[RPG] Hogwarts;; FictionalStudents 5 - Speeltopics

RULES
- Er is geen vaste verhaallijn, maar het moet wel
allemaal met het originele verhaal kloppen.
- Het speelt af in de tijd dat Harry ook op
Hogwarts zit.
- Je mag max. 3 personages.
- Alleen zelf verzonnen personages.
Vragen mogen altijd gesteld worden.

ROLLEN

Gryffindor
- Kyndall Seinga (Maysilee)
- Zoey Sijnders (Buddy)
- Valery Diamond (dandelion)
- Alison Dallas (Clove)
- Amelia Campell (twilight132)
- Matthew Donalds (Gnome)
- Sam Waters (Harrison)
- Daman Adams (BeyondOurOwn

Slytherin
- Alexandria Yasea (Pariah)
- Raven Wall (Scissorhands)
- Jeanne Racium (Pariah)
- Anthony Fernandez (Maitresse)
- Arlené Seinga (Maysilee)
-

Ravenclaw
- Reachell Stone (RainbowDay)
- Katherine Bright (LiveToday)
- Dana Robinla (Buddy)
- Ryan Newman (Gnome)
- Alec Sadler (LiveToday)
-

Hufflepuff
- Delilah Morgan (Harrison)
- Rae Rowles (Anhysbys)
- Gwendolyn Black (LoveLost)
- Miley Donalds (Maysilee)

[ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 20:46 ]

"Ignite, my love. Ignite."

Zoey
Ik hoorde Kyndall schreeuwen. Zonder na te denken openende ik de deur. Lysander lag bewusteloos. Er stond iemand in het midden die ik niet kende. Zonder na te denken richtte ik mijn toverstok en gilde ik op mijn beurt: 'Crucio!' De jongen viel met pijn op de grond.

Mitch
Overal opende ik de deuren van de slaapkamers. Maar geen Lysander.
'Hij is hier vast ergens,' stelde ik Arlené gerust. Ik hield mijn toverstok gereed.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherine Bright
Ik liep naar de muziekinstallatie toe en zette hem aan. Toen ik dit had gedaan liep ik terug naar Daman en sloeg mijn armen om hem heen. 'Je bent geweldig.' zei ik voordat ik mijn lippen op de zijne drukte.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik grinnikte beschaamd. Toen greep ik haar hand. Ik nam een paar pointes uit de kast. "Zijn deze jouw maat?"

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik nam ze aan en bekeek ze even. 'Ja, en nog eens bedankt.' zei ik. Ik trok ze langzaam aan.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik glimlachte en trok haar naar het midden van de zaal. Toen ging ik naar een hoekje in het gebouw en haalde het deken van een piano. Ik zette me achter de toetsen en keek verlegen naar mijn handen. Ik keek expres niet naar Kathrine toen ik begon te spelen

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik keek verbaast naar Daman toen hij begon te spelen maar begon toen toch te dansen.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik keek op en zag dat ze aan het dansen was. Ik was niet meer beschaamd nu zij ook haar ding deed en niet meer naar me keek. Ik liet me helemaal gaan in de muziek. Mijn vingers gingen steeds sneller over de toetsen en ik speelde een andere melodie.

[ bericht aangepast op 8 dec 2011 - 16:40 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Ik eindigde met mijn lievelings. Claire de lune. Toen de laatste noot wegstierf keek ik op naar Katherine. Mijn gezicht was zonder verweer. Het was waarschijnlijk de eerste keer dat ze me zo zag. De eerste keer dat ik toeliet dat ze mijn emoties zag.

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik liep op hem af en ging naast hem zitten. 'Sids wanneer speel jij piano?' vroeg ik.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
"Sinds die eerste moord." fluister ik. "Ik had iets nodig om mijn emoties in te stoppen. Iets waar ik fier op kon zijn." ik twijfelde even maar toen ging ik door.
"Deze heb ik zelf gemaakt." mompel ik en ik begin weer te spelen.

[ bericht aangepast op 8 dec 2011 - 16:37 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Hij begon weer te spelen en ik kreeg tranen in mijn ogen.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
"Ik moest gewoon iets doen om de emoties kwijt te geraken. En dit helpt me." Ik haal mijn schouders op en ik knipper wat tranen weg. Het deed mij denken aan al mijn moorden, maar ik was er niet verlamd door. Nee, ik was gewoon triest. Normaal triest, niet of ik overreden was door een vrachtwagen en een kudde olifanten, maar in plaats daarvan alleen een auto.

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik sloeg troostend mijn arm om hem heen. Ik wist dat hij me nodig had op zo'n momenten.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Daman Adams
Ik glimlachte en sloeg mijn armen strak om haar heen. Ik gaf haar een kusje in haar nek en liet mijn hoofd op haar borst liggen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Daman Adams
Plots voelde ik hoe de vermoeidheid me overspoelde. Ik gaapte en ging een beetje anders liggen. Ik sloot mijn ogen en dreef al snel weg naar dromenland.

“To live will be an awfully big adventure.”