• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 16 jan 2012 - 18:01 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    BelleVue schreef:
    Nu snapk het dus nog altijd nie eh, kan iemand het mij is uitleggen in deftig nederlands (voor mij dan tog deftig) en nie al te moeilijk, want ksnap er geen klote meer van.


    Stephanie is aangevallen. Alex is haar komen helpen. Maar wat Kimberly daar in hemels naam opeens doet snap ik dus echt totaal niet.


    "Ignite, my love. Ignite."

    LordSarita schreef:
    (...)

    Stephanie is aangevallen. Alex is haar komen helpen. Maar wat Kimberly daar in hemels naam opeens doet snap ik dus echt totaal niet.

    ok, dan benk in ieder geval dus nie alleen


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    -

    [ bericht aangepast op 12 jan 2012 - 19:32 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    BelleVue schreef:
    (...)
    ok, dan benk in ieder geval dus nie alleen


    Haha -boks


    "Ignite, my love. Ignite."

    zelfs ik snap het niet
    en ik volg niet voor niets grieks-Latijn
    Waar gaat dit over? Hoe kan ze plots in het bos zijn?
    Ze was in het dorp!


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Ja dat dachten we ook al.


    "Ignite, my love. Ignite."

    tis tog ma skou zeh


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alex Thompson
    Ik knikte twijfelend en deed wat ze vroeg. Als ze nu zou sterven vergaf ik het mezelf nooit.

    Kan er iemand me uitleggen wrm die eig. altijd naar mij vragen!


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik glimlachte even naar Alex. 'Je bent de broer die ik nooit heb gehad Alex. Vergeet dat nooit.' Met die woorden begon ik te rennen. Ik negeerde de hevige pijn in mijn been. Er werd op me geschoten maar ik kon het ontwijken. Ik pakte twee pijlen en stak daar enkele mensen mee neer waar naar ik gelijk de pijlen uit het lichaam trok. Ik wist dat Alex met nu niet meer kon zien en ik hoopte dat hij deed wat ik hem gevraagd had. Ik kwam bij de grote rotsen. De meeste stenen weren op zijn plaats gehouden door houten balken. Ik begon ze kapot te schieten. 'Hallo lawine,' glimlachte ik toen de eerste paar stenen begonnen te rollen. Ik schoot nog een paar stokken kapot en de lawine begon echt. De scherpe stenen rolden naar beneden, recht op mij af. Ik rende maar de stenen waren sneller. Ik sprong en pakte een tak, langzaam trok ik me eigen omhoog terwijl de stenen naar beneden rolde. Ik sprong van boom naar boom. Alex was goed in klimmen en ik kon alleen maar hopen dat hij zo slim was om ook in een boom te klimmen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Omdat we allemaal Femke-fan zijn _O_ :'D


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alex Thompson
    Ik hoorde en donderend geluid en ik voelde een klein tikje op mijn achterhoofd. Ik keek naar wat me geraakt had en ik zag een klein steentje. Toen ik weer opkeek zag ik een hele lawine aan scherpe brokstukken op me af komen.
    "What the-" Ik liep snel naar de dichtstbijzijnde boom en klom erin. Nou ik moet eerlijk zijn, Stephanie was niet slecht.

    jaja, met andere woorden
    verzin jij het maar xD


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik wachtte totdat ik zeker wist dat alles voorbij was. Daarna klom ik voorzichtig uit de boom. Ik liep richting de open plek. Her en daar staken voeten, handen en vingers uit de grond. Ik hield mijn pijl op de grond gericht voor als ik iets zag bewegen.
    'Alex?' gilde ik. Ik keek om me heen. 'Alex?'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alex Thompson
    De boom waar ik in geklommen was wiebelde gevaarlijk. Hij was eigenlijk te dun voor mijn gewicht te dragen en nu hij geteisterd werd door zo veel steen vroeg ik me af hoe lang hij het zou volhouden. Een misselijkmakende krak maakte me duidelijk dat het niet lang meer zou duren. Ik zocht naar een andere boom in de buurt, maar hij stond te ver van de rest. Aan de lawine kwam maar geen einde. Als het nog lang zou duren, brak de boom en dan zou ik er waarschijnlijk niet zo goed van afkomen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Ik doe nog even tijdens de lawine ok?


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Oké. Dan vergeet mijn vorige post. Ik plaats iets anders. (:


    "Ignite, my love. Ignite."