• "After the war, we all tried to find our new, save selves.
    It wasn't that easy, I tell you"

    Na de Hongerspelen is de jaartelling opnieuw begonnen, aangezien het niet langer meer wordt aangeduid met het nummer van de Spelen. Inmiddels is het 't jaar 150, precies anderhalve eeuw na de val van het Capitool. De Districten zijn opgeheven, en veranderd in provincie's. In de provincie's kan je de specialeiten die ze ooit hadden nog merken, maar er is geen sprake meer van de armoede en angst die vroeger heerste.
    Het land dat ooit Panem werd genoemd, is gelukkig en vredig.

    Maar wat wanneer een man de geschiedenis oprakelt, oude verhalen leest en een toekomst ziet in het verleden? Wat wanneer deze man een aantal volgelingen bij elkaar raapt wat genoeg is om vierentwintig deelnemers uit de twaalf provincie's te ontvoeren? Deze "tributen" worden in een enorm huis gezet, precies in het middel van een eiland dat ooit "Paaseiland" werd genoemd.

    Niemand weet welke wezens zich schuilhouden in de verre bossen en diepe wateren. Ze worden wakker in het huis zonder eten, met enkel een grote hoeveelheid water en zonder enige hoop.




    1. Jewelry
    Asréan Valinur è Narméria (Imperialism)
    Serena Dalia Sensorene (HurtedHeart)

    2. Bellator
    Stefano Greco (Fayan)
    Ariana Sarona (Discovery)

    3. Fulmen
    -
    Franseschka Burla Jeana (Pariah)

    4. Salis
    Alexander Joël Lockheart (Pulcher)
    Danalia Zwean Fishery (Buddy)

    5. Mutatio
    Dylan Osté (HurtedHeart)
    Reina Olympe Suela (Sueno)

    6. Mauris
    Jason Ebony Veilbride (IloveKellinQ)
    Noreth Maewen Pierce (Fae)

    7. Lignum
    Askèfius Ogellum Díranía (Pariah)
    Felhala Nineveh Mýriad-Cethrayn (Imperialism)

    8. Pulvis
    Pius Faiyne Sallow Edevane (Cumberbatch)
    Arya Rana Debris (Cockney)

    9. Fames
    Aidan Jae Rhiannon Hamney Thompson (GoogleIt)
    -

    10. Grex
    Judas Drakon Eryx (Sueno)
    Avery Goldman (Fayan)

    11. Faenum
    Adelaido Sélon Arville (Maysilee)
    Shenley Callisto Mirabella (Sueno)

    12. Carbo
    -
    Aminthe Lian Livingstone (BADTranslate)


    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 22:00 ]


    -

    Shenley Callisto Mirabella
    Behoedzaam streek ze haar lange, karamelbruine lokken uit haar gezicht, keek met een ruk om toen ze plotseling een stem hoorde. Even keek ze weer achter zich, maar het was toch echt tegen haar. Vreemd.
    Een paar tellen bleef ze stil, liet haar blik kort over haar gezicht glijden.
    'Hoi.' Haar stem was niet onvriendelijk, maar ook niet van harte. Aan de ene had ze niet zoveel met andere mensen, maar ergens was het toch wel fijn om te weten dat ze toch niet helemaal alleen op de wereld was.


    -

    Noreth
    'Best een vreemd gevoel om hier te zitten,' mompelde ik, half tegen haar, half tegen mezelf. 'Alhoewel ik me niet bepaald zorgen maak om de beelden - net alsof iemand om mij zou rouwen,' voegde ik er minachtend snuivend aan toe. Het was altijd zo geweest, niemand had echt om me gegeven, nooit echt, altijd gespeeld en soms zelfs niet eens dat. Van gezin naar weeshuis naar gezin en terug naar het weeshuis, en dan begon alles weer opnieuw. Nee, ze mochten het best uitzenden. Niemand zou naar me kijken.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Mrrr. Wie wil een van mijn personages tegenkomen? :'D


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Shenley Callisto Mirabella
    Bedenkelijk keek ze op naar haar, peinzend ging ze rechterop staan.
    Herkende ze wat ze zelf altijd had gevoeld? Haar leven in het weeshuis was mistroostig geweest, simpel en sober. Niemand die echt van je hield, maar genoeg eten om in leven te blijven, genoeg kleren om niet dood te vriezen en genoeg water om schoon te blijven.
    Maar toch was er elke keer, elke drie maanden, die bezichtiging. Elk kind dat de mooiste kleren uit de kast trok, hun haren net zo lang borstelden tot de helft van hun lokken bijna in de borstel zaten. En elke keer weer die hoop, die hoop die nooit beantwoord werd.
    Maar één keer werd ze meegenomen, maar na een halfjaar moest ze weer terug. Ze was bijna opgelucht toen ze terug mocht naar het weeshuis.


    -

    Laat Felhala maar over Judas struikelen of zo :'D


    -

    Noreth
    'Ik ben Noreth, trouwens. Noreth Maewen Pierce, uit Mauris,' stelde ik mezelf voor. 'Mijn vader is vertrokken toen hij van de zwangerschap hoorde, mijn moeder gaf haar baby de schuld van zijn vertrek. Je raad het al, dat was ik dus. Op mijn zevende ben ik weggehaald door de kinderbescherming en sindsdien heb ik in drie weeshuizen en veertien gezinnen gewoond - ze dumpen me altijd weer,' vertelde ik enigszins verbitterd.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Shenley Callisto Mirabella
    Het klopte dus. Ze kon degenen met eenzelfde soort verleden er gemakkelijk uitpikken. Maar degenen die opgegroeid waren in weeshuizen waren ook anders.
    'Shenley, uit Faenum.'
    Even viel ze twijfelend stil, streek langzaam door haar lange, glanzende lokken. 'Ik ken mijn ouders niet, en heb behalve een halfjaar in een weeshuis gewoond.'


    -

    Noreth
    Verbaasd keek ik op, en toen glimlachte ik. De weeshuiskinderen waren anders dan de anderen, altijd geweest en zouden we ook altijd wel blijven. Maar het hing wel af van welk weeshuis, natuurlijk. In het begin was onze directrice heel aardig geweest, maar elke keer dat ik terugkwam was ze kattiger gaan doen.
    Alsof het mijn schuld was.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Had Judas hier al op gereageerd?

    Felvala Mýriad
    "Felvala," stelde ze zichzelf voor. Een toegeeflijke glimlach krulde om haar lippen terwijl ze hem probeerde aan te kijken met een vriendelijkheid in haar ogen, die er echter eerder als vermoeidheid uitzag. Deze hele situatie deed de rillingen over haar ruggengraat dansen. Alles in haar schreeuwde om hier weg te rennen, maar ze had zo'n vaag vermoeden dat ze niet meer weg kon. Ze hoefde het niet te gaan controleren; ze wíst het gewoon.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    He did now :'D

    Judas Drakon Eryx
    Eigenlijk was hij gewoon blij om iemand tegen te komen die hem niet vreemd aankeek. De eerste ontmoeting hier was met een meisje uit zijn provincie, die hij waarschijnlijk niet erg vriendelijk had behandeld op dat feest waar hij was. Maar hij was ook niet aardig als hij dronken was.
    'Judas.'


    -

    Hee poepers, reageert eens :'D


    -

    *maakt een Maatschappijwetenschappen-samenvatting*


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Iemand een samenvatting? Ik wil weer mee doen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Hahum. *wijst naar Noreth's post die er al heel lang staat*


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Maar ik ga Expeditie Robinson Finale kijken met mn vader, ciao & tot morgen <3


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.