• "After the war, we all tried to find our new, save selves.
    It wasn't that easy, I tell you"

    Na de Hongerspelen is de jaartelling opnieuw begonnen, aangezien het niet langer meer wordt aangeduid met het nummer van de Spelen. Inmiddels is het 't jaar 150, precies anderhalve eeuw na de val van het Capitool. De Districten zijn opgeheven, en veranderd in provincie's. In de provincie's kan je de specialeiten die ze ooit hadden nog merken, maar er is geen sprake meer van de armoede en angst die vroeger heerste.
    Het land dat ooit Panem werd genoemd, is gelukkig en vredig.

    Maar wat wanneer een man de geschiedenis oprakelt, oude verhalen leest en een toekomst ziet in het verleden? Wat wanneer deze man een aantal volgelingen bij elkaar raapt wat genoeg is om vierentwintig deelnemers uit de twaalf provincie's te ontvoeren? Deze "tributen" worden in een enorm huis gezet, precies in het middel van een eiland dat ooit "Paaseiland" werd genoemd.

    Niemand weet welke wezens zich schuilhouden in de verre bossen en diepe wateren. Ze worden wakker in het huis zonder eten, met enkel een grote hoeveelheid water en zonder enige hoop.




    1. Jewelry
    Asréan Valinur è Narméria (Imperialism)
    Serena Dalia Sensorene (HurtedHeart)

    2. Bellator
    Stefano Greco (Fayan)
    Ariana Sarona (Discovery)

    3. Fulmen
    -
    Franseschka Burla Jeana (Pariah)

    4. Salis
    Alexander Joël Lockheart (Pulcher)
    Danalia Zwean Fishery (Buddy)

    5. Mutatio
    Dylan Osté (HurtedHeart)
    Reina Olympe Suela (Sueno)

    6. Mauris
    Jason Ebony Veilbride (IloveKellinQ)
    Noreth Maewen Pierce (Fae)

    7. Lignum
    Askèfius Ogellum Díranía (Pariah)
    Felhala Nineveh Mýriad-Cethrayn (Imperialism)

    8. Pulvis
    Pius Faiyne Sallow Edevane (Cumberbatch)
    Arya Rana Debris (Cockney)

    9. Fames
    Aidan Jae Rhiannon Hamney Thompson (GoogleIt)
    -

    10. Grex
    Judas Drakon Eryx (Sueno)
    Avery Goldman (Fayan)

    11. Faenum
    Adelaido Sélon Arville (Maysilee)
    Shenley Callisto Mirabella (Sueno)

    12. Carbo
    -
    Aminthe Lian Livingstone (BADTranslate)


    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 22:00 ]


    -

    Ariana
    "Als dat zo is betekent het dat we misschien doodgaan" vermeldde ik .En terwijl ik dat zij voelde ik mijn dapperheid die ik tot nu toe hoog had gehouden verdwijnen .Ik had nu de neiging om keihard te gaan janken ook omdat hij erbij zat hij was tenminste nog een beetje vertrouwd.

    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 17:13 ]


    On wednesdays we wear black

    ~Aminthe~

    'Aangevallen. Ga het bos niet in. In elk geval niet 's nachts.'
    Ik wrijf over mijn been, waar een diepe, bloedende snee zit. Dat dier klauwde me natuurlijk. Ik loop naar de keuken, en pak wat water. Ik maak de bloedende wond schoon, en hinkend loop ik de trap op, naar de bibliotheek. Ik pak wat boeken waarvan ik denk dat ik ze hier nog wel kan gebruiken.
    '"Paaseiland: het eiland beschreven", "Hoe weet ik de tijd met behulp van de zon?", "Geschiedenis van Panem" en "Wapenkunde".' mompel ik, terwijl ik met de boeken naar mijn slaapkamer strompel.

    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 17:15 ]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    [*kijkt naar Nederlands en woordjesleren.nl met Grieks* Dat kan wel even wachten :'D. We moeten trouwens 'Zie de maan schijnt door de bomen' in het Grieks leren x3. Waar slaat dát nou op?]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    BADTranslate schreef:
    [*kijkt naar Nederlands en woordjesleren.nl met Grieks* Dat kan wel even wachten :'D. We moeten trouwens 'Zie de maan schijnt door de bomen' in het Grieks leren x3. Waar slaat dát nou op?]

    Omg, wij leren sinterklaasliedjes in het latijn XDD


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    What happened?


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Stefano Greco
    Ik knikte, slikte de brok in mijn keel weg en keek toen opzij. Ariana leek het zelfs nog moeilijker te hebben dan mij, de tranen stonden in haar ogen.
    In een poging haar een beetje te troosten, sloeg ik mijn arm om haar schouders.
    "Geef de moed nog niet op."


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ben eten :D


    On wednesdays we wear black

    Olla *O*


    -

    Avery Goldman
    Ik zucht opgelucht, blij dat ze over iets anders doorging en daarmee het onderwerp Judas afsloot.
    "Ja, laten we dat maar doen,"
    Ik draaide me om en liep met kleine, snelle pasjes weer door de grote deuren, opnieuw de hal in, waar ik Arya had gevonden.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Is er een gesprek of persoon dat/die ik lastig kan vallen? (cat)


    -

    Uhm, Stefano en Ariana zitten op de trap en Avery en Arya lopen nu weer de hal in?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Dan kom ik Stefano en Ariana wel pesten :'D


    -

    Reina Olympe Suela
    Onwillekeurig haalde ze een hand door haar donkere, lange lokken, die zoals altijd met één dikke slag langs haar gezicht hingen.
    Ze had de tijd gehad om na te denken, en was eruit. Dit was geen spel, dit was puur leedvermaak voor die zieke geest, voor de aanbidder van hoe het vroegere Panem geleid werd. Hij wilde het land onze geschiedenis, misschien onze toekomst, onder de neus duwen door alles uit te zenden.
    Klootzak dat het was.
    Ze liep de trap af, haar hand gleed langs de leuning omlaag. Haar donkergroene hadden diezelfde glans als altijd: fel, uitdagend, vastberaden. De meerderheid van de mensen voelden zich meteen geïntimideerd door haar, wisten zich geen houding te geven tegenover haar sterke uitstraling en scherpe tong.
    Maar dat val allemaal hartstikke mee. Als niemand de baas over haar wilde spelen en gewoon eerlijk was, was ze niet eens zo'n verkeerd persoon om mee te praten. Je moest alleen door haar harde buitenlaag heen kunnen kijken, en dat was erg zeldzaam.


    -

    Ariana
    Ik keek hem even verward aan maar liet het maar zo. Zo zaten we een tijdje totdat ik iets hoorde
    " ik hoor wat siste ik tegen hem "ik sprong van de trede af en ik zag een meisje de trap aflopen.

    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 20:19 ]


    On wednesdays we wear black

    Noreth
    Verdomme, dit was serieus. De Hongerspelen. 'Zieke gast,' mompelde ik voor me uit. Ik stond op een balkon en keek uit over het eiland, en over wat daarachter lag. Water. Niets dan water. De wind speelde een spelletje met mijn haren en voerde in de verte een aantal vogels ver weg van dit eiland, ver weg van deze hel. Waarom was ik geen vogel? Nee, ik zat hier vast, en de enige manier om hier weg te komen was door te sterven. Maar ik zou vechten, dat zeker.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.