• Inschrijven is altijd mogelijk ;D


    Na een crash op een onbewoond eiland zijn de passagiers van vlucht 066
    Ocean Airlines verspreid geraakt over het eiland.
    De mensen gaan elkaar zoeken en beginnen te groeperen.
    Al snel ontstaan er verschillende groepen die allemaal
    verschillende standpunten hebben of af zijn gesneden
    van de anderen.
    Ondertussen wordt het eiland steeds mysterieuzer
    en langzamerhand komen de geheimen van het eiland
    aan het licht..


    Wat het mysterie is?
    Dat gaan wij verzinnen ;D

    Regels:

    ~Niet schelden, geen geruzie, etc.
    ~Andermans personages mag je niet dood/van het eiland af schrijven
    ~Ze kunnen niet gered worden van het eiland, de personages kunnen
    wel een ontsnapping plannen die tot succes kan leiden
    ~Inschrijven kan altijd nog ;D
    ~Je mag max. vier personages hebben

    Mensen die al mee doen + personages
    thePineapple ~
    Ziggo Johnson
    thePineapple ~ Pandora (pan) Mitchell
    Peanutsrock ~ Laura
    Lola13 ~ Rachel Eiden
    Randomness ~ Chiya Amorina Hoshi
    Randomness ~ Mason Jaden Martin
    XDesire ~ Dan Blake
    XDesire ~ Aria Blake
    Midna ~ Serena Scott
    SuperSav ~ Jim Adams



    [ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 18:19 ]


    Cookies!

    Jim Adams
    Chiya gaf me wat aanwijzingen en ik knikte. Ze was duidelijk jonger en kleiner dan ik, maar ze nam wel de leiding. Het was niet dat ik dat erg vond, ik was niet het type om mensen te leiden. Het was ook niet dat ik altijd doe wat er gezegd word, alleen als ik zelf ook zin heb om het te doen. Nu was zo'n moment dat ik niet ging tegenspreken of iets dergelijks. Ik liep het bos in en zocht wat grote takken bij elkaar die ik terug naar ons plekje versleepte.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Mason Jaden Martin
    We werden gevonden, ik ging naar Florida, naar mijn tante. En dan? Na deze paar dagen leek het raar zonder Serena.
    'Mason?!' hoorde ik nog een keer. Ik keek om, en zag niemand. Ik liet het maar voor wat het was.

    Serena Scott

    Terwijl ik stapjes zette, keek ik om me heen. Weer niemand. 'Mason?!' riep ik weer. Waar zou ik zijn als ik alleen wou zijn? Ik bleef even staan en dacht na. 'Het strand!' zei ik hard op. Langzaam met kleine stapjes liep ik richting waar ik voor het eerst wakker werd hier. Op het strand. 'Mason?!'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    Deze keer hoorde ik het wel. Ik keek achter me en zag Serena. Ik stond op.
    'Ben je zover gelopen?' vroeg ik.

    Serena Scott

    Ik was na tijdje lopen eindelijk op het strand. Ik zag Mason en liep moeizaam naar hem toe. Hij draaide zich om. 'Ben je zover gelopen?' vroeg hij. Ik knikte. Ik liet me naast hem neer zakken. 'Wel met wat moeite en wat pijn, maar het gaat beter dan gisteren,' zei ik opgewekt. 'Waar dacht je eigenlijk aan? Je leek zo in trans'.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    'Gewoon.' Ik ging ook weer zitten. 'Alles. Wat als we gevonden werden. Wat als dat niet gebeurde. Jou.' Ik keek naar hoe het zand wegwaaide.

    Serena Scott

    'Gewoon,' zei hij. Ik keek hem aan en hij ging weer zitten. 'Alles. Wat als we gevonden werden. Wat als dat niet gebeurde. Jou,' zei hij. Hij keek naar het zand dat wegwaaide. Ik dacht eventjes na. 'Goed punt,' begon ik. 'Als we niet gevonden worden, dan leven we op vis en andere dingen. Worden we gevonden, dan weet ik het niet. Ik weet niet eens of mama en Jake nog leven. Leven ze niet? Dan weet ik niet waar ik heen moet,' zei ik. 'Hoe zo dacht je aan mij?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    'Wat? Uhm, als we gevonden worden. Of we elkaar dan tegen zouden komen. Het is al twee keer gelukt, derde keer zou ook moeten lukken?'

    Pandora Mitchell
    Ik opende langzaam mijn ogen. Ik lag op de grond en boven me zag ik een groen bladerdek. Waar was ik? Het ene moment nog bij Rachel en Dan, het andere moment hier. Ik stond op en keek om me heen. Ik was in een dicht stuk van de jungle en er was een poeltje vlakbij. Het blauwe water deed me ergens aan denken. Ineens ging er een steek door mijn hoofd en ik zag een flits van de blauwe bol. Ik was gehynotiseerd geweest ofzo, het had me in elk geval meegelokt. Vermoeid strompelde ik naar de poel. Rachel was weg, Dan was weg; ik was alleen in de jungle. Hoeveel kans op overleven heb je dan?


    Cookies!

    Serena Scott

    'Wat? Uhm, als we gevonden worden. Of we elkaar dan tegen zouden komen. Het is al twee keer gelukt, derde keer zou ook moeten lukken?' vroeg hij. Ik keek hem aan. Ik keek omlaag. 'I-ik weet het niet,' zei ik. Ik wou eigenlijk helemaal niet aan het idee denken dat we straks ieder ons eigen weg gaan. Mijn humeur was wel gedaald, dat wist ik wel.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Sorry, moest heel vlug nog m'n huiswerk voor morgen maken (;]

    Mason Jaden Martin
    'Ik ook niet.' Ik keek haar aan. 'Zullen we teruggaan? Misschien is Dan al wakker.'

    Serena Scott

    'Ik ook niet,' zei hij en keek mij aan. 'Zullen we teruggaan? Misschien is Dan al wakker,' zei hij. Ik schudde mijn hoofd en legde mijn hoofd tegen hem aan. 'Nog eventjes?' vroeg ik. 'Ik ben gisteren achter gekomen dat je mijn vriendje bent en moet ik hem nou al delen met een vreemde?' zei ik verbaasd. 'Het is wel mooi hier he?' zei ik er achter aan.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    'Je vriendje?' vroeg ik verbaasd. 'Dat klinkt nu toch wel anders dan toen we twaalf waren, hè?' Eigenlijk vond ik het niet erg. Helemaal niet zelfs.

    Serena Scott

    'Je vriendje?' vroeg hij verbaasd. Ik lachte zachtjes. 'Dat klinkt nu toch wel anders dan toen we twaalf waren, hè?' zei hij. Ik keek hem aan en haalde mijn schouders op. 'Kan ik er wat aan doen dat ik je vroeger zo noemde,' zei ik. Ik ging weer tegen hem aanliggen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason Jaden Martin
    'Oké. Ik vind het niet erg, hoor.' Ik zag best ver weg een vin. Van een haai.
    'Als die maar niet dichterbij komt,' zei ik.