[RPG] Kraft durch Angst. - Speeltopics

Duitsland 1942: Een jaartal dat de geschiedenis in zal gaan als een storm van gebeurtenissen. Met de Tweede Wereldoorlog in volle gang aan de oppervlakte, heeft niemand oog voor een andere soort oorlog die zich tussen de vechtende soldaten en lijdende mensen plaatsvindt: een duistere oorlog tussen vampiers. In een voor hen zeer gunstige tijd waar het mensenbloed vloeit als nooit tevoren, besluiten de eeuwenoude Europese aristocratische vampierleiders Caellum en Alchar hun clans te versterken en de vampieroorlog nieuw leven in te blazen, buiten het oog van de rumoerige maatschappij. Hun doel: de andere clan vernietigen en de machtigste groep vampiers worden die de onderwereld ooit heeft gekend. Hun middelen: kracht en aantallen. Het ultieme wapen waar de twee leiders op azen: Een eeuwenoude verloren ketting die de drager ervan onmenselijke kracht geeft. In ruil voor het recht van het dragen ervan, wordt de ziel aan de duivel verkocht.
In ruil voor het participeren in een clan wordt de vampier bescherming en rijkdom beloofd.
Er is geen ruimte voor Einzelgängers, vampiers die zich bewust afzijdig houden van de oorlog. De vampierclans kennen een zero tolerancebeleid en zullen deze vampiers als ze eenmaal zijn opgespoord, overhalen om zich bij hen aan te sluiten of te vernietigen.

Maar wat zal er met hun plannen gebeuren als de vampiers onvoorzichtig worden door het vloeiende mensenbloed en hun ras zo blootstellen, tegen wil en dank? Zal de oorlog veranderen in een oorlog die niet alleen gericht is tegen de mensheid, maar ook tegen de wezens van de onderwereld zelf? Of zullen enkele menselijke opportunisten hun slag slaan en proberen de Einzelgängers over te halen deel uit te maken van de menselijke oorlog en hen zo van een onbeperkte voorraad bloed kunnen voorzien en beter nog; misschien zelfs macht in de wereld van de mensen.
En mag men er wel zo zeker vanuit gaan dat de ketting die onmetelijke kracht schenkt, wel in handen van een vampier terechtkomt?

Don’t look at the future, don’t look at the past. Our time has come, right here and right now. We will fight for our right and seize power!

Tiny reminders.
• Vampiers zijn niet te doden met loden kogels, alleen met zilveren kogels en wapens en daglicht.
• Vampiers kunnen zich niet voortplanten met mensen. Ja, seks hebben kan wel.
• Vampiers kunnen een beperkte tijd zonder bloed. Langer als mensen zonder voedsel kunnen, maar afhankelijk van hun lichamelijke inspanningen op regelmatige basis.
• Kledij beschermt vampiers tegen daglicht. Blote lichaamsdelen zijn er erg vatbaar voor.

Houd er alsjeblieft rekening mee dat het verhaal zich afspeelt in Duitsland en niet aan één van de twee fronten. Dit is bewust gedaan om andere rollen in landen waarmee Duitsland in oorlog is ook een kans te geven mee te doen als spion, militair oid om het machtscentrum aan te vallen/infiltreren, en tevens Duitse burgers een rol te laten spelen, in case people don’t want to participate as a military.

Raadpleeg de story voor een beeld van de tijdsgeest.


Rollen [Mens].
Mogelijke suggesties: Soldaat in opleiding van de Wehrmacht/SS, lid van de Hitlerjugend (voor jongens) Bund Deutscher Mädel (voor meisjes), één van de nazi partijleiders (bijv. Adolf Hitler), generaal/officier, burger, verzetslid, onderduiker, spion.

Emily Jessica Grace (20) - Spion. By Clubbed.
Lise Jager (20) - Burger. By Humble.
Adrian Duncan Ross (23) - Amerikaanse soldaat. By Vluuv.
Elisabeth Jones (21) - Mens. By Endure.

Rollen [Vampier].
Mogelijke suggesties: Eén van de twee clanleiders, clanleden, einzelgängers, vrouw van één van de twee clanleden, verrader binnen de clan.

Fjodor Iljitsj Nazarov (24/108) - Einzelgänger/RA soldier. By Shogun.
Dawn Franklin (20/112) - Spion/clanlid. By RainbowDay.
Jena Berkhoff (19/20) - Einzelgänger. By JaiRy - Afwezig.
Sarah Louise Wagner (7) - Clanlid. By Proprius.
Vidic Zeitlin (26/334) - Kapitein clan Alchar. By Sid.
Pandora (25/478) - Vrouw Alchar. By Vluuv.
Alchar Zaryn (30/610) - Clanleider. By Shogun.
Lirit Isolde Hildegard (20/606) - Einzelgänger/verrader. By Statler.


Tiny reminders voor het spelen. Mist hier nog een goeie regel, meld het :]. Het is vakantie, dus ik kan best een dingetje of twee over het hoofd hebben gezien. Normaal ook, daar niet van.
- Gelieve geen drieregelposts. Als je geen inspiratie hebt, voel je vrij om, om hulp te roepen of wacht tot de inspiratie weer vloeit.
- Geen personages doden zonder toestemming van de speler. Ernstig verwonden, verminken, verkrachten, martelen en beroven mag wel. War, y’know.
- Dit is een RPG die zich afspeelt in de geschiedenis, for fun dus en geen geschiedenistoets die je moet leren. Je wordt niet tegen de muur gezet als je wat tijdsfouten maakt.
- Geen beslissingen voor andermans personages maken en perfect players maken.
- Gelieve pas joinen als je ook daadwerkelijk van plan bent te gaan posten!



Last, but not least: Viel Spaß!

[ bericht aangepast op 2 mei 2012 - 16:45 ]

No growth of the heart is ever a waste

Ik heb stiekem de neiging een tweede personage aan te maken in de vorm van een kwaaie SS'er :'D en dan heibel gaan trappen bij Lises huis. Lol.

No growth of the heart is ever a waste

Dat is dan je derde, niet je tweede.
En doe dat dan!

everything, in time

Ja, derde.

No growth of the heart is ever a waste

Lol, kan je doen toch :'D Waarom niet?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kay, ik zal er zo eentje aanmaken, maar eerst even Humble vooruit helpen door met Fjodor te reageren want dat heb ik echt lang niet gedaan :'D

Fjodor - Einzelganger/soldaat RA.

'Goed,' zegt ze gedecideerd en gooit me dan een vaatdoek toe. Zwijgend staar ik van de doek naar haar. Geen verdere vragen? Dit is gemakkelijker dan ik dacht. Gunstig, zeer gunstig.
'Maar hoe verklaar je dan die, eh tanden?' Heh? Het gebaar maakt duidelijk wat ze bedoelt. Ik bijt onmerkbaar aan de binnenkant van mijn lip. Verdomd, dat heeft ze dus gezien. Ik zet weer mijn meest ernstige gezicht op en right mijn blik op de keukendeur.
'Hij zal me vermoorden als ik zeg dit, maar maakt niet uit. Werner is veranderd door front, gek geworden, lang geen vrouw gezien. Geen vrouw geroken. Jij... hij heeft je geur geroken en daardoor werd hij gek. Zijn ouders willen hem in inrichting, alleen grote vraag naar frontoviki- ik bedoel frontsoldaten.'
Verdomd, Fjodor, pas op met dat Russisch van je. Straks ben je nog genoodzaakt iedereen hier om zeep te helpen. Niet dat het zo erg zou zijn...
Toch hou ik mijn gezicht strak op de grond gericht en schijn geen emotie door.
'Tragisch, het is tragisch. Ik moet schoonm-' Op dat moment komt Gabriele de keuken binnengestormd.
'Hier geven,' en ze grist de vaatdoek uit mijn handen.
'Alsof jullie Russen ook maar iets van schoonmaken weten, ras van zuiplappen.'
'Maar ik ben..' Ze slaat de deur achter zich dicht en ik ben weer alleen met Lise.
'..Pools,' voeg ik hopeloos toe.

Ohlol small post. Butyeah je zal hopelijk wel vooruit komen

[ bericht aangepast op 17 feb 2012 - 21:21 ]

No growth of the heart is ever a waste

(Is het goed als de vosn Sarah tegen komt en ze er dan bij komt? )

Adrian Duncan Ross - Amerikaanse Soldaat
Net als Gabrielle de witte wijn uit het kastje heeft gepakt lijkt ze zich te bedenken en loopt Ilja en Lise achterna. Ze draait zich nog om en heft waarschuwend haar vinger op. "Stay here, and don't try to pull any tricks on me." Ik knik opgelaten en sla mijn armen over elkaar heen. Lang hoef ik niet te wachten, want al snel is Gabrielle al terug met een doekje en driftig begint ze alcohol op de vlek te gooien en te poetsen. Even blijf ik opgelaten staan. "Ehm, you need any help with-" Ze laat me niet eens uit praten en schud met een bitsige "No!" haar hoofd. Ik knik langzaam, steek mijn handen in mijn zakken en kijk ongemakkelijk het raam uit. Buiten vriest het nog steeds en er dwarrelen gestaag sneeuwvlokken omlaag. Toch weet ik niet zo zeker meer of ik wel geluk heb gehad toen ik dit huis vond. Als Lise ook een nazi blijkt te zijn, of als zelfs Ilja bij ze blijkt te horen, dan heb ik geen enkele kans meer op overleven.

Pandora Zaryn - Echtgenote Alchar
"Vidic gaat over een paar dagen met zijn groep nieuwe leden werven. Ik ben benieuwd wat hij mee terug zal nemen. Ik ben overtuigd van zijn loyaliteit." Ik wend mijn blik van het meisje af en kijk naar Alchar, waardoor de uitdrukking op mijn gezicht meteen zachter wordt. Zodra onze wijn wordt geserveerd pak ik mijn glas en laat mijn ogen over de mensen glijden. Ik draai rondjes met mijn vinger over de rand van mijn wijnglas en denk even na over Alchars vraag. Niet ver van ons af zit een jongeman wiens bloed enorm goed ruikt, maar van wat verder in het restaurant drijven er nog meer heerlijke geuren onze kant op. Ik open net mijn mond om mijn voorkeur uit te spreken als de voordeur open gaat en er een groep aangeschoten Duitsers het restaurant binnenloopt. Afkeurend wend ik mijn blik af en richt me tot Alchar, maar voordat ik ons gesprek kan hervatten komen de mannen richting onze tafel gelopen. Ze stinken, zelfs hun bloed ruikt verdorven en ik trek mijn neus op als ze naast ons gaan zitten. Een van de mannen staat op en begint tegen me te praten. Stug kijk ik het raam uit, al kijk ik één keer op om hem een nijdige blik toe te werpen. Nu hij zo dichtbij staat merk ik dat het niet zijn bloed is dat zo stinkt, maar zijn kleren en haar, die hij zo te ruiken al weken niet heeft gewassen. Zijn bloed ruikt eigenlijk best.. Appetijtelijk. Terwijl Alchar de man aanpakt kijk ik hem even in zijn ogen, maar hij kijkt slechts bang richting Alchar. Ik zie zijn gezicht vertrekken en neem tevreden een slok wijn. De man heft zijn vrije arm verontschuldigend op. "Woah, rustig, kerel. Ik ga al, ik ga al." Ik leg mijn hand op die van Alchar en geef hem een zacht kneepje. Laat hem maar gaan. Ik zie hem kort mijn kant op kijken en trek een mondhoek op. Net als Alchar de man los laat komt de serveerster van net weer langs en met veel moeite krijgt ze hem weer naar zijn eigen tafel. "Sorry voor het ongemak, kan ik het goed maken met een gratis dessert?" Met een glimlach kijk ik op naar het meisje. "Dat is heel voorkomend van u, al is het uw fout niet dat dit soort volk," -Ik werp een minachtende blik op de tafel achter de onze.- "Uw restaurant binnen komt."

Ik verwaarloos jullie SORREH. Ik zal z.s.m. weer iets schrijven. Druk, druk, druk.

"I shut my eyes in order to see.'

@ Proprius: Vosn? Me no understand? ;o
@ Absolem: No problem haha ^^. Ik ben zelf de laatste tijd ook niet echt consequent.

No growth of the heart is ever a waste

Tijd om dit weer de lucht in te gooien.

Alchar - Clanleider.

Tot mijn grote genoegen verdwijnt de man, met behulp van een ober. De jonge vrouw die ons eerst van dienst was, staat weer voor de tafel.
"Sorry voor het ongemak, kan ik het goed maken met een gratis dessert?" Ik kijk haar even aan en glimlach dan kort.
'Dit is uw fout niet, maar ik zou graag het aanbod accepteren. Erg vriendelijk van u.' Pandora is het ermee eens. Kort werp ik een blik op de Duitser, die me vanuit een ooghoek woedend aankijkt. Zoals ik al heb gedacht. Hij zal zijn wraak willen voor deze vernedering. Misselijkmakend varken. Hij is zo overtuigd van zijn superioriteit dat hij niet doorheeft dat die arrogantie en de meest walgelijke vorm van narcisme die ermee gepaard gaat, hem alleen te meer doet bewijzen wat voor beest hij eigenlijk is.
Ik glimlach eventjes sinister. Dat is helemaal prima. Als we dit restaurant uit zijn en er niemand in ons bijzijn is, zal ik ze allemaal afmaken. Om het feit dat hij zijn gore poten niet thuis kon houden en omdat ik wel zin heb in wat actie. Ik heb te lang geen mens tussen mijn tanden gehad.
'Zal ik u een geheimpje verklappen?' vraag ik dan aan de serveerster die nog bij ons staat.
'Ik vermoed dat de reden waarom de Duitse militairen zich zo gedragen, is omdat ze in de tang zitten in Stalingrad.' Een paar mensen kijken geschokt op. Niet dat het mij veel kan schelen dat ze doorhebben dat ik kritiek durf te hebben.
'Hoe weet u dat?' vraagt een man dan aan een tafel naast ons. Een dronken Duitser slaat met zijn vuist op tafel.
'Gelul! Jij zwijn, hoe haal je het in je hoofd om hier onzin te gaan verkondigen? Besef jij soms niet dat ik je kan laten ombrengen als ik wil?' Ik glimlach even en hef dan het hoofd.
'Mijne heren, het is niet meer dan een speculatie. Maar uw geschokte uitdrukking verraadt dat ik toch op een punt een gevoelige snaar heb geraakt, niet?' 'Jij.. jij hond!'
'Het is mijn bedoeling niet om u te stangen, heren. Ik hoop ten zeerste dat de Duitsers de Slag zullen winnen, maar ik ben van mening dat de opperbevelhebber moet oppassen met lange aanvoerslijnen in vijandelijk gebied. Dat is immers al zo vaak een falikante misstap gebleken.'
Heel voorzichtig krullen mijn mondhoeken omhoog, op een manier zoals alleen Pandora kan zien waar ik naartoe wil.
Ja. Deze mannen zullen mijn buit worden. Ik heb ze nu zo boos gemaakt dat ik overtuigd ben dat ze ons zullen volgen en op zijn minst een poging doen om ons lastig te vallen. En dan... leid ik ze rechtstreeks mijn val in.

No growth of the heart is ever a waste

Je zult me toch het een en ander bij moeten brengen over Stalingrad, lol. :'D
-Al sinds groep 6 slecht in geschiedenis-

Ik kan vanavond niet reageren, dan ben ik uit eten, maar ik zal het zo snel mogelijk doen ^^

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ohlol haha, ik mag mijn kennis van het westerlijke en ver oostelijke front nodig gaan bijspijkeren :'D.
/Gaat als een malle Pearl Harbour wiki'en.

[ bericht aangepast op 27 feb 2012 - 15:26 ]

No growth of the heart is ever a waste

Haha ^^ Ik had echt zo iets van;
Huh.. Wat is daar beledigend aan..?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lise - Burger
Wederom klinkt zijn verhaal logisch. Ontzettend smerig en iets waar ik niet aan wil denken, maar logisch. De ouders van Werner hadden groot gelijk dat ze hem naar een inrichting wilden sturen, dat is precies waar hij hoort.
Gabriele stormt binnen, bekogelt Ilja met haar gebruikelijke beledigingen en stormt de kamer weer uit mét de vaatdoek. Blijkbaar overleggen zij en ik ook niet meer, ik wil dat Ilja de vloer schoonmaakt, hij heeft immers de fles immers kapot laten vallen.
'Het is wel opvallend,' zeg ik en denk aan de woorden "ras van zuiplappen".
'Je hebt een hele fles drank achterover geslagen, in één keer en volgens Gabriele zie je er niet Pools, maar Russisch uit. Nu weet ik daar niet veel vanaf, maar Gabriele is absoluut niet dom.' Ik wil ook zeggen dat Ilja met een ander accent praat dan mijn overgrootmoeder, ik heb haar heel kort gekend, maar toch niet lang genoeg om hierover te oordelen. Dit is het laatste waar ik antwoord op wil van Ilja, daarna zal ik me boven gaan aankleden en even alles laten bezinken.
Verdorie, ik ben die Amerikaan vergeten! Maar Gabriele is bij hem en daar heeft hij sowieso meer aan, gezien het feit dat ik geen woord Engels spreek.

everything, in time

Ilja - Einzelganger/soldaat RA.

'Het is wel opvallend,' hoor ik haar dan zeggen. Ik kijk even op. Gabrielle is de keuken weer uitgevlogen. Ik hoor hoe ze de gebruikelijke beledigingen naar de Amerikaan slingert en vervolgens aan het werk gaat.
'Je hebt een hele fles drank achterover geslagen, in één keer en volgens Gabriele zie je er niet Pools, maar Russisch uit. Nu weet ik daar niet veel vanaf, maar Gabriele is absoluut niet dom.'
Ik glimlach zuinig. Zo, schone vrouw. Dat is je goed opgevallen.
'Polen goed in drinken, net zoals Russen en Duitsers. Zit in ons bloed. Ik kan veel hebben.' Dat dat komt omdat ik een vampier ben en heel, heel moeilijk dronken word zeg ik er maar niet bij.
'Als ik zeggen dat ik Russisch ben, zou het je schelen? Ik vraag het me af,' zeg ik. Tijd om dit gesprek wat meer lading mee te geven. Als ze geen Hitler-aanhanger is, zou het haar vrij weinig moeten uitmaken aangezien ze zich buiten de oorlog wil houden of misschien zelfs de tegenpartij steunt. Of ze zou me er juist meer door veroordelen, omdat immers elke vijand waarmee Duitsland te maken heeft, soldatenlevens afneemt. Zo ook zeker wij Russen. En die soldaten die we om zeep helpen zullen nooit meer terugkeren naar hun families. Ook al zullen die families fel tegen de oorlog zijn, ze zullen alsnog diep in hun hart de Russische soldaat verachten die hun zoon, broer, buurjongen, kameraad, of kleinzoon heeft omgebracht.
Heb ik werkelijk zo'n Russisch uiterlijk? Ik bekijk mezelf even in de weerspiegeling van de servieskast, pluk aarzelend aan een blonde lok haar. Zou ik voor Duitser door kunnen gaan in dit gebied? Ach, veel maakt het me niet uit. Iedereen die in mijn weg staat, kan ik ombrengen als ik wil. Maar dan is de lol eraf. Ik heb immers alle tijd van de wereld.
Ik glimlach naar Lise.
'Zonde, dat jij geen man hebben die om je geeft. Ik denk hij gelukkig zou zijn met iemand als jij. Of vinden Duitse mannen dat niet?' Ik besef me goed dat ik nu in privesferen kom, maar ik ben benieuwd hoe ze hierop zal reageren. Ik moet mezelf toch immers een beetje entertainment bezorgen?

No growth of the heart is ever a waste