[RPG] When evil rules ~1~ - Speeltopics

In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

Wat is de bedoeling van deze RPG?
Jij wordt een:
-inwoner
Alex Thompson
Sthephanie Norems
Katherine Bright
-dienster
Nathalia Rottem
-verdelger
-labratoriumrat
-rijke
Phoebe Vöillanc
Kaylee Vöillanc
Kimberly Buckley

Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

Kleding:
Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
vrouw: zwart kleed met een witte schort
Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

[ bericht aangepast op 16 jan 2012 - 18:01 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Kimberly Buckley
'Ik kom net van het dorp en ik had geruchten gehoord van een wolf. Ik was er achter aangegaan, omdat ik van wolven houd, maar dit was een gemene. Je kan goed schieten, Stephanie.'

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Stephanie Norems
'Hoe dom denk je dat ik ben!' schreeuwde ik. Ik liep woedend naar haar toe. 'Ik heb aan twee dingen een hekel mensen die denken dat ze beter zijn en mensen die liegen. En dat ben jij alle twee.' Ik had het snel door dat iemand loog. 'En daarna moet je er niet over heen gaan lullen over mijn schietkunsten.'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Kimberly
Ik werd opeens heel kwaad. 'Ik wilde weten of jij zon bloedhekel aan mij hebt omdat van die stomme rotrijken jou ouders hebben vermoord. Ja, R-O-T rijken! --ik wilde wel een ander woord maar dat vond ik te onpasselijk in een topic waar ook jongere kinderen kunnen kijken-- Ik vind het echt super irritant dat jij de hele tijd denkt dat ik ook zo ben! ik ben niet zo , ik haat ze net zo goed als jij! Ik denk niet dat ik beter ben en je zou ook boos zijn geworden als ik niet had gelogen. En je kan niets goeds van mij zien, alles wat ik doe is slecht! Zelfs complimentjes! Flirt maar lekker met Alex door voor zijn ogen een wolf dood te schieten en mij af te bekken.' ik draaide me om en rende weg, niet achterom kijkend. Dit kon ik niet. Ik vond het langzamerhand onmenselijk worden. Dat alles wat ik deed slecht was in haar ogen. Alles, maar dan ook echt alles.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Ik ga een story lezen dus ik reageer laat

---

"Ignite, my love. Ignite."

okey, ik ga nu van de pc af maar ik ga proberen op mijn mobie te komen. Hoelaat kan je reageren?

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Stephanie Norems
'Je bent gek!' gilde ik haar achterna. 'Alex is godverdomme mijn broer. Dat jij nou zo geobsedeerd bent door hem! ' Ik zat er over na te denken om haar neer te schieten. 'En je moet niet liegen tegen me!' Ik keek naar Alex. 'Wist jij hier?' Ik wist eigenlijk het antwoord al. 'Laat ook maar.' Ik draaide me woedend om. Ik bleef staan wachtend wat hij wilde zeggen.

[ bericht aangepast op 10 jan 2012 - 23:07 ]

---

"Ignite, my love. Ignite."

Kimberly Buckley
Als ik in het dorp was lette ik altijd wel op, maar daar was ik nu te boos voor. Ik rende door. Dat ze broer en zus waren wist ik wel, maar uit mijn woede kon ik het toch niet laten te roepen. Opeens werd ik, ik lette echt niet op, meegesleurd door twee mannen in een donker pak. Ik gilde, maar er werd een doek tegen mijn mond gedrukt. Ze sleurden me naar een steegje en knalde met mijn hoofd tegen de betonnen muur. 'Als je gilt, schoppen we je .' gromde een van de mannen. Ze lieten het doek bij mijn mond weg. Ik gilde niet, ik wilde geen schop van zon reusachtige voet. 'Wat weet jij van Alex en Stephanie?.' vroeg de een. Ik zei niks. De man die net met schoppen had gedreigd, duwde me half naar beneden, zodat ik pijnlijk tegen de muur stond. Hij boog zich over me heen en hield me vast bij mijn nek. 'Schoonheid wil niet zeggen wat ze weet? Nou... dan zullen we Stephanie en Alex zelf maar gaan halen.' grinnikte hij. 'Wacht!' gilde ik. 'Auw..' zei ik gelijk er achter aan. 'Alex ken ik nauwelijks en Stephanie ook niet. Het enige wat ik weet is dat ze gaan verhuizen naar het andere dorp hier verderop en dat ze dat vandaag gingen doen of al gedaan hebben...' zei ik, alsof ik het eigenlijk niet wilde zeggen. 'Goed zo schat.' grinnikte de ander, die niet over mij heen gebogen stond. 'We kunnen gaan.' vervolgde hij tegen zijn vriend. 'Ik wil haar wel hebben...' smeekte de Schopper. 'Nee, kom, we gaan niet meer vrouwen ontvoeren alleen omdat jij niet blij bent met een.'
Hij zuchtte, gaf me, om te pesten, een kus op mijn mond en renden weg. Gelukkig de verkeerde kant op. Ik veegde mijn mond af en hinkte het steegje uit. Moest ik ze waarschuwen? Of niet? Misschien aan Alex zeggen, dan moest hij het maar tegen Stephanie zeggen. Want die zou me niet geloven. Nooit.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Alex Thompson
Ik staarde verbijsterd voor me uit.
"Wat?" vroeg ik half in shock. Ik was bijna vermoord, had een liefdesverklaring gekregen, had naar twee ruziënde meisjes staan kijken en nu keek Stephanie me boos aan. Ik zweer het je, je wilt Stephanie niet kwaad op je hebben. Zeker niet als ze haar pijl en boog in haar handen heeft.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Stephanie Norems
'Wat wat?' vroeg ik nijdig. Ik keek naar mijn pijl en boog. Ik voelde me woedend maar ik wilde Alex geen pijn doen. Ik liet mijn vingers over het hout glijden. Het voelde goed en vertrouwt, het liet me voelen alsof ik sterk was. 'Vind je haar leuk?' vroeg ik opeens.

[ bericht aangepast op 11 jan 2012 - 16:55 ]

---

"Ignite, my love. Ignite."

En ik hoef vanavond lekker niet te trainen dus ik heb alle tijd

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alex Thompson
"Haar?" stootte ik uit. "Nee! Ze is een rijke. Ze mag misschien anders zijn dan de andere rijken, maar ze is nog steeds comfort gewent!" Ik schudde mijn hoofd, nee ik had mijn oog al op iemand anders laten vallen. Dat deed me ergens aan denken.
"We moeten hier echt weg. Het is gevaarlijk in het bos." Normaal mocht ze zelfs niet zonder mij gaan jagen, maar af en toe maakte ik een uitzondering. Als we geen eten meer hadden of als ik weer eens ook de zondag moest werken.
"En ik moet de pop van Laura nog maken."

[ bericht aangepast op 11 jan 2012 - 16:57 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Stephanie Norems
'Katherine,' mompelde ik glimlachend. Katherine had een goede eerste indruk gemaakt. Niet zo vol van zichzelf, pakte mijn taak niet af in het huis en stalkte mijn familie tenminste niet. Ik rilde zachtjes en besefte toen pas dat ik alleen maar een t-shirt en een broek aan had. Op mijn blote armen verscheen kippenvel.
'Waarom ben je me eigenlijk gevolgd?' vroeg ik mijn pijl en boog rustig in mijn tas liet glijden.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alex Thompson
"Omdat ik niet nog een zus kwijt wil geraken." Ik gaf haar het deken dat ik had meegenomen en bedacht toen dat ik me mis sproken had. Niemand wist van Laurel. Ik was vroeger niet de oudste geweest van het gezin. Zij en pap zijn op dezelfde manier gestorven. Zelfs Stephanie wist het niet van pap en Laurel. We zeiden er nooit iets over, zelfs niet tegen elkaar. We wouden het allemaal vergeten. Maar af en toe vroegen de kindjes om een verhaal, dan moest ik hun vertellen over pap en Laurel. Maar ik zorgde wel dat niemand anders ons dan kon horen. Zeker mam niet. Ze had het er nog steeds moeilijk mee.

[ bericht aangepast op 11 jan 2012 - 17:13 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Stephanie Norems
Ik sloeg de deken dankbaar om me heen. Daarna keek ik hem verbaasd aan.
'Nog een zusje?' Ik bleef staan en haalde de deken weer van me af. Ik sloeg hem nog een keer om maar dit keer zo dat ik gelijk bij mijn pijl en boog kon. Ongeduldig wachtte ik op het antwoord van Alex.

---

"Ignite, my love. Ignite."