[RPG] The Habit [6] - Speeltopics

Jongeren:
Gawain Marlon Iolani - Havik
Cherie Beth Jones -kat
Cedric Dean Dux - Aap
Dana Alexia Pippens - Pinguïn
Noah Morrigan - Hert
Kwon Ji Yong - cheeta
Dina Darcy Mitchell - Filipijns spookdiertje

Staf:
Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/ Leraar
Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/Schoolarts
Valerie Savarin

Tijdelijke dodenlijst.

jongeren:
Mireille Amelia Scott.- Slang
Maud Fally- Kameleon
Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
Hayes Vukovic- Wolf
Mike kaimana- Orka
Eleanor Anthea Hope- Zwaan

Trainers:
Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/Omroeper.
Lily Haspers

Verdeling moet opnieuw gemaakt worden.

Regels:
- Geen grote besluiten nemen zonder toestemming.
- Geen ruzie (in de 'rpg'mag dat natuurlijk wel), je word uit het topic gezet.
- Geen reclame voor andere dingen zonder toestemming
- Je moet lol hebben!

[ bericht aangepast op 26 jan 2012 - 20:49 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Sasha is echt gemeen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Ah, pfft, tssk, ze stelt zich gewoon aan joh :')
En Sasha heeft wel een punt. Ze hebben allebei wel een punt :')

Maar ik ben gewoon die hard Heather fan :'D. Nee, Sasha doet me denken aan een oude judoleraar van mij, die dacht ook dat we soldaten we waren en god, wat heb ik een hekel aan die vent.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Eigenlijk heeft hij neit eens iets héél erg gemeens gezegd ;x Hij houdt gewoon er gewoon geen rekening mee dat mensen zwaar tillen aan wat hij zegt omdat hij dat zelf niet doet bij anderen. En hij zegt wat hij denkt Dus eigenlijk is hij eerder onwetend dan gemeen

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yeah, me too, team Heather :'D
Seriously though, Sasha is inderdaad helemaal niet gemeen, gewoon eerlijk en pittig rechtvaardig. Heather is gewoon een huilebalk en nogal naïef :')

Ik schrok van haar uitbarsting, maar liet niets blijken. In plaats daarvan ging ik gewoon door met mijn zegje. Ze leek helemaal van haar sokken geblazen door mijn weerwoord, waarop ik een sprankje triomf in mijn borst voelde opwellen en de neiging kreeg om heel arrogant te beginnen grijnzen. Dat werd echter razendsnel de kiem in gesmoord toen ik merkte dat haar ogen waterig werden, haar onderlip trilde en haar ademhaling onstabiel werd. Godverdomme, ze ging huilen, ook al rolden de tranen nog nét niet over haar wangen. Wat had ik nu weer verkeerd gezegd? Ontstemd en nogal overrompeld knipperde ik met mijn ogen. Je kon ook niks tegen dat mens zeggen zonder dat ze de waterwerken open zette. Hé Heather, wilt u een boterham? Buhuhuhu. Het is ook altijd wat, bromde ik tegen mezelf zowel geïrriteerd als geschrokken. 'Misschien kunt u beter even gaan,' hoorde ik haar gesmoord zeggen met een stem waar AAN HET HUILEN gewoon in koeien van letters op gekribbeld was. Aarzelend bleef ik staan. Hoewel ik het compleet ongegrond vond, was ik op de één of andere manier toch verantwoordelijk voor deze huilbui en wat voor 'n man bracht een vrouw aan het huilen zonder ook maar te proberen haar te kalmeren. 'Nog bedankt voor.. Bedankt dat u die zuster van me afhield.'
'Ik-eh...,' mompelde ik nogal van mijn stuk gebracht. Moet ik nu mijn excuses aanbieden? 'Ik excuseer me als ik u op de één of andere manier heb beledigd,' bood ik schootvoetend aan, weigerend om mijn woorden terug te nemen. Stop alstublieft met huilen, dacht ik dringend bij mezelf, terwijl ik nogal verloren naar het dokter die zichzelf opknapte, keek. Ik wist niet hoe ik met huilende mensen om moest gaan...

[ bericht aangepast op 26 jan 2012 - 22:53 ]

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ik lach me echt kapot om Sasha's gedachten :'D
"Hé Heather, wilt u een boterham? Buhuhuhu."
Ik zie het echt helemaal voor me, zo geniaal :'D

Heather Knochenmus - Lerares Plantkunde en Schoolarts
"Ik-eh..." hoor ik Sasha twijfelend zeggen, maar draai me nog niet om. Wat nu weer? Nog meer kritiek? "Ik excuseer me als ik u op de één of andere manier heb beledigd." Met een opgetrokken wenkbrauw en ogen die ongetwijfeld rood zijn draai ik me om. Wel nee joh, natuurlijk heb je me niet beledigd, ik barst gewoon in huilen uit omdat ik dat leuk vind. Ik zucht, veeg nog eens langs mijn ogen en schud mijn hoofd. "Nee, ik.. Het gaat wel. Het is gewoon.. Al die dode mensen, al die gewonden.." Ik stop even, schud mijn hoofd en sla vermoeid mijn armen om me heen. "Ik weet niet of u het zich voor kunt stellen, maar ik raak er overstuur van, vandaar dat ik nu.." Ik voel mijn lip weer trillen en snel sla ik een hand voor mijn mond. "Sorry." piep ik nog, en dan rollen de tranen weer. God, ik moet nu echt gaan focussen. Ik veeg verwoed de tranen van mijn wangen en kijk naar buiten. Mijn zicht is nog wat wazig van het huilen, en ik knipper een paar keer met mijn ogen. "Ik kan waarschijnlijk maar beter weer aan het werk gaan." Ik draai me om naar Filischkin en veeg mijn handen aan mijn rok af, die toch al helemaal geruïneerd is. "Ik red me wel. Er zijn vast veel mensen die uw hulp beter kunnen gebruiken dan ik op het moment." En die u minder op de zenuwen werkt, denk ik erachter aan, maar ik zeg niets. Als ik in zijn ogen kijk, die op twee zwarte gaten lijken, voel ik de kilte van zijn opmerkingen weer terug waaien en ik wend snel mijn blik af. Ik hoop niet dat hij van plan is dat nog een keer te doen, maar dan in het openbaar, want dan sta ik pas echt goed voor joker. En dan te bedenken dat hij zich al schaamt voor één zielig traantje.

Ik vind 't hilarisch om hem te schrijven, aangezien hij zo verscheurd zit tussen zijn trots en zijn schuldgevoel x'D Ik zal morgen trouwens (hopelijk) een reactie schrijven c:

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ghehe, ik zit me hier echt helemaal ziek te lachen met Sasha en Heather :'D

Valerie Savarin

Ik rolde met mijn ogen als ik de kleine aarzeling in zijn bewegingen opmerkte. Hij was báng. Met een harde beet op de binnenkant van mijn wang smoorde ik een honend lachje voor ik de deur opende. Mijn schoenzolen piepten op het laminaat als ik me iets te snel omdraaide en hem probeerde recht aan te kijken. Als me dat niet direct lukte nam ik met mijn hand zijn kin vast en draaide die een paar keer traag van links naar rechts. 'Nog duizelig?' Ondanks het feit dat het eigenlijk een bezorgde vraag was, klonk het nogal gesnauwd en ik haalde even diep adem om mezelf wat te kalmeren. Ergens vroeg ik me af hoe zowel Heather als Sasha zouden reageren als ze hem zagen, eigenlijk zag ik Sasha er nog voor aan om Spencer ter plekke neer te knuppelen. Lichtelijk geamuseerd door die gedachte sloot ik de deur terug achter me en zonder echt te wachten op zijn antwoord, ik verwachtte gewoon dat hij zou antwoorden of ik nu met mijn rug naar hem toe stond of niet, draaide ik me om en legde mijn hand zacht op zijn arm om hem mee te nemen.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Haha, ik zit ook continu te lachen om alle dingen die er gebeuren :'D
Ook vanmiddag toen ik naar huis fietste zag ik het weer voor me:
Wil je een boterham? BUHUHUHU!
En ik begon meteen echt hard op te lachen, gelukkig dat er niemand voor of achter me fietste :')

[Kan het zo zijn dat mijn personage nu pas naar het eiland gaat?]

---

Cookies!

Is dat niet nogal raar? Ik bedoel je kan ook gewoon inspringen en beginnen praten tegen mensen enzo (:

Edit: Als je wilt laat ik Noah je er wel inpraten?

[ bericht aangepast op 26 jan 2012 - 20:50 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Hm, dat is niet heel waarschijnlijk.. Door dat bombardement en al dat gedoe. Het is waarschijnlijk logischer als ze er al was maar zich wat afzijdig heeft gehouden :] Op zich zou dat denk ik niet heel raar zijn aangezien je personage volgens mij vrij verlegen was enzo :]

Ik heb zin om met Gawain verder te gaan, maar moet wachten...

Cedric
'Nog even en je kan zo meehelpen donderen,' zegt Noah zacht lachend. Ze had gelijk, alweer. Even lach ik, maar al snel ben ik weer serieus. Over het algemeen was ik in een te slechte bui om nu iets echt grappig te vinden. We lopen weer over het puin. Wat moesten we hier dan nog doen? Hoe kregen we dit opgeruimd? En waar moesten we het überhaupt laten? Dat was nou precies een werkje wat ik nu zou moeten doen. Gewoon precies doen wat iemand zegt en dan als zwaar lopende band werk. Ik zucht nog eens bij de gedachten.

---

Do it scared, but do it anyway.

[Oké. Ik ben er weer. Ik was de laatste tijd nogal druk en ben iets te veel rpg's tegelijkertijd bezig. Maar goed.]

---

"Ignite, my love. Ignite."