[RPG] Hogwarts;; FictionalStudents 5 - Speeltopics

RULES
- Er is geen vaste verhaallijn, maar het moet wel
allemaal met het originele verhaal kloppen.
- Het speelt af in de tijd dat Harry ook op
Hogwarts zit.
- Je mag max. 3 personages.
- Alleen zelf verzonnen personages.
Vragen mogen altijd gesteld worden.

ROLLEN

Gryffindor
- Kyndall Seinga (Maysilee)
- Zoey Sijnders (Buddy)
- Valery Diamond (dandelion)
- Alison Dallas (Clove)
- Amelia Campell (twilight132)
- Matthew Donalds (Gnome)
- Sam Waters (Harrison)
- Daman Adams (BeyondOurOwn

Slytherin
- Alexandria Yasea (Pariah)
- Raven Wall (Scissorhands)
- Jeanne Racium (Pariah)
- Anthony Fernandez (Maitresse)
- Arlené Seinga (Maysilee)
-

Ravenclaw
- Reachell Stone (RainbowDay)
- Katherine Bright (LiveToday)
- Dana Robinla (Buddy)
- Ryan Newman (Gnome)
- Alec Sadler (LiveToday)
-

Hufflepuff
- Delilah Morgan (Harrison)
- Rae Rowles (Anhysbys)
- Gwendolyn Black (LoveLost)
- Miley Donalds (Maysilee)

[ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 20:46 ]

"Ignite, my love. Ignite."

Daman Adams
Ik moest naar het toilet, maar ik vond het belachelijk om Zoey wakker te maken. Het zou ook maar gênant zijn, zo van: help je me even naart wc. Liever niet. Ik probeerde dus zo stilletjes mogelijk recht te staan. Ik had enkel een pyjamabroek aan, zodat mijn wonden makkelijk verzorgd konden worden. Maar ik had geen koud. De ziekenzaal was heerlijk verwarmd. Toen ik helemaal recht stond wankelde ik even, maar ik wist mijn evenwicht te bewaren. Ik zag dubbel en toen ik een stap zette, had ik het niet goed berekent en viel ik met een harde bons op de grond. Ik gromde wat toen er een pijnscheut door mijn knie trok.

“To live will be an awfully big adventure.”

Zoey
Ik werd wakker van een harde bons op de grond. Ik hoorde gegrom en zag Daman op de grond liggen. Ik veegde het slaap uit mijn ogen en liep naar hem toe.
'Wat ging jij doen?' vroeg ik slaperig toen ik hem overeind hielp. 'En gaat het?' Ik keek naar zijn knie. 'Je viel behoorlijk hard.' Ik ondersteunde hem.

"Ignite, my love. Ignite."

Daman Adams
"Dat is niet het probleem. Ik zie alles dubbel!" klaagde ik.
"Ik moest gewoon naar toilet." mompelde ik daarna beschaamd.

“To live will be an awfully big adventure.”

Zoey
Ik zuchtte. 'Ik begeleid je naar de wc maar echt niet verder,' lachtte ik en ik ondersteunde hem voorzichtig. 'Probeer daar niet flauw te vallen.' Ik wordt later dus geen verpleegster. Langzaam liep ik samen met hem voor uit. Zijn verband was weer helemaal doorweekt en ik begon me echt zorgen te maken, wanneer stopte dat bloedde nou?

"Ignite, my love. Ignite."

Daman Adams
"Nou verder zou ik ook niet toestaan." mompelde ik. Mijn rug voelde nat aan en ik wist niet of het van het zweet van de inspanning kwam of van het bloed. Hoe zielig eigenlijk. Ik kon niet meer tot aan het toilet zonder in het zweet te baden. Toen ze me weer naar het bed geholpen had liet ik me lijkbleek achterover zakken.

“To live will be an awfully big adventure.”

Amelia Campbell
Ik liep hand in hand met Alec door de gangen. De afgelopen dagen waren de beste van mijn leven geweest. IK keek uit mijn ooghoek naar zijn goddelijke glimlach en zuchtte. Waar had ik dit toch aan verdient? We slenterden wat verder toen ik Katherine zag staan.
"Katherine." zei ik toen we vlakbij haar waren. Ze stond voor de deur van de ziekenzaal. "Wat is er?" vroeg ik met een bezorgd gezicht.

“To live will be an awfully big adventure.”

Alec Sadler
Ik liep met Amelia door de gangen toen we Katherine Zagen staan. 'Katherine, Wat is er?' vroeg Amelia toen we bij haar waren aangekomen en ik keek Katherine vragend aan.

Katherine Bright
'Dat weet ik dus niet.' zuchte ik. 'Het enige wat ik weet is dat Daman daar waarschijnlijk binnen is maar er mag niemand bij hem.' Ging ik verder en je zag waarschijnlijk zo de bezorgdheid in mijn ogen staan.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Zoey
'Dit gaat niet goed,' zei ik bezorgd toen ik naar de lijk bleke Daman keek. 'Je verband is weer helemaal rood.' Bang keek ik naar Daman terwijl ik naar een oplossing zocht. 'En je ziet lijk bleek.' Ik beet op de binnen kant van mijn wang. 'Ik ben bezorgd,' gaf ik zachtjes toe.

"Ignite, my love. Ignite."

Amelia Campbell
Ik zag hoe bezorgd ze was en besloot mijn stoute schoenen aan te trekken.
"Dan doe je toch gewoon zo." zei ik en ik klopte op de deur. Hopend dat iemand zou open doen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Daman Adams
"Volgens mij heeft er iemand geklopt." murmelde ik. Niet goed meer besefend wat ik zei.

“To live will be an awfully big adventure.”

Zoey
Ik knikte en deed de deur open. Ik zag Katherine. Ik viel haar om de hals.
'Ben zo blij dat je er bent,' zei ik. Ik keek naar Amelia. 'Hoi,' zei ik tegen haar. Ik kende haar niet zo goed.
'Daman is binnen. Volgens mij wilt hij je zien maar ik mag niemand binnen laten van mevrouw Plijster.' Ik dacht diep na. 'Die komt toch pas over een uur terug. Kom!' Ik deed de deur verder open.

"Ignite, my love. Ignite."

Amelia Campbell
"Wij wachten buiten wel." zei ik wijselijk. Ze hadden nu geen pottenkijkers nodig.

Daman Adams
Ik rilde een beetje en er lag een laag zweet over mijn voorhoofd. Het leek wel of ik leeg aan het lopen was. Mijn keel schrijnde en ik had dringen water nodig.

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik ging naar binnen en zag Daman lijkbleek op een van de bedden liggen. Geschrokken liep ik naar hem toe. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ik aan Zoey.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik hoorde haar wel, maar kon mezelf er niet toe brengen te antwoorden. Het enige wat ik deed was mijn hand naar boven draaien. Hopend dat zijd de hare erin zou leggen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik nam snel zijn hand vast en kneep er zacht in terwijl ik Zoey vraagend aan keek.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe