[RPG]I Totally Screwed Up My Life[3][RPG] - Speeltopics

Deel 3 van de ITSUML- RPG!
DE ROLLEN!:
Leave: Madeline Sarah McClain , 16
MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
Micheal James Lonés , 18
Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
Primerose: Aiden Marslow , 19
Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
Jackal Helena Cherry Sullivan , 23
Er zijn nog wat meer rollen maar die zet ik binnenkort erin. +)

We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
Hier is nog wat informatie:
-Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
-Praat met duidelijke zinnen.
-Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

Vraag/Klets Topic
Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

xxx

[ bericht aangepast op 8 dec 2011 - 22:25 ]

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Damian
'Dat is mooi, ik vond hem ook wel leuk. Het is lang geleden dat ik zoiets gedaan heb,' zeg ik. Ik merk dat Kate iets dichter bij me komen lopen.
'Loop je mee naar mijn huis, gaan we daar wat eten.' Ik heb het gevoel dat Kate anders weinig te doen had vanavond. 'Ik heb nog wel twee pizza's of iets.' Bewust loop ik richting mijn huisje. Het huisje is niet erg geweldig, maar het is beter dan niks en het is van mezelf.

Do it scared, but do it anyway.

Kaithlynn

'Is goed, gezellig!' reageer ik met en brede glimlach. Ik volg hem mee naar zijn huis. Een klein huisje dat misschien wel maar wel lekker warm en droog. Peinzend kijk ik even voor me uit, ik moest echt een hoop gaan veranderen. Hoewel we veel van elkaar wisten, iedereen binnen de groep, heb ik ze nooit verteld dat ik zowat op straat leefde. Ja ik had werk maar het geld wat ik verdiende ging vaak op aan alcohol en drugs en mijn nachten bracht ik door in bedden van jongens die ik niet eens kon. Ik schudde licht mijn hoofd, dat was een zorg voor later. Ik wilde de gezelligheid met Damian niet verpesten door mijn plotselinge gepeins.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
Als we bij mijn huisje aan komen maak ik de deur open. Het is fijn dat ik mijn sleutels weer terug heb.
'Maak het jezelf gemakkelijk.' zeg ik als ik mijn jas uit doe en op de kapstok hang. Mijn schoenen trap ik uit in de hoek en ik loop richting de kamer.
'Je moet maar zeggen als je honger hebt, dan gooi ik even wat pizza's in de oven,' zeg ik als ik in de koelkast nog wat pizza's zie liggen.

Do it scared, but do it anyway.

Kaithlynn

'Als jij ook honger hebt gooi ze er maar in, anders mag je wat mij betreft nog wel even wachten,'zeg ik tegen hem. Voordat ik de woonkamer in loop hang ik mijn jas op de kapstok. Eenmaal binnen laat ik me op de bank ploffen, haal vluchtig mijn handen door mijn haren en laat mijn blik door de woonkamer heen glijden. 'Je zit er goed bij,'zeg ik tegen Damian. 'Netjes ingericht,' vervolg ik daarna en knik daarbij goedkeurend en met een brede lach.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
'Oke dan wachten we nog even.' Ik trek mijn benen op de bank en ga in kleermakerszit zitten. Als Kate door de kamer kijkt krijg ik een compliment over mijn huisje. 'Dankje, mijn zusje heeft geholpen.' Voor zover ik weet zijn er nog maar weinig mensen bij me over de vloer gekomen, meestal ga ik naar andere toe. Voor Kate is dit ook de eerste keer. Snel zet ik zacht wat muziek op. Het komt maar zelden voor dat hier geen muziek aan staat.

Do it scared, but do it anyway.

Kaithlynn

'Dan heeft je zusje een goeie smaak qua inrichting,' reageer ik glimlachend. Hij zet zacht muziek op en ik nestel me in het hoekje van de bank terwijl ik Damian even nauwlettend opneem. Ondertussen haal ik mijn voeten uit mijn pumps en trek mijn knieen naar me toen zodat mijn hoofd erop kan rusten. Mijn vingers friebelen aan de rant van mijn spijkerbroek alsik mijn ogen weer naar hem opsla. 'Ehm, zou ik vanacht misschien op je bank mogen chrashen?' de vraag was eruit voordat ik het door had maar ik wilde hier niet weg. Blozend beet ik op mijn onderlip.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
Ik glimlach licht als ze het over mijn zusje heeft. Toch vind ik de gedachten aan mijn zusje niet altijd zo leuk. Na een tijdje vraagt Kate iets wat ik niet echt verwacht.
'Natuurlijk mag je blijven,' zeg ik een beetje verrast. Het blijft een tijdje stil. 'Je weet dat je mij ook alles kunt vertellen hé,' zeg ik een beetje onzeker. Ik weet niet of de vraag zo geweldig is.

Do it scared, but do it anyway.

Kaithlynn

'Dankje..' fluister ik zacht. Vervolgens kijk ik hem aarzelend aan nadat hij zij dat ik hem ook alles kon vertellen. 'Ik zou niet weten waar te beginnen,' mompel ik zacht. 'Ik leef sinds ik het huis uit ben gegaan al op straat, het geld van mijn werk gebruik ik voor drugs en drank en is vaak al op voordat ik het door heb,' zeg ik zachtjes, de woorden waren er al uit voor ik het goed doorhad. 'Ik gebruikte jongens om zo aan een slaapplaats te komen..' vervolgde ik zacht en met een gevoel van schaamte wendde ik mijn gezicht af. Ik hoopte niet dat hij hierdoor nu anders over me ging denken, want ik gebruikte zijn goedheid nu niet om aan een slaapplek te komen. Op dit moment was ik gewoon graag bij hem.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
De woorden van Kate moeten even tot me door dringen. Ik zie dat Kate het niet makkelijk vind om te vertellen. Ik schuif wat dichterbij en leg een arm om haar heen.
'Je kunt hier wel een tijdje blijven als je wilt.' zeg ik zacht. Ze is niet de enige die het moeilijk heeft. Tactvol hou ik mijn mond over wat mij allemaal is gebeurt. Ook mijn verhaal kennen weinig mensen.

Do it scared, but do it anyway.

Kaithlynn

Terwijl hij zijn arm om heen slaat kijk ik schuin naar hem op. Deze reactie had ik niet verwacht, gelukkig was hij nu niet anders naar me gaan kijken. 'Dat zou heel erg fijn zijn,' zeg ik tegen hem. 'Maar niet voor niks dan, ik betaal mee aan boodschappen.'
Terwijl ik wat meer tegen hem aanleun bekijk ik zijn gezicht, er zit hem duidelijk ook iets dwars maar ik zou hem niks aandringen. Als hij het kwijt wilde vertelde hij het me vast wel.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
'ik vind het best. Is het hier ook iets minder rustig.' Eigenlijk ben ik wel blij dat Kate mijn aanbod goed vind. Ze komt wat dichter tegen me aan zitten en bekijkt me. Volgens mij weet ze dat ik ook iets achter hou. Ik zucht een keertje.
'Ik zal mijn verhaal dan ook maar vertellen,' zeg ik zacht. 'Mijn moeder ken ik niet en mijn vader heeft als sinds dat ik klein ben een drankprobleem. Daardoor heb ik vroeger altijd voor mijn zusje moeten zorgen.' Verder heb ik weinig te vertellen over mijn leven. Zo is het verhaal en ik ga er ook niet omheen draaien.

Do it scared, but do it anyway.

Kaithlynn

Ik sloeg mijn arm zachtjes rond zijn middel en legde mijn hoofd even op zijn schouder, hij had het ook niet gemakkelijk gehad. 'Je zusje is vast heel erg blij met z'n lieve broer als jou,'zei ik tegen hem en draaide me vervolgens zo zodat ik hem recht aan kon kijken. 'Nu wordt het eens tijd dat er voor jou gezorgd wordt. Als je me eens uitlegt hoe je oven werkt dan maak ik onze pizza's klaar,'

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'Ze zal niet blij zijn als ze wist hoe ik werkelijk geworden ben.' Kate legt haar arm om mijn middel. Het is best fijn met haar. Na een tijdje draait ze zich en kijkt ze me aan.
'Nu wordt het eens tijd dat er voor jou gezorgd wordt. Als je me eens uitlegt hoe je oven werkt dan maak ik onze pizza's klaar,' zegt ze. Ik haal mijn arm van haar schouder en sta op.
'dat is niet nodig, ik ben zo terug.' snel loop ik naar de keuken en leg twee pizza's in de oven. Als ik de oven goed aan heb gezet loop ik weer terug en ga waar naast Kate zitten.
'ziezo al klaar.'

Do it scared, but do it anyway.

Kaithlynn

Glimlachend kijk ik hem aan als hij weer langs me komt zitten. 'Ik haal ze er wel uit,' zeg ik tegen hem en vervolgens kijk ik hem weer even onderzoekend aan. 'Zo slecht ben je niet geworden, we hebben allemaal fouten gemaakt en fouten maken is nog altijd menselijk,' Ik trek mijn knieen weer op en blijf hem aankijken. 'Wanneer heb je je zusje voor het laatst gezien?' vraag ik hem daarna, hopende at ik geen gevoelige snaar had geraakt.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'oké, als je dat zo graag wilt.' het is niet echt iets voor mijn andere voor me te laten zorgen. Mijn gedachten moeten zich er gewoon bij neer leggen dat ik niet alles kan. Ze begint over mijn zusje. Ik kijk even weg. Als ze vraagt goelag geleden het is dat ik haar gezien heb, moet ik even rekenen.
'zo'n anderhalve week geleden ben ik bij haar geweest.' Kate kan wel de goede vragen op het goede moment stellen. Van buiten mag ik voor de meeste dan hard lijken, maar van binnen ben ik echt niks meer.

Do it scared, but do it anyway.