Ok, soms denk ik daar helemaal anders over maar ja.
En waarom was er geen knop in mijn hersens zodat ik al die belachelijke gedachten niet meer moest horen?

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Esther Bradley
Traag liep ik door de prachtig versierde gang, voor de koninklijke verblijven bleef ik even staan.Wat zou hij nu weer voor me in petto hebben.Toen klopte ik toch voorzichtig op de deur.
"Kom binnen."hoorde ik Roberto zeggen.
Toen ik de deur opende zag ik hem op de troon zitten ernaast zat z'n vrouw Hester. Wat voor een bewaker was dat? Die liet me, ik was van uiterlijk veranderd naar dat van Hester, binnen terwijl Hester gewoon al binnen zat.

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Shireen Homers
Als laatste kwam ik aan bij de stallen. Ik had de moeite niet genomen om snel te gaan. Ik stapte af en glimlachte even naar Alice. 'Het komt goed,' mompelde ik tegen haar. Ik zuchtte en aaide Dani. Ze hinnikte even en glimlachte even.

"Ignite, my love. Ignite."

Esther Bradley
Eerbiedig boog ik voor Roberto. Ik hoopte maar dat hij niets zou zeggen over het feit dat ik binnen geraakt was.
"Gegroet." zei hij.

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

kben weg

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Loren Redcliff
Ik was weer als eerste klaar met het afzadelen en liep de herberg binnen om een kamer te huren. DE gesprekken vielen even stil, maar het duurde neit lang voor er weer gelachen en gepraat werd.
"Twee kamers voor 2, liefst met een doorgang ertussen." vroeg ik hem.
"U heeft geluk, heer. We hebben er zo maar 1." hij glimlachte en stuurde een klein meisje naar boven om de kamers klaar te maken.
Ik ging aan een tafeltje zitten en bestelde al een biertje.

“To live will be an awfully big adventure.”

Shireen Homers
Ik kwam de Herberg binnen en zag Loren zitten. Ik twijfelde om er bij te gaan zitten. Ik was niet zo'n meisje dat gezellig gaat doen bij mensen die ik niet kende. De enigste mensen bij wie ik echt spraakzaam was, die zijn vermoord. Aarzelend bleef ik in de deur opening staan en besloot uiteindelijk om aan de tafel naast die van de rest te gaan zitten.

---

"Ignite, my love. Ignite."