• Deze RPG is gebaseerd op het boek 'De gave van Katsa'.
    De omgeving en het verhaal er rond is zelf verzonnen, maar het idee van de gaven heb ik uit het boek. ;)

    In een ver rijk heerste er eens grote welvaart. Dat veranderde op de dag dat de koning stierf. Zijn drie zonen, Roberto, Rover en Jonas geraakten er niet over eens wie het koninkrijk moest leiden. Uiteindelijk kozen ze ervoor het land in drie te splitsen. Zo ontstond er:
    Elak, waar Roberto -die ook wel de slechte werd genoemd- de leiding had.
    Aslkat, waar Rover -ook wel de goede genoemd- heerste
    en Gallardia het rijk van Jonas -de dappere-.
    Al deze koninkrijken hadden 1 ding gemeen. Er werden speciale mensen geboren. Mensen met een gave.
    Gaven kunnen verschillende vormen hebben. Het kan gaan over dansen, zingen, koken, borduren, vechten....
    De bijnamen van de koningen zijn wel duidelijk denk ik. Roberto probeert steeds land, geld,... af te pakken van zijn broers. Hij zit niet verlegen om een oorlog te ontketenen.
    Rover probeert hem bij zinnen te brengen, tevergeefs.
    Jonas heeft het beste leger. Hij is niet bang om mee te vechten en vindt dat zijn broer het zelf gezocht heeft. Ook al wil Rover Roberto wel nieuwe kansen blijven geven. Volgens Jonas verdient hij die niet meer.
    Zo leeft het land al 15 jaar in tweestrijd. Zelfs Rover ziet zich soms genoodzaakt om zich te verdedigen. De begaafden spelen een grote rol in deze strijd. Door hun gaven kunnen ze hun koning dienen. De begaafden hebben twee verschillende ogen.
    Vanaf dat er een baby geboren wordt met twee kleuren ogen, moeten de ouders die naar hun koning brengen. Zodat de begaafde op het paleis kan opgroeien en zijn gave kan leren gebruiken in dienst van zijn koning.

    Zo jullie kennen nu het verhaal. Pik maar in!

    -Elak:
    Zoey Carroll (Pijn bezorgen)
    Erik Marshall (vuur)
    Liam Oliver Sanz (tijd bepalen)
    Dean Robin Marias (waanbeelden opwekken)
    Esther Bradley (van uiterlijk veranderen)
    Jack Starbright
    -Alskat:
    Chase Young (beïnvloeden)
    Alice Redbird (gedachten lezen)
    Shireen Lily Homers. (hypnotiseren)
    Loren Redcliff (natuur)
    -Gallardia:
    Damian Green
    Amy Jackson (vechten)

    [ bericht aangepast op 16 feb 2012 - 19:48 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Loren Redcliff
    Ik schreeuwde het uit, toen hij met zijn knie in mijn ribben stootte.
    "Deed dat pijn?" vroeg hij neerbuigend. Ik gromde haatdragend.
    Hij grinnikte, hief zijn vuist en sloeg me tegen mijn slaap. Ik probeerde mijn ogen open te houden, maar het donker nam het over en sleurde me mee.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Shireen Homers
    Ik hoorde een schreeuw. Opeens was het stil. 'Hij is bewusteloos!' De man klonk alsof hij iets groots had gewonnen. 'Ik heb nog een leuk nieuwtje. Dit meisje hier is onze lieve kleine Shireen Homers.' Hoe kende hij toch mijn naam? 'Shireen?' Ik hoorde een gegrinnik. 'Beter kan deze dag niet meer worden.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Chase Young
    Ik kwam de stallen uitgelopen en zag Loren op de grond liggen en Shireen werd gevangen gehouden door een man. Ik liep naar ze toe en zag dat Loren bewusteloos was. 'Laat haar los en maak dat je hier weg bent!' beval ik de mannen met mijn gave. Niet veel later werd Shireen losgelaten en liepen ze zonder iets mee te nemen weg. Daarna liep ik zo snel als ik kon naar de bewusteloze Loren toe.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Loren Redcliff
    Ik opende verward mijn ogen. Ik voelde me bont en blauw, misschien ook omdat ik bont en blauw was. Ik ging recht zitten, mijn hoofd bonkte en deed pijn. Ik spuugde wat bloed uit.
    "Auwtch."


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Shireen Homers
    Ik was Chase echt dankbaar. Ik wist opeens waarvan de mannen mij kende en dat idee maakte me misselijk. Bang dat Loren boos op me was liep ik naar Chace en hem toe. Ik durfde hem bijna niet aan te kijken. Het was tenslotte mijn schuld dat hij zichzelf moest over geven.


    Sorry dat ik toe net opeens weg was. Mijn internet op mijn telefoon doet het opeens niet meer. --'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Loren Redcliff
    "Bedankt gast." mompelde ik tegen Chase.
    Ik voelde aan mijn gezicht. Mijn linkeroog begon al op te zwellen en zag er waarschijnlijk niet uit. Ik had overal pijnlijke plekken.
    "IS alles goed met jou?" vroeg ik aan Shireen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Shireen Homers
    'Ja,' zei ik. 'Kom, dan gaan we naar binnen en houden we ijs op dat oog van je. Misschien kunnen we het nog een beetje redden.' Ik stak onzeker mijn hand uit om hem overeind te helpen. Ik voelde me schuldig.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Loren Redcliff
    Ik nam haar hand aan en ademde scherp in, terwijl ze me recht trok.
    "Fuck, mijn ribben." gromde ik. Nee, het leek meer op piepen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Shireen Homers
    'Kun je helpen hem te ondersteunen?' vroeg ik aan Chase. Ik keek daarna naar Loren. 'Ik kan de pijn minder laten worden maar als ik jou was zou ik het niet doen.' Het is nu niet bepaald leuk om onder trance te zijn leek mij. Pijn of geen pijn.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Chase Young
    Ik liep snel naar hun toe en liet zo veel mogelijk gewicht op mij leunen zodat Shireen minder moest dragen.

    Loren Redcliff
    "Het gaat wel." zei ik, maar het ging echt niet. Alles deed pijn.
    "Wie waren die gasten?"


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Shireen Homers
    'Als je dat echt wilt weten,' mompelde ik. Ik zuchtte, liegen had toch geen zin. 'Die "gasten" zijn de moordenaars van mijn ouders.' Ik zuchtte. 'En het is dat Chase kwam anders was ik er ook geweest.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Loren Redcliff
    Ik keek haar met open mond aan.
    "Laat maar los,jongens. Ik heb mezelf weer bij elkaar geraapt."


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Shireen Homers
    Ik liet Loren zonder commentaar te maken los. Had ik iets verkeerds gezegd? Ik had het gewoon niet moeten zeggen. Altijd weer die onzekerheid wanneer je met mensen praatte. Ik werd er gek van. Nu ik er over na dacht, had ik een paar goede redenen om niet meer te denken aan vriendschap.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Loren Redcliff
    Ik strompelde terug de herberg in. Ik liet me op mijn stoel vallen, wat me een kreun van pijn bezorgde.
    "Had ik hem, maar eerst ook zo veel pijn gedaan." bromde ik. "Hij heeft nu helemaal niets."


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Shireen Homers
    'Hij komt vast en zeker terug,' mompelde ik. 'Ik ben op de kamer.' Zonder op een reactie te wachten liep ik weg. Ik liet me op het bed vallen en zuchtte. En dan denk je bijna een echte vriend te hebben. Verpest je het weer.

    [ bericht aangepast op 22 feb 2012 - 22:14 ]


    "Ignite, my love. Ignite."