• Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

    Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

    Part 1


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Zoey
    Ik lachtte met James mee, hij had echt een aanstekelijke lach.
    'Jij bent ouder, do you remember? Jij was altijd degene die op mij moest passen als we samen het bos in gingen.' Ik glimlachte. Ik moest even blozen over het stuk dat ik en natuurtalent zou zijn. Ik keek naar mijn handen om het niet aan James te laten zien. 'Ik schiet iedere ziel neer met mijn pijl en boog,' grapte ik.

    Dean
    'Ik zal het wel aan hem vragen. En anders vragen we het gewoon een random iemand. Echt op papier is het toch niet.' Ik keek naar Katherina. ' Ik moet trouwens wel mee op strooptocht. Ik moet nog een stel ringen uit zoeken.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Moet even iets uit printen voor school. ;$


    "Ignite, my love. Ignite."

    Sorry dat ik niet meer online was, had het erg druk gehad.

    Jonathan
    Ik zie der denken. "Kom."
    Haar mooie ogen, ik kan der zowat in verdrinken. Nee Jonathan, ze is je beste vriendin! Ik kan toch niet verliefd op der worden, of toch wel?


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    Ik zuchtte terwijl ik achter hem aan hinkte. Ergens voelde ik mezelf niet op mijn gemak. Vond ik serieus mijn beste vriend leuk? Ik beet op mijn onder lip en wensde dat dit gevoel snel over ging. Ik wilde niet dat mijn stomme gevoelens onze vriendschap ging verpesten.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jonathan
    Ik klop aan bij de ziekenboeg, en wacht tot we naar binnen mogen. Ik zag haar op der onderlip bijten, wat zou er zijn? Een raar gevoel in mijn buik. Nee ik kon niet verliefd worden op der, dat zou onze vriendschap toch verpesten?
    "Laten we maar naar binnen gaan." Zeg ik zachtjes.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    Ik schudde mijn hoofd. 'Ik ga niet,' protesteerde ik. 'Er is niks mis met mijn enkel.' Ik sloeg eigenwijs mijn armen over elkaar. Ik durfde Jonathan niet aan te kijken dus keek ik naar mijn voeten.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jonathan
    Ik kijk haar aan, wat is ze toch eigenwijs. "Dana, ik ben niet gek, je enkel is gekneust ofzo iets, doe nou gewoon niet eigenwijs." Mompel ik.
    Maar als ze niet wilt, dan moet ze zelf maar weten. "Ik moet zo nog werken, ik heb niet alle tijd." Ik kijk haar aan.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    Ik keek hem aan. 'Dan zijn we nu uitgesproken. Ga maar verder met je werk.' Ik glimlachte niet al te vriendelijk naar hem. Zonder op antwoord te wachte draaide ik me om en hinkte weg terwijl de tranen achter mijn ogen prikten. Slim Dana. Ik ben echt dom. Nu weet ik zeker dat Jonathan me haat. Ik mocht van mezelf niet achter om kijken want dan zou hij zien dat ik zo in huilen uit barsten en dan zou ik uit moeten waarom ik bijna moest huilen.

    [ bericht aangepast op 20 dec 2011 - 17:25 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ridder schreef:
    Zoey
    Ik lachtte met James mee, hij had echt een aanstekelijke lach.
    'Jij bent ouder, do you remember? Jij was altijd degene die op mij moest passen als we samen het bos in gingen.' Ik glimlachte. Ik moest even blozen over het stuk dat ik en natuurtalent zou zijn. Ik keek naar mijn handen om het niet aan James te laten zien. 'Ik schiet iedere ziel neer met mijn pijl en boog,' grapte ik.

    Dean
    'Ik zal het wel aan hem vragen. En anders vragen we het gewoon een random iemand. Echt op papier is het toch niet.' Ik keek naar Katherina. ' Ik moet trouwens wel mee op strooptocht. Ik moet nog een stel ringen uit zoeken.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Conclusie, deze RPG is dood.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jonathan

    Ik kijk der na, misschien had ik toch niet zo bot moeten wezen? Ik loop naar de binnen tuin, waar ik werk.
    Het is saai, maar ach zo kom je wel de dag door, liefs zou ik bij Dana willen zijn!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    Ik zuchtte terwijl ik op mijn matras liet vallen. Ik hoefde nog niet te werken aangezien ik nog steeds niet helemaal beter ben verklaard sinds ik in shock ben geweest. Ik dacht aan Jonathan. Ik had echt nooit zomaar moeten weg lopen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jonathan
    Ik veeg de zweet van mijn voorhoofd af, en zucht. Ik leg mijn spullen neer. "Meneer, ik voel me niet goed." Lieg ik. De man knikt. Ik loop weg uit de binnen tuin en loop de gangen door, ik kan alleen maar aan Dana denken.
    Zou ik bij der langs gaan? Ik gaap, nee ik ga een dutje doen.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    Ik keek naar de muur en zuchtte zachtjes. Ik ben echt dom geweest. Ik dacht aan Jonathan. Aan hoe schattig hij was als hij lachtte. Hoe overbezorgd hij soms kon zijn. Ik betrapte me er op dat ik me af vroeg of hij lekker kon kussen. Ik zuchtte weer. Ik moest echt even normaal gaan doen. We waren gewoon vrienden.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Ik zal altijd op je blijven passen." Glimlachte James naar haar en hij ging wat rechter zitten. Hij voelde zich al stukken beter.

    Katherina glimlachte. "Ik vind het goed, maar je mag niet mijn trouwjurk van tevoren zien!"


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow