[RPG] When evil rules ~1~ - Speeltopics

In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

Wat is de bedoeling van deze RPG?
Jij wordt een:
-inwoner
Alex Thompson
Sthephanie Norems
Katherine Bright
-dienster
Nathalia Rottem
-verdelger
-labratoriumrat
-rijke
Phoebe Vöillanc
Kaylee Vöillanc
Kimberly Buckley

Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

Kleding:
Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
vrouw: zwart kleed met een witte schort
Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

[ bericht aangepast op 16 jan 2012 - 18:01 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

BelleVue schreef:
Ik moet gaan eten en daarna douchen.
Tot straks
Bye X

bye

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Stephanie Norems
Het was krap in het huisje. Er was bijna geen plaats voor vier mensen, laat staan meer. Ik grinnikte terwijl ik wachtte tot de rest. Ik had het raam een beetje open gezet zodat de damp de ramen niet gingen beslaan.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Kimberly Buckley
Ik liep het huisje binnen. 'Ik weet dat het krap is.' zei ik. 'Maar ik ga meer aardappels koken. Of je dat nou wilt of niet.'
Ik grinnikte en begon aardappels te schillen.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Stephanie Romers
'Koken is mijn taak,' zei ik koudbloedig. 'En het is inderdaad krap.' Ik kende haar vaag. Ze was een rijke. Iemand die zichzelf beter voelde dan ons.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Kimberly Buckley
Ik voelde de kilheid bij Stephanie. Ze dacht zeker dat ik me beter voelde ofzo. Maar dat was niet zo. Zij waren met meer, ik niet. Ik was alleen, zij met meer. En Alex zou wel op haar vallen en niet op mij, omdat Stephanie dichter bij haar was. Ik was al lang verliefd op Alex, maar had het nooit durven zeggen. Maar ik ga niet smeken ofzo. Ik laat het lot het lot. Altijd vrolijk, ookal hadden ze het krap. Maar ik wilde helpen. 'Nou, dan ga ik maar.' zei ik stroef.

[ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 17:59 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Stephanie Norems
Ik kon het niet laten om een gemene grijns op mijn gezicht te toveren.
Zij had alles. Door haar soort waren mijn ouders dood.
'Doe dat. Door wie ben je eigenlijk uit genodigd?' Want dat was wat ik me het meest afvroeg, waarom ze in godsnaam hier wilde zijn.

Haha, Stephanie is wel een bitch :'D

---

"Ignite, my love. Ignite."

Zeg dat wel, waarom worden we geen vrienden? Je vind me niks, zeker

Kimberly Buckley
De kilheid van Stephanie sloeg op mij over. 'Door Alex.' zei ik, met een lichte trots in mijn stem. 'Híj weet dat ik het goed voor heb met jullie en dat ik zo alles van mij wilde geven om net zo'n gezellig huis en mensen te kennen als jullie zijn. Maar dat heb ik niet. Dus ga ik maar. En hou die aardappels.'

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Haha. Stephanie's ouders zijn vermoord. En ze geeft de rijke daarvan de schuld. Misschien worden ze vrienden verder in de RPG.

Stephanie Norems
'Nee,' zei ik. 'Blijf maar.' Ik draaide me om. Schepte voor de rest op en knikte naar de plaats waar ik eigenlijk hoor te zitten. 'Als je toch zo graag bij dit gezin wil horen doe je best. Alex weet wel wat hij doet.' Ik keek even Alex aan. 'Maar ik ben even buiten. Frisse lucht halen, want ja, die is gratis.' Ik draaide me om en liep het huisje uit.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Kimberly Buckley
ik ging niet zitten. ik stond op en rende achter Stephanie aan. 'Stephanie! Wacht. Ik weet dat je ouders vermoord zijn door rijken. Maar lees de kranten van een tijd geleden! Ik heb me fel verzet, ben bijna ook vermoord alleen maar om jou ouders en anderen mensen te redden! Maar oke, als je het niet geloofd, pech voor jou, dan haat je me maar. Veel plezier.' Ik draaide me om en wachtte nog even of Stephanie iets zou zeggen.

[ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 18:13 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Moet nu tafel dekken, eten, afwassen, dus kom misschien nog tussendoor anders kom ik vanavond nog wel even langs.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Stephanie Nomers
'Laat me met rust!' schreeuwde ik. Ik pakte mijn pijl en boog en begon te rennen. Ik wist dat Alex dadelijk om twee dingen woedend zou zijn. Een, ik heb een van zijn vrienden uit gekafferd. Twee, ik ben in het donker alleen zonder dat iemand het wist het bos in gegaan. Ik mocht er over dag eigenlijk niet zomaar heen, behalve als we vlees nodig hadden. Ik rende steeds verder het bos in. Haar stem, haar klank. Het was gewoon uit de hoogte. Ik schoot een pijl en er viel een vogel dood neer. "Geloof je me niet. Pech voor jou." Ik schoot weer maar dit keer miste ik net. Ik vloekte. Alsof iedereen dat mens aardig kon vinden. Ze moest er maar mee leven dat ik haar niet aardig vond.

[ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 18:18 ]

---

"Ignite, my love. Ignite."

nou dankje zal zo effe wat schrijven...

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Kimberly Buckley
Ik was woest. Heel woest. Die stomme chip! Ik was zo kwaad dat ze mij dit ooit aangedaan hadden. Ik was nooit zo bot, dat deed die stomme chip. Maar dat zou nooit iemand geloven. Zeker Stephanie niet. Opeens bedacht ik me wat. Ik had mijn cape bij Alex laten liggen. Ik moest terug. Echt waar. Jammer genoeg moest ik terug.

Ik kom het huis binnen. 'Ik was mijn cape vergeten.' zeg ik stroef. Alex kijkt me aan.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Het is maar een Rpg. Ik heb niks tegen je.

---

"Ignite, my love. Ignite."

ik weet, ik weet

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel